Een wereldwijde voedselschaarste

Feike ter Velde • 87 - 2011 • Uitgave: 16
De grote onrust in Noord-Afrika en het Midden-Oosten hangt niet samen met een verlangen naar democratie, zoals in de media wordt gesuggereerd. Men spreekt van de Arabische lente. Het geloof daarin hangt misschien samen met de verheerlijking van de eigen vrijheid, hier in het Westen. De islam kan echter een vrije samenleving als de onze niet aan. Ook in Egypte, waar jongeren over vrijheid spraken, hebben allerlei groepen alweer de macht gegrepen, gesteund door het leger.
Er kwamen zoveel mensen op de been, omdat de voedselprijzen enorm zijn gestegen en dat probleem wordt nu wereldwijd.
Een teken van de tijd!


Om allerlei redenen stijgen wereldwijd de voedselprijzen dit jaar tot verontrustende hoogte. In sommige arme landen moeten mensen al tot tachtig(!) procent van hun inkomen besteden aan een dagelijkse portie eten voor hun gezin. Die trend lijkt zich de komende tijd voort te zetten, met daarbij een grote mate van onzekerheid over de ontwikkelingen. Nog steeds is de landbouw afhankelijk van de regen des hemels. De grote droogte van 2010 in Rusland en de enorme bosbranden dientengevolge, hebben geleid tot een veel geringere landbouwopbrengst. Op de wereldmarkt gingen de prijzen scherp omhoog. In de commentaren van deskundigen is overal te lezen dat de voedselprijzen zo hoog zijn door een combinatie van factoren.
Ten eerste zijn de voedselvoorraden - met name granen - wereldwijd gedaald tot een verontrustend laag niveau. Het aanbod op de wereldmarkt is ongekend laag als gevolg van extreme weersomstandigheden, zoals grote droogte of elders juist wateroverlast en overstromingen door aanhoudende regenval. De productiekosten zijn sterk gestegen, onder andere door de hoge olieprijzen en daarbij komt ook nog de vraag naar biobrandstof uit granen en oliezaden. Allemaal ongunstige invloeden op de prijs, die door de markt, d.w.z. door vraag en aanbod, wordt bepaald.
Door de dreigende schaarste heeft een aantal landen de uitvoer van granen beperkt met financiële middelen, zodat het aanbod op de wereldmarkt verder verkleinde. Grote exporteurs als bijvoorbeeld Argentinië, China, Rusland en Oekraïne hielden naast aanzienlijke hoeveelheden tarwe, ook producten als sojabonen in eigen land. De rijst exporterende landen doen nu hetzelfde. Eerst voedsel voor de eigen bevolking en daarna exporteren, met alle gevolgen van dien voor de prijs, desastreus voor de arme landen. Een land als Egypte, vooral in het nieuws geweest door de zogenaamde Arabische lente, wordt hard getroffen. Egypte is het grootste graan importerende land ter wereld. Een jaar van nieuwe droogte in de graan producerende landen als de Verenigde Staten, Rusland en Argentinië kan tot ernstige voedselschaarste leiden in derde wereldlanden en dan tot hongersnood. Scenario’s die nu allemaal heel dichtbij zijn gekomen.

In het grote geheel van de wereldeconomie is voedsel een belangrijk product, ook voor speculatie door grote wereldconcerns, die hele oogsten opkopen. Zij hebben belang bij hoge prijzen en spelen een ongrijpbare rol in deze zorgelijke ontwikkelingen. Overheden hebben geen greep op die grote wereldconcerns. Een rijk land als Saoedi-Arabië koopt landbouwgronden in Afrika op om de voedselvoorziening van de eigen bevolking veilig te kunnen stellen. Voor de Afrikaanse bevolking in die landen geen goed perspectief. Ook grote Aziatische concerns doen grondaankopen in de derde wereld. Zo worden goede landbouwgronden gebruikt voor het verbouwen van producten voor de biobrandstof en krijgt de eigen bevolking steeds minder uit de eigen landbouw.
Soms worden boerenfamilies met geweld van hun akkers verdreven, zoals vorige jaar in het noorden van Guatemala. De grond was het eigendom geworden van een buitenlands palmoliebedrijf, dat produceert voor de biobrandstof. Op veel plaatsen gebeurt dit ook op kleinere schaal, door kleinere bedrijven, maar opgeteld gaat het om heel veel vruchtbare landbouwgrond die wordt onttrokken aan de voedselproductie. Arme boeren raken hun land, hun werk en hun inkomen kwijt.

Deskundigen zeggen bij herhaling dat het probleem van de wereldvoedselsituatie niet ligt in een structureel tekort aan voedsel, maar veel meer in verkeerde verdeling van prioriteiten. Wereldconcerns en speculanten hebben andere prioriteiten dan een gezin in Afrika, dat dagelijks voedsel nodig heeft. Feit is wel, dat er niet nog meer extreme weersomstandigheden roet in het eten moeten gooien, zodat opnieuw oogsten mislukken en de opbrengsten van de landbouw opnieuw achterblijven. Dan kan wel degelijk hongersnood ontstaan, zeker in de derde wereld. Een nationale gebedsdag voor gewas en arbeid blijkt zeker nu van groot belang, want we hebben het niet zelf in de hand, hoezeer wetenschap en techniek ook gevorderd zijn. Er zijn acute gevaren, waarvoor een oplossing niet onmiddellijk voorhanden is.
In Afrika werd in 1999 een zeer moeilijk te bestrijden schimmelvariant van de eerder bekende en bestreden ‘zwarte roest’ in de tarwe gevonden. Een groot deel van de tarweoogst ging verloren. Maar de schimmelziekte, Ug99 genoemd, rukte de jaren daarna al muterend verder op en werd onder andere in Kenia en Ethiopië gevonden. Nu wordt de tarweziekte in tal van landen gevonden. Wetenschappers waarschuwen voor ernstige gevolgen in de komende jaren, nu ook Afghanistan, Pakistan, India en Bangladesh zijn bereikt. Volgens de Amerikaanse landbouwwetenschapper en Nobelprijswinnaar dr. Norman Borlaug zal de ziekte op enig moment de hele wereld hebben bereikt, met alle gevolgen voor de graanoogsten van dien. De grootste graanproducenten van de wereld, de Verenigde Staten, Rusland, Brazilië en Argentinië en vervolgens de hele wereld, zullen grote klappen krijgen. Een onmiddellijk en wereldwijd voedseltekort zal er op volgen.
Dat voedseltekort en daardoor extreem hoge prijzen voor voedsel kan enorme volksopstanden teweegbrengen en grote politieke veranderingen in zeer korte tijd bewerkstelligen. Een begin ervan zagen we in Noord-Afrika en het Midden-Oosten. Leiders krijgen de schuld en dienen te worden afgezet. Maar wat uit revolutie voortkomt, is altijd onzeker en niet vooraf te bepalen. De machten en krachten die voortkomen uit een revolutie zijn altijd desastreus geweest in de geschiedenis van de mensheid en dat is vandaag niet anders. Er is dan behoefte aan een sterke leider, die alle politieke ruimte eist en krijgt om een nieuwe koers in te slaan, als die maar leidt tot het oplossen van de crisis.

Kijken we naar het Profetisch Woord, dan blijkt dat het begin van de weeën over de aarde in de jaren van de Grote Verdrukking een grootschalig voedseltekort laat zien. Lettend op de alle tekenen van de tijd past een nauwkeurig kijken naar de voedselsituatie in de wereld op dit moment geheel in dat plaatje. Het is niet toevallig dat alle tekenen zich nu tegelijkertijd voordoen. In Openbaring 6:5 komt het derde oordeelspaard. Het is een zwart paard en vertegenwoordigt de honger. Die erop zat had een weegschaal; het gaat om het verdelen van de schaarse tarwe- en gerstvoorraden. Een maat tarwe voor een schelling, dat is een heel dagloon. Zó duur wordt het voedsel bij de aanvang van de grote verdrukking, die met dit hoofdstuk is ingezet. Dat is precies wat vandaag zichtbaar wordt in de wereld. Al het inkomen gaat in sommige landen op aan voedsel. Het is bijna onbetaalbaar geworden. De luxe artikelen, wijn en olie, zijn er nog wel. Voedsel, opgeofferd aan biobrandstof, moet ons luxe leventje in dit deel van de wereld nog garanderen. Maar dat is tijdelijk.
Het is zeer wel denkbaar geworden dat door revoluties en opstanden uiteindelijk de antichrist de macht zal grijpen en de problemen zal oplossen. Want hij zal een groot wonderdoener zijn en de hele wereld zal hem met open mond aanstaren, vanwege zijn grote capaciteit en het oplossen van de noden. ‘Wie is aan hem gelijk?’ (Openbaring 13:4), zullen de mensen uitroepen. Tegelijkertijd is er in de hemel al een engelenvorst actief in beeld gekomen en zijn naam is Michaël - dat is: ‘Wie is aan God gelijk?’ (Openbaring 12:7).

Nazi-Duitsland was het Derde Rijk, dat de Joden uitroeide. Maar straks zal er dat vierde rijk zijn. Dat vierde rijk, dat verschrikkelijk zal zijn, buitengewoon vreselijk, zegt Daniël (7:19). De mensheid is hard op weg om naar dat rijk en naar die dictator te verlangen. Amerika is failliet en zal de wereld in de komende tijd aan haar lot overlaten om met zichzelf bezig te zijn. Europa is dat vierde rijk. In dit werelddeel, waar de zes miljoen de dood vonden, zal de antichrist gaan regeren. Met wonderen en tekenen komt hij aan de macht. Mensen zullen versteld staan en het bedrog niet (willen) doorzien. Enorme occulte krachten, geesten uit de afgrond, zullen hem ter beschikking staan, ondersteund door wetenschap en techniek. En dan zal de Grote Verdrukking werkelijkheid zijn. De Grote Verdrukking zal alle volken op aarde treffen, zeker ook de landen in het Midden-Oosten en Europa, want God gaat de schepping door oordelen heen verlossen en Zijn volk Israël bevrijden. Dwars door de verschrikkingen heen denkt de Here aan Zijn genade! Want al deze dingen moeten geschieden, omdat ze uiteindelijk meewerken aan Gods grote heilsplan: de komst van het Koninkrijk.
Het is uiterst pijnlijk te zien hoe de christenheid in grote delen zwijgt over de tekenen der tijden die boekdelen spreken. Het is alsof er een toenemende verblinding is voor het Woord van God. Daarom moet de ware gemeente van Christus bidden. In de hemel zijn alle dingen gereed. Straks worden de zeven zegels van het boek door het Lam verbroken en trekt de antichrist overwinnend over de wereld… totdat zijn einde zal zijn in de poel van vuur en zwavel. Want Jezus is Overwinnaar!

Feike ter Velde