New Age
Joop Schotanus • 82 - 2006/07 • Uitgave: 10
Er gaat heel veel schuil onder de naam New Age. Op allerlei wijze wordt er met heidense invloeden ingebroken in onze westerse cultuur.
Men zoekt een alternatief voor een statisch en intellectualistisch
dogmatisme. Ook al hebben
de verschillende groepen en organisaties zeer onderscheidende verschijningsvormen, toch is er een gemeenschappelijke basis. Die gaat uit van de wisselende tijdperken (aionen of ages). Deze periodes worden ontleend aan de astrologie. De elkaar opvolgende sterrenbeelden hebben een bepaalde
invloed op het universum. We verschuiven nu van de periode
van het verstandelijk denken naar een periode die de tegenstellingen
verzoend. Men ziet de wetenschap
(sec) als een hinderpaal voor de werkelijke ontplooiing van de mens. We bevinden ons nu in de overgang van het tijdperk van de Vissen naar het tijdperk van de Waterman. Deze overgangsfase is de verklaring voor allerlei spanningen
in de hedendaagse wereld. We bevinden ons nu in de periode van de geboorteweeën van een nieuw tijdperk. Er zal een nieuw inzicht komen. De voorlopers met dit nieuwe inzicht gaan de plaats innemen van de mensen van o.a. het (christelijk )geloof in een afgebakende
Waarheid. Voor hen is de tijd van een vastomlijnde geopenbaarde
waarheid voorbij. God en de kosmos, de mensen en de natuur
vormen een onlosmakelijk geheel, gedreven door één en dezelfde
energie. Alles bevindt zich in de stroom van die energie.
Er zijn geen tegenpolen meer.
Als God en mens, geest en materie
samenvallen, dat kan men niet meer spreken van een persoonlijke liefhebbende God, die de mens geschapen heeft en in en door het verzoeningswerk van Christus verlost heeft. Hoe meer men loslaat
van de concrete waarheden uit het Woord van God, hoe meer men open zal staan voor deze New Age-gedachten. We kennen voorbeelden van mensen die 50 jaar geleden streng gereformeerd waren, daarna doopsgezind of remonstrants
werden en nu genoeg ruimte denken te hebben om deze nieuwe weg te gaan. Er zijn voorbeelden
van mensen die deze weg zijn gegaan om in het occultisme terecht te komen. Er is meer tussen
hemel en aarde wordt beslist niet meer uitsluitend ingevuld met Bijbelse begrippen. De invulling is soms door en door heidens en satanisch. Het bovenaardse werkt door in de krachten van de natuur, in dromen, in helderziendheid, in het occultisme. Men tracht door allerlei fasen heen de hoogste sfeer te bereiken. Nu de Bijbelse zin van het leven heeft afgedaan, kan men de zin van het leven ontlenen aan een streven om te komen in hogere sferen, om uiteindelijk in de hoogste
sfeer van het goddelijke terecht te komen, zonder in een persoonlijke
God te moeten geloven. Het gaat niet meer om de gestalte van Christus te verwerkelijken, maar het gaat om zelfontplooiing en zelfverwerkelijking.
Reïncarnatie
Hier komt de reïncarnatie om de hoek kijken. Om die hoogste sfeer te bereiken, moet je in meerdere levens de kans hebben om je te reinigen van het verkeerde. In je leven doe je verkeerde zaken op, waarvan je in een volgend leven je kunt herstellen. Ondertussen hebt u al lezende ontdekt dat er veel opvattingen zijn, die verwant zijn aan de Oosterse godsdiensten. Mensen die moe worden van een alleen maar intellectualistische godsdienst staan open voor een holistische benadering van de religie.
Een allesomvattende verklaring
van het bestaande in het ene begrip van de eeuwige energie in heel veel verschillende uitdrukkingsvormen.
Dit verklaart ook dat veel jonge mensen in de zestiger jaren naar het Verre Oosten trokken
om daar hun levensvervulling te vinden. Men verzette zich tegen de consumptie-maatschappij en de rationele benadering van de Westerse
samenleving.
Toegangspoorten
Via allerlei bewegingen vond men in het Westen een toegangspoort. De theosofie, de rozenkruisers, het occultisme e.d. waren voor de oosterse godsdiensten een kanaal om het Westen binnen te komen. Ondertussen kwamen de oosterse goeroes steeds vaker naar het Westen.
Nog gevaarlijker is het als via de vrijzinnigheid de drempel laag wordt en de benadering naar het uiterlijk toch nog christelijk lijkt. Zij die de echtheid van het geloof
in Christus in bevinding en ervaring niet kennen, zoeken een surrogaat. Ondertussen is er een ander gevaar: dat in christelijke kringen, waar ervaring en bevinding
belangrijk gevonden worden, deze verdacht worden gemaakt. Men schrijft dan deze nadruk op ervaring ten onrechte toe aan invloeden
van New Age. Daarover schreef ik al in een eerder artikel.
Men zoekt een alternatief voor een statisch en intellectualistisch
dogmatisme. Ook al hebben
de verschillende groepen en organisaties zeer onderscheidende verschijningsvormen, toch is er een gemeenschappelijke basis. Die gaat uit van de wisselende tijdperken (aionen of ages). Deze periodes worden ontleend aan de astrologie. De elkaar opvolgende sterrenbeelden hebben een bepaalde
invloed op het universum. We verschuiven nu van de periode
van het verstandelijk denken naar een periode die de tegenstellingen
verzoend. Men ziet de wetenschap
(sec) als een hinderpaal voor de werkelijke ontplooiing van de mens. We bevinden ons nu in de overgang van het tijdperk van de Vissen naar het tijdperk van de Waterman. Deze overgangsfase is de verklaring voor allerlei spanningen
in de hedendaagse wereld. We bevinden ons nu in de periode van de geboorteweeën van een nieuw tijdperk. Er zal een nieuw inzicht komen. De voorlopers met dit nieuwe inzicht gaan de plaats innemen van de mensen van o.a. het (christelijk )geloof in een afgebakende
Waarheid. Voor hen is de tijd van een vastomlijnde geopenbaarde
waarheid voorbij. God en de kosmos, de mensen en de natuur
vormen een onlosmakelijk geheel, gedreven door één en dezelfde
energie. Alles bevindt zich in de stroom van die energie.
Er zijn geen tegenpolen meer.
Als God en mens, geest en materie
samenvallen, dat kan men niet meer spreken van een persoonlijke liefhebbende God, die de mens geschapen heeft en in en door het verzoeningswerk van Christus verlost heeft. Hoe meer men loslaat
van de concrete waarheden uit het Woord van God, hoe meer men open zal staan voor deze New Age-gedachten. We kennen voorbeelden van mensen die 50 jaar geleden streng gereformeerd waren, daarna doopsgezind of remonstrants
werden en nu genoeg ruimte denken te hebben om deze nieuwe weg te gaan. Er zijn voorbeelden
van mensen die deze weg zijn gegaan om in het occultisme terecht te komen. Er is meer tussen
hemel en aarde wordt beslist niet meer uitsluitend ingevuld met Bijbelse begrippen. De invulling is soms door en door heidens en satanisch. Het bovenaardse werkt door in de krachten van de natuur, in dromen, in helderziendheid, in het occultisme. Men tracht door allerlei fasen heen de hoogste sfeer te bereiken. Nu de Bijbelse zin van het leven heeft afgedaan, kan men de zin van het leven ontlenen aan een streven om te komen in hogere sferen, om uiteindelijk in de hoogste
sfeer van het goddelijke terecht te komen, zonder in een persoonlijke
God te moeten geloven. Het gaat niet meer om de gestalte van Christus te verwerkelijken, maar het gaat om zelfontplooiing en zelfverwerkelijking.
Reïncarnatie
Hier komt de reïncarnatie om de hoek kijken. Om die hoogste sfeer te bereiken, moet je in meerdere levens de kans hebben om je te reinigen van het verkeerde. In je leven doe je verkeerde zaken op, waarvan je in een volgend leven je kunt herstellen. Ondertussen hebt u al lezende ontdekt dat er veel opvattingen zijn, die verwant zijn aan de Oosterse godsdiensten. Mensen die moe worden van een alleen maar intellectualistische godsdienst staan open voor een holistische benadering van de religie.
Een allesomvattende verklaring
van het bestaande in het ene begrip van de eeuwige energie in heel veel verschillende uitdrukkingsvormen.
Dit verklaart ook dat veel jonge mensen in de zestiger jaren naar het Verre Oosten trokken
om daar hun levensvervulling te vinden. Men verzette zich tegen de consumptie-maatschappij en de rationele benadering van de Westerse
samenleving.
Toegangspoorten
Via allerlei bewegingen vond men in het Westen een toegangspoort. De theosofie, de rozenkruisers, het occultisme e.d. waren voor de oosterse godsdiensten een kanaal om het Westen binnen te komen. Ondertussen kwamen de oosterse goeroes steeds vaker naar het Westen.
Nog gevaarlijker is het als via de vrijzinnigheid de drempel laag wordt en de benadering naar het uiterlijk toch nog christelijk lijkt. Zij die de echtheid van het geloof
in Christus in bevinding en ervaring niet kennen, zoeken een surrogaat. Ondertussen is er een ander gevaar: dat in christelijke kringen, waar ervaring en bevinding
belangrijk gevonden worden, deze verdacht worden gemaakt. Men schrijft dan deze nadruk op ervaring ten onrechte toe aan invloeden
van New Age. Daarover schreef ik al in een eerder artikel.
