De aarde is in barensnood
Kris Tavernier • 87 - 2011 • Uitgave: 22
Ongetwijfeld herinneren we ons nog de – in de media zo genoemde – apocalyptische beelden op televisie en op internet over de aardbeving in Japan. Het gevolg was een verschrikkelijke tsunami waarvan de golven auto’s en huizen meesleurden als was het speelgoed. Ruim tienduizend kilometer verder nog werden jachthavens verwoest en jachten als sloepjes omgekeerd. Het waren indringende beelden, maar helaas geen unieke beelden. We hebben de laatste jaren al heel wat van die zogenaamde apocalyptische beelden gezien…
Is de aarde in een toegenomen staat van onrust gekomen en wat betekent dat dan? Laten we samen op verkenning gaan en nagaan wat er subjectief en objectief kan worden vastgesteld. Maar meer, wat valt er verder nog te verwachten? Het is voorzegd dat de aarde in barensnood zou komen, maar ook dat er verlossing komt!
Verkenning
Veel mensen vragen zich af wat er aan de hand is. Het gaat immers niet goed met onze aardbol. Er is een algemeen gevoel van ongerustheid ontstaan. Hoelang kan dit nog duren? Wat staat ons allemaal nog te wachten? Welk gevaar bedreigt ook mij, mijn gezin, mijn familie en mijn vrienden? Komt het einde van de wereld dan toch in zicht? Deze en andere vragen worden steeds vaker hardop gesteld en terecht. Onlangs hoorde ik deze verzuchtingen nog van een vader aan de schoolpoort. We worden immers steeds vaker, zo lijkt het toch, geconfronteerd met onbeheersbaar natuurgeweld. Wereldwijd lijkt de aarde in een soort van rusteloosheid te zijn.
Ook in de filmwereld lijkt er een soort van einde-van-de-wereld-gevoel te heersen. Om maar enkele filmtitels te noemen: The Day The Earth Stood Still, Armageddon, Independence Day, The Day After Tomorrow, The Postman, I Robot, Knowing, I am Legend, 2012. De context van deze films verschilt wel, maar ze kennen een gemeenschappelijke thematiek: er komt een einde aan de wereld zoals wij die vandaag kennen. De films kaarten verschillende oorzaken aan (bijvoorbeeld nucleaire rampen, aliens ‘buitenaardse wezens’, natuurrampen), maar hoe dan ook wordt het voortbestaan van de mensheid erin bedreigd.
Vaststelling
Worden we geplaagd door een vals gevoel of is onze bezorgdheid terecht? De laatste jaren is er nogal wat gebeurd. Om maar enkele van de ergste te noemen: hittegolf in Europa (zomer 2003), tsunami in Zuid-Azië (december 2004), orkaan Katrina in de VS die New Orleans in een spookstad veranderde (augustus 2005), aardbeving in Haïti (januari 2010), aardbeving in Chili (februari 2010), vulkaanuitbarsting in IJsland met een nog nooit geziene aswolk tot gevolg (voorjaar 2010), aardbeving in Japan (maart 2011). De beelden van de ene natuurramp staan nog op ons netvlies en de volgende dient zich al aan. De statistieken liegen er niet om. De laatste vijftig jaar is het aantal natuurrampen wereldwijd fors toegenomen!
In vijfendertig jaar tijd is het aantal natuurrampen maar liefst vertienvoudigd. In 2004 bijvoorbeeld waren er bijna twee keer zoveel aardbevingen als in 1990. Uit grafieken blijkt dat er vanaf 1970 een duidelijke toename van aardbevingen is, zowel qua kracht als qua frequentie. Er blijkt dus wel degelijk een toename te zijn van het aantal natuurrampen en ook van de intensiteit ervan.
Verwachting
Daarmee zijn we helaas nog lang niet aan het eind van ons Latijn. Wetenschappers en de NASA verwachten dat het er niet beter op wordt, onder meer door de toenemende groei van de welvaart wereldwijd. De aarde krijgt de rekening gepresenteerd, we putten alle voorraden uit en vervuilen steeds meer. Of kan het ons niet schelen dat 884 miljoen mensen niet kunnen beschikken over schoon water en er elke 20 seconden een kind sterft aan een of andere ziekte die daarvan het gevolg is (1,5 miljoen kinderen per jaar)? Daarenboven verwacht de VN dat er nog meer schaarste aan water zal ontstaan. Men verwacht dat tegen 2025 zo’n 1,8 miljard mensen te maken krijgen met waterschaarste. En straks passeert de teller van de wereldbevolking de mijlpaal van 7 miljard mensen…
Voorzeggingen
Betekent dit alles nu – zoals het in de films wordt voorgesteld – dat het einde van de mensheid in zicht komt? Neen! En daarvoor mogen we ons baseren op iets wat veel betrouwbaarder is dan de fantasie van mensen, namelijk op de Bijbel. De Bijbel voorzegt dat er, voordat Jezus terug komt, meer natuurrampen zullen blijken te zijn. De Bijbel vergelijkt dat metaforisch met de weeën van een barende vrouw. Het is alsof de schepping in barensnood is (Romeinen 8:22). Jezus zei: ‘Er zullen nu hier, dan daar aardbevingen zijn en er zullen hongersnoden zijn. Dat is het begin van de weeën’ (Matteüs 13:7-8, Marcus 13:8). Het typische aan weeën is dat ze steeds sneller komen en steeds heviger worden. We kunnen niet anders dan vaststellen dat natuurrampen frequenter voorkomen en dat die ook toenemen in hevigheid. Ze zijn er weliswaar altijd al geweest, maar juist de explosieve toename ervan in de laatste decennia moet ons tot nadenken stemmen. Wat dit te betekenen heeft is niet dat de mensheid ten onder zal gaan, maar dat Jezus terug zal komen. Natuurlijk kan ik hier geen datum op plakken. Maar het komt wel dichterbij.
Als alle mensen zouden consumeren zoals dat in Europa gebeurt, dan kan de aarde de nodige middelen daarvoor niet leveren. Voedselprijzen zullen stijgen en volgens Openbaring 6:6 zal het zover komen dat het volle dagloon noodzakelijk wordt.
Verlossing
De aarde is in toenemende mate in onrust en dat beseffen we allemaal. Wie kan uitredding bieden? Wie kan herstel brengen in de chaos? Wie kan de schepping verlossen? De komst en de heerschappij van de Heer Jezus Christus zal uitkomst bieden, ook voor de schepping! Hij is de erfgenaam van alle dingen, die Zijn erfenis herstellen zal (Hebreeën 1:2) wanneer Hij het gelaat van de aardbodem zal vernieuwen (Psalm 106:30). Aan Hem is het toekomstig aardrijk onderworpen, het nieuwe bestel dat Hij als de Messias zal invoeren (Hebreeën 2:5-8a; Telosvert.). Weeën en barensnood gaan aan geboorte vooraf. Dan komt de wedergeboorte, de grote vernieuwing van alle dingen (vgl. Handelingen 3:21), wanneer de Zoon des mensen – een Messiaanse titel uit Daniël 9:13! – op de troon van zijn heerlijkheid zal zitten (Matteüs 19:28).
Het zuchten en in barensnood zijn van de schepping maakt ons erop attent dat het goed mogelijk is dat Zijn komst niet meer lang zal uitblijven.
Nawoord m.b.t. de Gemeente
De schepping verlangt naar het openbaar worden van de zonen Gods (Openbaring 8:19) om bevrijd te worden tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God (vers 21). Zij, de gelovigen van de Gemeente, hebben de eerstelingen van de Geest (vers 23a; Telosvert.), de eerste vruchten van het herscheppend werk van God (vgl. Hebreeën 12:23). Hij heeft een herscheppend werk in ons gedaan (o.a. Titus 3:5). Straks zal ook ons sterfelijk lichaam veranderd worden (Romeinen 8:11). Lichamelijk horen wij nu nog tot het gevallen bestel, maar ook lichamelijk zullen wij verlost worden met het opstandingslichaam (vgl. 2 Korintiërs 5:2). In die verwachting zuchten ook wij nog (Romeinen 8:23b). Is dat verlangend zuchten nog levendig bij ons aanwezig? ‘En de Geest en de bruid zeggen: Kom!’ (Openbaring 22:17a).
Kris Tavernier
Is de aarde in een toegenomen staat van onrust gekomen en wat betekent dat dan? Laten we samen op verkenning gaan en nagaan wat er subjectief en objectief kan worden vastgesteld. Maar meer, wat valt er verder nog te verwachten? Het is voorzegd dat de aarde in barensnood zou komen, maar ook dat er verlossing komt!
Verkenning
Veel mensen vragen zich af wat er aan de hand is. Het gaat immers niet goed met onze aardbol. Er is een algemeen gevoel van ongerustheid ontstaan. Hoelang kan dit nog duren? Wat staat ons allemaal nog te wachten? Welk gevaar bedreigt ook mij, mijn gezin, mijn familie en mijn vrienden? Komt het einde van de wereld dan toch in zicht? Deze en andere vragen worden steeds vaker hardop gesteld en terecht. Onlangs hoorde ik deze verzuchtingen nog van een vader aan de schoolpoort. We worden immers steeds vaker, zo lijkt het toch, geconfronteerd met onbeheersbaar natuurgeweld. Wereldwijd lijkt de aarde in een soort van rusteloosheid te zijn.
Ook in de filmwereld lijkt er een soort van einde-van-de-wereld-gevoel te heersen. Om maar enkele filmtitels te noemen: The Day The Earth Stood Still, Armageddon, Independence Day, The Day After Tomorrow, The Postman, I Robot, Knowing, I am Legend, 2012. De context van deze films verschilt wel, maar ze kennen een gemeenschappelijke thematiek: er komt een einde aan de wereld zoals wij die vandaag kennen. De films kaarten verschillende oorzaken aan (bijvoorbeeld nucleaire rampen, aliens ‘buitenaardse wezens’, natuurrampen), maar hoe dan ook wordt het voortbestaan van de mensheid erin bedreigd.
Vaststelling
Worden we geplaagd door een vals gevoel of is onze bezorgdheid terecht? De laatste jaren is er nogal wat gebeurd. Om maar enkele van de ergste te noemen: hittegolf in Europa (zomer 2003), tsunami in Zuid-Azië (december 2004), orkaan Katrina in de VS die New Orleans in een spookstad veranderde (augustus 2005), aardbeving in Haïti (januari 2010), aardbeving in Chili (februari 2010), vulkaanuitbarsting in IJsland met een nog nooit geziene aswolk tot gevolg (voorjaar 2010), aardbeving in Japan (maart 2011). De beelden van de ene natuurramp staan nog op ons netvlies en de volgende dient zich al aan. De statistieken liegen er niet om. De laatste vijftig jaar is het aantal natuurrampen wereldwijd fors toegenomen!
In vijfendertig jaar tijd is het aantal natuurrampen maar liefst vertienvoudigd. In 2004 bijvoorbeeld waren er bijna twee keer zoveel aardbevingen als in 1990. Uit grafieken blijkt dat er vanaf 1970 een duidelijke toename van aardbevingen is, zowel qua kracht als qua frequentie. Er blijkt dus wel degelijk een toename te zijn van het aantal natuurrampen en ook van de intensiteit ervan.
Verwachting
Daarmee zijn we helaas nog lang niet aan het eind van ons Latijn. Wetenschappers en de NASA verwachten dat het er niet beter op wordt, onder meer door de toenemende groei van de welvaart wereldwijd. De aarde krijgt de rekening gepresenteerd, we putten alle voorraden uit en vervuilen steeds meer. Of kan het ons niet schelen dat 884 miljoen mensen niet kunnen beschikken over schoon water en er elke 20 seconden een kind sterft aan een of andere ziekte die daarvan het gevolg is (1,5 miljoen kinderen per jaar)? Daarenboven verwacht de VN dat er nog meer schaarste aan water zal ontstaan. Men verwacht dat tegen 2025 zo’n 1,8 miljard mensen te maken krijgen met waterschaarste. En straks passeert de teller van de wereldbevolking de mijlpaal van 7 miljard mensen…
Voorzeggingen
Betekent dit alles nu – zoals het in de films wordt voorgesteld – dat het einde van de mensheid in zicht komt? Neen! En daarvoor mogen we ons baseren op iets wat veel betrouwbaarder is dan de fantasie van mensen, namelijk op de Bijbel. De Bijbel voorzegt dat er, voordat Jezus terug komt, meer natuurrampen zullen blijken te zijn. De Bijbel vergelijkt dat metaforisch met de weeën van een barende vrouw. Het is alsof de schepping in barensnood is (Romeinen 8:22). Jezus zei: ‘Er zullen nu hier, dan daar aardbevingen zijn en er zullen hongersnoden zijn. Dat is het begin van de weeën’ (Matteüs 13:7-8, Marcus 13:8). Het typische aan weeën is dat ze steeds sneller komen en steeds heviger worden. We kunnen niet anders dan vaststellen dat natuurrampen frequenter voorkomen en dat die ook toenemen in hevigheid. Ze zijn er weliswaar altijd al geweest, maar juist de explosieve toename ervan in de laatste decennia moet ons tot nadenken stemmen. Wat dit te betekenen heeft is niet dat de mensheid ten onder zal gaan, maar dat Jezus terug zal komen. Natuurlijk kan ik hier geen datum op plakken. Maar het komt wel dichterbij.
Als alle mensen zouden consumeren zoals dat in Europa gebeurt, dan kan de aarde de nodige middelen daarvoor niet leveren. Voedselprijzen zullen stijgen en volgens Openbaring 6:6 zal het zover komen dat het volle dagloon noodzakelijk wordt.
Verlossing
De aarde is in toenemende mate in onrust en dat beseffen we allemaal. Wie kan uitredding bieden? Wie kan herstel brengen in de chaos? Wie kan de schepping verlossen? De komst en de heerschappij van de Heer Jezus Christus zal uitkomst bieden, ook voor de schepping! Hij is de erfgenaam van alle dingen, die Zijn erfenis herstellen zal (Hebreeën 1:2) wanneer Hij het gelaat van de aardbodem zal vernieuwen (Psalm 106:30). Aan Hem is het toekomstig aardrijk onderworpen, het nieuwe bestel dat Hij als de Messias zal invoeren (Hebreeën 2:5-8a; Telosvert.). Weeën en barensnood gaan aan geboorte vooraf. Dan komt de wedergeboorte, de grote vernieuwing van alle dingen (vgl. Handelingen 3:21), wanneer de Zoon des mensen – een Messiaanse titel uit Daniël 9:13! – op de troon van zijn heerlijkheid zal zitten (Matteüs 19:28).
Het zuchten en in barensnood zijn van de schepping maakt ons erop attent dat het goed mogelijk is dat Zijn komst niet meer lang zal uitblijven.
Nawoord m.b.t. de Gemeente
De schepping verlangt naar het openbaar worden van de zonen Gods (Openbaring 8:19) om bevrijd te worden tot de vrijheid van de heerlijkheid van de kinderen van God (vers 21). Zij, de gelovigen van de Gemeente, hebben de eerstelingen van de Geest (vers 23a; Telosvert.), de eerste vruchten van het herscheppend werk van God (vgl. Hebreeën 12:23). Hij heeft een herscheppend werk in ons gedaan (o.a. Titus 3:5). Straks zal ook ons sterfelijk lichaam veranderd worden (Romeinen 8:11). Lichamelijk horen wij nu nog tot het gevallen bestel, maar ook lichamelijk zullen wij verlost worden met het opstandingslichaam (vgl. 2 Korintiërs 5:2). In die verwachting zuchten ook wij nog (Romeinen 8:23b). Is dat verlangend zuchten nog levendig bij ons aanwezig? ‘En de Geest en de bruid zeggen: Kom!’ (Openbaring 22:17a).
Kris Tavernier
