Principe van het tarwegraan
Joop Schotanus • 80 - 2004/05 • Uitgave: 26
Principe van het tarwegraan
Ten allen tijde het sterven van Christus omdragende, opdat ook het leven van Jezus zich in ons lichaam openbare (2 Kor. 4:10-11).
Het werkterrein van de Heer is ons lichaam. Dit lichaam herbergt onze oude natuur. Het nieuwe ontstaat ten koste van het oude. Er is maar één plaats waar God kan afrekenen met onze oude mens en dat is in de dood van Christus. Het gaat om onze éénwording met Christus in dood en opstanding, zodat dezelfde innerlijke gesteldheid die Hem leidde, ook ons zal leiden. Het gaat erom om in mijn lichaam het leven van de Here Jezus open en duidelijk zichtbaar te maken. Het doorslaggevende werk van de Heilige Geest is om ons op de Here Jezus te laten lijken en het vrij maken van alles wat niet op de Here Jezus lijkt. Het is een bevrijding van ons eigen ik en een volkomen vereenzelviging met Christus. Zo gelijk aan Jezus, dat ik weet dat God mij hoort en dat ik Hem altijd hoor.
De prijs
De prijs die daarvoor betaald moet worden is het recht op onszelf. Alleen als iemand zo één met Christus wordt en daarmee zijn zelfbeschikkingsrecht uit handen geeft kan hij/zij echt discipel zijn. De rest van ons leven is dan niets anders dan het zichtbaar worden van deze overgave. God verlangt een volkomen afbraak van mijn zelfbeschikkingsrecht. Dit heeft alles te maken met een volkomen vereenzelviging met de dood en opstanding van de Here Jezus. Het kenmerk van een waarachtig gelovige is dat hij zijn eigen rechten kan prijs geven. Het gaat in eerste instantie nooit om het opgeven van bepaalde zonden, het gaat om het opgeven van je recht op jezelf, van je natuurlijke neiging tot onafhankelijkheid, afstand doen van het baas zijn over je eigen leven. Het zijn dus allereerst niet de afschuwelijke zonden van het vlees, maar de trots in ons hart. De typische kenmerken van "het eigen ik" zijn onafhankelijkheid en zelfhandhaving. De Heilige Geest spitst zich toe op deze aspecten. God kan ons niet in gemeenschap met Zichzelf brengen, als wij niet bereid zijn ons zelfbeschikkingsrecht op te geven. Dat heet zelfverloochening. Zijn we bereid om onszelf zonder zelfbeklag ten offer te geven? Om een altaar-christen te zijn? Om in het verlengde van het lijden van Christus verdrukkingen te ondergaan? Willen we weten van het vernederd worden, omdat een slaaf niet boven zijn meester staat? Het betekent afstand nemen van onze menselijke kijk op het leven, de wereld, de kerk, onze overtuigingen. Steeds meer leven vanuit de overgave van ons zelfbeschikkingsrecht. Dan kan het eigenbelang niet meer voorop staan. Dat is de prijs die betaald moet worden.
Gods bedoeling
Wat Gods bedoeling voor ons is en ons steeds weer voorgehouden mag worden: Een leven in volledige afhankelijkheid! Hij is de Bron buiten onszelf waaruit we mogen en kunnen putten! Afhankelijk van Gods genade! De wereld is afhankelijk van de openbaring van Christus door Zijn kinderen heen! De omgeving is afhankelijk van Gods werk in ons! We moeten zo afhankelijk zijn dat ik altijd kan zeggen: Spreek Heer, uw knecht hoort! Als onze instelling verandert, dan worden onze oren geopend voor een nieuwe werkelijkheid. Die werkelijkheid wil beslag op ons leggen. De uitnodiging daartoe komt van de Here God Zelf. De klankbodem om gehoor te geven aan die uitnodiging is de nieuwe schepping in ons. Omdat we van hetzelfde wezen zijn kunnen we de roep verstaan. Heel vaak moeten we daarvoor door een crisis heen om op Hem afgestemd te raken. Ons antwoord op de nodiging is de echo van onze eenwording met de goddelijke natuur. Ons dienen is het resultaat van de roep van God in ons wezen. Een zuivere houding in het dienen kan alleen als de Heer een bovennatuurlijk werk in ons verricht. Hij vormt een discipel op bovennatuurlijke wijze, niet op basis van natuurlijke bekwaamheden. Hij vraagt ons dat te doen waartoe Hij ons bekwaamt door Zijn genade, langs de weg van het kruis.
De Here dienen
Het dienen is niet op een weegschaaltje leggen, waar we mee toe kunnen. Het gaat om een zuivere, standvastige en belangeloze toewijding aan de Here Jezus. Niet om voor Hem te strijden, maar om door Hem gebruikt te worden. Het betekent dat we dan altijd open moeten staan voor een voortdurende toevoer van het leven uit God. Het uitgangspunt bij mijn dienen is niet mijn medegevoel, maar de verbondenheid met Christus zelf! Je voortdurend losmaken van allerlei zaken die ons besluipen om de Here Jezus in vizier te kunnen houden. Ons niet zodanig laten overheersen door zorgen, dat ze ons onbruikbaar maken voor de dienst van de Heer. Daarvoor is het nodig dat we geconcentreerd blijven op de Here Jezus.Laat het met alles misgaan maar niet met de relatie met de Heer. We mogen bij voortduring in een toestand van verwachting zijn om te zien hoe het God behaagt Christus in ons te openbaren. Niet om een showmodel van ons te maken.
Onze concentratie
Als we onze gedachten richten op de overvloed, die de Hemelse Vader ons wil schenken, dan zal er genoeg zijn om uit te delen aan anderen. Als we ons bewust richten op dat waarmee we God kunnen verblijden, dan zal dat ons zelf ook blijdschap schenken. Afspiegelen is dat mijn leven een spiegel wordt voor het leven van anderen. Om bij voortduring te kunnen weerspiegelen moeten we bij voortduring open staan om op te vangen. Daarmee worden we weergave van een nieuwe werkelijkheid. Om wat over God gezegd wordt en gezegd kan worden tot sierrraad te strekken.
Joop Schotanus
Ten allen tijde het sterven van Christus omdragende, opdat ook het leven van Jezus zich in ons lichaam openbare (2 Kor. 4:10-11).
Het werkterrein van de Heer is ons lichaam. Dit lichaam herbergt onze oude natuur. Het nieuwe ontstaat ten koste van het oude. Er is maar één plaats waar God kan afrekenen met onze oude mens en dat is in de dood van Christus. Het gaat om onze éénwording met Christus in dood en opstanding, zodat dezelfde innerlijke gesteldheid die Hem leidde, ook ons zal leiden. Het gaat erom om in mijn lichaam het leven van de Here Jezus open en duidelijk zichtbaar te maken. Het doorslaggevende werk van de Heilige Geest is om ons op de Here Jezus te laten lijken en het vrij maken van alles wat niet op de Here Jezus lijkt. Het is een bevrijding van ons eigen ik en een volkomen vereenzelviging met Christus. Zo gelijk aan Jezus, dat ik weet dat God mij hoort en dat ik Hem altijd hoor.
De prijs
De prijs die daarvoor betaald moet worden is het recht op onszelf. Alleen als iemand zo één met Christus wordt en daarmee zijn zelfbeschikkingsrecht uit handen geeft kan hij/zij echt discipel zijn. De rest van ons leven is dan niets anders dan het zichtbaar worden van deze overgave. God verlangt een volkomen afbraak van mijn zelfbeschikkingsrecht. Dit heeft alles te maken met een volkomen vereenzelviging met de dood en opstanding van de Here Jezus. Het kenmerk van een waarachtig gelovige is dat hij zijn eigen rechten kan prijs geven. Het gaat in eerste instantie nooit om het opgeven van bepaalde zonden, het gaat om het opgeven van je recht op jezelf, van je natuurlijke neiging tot onafhankelijkheid, afstand doen van het baas zijn over je eigen leven. Het zijn dus allereerst niet de afschuwelijke zonden van het vlees, maar de trots in ons hart. De typische kenmerken van "het eigen ik" zijn onafhankelijkheid en zelfhandhaving. De Heilige Geest spitst zich toe op deze aspecten. God kan ons niet in gemeenschap met Zichzelf brengen, als wij niet bereid zijn ons zelfbeschikkingsrecht op te geven. Dat heet zelfverloochening. Zijn we bereid om onszelf zonder zelfbeklag ten offer te geven? Om een altaar-christen te zijn? Om in het verlengde van het lijden van Christus verdrukkingen te ondergaan? Willen we weten van het vernederd worden, omdat een slaaf niet boven zijn meester staat? Het betekent afstand nemen van onze menselijke kijk op het leven, de wereld, de kerk, onze overtuigingen. Steeds meer leven vanuit de overgave van ons zelfbeschikkingsrecht. Dan kan het eigenbelang niet meer voorop staan. Dat is de prijs die betaald moet worden.
Gods bedoeling
Wat Gods bedoeling voor ons is en ons steeds weer voorgehouden mag worden: Een leven in volledige afhankelijkheid! Hij is de Bron buiten onszelf waaruit we mogen en kunnen putten! Afhankelijk van Gods genade! De wereld is afhankelijk van de openbaring van Christus door Zijn kinderen heen! De omgeving is afhankelijk van Gods werk in ons! We moeten zo afhankelijk zijn dat ik altijd kan zeggen: Spreek Heer, uw knecht hoort! Als onze instelling verandert, dan worden onze oren geopend voor een nieuwe werkelijkheid. Die werkelijkheid wil beslag op ons leggen. De uitnodiging daartoe komt van de Here God Zelf. De klankbodem om gehoor te geven aan die uitnodiging is de nieuwe schepping in ons. Omdat we van hetzelfde wezen zijn kunnen we de roep verstaan. Heel vaak moeten we daarvoor door een crisis heen om op Hem afgestemd te raken. Ons antwoord op de nodiging is de echo van onze eenwording met de goddelijke natuur. Ons dienen is het resultaat van de roep van God in ons wezen. Een zuivere houding in het dienen kan alleen als de Heer een bovennatuurlijk werk in ons verricht. Hij vormt een discipel op bovennatuurlijke wijze, niet op basis van natuurlijke bekwaamheden. Hij vraagt ons dat te doen waartoe Hij ons bekwaamt door Zijn genade, langs de weg van het kruis.
De Here dienen
Het dienen is niet op een weegschaaltje leggen, waar we mee toe kunnen. Het gaat om een zuivere, standvastige en belangeloze toewijding aan de Here Jezus. Niet om voor Hem te strijden, maar om door Hem gebruikt te worden. Het betekent dat we dan altijd open moeten staan voor een voortdurende toevoer van het leven uit God. Het uitgangspunt bij mijn dienen is niet mijn medegevoel, maar de verbondenheid met Christus zelf! Je voortdurend losmaken van allerlei zaken die ons besluipen om de Here Jezus in vizier te kunnen houden. Ons niet zodanig laten overheersen door zorgen, dat ze ons onbruikbaar maken voor de dienst van de Heer. Daarvoor is het nodig dat we geconcentreerd blijven op de Here Jezus.Laat het met alles misgaan maar niet met de relatie met de Heer. We mogen bij voortduring in een toestand van verwachting zijn om te zien hoe het God behaagt Christus in ons te openbaren. Niet om een showmodel van ons te maken.
Onze concentratie
Als we onze gedachten richten op de overvloed, die de Hemelse Vader ons wil schenken, dan zal er genoeg zijn om uit te delen aan anderen. Als we ons bewust richten op dat waarmee we God kunnen verblijden, dan zal dat ons zelf ook blijdschap schenken. Afspiegelen is dat mijn leven een spiegel wordt voor het leven van anderen. Om bij voortduring te kunnen weerspiegelen moeten we bij voortduring open staan om op te vangen. Daarmee worden we weergave van een nieuwe werkelijkheid. Om wat over God gezegd wordt en gezegd kan worden tot sierrraad te strekken.
Joop Schotanus
