Europa… strompelend 2016 in!
Feike ter Velde • 92 - 2016 • Uitgave: 3
Nederland is het komend halfjaar voorzitter van de Europese Unie. Een half jaar lang zal onze premier Mark Rutte de stem van Europa zijn. Toen het Verdrag van Maastricht werd getekend (1992) zei premier Wim Kok, dat Europa nagenoeg af was. De mening heerste dat we bijna de status van het Romeinse Rijk van destijds hadden bereikt. Hoe moet dat in 2016 en verder?
De Euro – de Europese munt – werd een feit. Europa zou economisch het machtigste rijk van de wereld worden. De dromen waren niet van de lucht. Nu strompelt Europa voort en is aan het einde van zijn krachten.
Europa is de wereld geworden zoals Friedrich Nietzsche haar zag: een wereld zonder God. En dan is er geen hoop meer. De Europese Unie is de geestelijke wereld van de Amsterdamse grachtengordel, van consumptie en directe behoeftebevrediging. Een wereld van Alexander Pechtold, zoals in de eerste helft van de 20e eeuw al beschreven door de Engelse filosoof Aldous Huxley in zijn boek ‘Brave New World’. Waarden en normen van onze christelijke geschiedenis moeten per direct verdwijnen. Wat overblijft is een wereld die technologisch en rationeel wordt gedirigeerd vanuit een wetenschappelijk centrum – een centrum van technocraten die alles beheersen volgens de normen van economisch gewin en productiviteit. “Dit is Babel”, zegt professor Egbert Schuurman.
Ook ons onderwijs is hierop afgestemd. Onze kinderen worden klaargestoomd om dienstbaar te worden aan de economische agenda van de overheid. Steeds minder aandacht voor kunst, liefde, trouw, gezinsleven en godsdienst. De mens wordt steeds meer een inzetbare machine, die voor het systeem bruikbaar en dienstbaar moet zijn.
Onschatbare waarden
In het boek ‘De terugkeer van Europa’ zegt auteur Rob Riemen: “De ziel is uit Europa verdwenen.” De Europese Unie is niet meer dan een kapitalistische bureaucratie, verdwaald in haar zogenaamde waarden van economische doelen als hoogst bereikbare in het leven. De vijfhonderd miljoen inwoners van Europa hunkeren naar geestelijke leiding vanuit een moreel besef en vanuit een besef van een transcendente – dat is de zichtbare werkelijkheid overschrijdende – visie op het leven.
Europese leiders binnen de EU worden in grote mate beheerst door de vraag naar productiviteit: wat levert het op? En dat terwijl Europa een lange geschiedenis kent van kunst en schoonheid: Bach en Rembrandt voorop. Maar wat doet onze regering: ze draait de subsidie terug op kunst en schoonheid. Orkesten en operagezelschappen, toneel en beeldende kunstenaars moeten zichzelf maar bedruipen. Met alle rampzalige gevolgen van dien. Bach, Mozart en Haydn kregen nog betaald door de elite en de kerk in het land. Men zag de onschatbaar grote waarde van kunst en schoonheid. Ook grote kerken, zoals die van Leipzig in Duitsland, zorgden ervoor dat Johann Sebastian Bach zijn werk van eeuwigheidswaarde kon doen. Men wist dat schoonheid en kunst de echte waarde van het leven tonen en stimuleren.
Vandaag wachten we steeds weer op buitenlandse investeerders die onze Europese economie op de been moeten houden. Onderzoek aan Westerse universiteiten worden gefinancierd met oliedollars uit Arabische landen. Op alle fronten hebben we de slag verloren.
Neoliberale politiek
Nu krijgen we premier Mark Rutte aan het roer van Europa. Men kijkt naar hem op, omdat van hem nu nieuwe initiatieven worden verwacht om het tij te keren, voordat de Europese Unie uit elkaar zal vallen. Er is geen gemeenschappelijk ideaal, er is geen geestelijk cement dat landen en regeringen bij elkaar houdt. We roemen in onze moderne verworvenheden als vrije seksuele moraal, baas in eigen buik en keuzevrijheid op alle fronten. Maar wat de moderne geestesgesteldheid inhoudt is die van het neoliberalisme, dat tegen de burger zegt: “Je zoekt het maar uit.” In die technocratische samenleving verkommert de mens zelf. We moeten vrezen dat onze kleurloze en geestloze overheid, Mark Rutte voorop, daarin geen vernieuwende initiatieven zal kunnen nemen.
De immoraliteit van overheidsdienaren en de leugenachtigheid van voedselproducenten worden achter elkaar aan ons tentoongesteld. Op bijna alle terreinen worden we bedrogen, door banken, door ministers, door supermarkten en noem maar op. Men beschikt vandaag over onze gegevens om ons via gerichte reclame, e-mail of Facebook producten aan te smeren. Producten en diensten waarop we helemaal niet zitten te wachten. Het wantrouwen jegens elkaar en jegens de overheid groeit hierdoor met de dag. En dat is geen fraai toekomstbeeld.
Europa’s problemen
Europa heeft zulke immense problemen, dat het ook Mark Rutte en zijn ministersploeg niet zal lukken die op te lossen. Ten eerste is het probleem met Griekenland en de Euro nog lang niet opgelost. Het vluchtelingenprobleem verdeelt de Europese Unie heel diep. Een aantal Oost-Europese landen, zoals Tsjechië en Hongarije, heeft al uitgesproken geen islamieten in hun land op te nemen. Ook Polen lijkt steeds meer op te schuiven in die richting. Ook raakt Polen met zijn nieuwe leiders steeds verder weg van de Europese democratische spelregels, zet de rechterlijke macht min of meer buiten spel en krijgt steeds meer greep op de media en de journalistiek. Groot-Brittannië overweegt uit te treden. Dat zijn ingrijpende ontwikkelingen binnen de EU zelf. De mooie aangeharkte tuin van Europa, zoals sommige wereldburgers het noemden, is al geheel overhoop gehaald.
Grote monden in het Europarlement dragen ook geen oplossingen aan. De Belgische Guy Verhofstadt is daar een schoolvoorbeeld van. Hij stond als een soort actievoerder, samen met de Nederlandse liberaal Hans van Balen, de Oekraïners aan te moedigen om stand te houden in hun opstand tegen de Russische invloed op hun politiek en beloofde in bedekte termen al een lidmaatschap van de EU. Het liberale vrijheidsideaal werd hun voorgehouden als het hoogste goed. Hierbij ging men gemakshalve maar voorbij aan de sterke antisemitische stromingen in de politiek van dat land en de bedreiging van Joden in de straten van Kiev. Om nog maar niet te spreken van de corruptie tot in de hoogste kringen.
Premier Rutte krijgt heel wat te doen. Hij kan niet langer de problemen weglachen of de andere kant opkijken en het aan anderen overlaten.
Bijbels wereldbeeld
De Bijbel spreekt duidelijk over de toekomst van de wereld en de komst van het Koninkrijk van God op aarde. Dit wordt echter zeer bestreden, vooral door het christendom zelf. Maar Europa wordt aangeduid als de voeten van leem en ijzer, dat zich niet laat vermengen. Voeten van het eeuwenoude statenbeeld van Daniël 2 dat nu gevaarlijk wankelt. Straks komt er een steen zonder toedoen van mensenhanden, die velt en verbrijzelt het beeld en de koninkrijken die dit beeld samen vormen. Zelf wordt de steen tot een Koninkrijk dat de hele aarde zal bedekken. Een koninkrijk van recht en gerechtigheid met onze Here Jezus Christus als Koning die regeert op Zijn troon te Jeruzalem.
Bij alle wankelmoedigheid ziet de toekomst er goed uit! Het beste komt nog!
Feike ter Velde
De Euro – de Europese munt – werd een feit. Europa zou economisch het machtigste rijk van de wereld worden. De dromen waren niet van de lucht. Nu strompelt Europa voort en is aan het einde van zijn krachten.
Europa is de wereld geworden zoals Friedrich Nietzsche haar zag: een wereld zonder God. En dan is er geen hoop meer. De Europese Unie is de geestelijke wereld van de Amsterdamse grachtengordel, van consumptie en directe behoeftebevrediging. Een wereld van Alexander Pechtold, zoals in de eerste helft van de 20e eeuw al beschreven door de Engelse filosoof Aldous Huxley in zijn boek ‘Brave New World’. Waarden en normen van onze christelijke geschiedenis moeten per direct verdwijnen. Wat overblijft is een wereld die technologisch en rationeel wordt gedirigeerd vanuit een wetenschappelijk centrum – een centrum van technocraten die alles beheersen volgens de normen van economisch gewin en productiviteit. “Dit is Babel”, zegt professor Egbert Schuurman.
Ook ons onderwijs is hierop afgestemd. Onze kinderen worden klaargestoomd om dienstbaar te worden aan de economische agenda van de overheid. Steeds minder aandacht voor kunst, liefde, trouw, gezinsleven en godsdienst. De mens wordt steeds meer een inzetbare machine, die voor het systeem bruikbaar en dienstbaar moet zijn.
Onschatbare waarden
In het boek ‘De terugkeer van Europa’ zegt auteur Rob Riemen: “De ziel is uit Europa verdwenen.” De Europese Unie is niet meer dan een kapitalistische bureaucratie, verdwaald in haar zogenaamde waarden van economische doelen als hoogst bereikbare in het leven. De vijfhonderd miljoen inwoners van Europa hunkeren naar geestelijke leiding vanuit een moreel besef en vanuit een besef van een transcendente – dat is de zichtbare werkelijkheid overschrijdende – visie op het leven.
Europese leiders binnen de EU worden in grote mate beheerst door de vraag naar productiviteit: wat levert het op? En dat terwijl Europa een lange geschiedenis kent van kunst en schoonheid: Bach en Rembrandt voorop. Maar wat doet onze regering: ze draait de subsidie terug op kunst en schoonheid. Orkesten en operagezelschappen, toneel en beeldende kunstenaars moeten zichzelf maar bedruipen. Met alle rampzalige gevolgen van dien. Bach, Mozart en Haydn kregen nog betaald door de elite en de kerk in het land. Men zag de onschatbaar grote waarde van kunst en schoonheid. Ook grote kerken, zoals die van Leipzig in Duitsland, zorgden ervoor dat Johann Sebastian Bach zijn werk van eeuwigheidswaarde kon doen. Men wist dat schoonheid en kunst de echte waarde van het leven tonen en stimuleren.
Vandaag wachten we steeds weer op buitenlandse investeerders die onze Europese economie op de been moeten houden. Onderzoek aan Westerse universiteiten worden gefinancierd met oliedollars uit Arabische landen. Op alle fronten hebben we de slag verloren.
Neoliberale politiek
Nu krijgen we premier Mark Rutte aan het roer van Europa. Men kijkt naar hem op, omdat van hem nu nieuwe initiatieven worden verwacht om het tij te keren, voordat de Europese Unie uit elkaar zal vallen. Er is geen gemeenschappelijk ideaal, er is geen geestelijk cement dat landen en regeringen bij elkaar houdt. We roemen in onze moderne verworvenheden als vrije seksuele moraal, baas in eigen buik en keuzevrijheid op alle fronten. Maar wat de moderne geestesgesteldheid inhoudt is die van het neoliberalisme, dat tegen de burger zegt: “Je zoekt het maar uit.” In die technocratische samenleving verkommert de mens zelf. We moeten vrezen dat onze kleurloze en geestloze overheid, Mark Rutte voorop, daarin geen vernieuwende initiatieven zal kunnen nemen.
De immoraliteit van overheidsdienaren en de leugenachtigheid van voedselproducenten worden achter elkaar aan ons tentoongesteld. Op bijna alle terreinen worden we bedrogen, door banken, door ministers, door supermarkten en noem maar op. Men beschikt vandaag over onze gegevens om ons via gerichte reclame, e-mail of Facebook producten aan te smeren. Producten en diensten waarop we helemaal niet zitten te wachten. Het wantrouwen jegens elkaar en jegens de overheid groeit hierdoor met de dag. En dat is geen fraai toekomstbeeld.
Europa’s problemen
Europa heeft zulke immense problemen, dat het ook Mark Rutte en zijn ministersploeg niet zal lukken die op te lossen. Ten eerste is het probleem met Griekenland en de Euro nog lang niet opgelost. Het vluchtelingenprobleem verdeelt de Europese Unie heel diep. Een aantal Oost-Europese landen, zoals Tsjechië en Hongarije, heeft al uitgesproken geen islamieten in hun land op te nemen. Ook Polen lijkt steeds meer op te schuiven in die richting. Ook raakt Polen met zijn nieuwe leiders steeds verder weg van de Europese democratische spelregels, zet de rechterlijke macht min of meer buiten spel en krijgt steeds meer greep op de media en de journalistiek. Groot-Brittannië overweegt uit te treden. Dat zijn ingrijpende ontwikkelingen binnen de EU zelf. De mooie aangeharkte tuin van Europa, zoals sommige wereldburgers het noemden, is al geheel overhoop gehaald.
Grote monden in het Europarlement dragen ook geen oplossingen aan. De Belgische Guy Verhofstadt is daar een schoolvoorbeeld van. Hij stond als een soort actievoerder, samen met de Nederlandse liberaal Hans van Balen, de Oekraïners aan te moedigen om stand te houden in hun opstand tegen de Russische invloed op hun politiek en beloofde in bedekte termen al een lidmaatschap van de EU. Het liberale vrijheidsideaal werd hun voorgehouden als het hoogste goed. Hierbij ging men gemakshalve maar voorbij aan de sterke antisemitische stromingen in de politiek van dat land en de bedreiging van Joden in de straten van Kiev. Om nog maar niet te spreken van de corruptie tot in de hoogste kringen.
Premier Rutte krijgt heel wat te doen. Hij kan niet langer de problemen weglachen of de andere kant opkijken en het aan anderen overlaten.
Bijbels wereldbeeld
De Bijbel spreekt duidelijk over de toekomst van de wereld en de komst van het Koninkrijk van God op aarde. Dit wordt echter zeer bestreden, vooral door het christendom zelf. Maar Europa wordt aangeduid als de voeten van leem en ijzer, dat zich niet laat vermengen. Voeten van het eeuwenoude statenbeeld van Daniël 2 dat nu gevaarlijk wankelt. Straks komt er een steen zonder toedoen van mensenhanden, die velt en verbrijzelt het beeld en de koninkrijken die dit beeld samen vormen. Zelf wordt de steen tot een Koninkrijk dat de hele aarde zal bedekken. Een koninkrijk van recht en gerechtigheid met onze Here Jezus Christus als Koning die regeert op Zijn troon te Jeruzalem.
Bij alle wankelmoedigheid ziet de toekomst er goed uit! Het beste komt nog!
Feike ter Velde
