Plaatsvervangend sterven

Joop Schotanus • 75 - 1999/2000 • Uitgave: 1
Voor de Romeinse soldaten was het een routine kwestie. Een situatie waar een bezettingsleger haast altijd wel mee te doen krijgt. Zij moesten gewoon drie Joden executeren. Voor de volgelingen van de Here Jezus was het een zeer ingrijpende gebeurtenis. Drie jaar lang waren ze met Hem opgetrokken en er langzamerhand van overtuigd geraakt dat Hij iets heel bijzonders was. Deze overtuiging werd tenslotte verwoord als: "Gij zijt de Christus, de Zoon van de Levende God". Niet lang daarna werd Hij binnen de kortste tijd gevangen genomen, aangeklaagd, veroordeeld, ter dood gebracht en begraven. Zijn volgelingen verlieten vol van angst en onrust de plaats van Zijn kruisiging.

DE AANLOOP NAAR HET LIJDEN
Terugkijkend blijkt dat deze dood van de Here Jezus voor Hem Zelf niet als een verrassing kwam. In Mattheiisl6 heeft Hij Zijn dood al aangekondigd en later nog meer keren. Terwijl Hij dit wist, deed Hij toch niets om er aan te ontkomen. Hij begaf zich naar Jeruzalem, terwijl Hij wist dat dit het centrum van vijandigheid was. Hij heeft niets ondernomen om Judas te verhinderen om Hem te verraden. Hij ging naar de hof van Gethsémane, terwijl dit voor Zijn gevangennemers een zeer voor de hand liggende plaats was. Hij werd gevangen genomen zonder weerstand te bieden. Hij verdedigde zich helemaal niet tegen de aanklachten. Pilatus wist geen raad met Zijn stilzwijgen. Niets wees erop dat Hij dit alles onderging als een onwillig slachtoffer.

DOEL VAN LIJDEN EN STERVEN
Niet lang na dit indrukwekkend gebeuren ging er een heilrijke boodschap als een lopend vuur door het hele Middellandse Zee gebied en later zelfs ver daarbuiten. Ook werd de boodschap van de dood van Christus in het Nieuwe Testament op schrift gesteld. Met het oog op het doel van Zijn lijden en sterven kon de Here Jezus het vonnis gewillig ondergaan. Hij had duidelijk gemaakt dat Hij juist daarvoor naar de wereld was gekomen. Reeds in Marcus 10 :45 lezen we dat de Zoon des mensen niet naar deze wereld is gekomen om zich te laten dienen, maar om te dienen en Zijn leven te geven als een losprijs voor velen. In alle drie verslagen van de laatste maaltijd bij het Pascha, vinden we een openhartig spreken van de Here Jezus over 'Mijn lichaam" en 'Mijn bloed'. Het doel van Zijn sterven blijkt ook duidelijk uit de instelling van het Avondmaal. Het is een verkondiging van de dood des Heren, totdat Hij wederkomt. De dood des Heren is de enige gebeurtenis waartoe wij opgeroepen worden om te gedenken.

DE BETEKENIS VAN ZIJN DOOD
'Mijn lichaam voor u verbroken en Mijn bloed voor u vergoten' is de verkondiging in het Nieuwe Testament. De Here Jezus heeft Zijn dood nauw verbonden aan de vergeving van zonden (Matth. 26:28). Geen ander onderwerp staat zo centraal als de dood van Christus en in het verlengde daarvan Zijn opstanding. Het Evangelie is het 'woord des kruises' en onze verlossing wordt omschreven als een 'vrijgekocht worden door Zijn bloed'. In de dood van de Messias heeft God Zijn liefde aan ons getoond, toen wij nog zondaars waren (Rom.5:8). Gods liefde wordt steeds maar weer in verband gebracht met de dood van Christus. De enige manier waarop God van Zijn kant ons kon bereiken en nu ook voor ons via de vereenzelviging met de dood van Christus de enige manier om bij het hart van God terecht te komen. De enige manier om nu in het gebed een vrije toegang te hebben tot Gods genadetroon. Geen andere basis om in nieuwheid des levens te wandelen (Rom. 6). Geen andere grond om deel te hebben aan onze vereniging met Hem. Want indien wij geloven dat Jezus gestorven en opgestaan is, zullen wij ook deelhebben met de ontslapenen in Christus aan deze vereniging met Hem (1 Thess 4:13-18). Slechts rechtvaardiging door het geloof in het verzoeningswerk van Christus en daar mag door niemand iets aan toegevoegd en/of afgenomen worden.


Door uw genade Vader,
mogen wij hier binnengaan.
Niet door rechtvaardige daden,
maar door het bloed van het Lam.

bundel 'Opwekking'

Joop Schotanus