De opkomst van Abaddon

Jules Hollebrandse • 93 - 2017 • Uitgave: 24
‘De duivel gaat rond als een brullende leeuw, op zoek naar wie hij zou kunnen verslinden’ (1 Petrus 5:8). Het zijn, denk ik, bekende woorden voor ons, we horen ze immers zo vaak en zijn er misschien al aan gewend geraakt. Het gevaar daarvan is dat ze hun zeggingskracht kunnen verliezen. Zeker in ons relatief rustig leventje van alledag.

Totdat je in een situatie terecht komt waarin je opeens de ernst en realiteit ervaart van Petrus’ woorden. Graag deel ik zo’n wake-up ervaring met u, om eraan te appelleren dat we meer dan alert moeten zijn op de slinkse aanvallen van de boze.

Ground Zero
We waren met een groep christenen aanwezig op het buitenterrein van het Ground Zero Festival bij Bussloo (een recreatiegebied in de driehoek Apeldoorn-Deventer-Zutphen).
Tussen haakjes: alleen die naam al: ‘Ground Zero’! Letterlijk betekent dat: ‘bodemnulpunt’ of ‘het middelpunt van een ontploffende kernbom’. ‘Ground Zero’, zo heet ook die plek in New York, waar het World Trade Center stond. Als gevolg van een terroristische aanslag zijn beide torens tot de grond toe verwoest. Die plaats herinnert ons aan een enorme ravage, ellende, angst, dood en diep verdriet.

En dan een feest met deze naam! Voelt u de associatie?! Een openluchtfestival op een omheind terrein met beveiligde toegangspoorten. Drugshonden, trommelvliesscheurende muziek, geschreeuw van (be)dreigende, duivelse teksten daar bovenuit. Een wereld vol van herrie, drank, drugs, seks, angst en leegheid, van waaruit bezoekers na verloop van tijd totaal verdwaasd en meestal niet meer aanspreekbaar weer naar buiten kwamen lopen. In zo’n omgeving ervaar je de aanwezigheid van de boze aan den lijve! Daar is hij aan het werk! Dat zie je, dat hoor je, dat voel je. Al je zintuigen geven dat door. Daar komen mensen in zijn krachtenveld. Daar trekt de duivel mensen zijn duistere, occulte wereld in, zoals een magneet een spijker aantrekt.
Overdreven? Geenzins! De aankondigingen van de volgende feesten op de billboards waren daar getuige van.

Abaddon of Apollyon
Eén daarvan was: ‘Nocturnal’ (letterlijk ‘nachtelijk’) met als ondertitel ‘The rise of Abaddon’ (de opkomst of opstijging van Abaddon). Ik dacht: “Abaddon, waar heb ik die naam meer gehoord? Waar staat dat ook alweer in de Bijbel?” Thuisgekomen vond ik het in Openbaring 9: ‘Zijn naam is in het Hebreeuws Abaddon, en in het Grieks heeft hij de naam Apollyon’ (vers 11).
Abaddon betekent: ‘(plaats van) verderf’, ‘vernietiging’ of ‘ondergang’.1 Apollyon is de verpersoonlijking van deze plaats, dus: ‘de verderver’, ‘de vernietiger’. Hij wordt in hetzelfde vers de ‘engel van de afgrond’ genoemd. Het is de demon of duivel die over de afgrond heerst. Die afgrond is een bodemloos diepe put, een onderaardse plaats, vol van vuur, waar demonen en gevallen engelen gevangen gehouden worden. Het is dezelfde plaats waaruit het beest op gaat komen en waarnaar de satan voor 1000 jaar verbannen zal worden.2

Als de afgrond open gaat…
Openbaring 9:1-12 schildert ons het beeld van de ontsluiting van die afgrond. Er komt zoveel rook uit dat de zon en de lucht erdoor verduisterd worden. Te midden van die verstikkende rook worden demonische machten uit hun gevangenis losgelaten. Ik stel me dat voor als een soort vuilspuitende en verderfbrengende vulkaan. Door een eruptie worden de demonen uitgebraakt op de aarde. Johannes ziet ze tevoorschijn komen en beschrijft ze als sprinkhanen3 die eruit zien als paarden die gereedgemaakt zijn voor de oorlog, met borstharnassen van ijzer. Ze hebben koppen die lijken op mensengezichten. Ze zijn getooid met gouden kransen, hebben haar van vrouwen, tanden van leeuwen en staarten met schorpioenangels. Het geluid dat ze met hun vleugels maken, lijkt op een aanstormend heirleger van paard-en-wagens. Aan het hoofd van die sprinkhanenbende staat koning Abaddon (Hebreeuws) of Apollyon (Grieks). Hij is de engel van de afgrond (vers 11).
Deze huiveringwekkende wezens worden erop uitgestuurd om mensen te pijnigen. Ze gaan tekeer als hongerige en verscheurende leeuwen op zoek naar wie ze allemaal kunnen verslinden. Met hun schorpioenangels steken en kwellen ze de mensen met pijn, angst, ziekte, (geestelijke) ellende, enz.
Ze mogen de mensen niet doden, maar ze weten hen wel zó tot wanhoop te drijven dat ze naar de dood zullen verlangen, er om smeken en zelfmoordpogingen gaan ondernemen. Ze zullen echter niet kunnen! Wat een angstaanjagend schrikbeeld en vooruitzicht is dit! Een vreselijke periode die 5 maanden4 zal duren (vers 5).

The rise of Abaddon
Als je dit beeld op je in laat werken en dan de vergelijking trekt met het festival ‘The rise of Abaddon’, dan huiver je! Dan besef je ineens dat satan in onze tijd volop bezig is om mensen voor te bereiden óp en ‘vertrouwd’ te maken mét de komst van dit demonische imperium. Dit soort uitbundige feesten zijn daar een uitstekend hulpmiddel voor, omdat ze zo’n enorme aantrekkingskracht hebben. Festivals waar duizenden mensen, meest jongeren, op af komen om ‘uit hun dak’ te gaan voor ‘de opkomst van de vernietiger’.
Wat een ontgoocheling staat hen te wachten, als Apollyon met zijn sprinkhanenlegioen daadwerkelijk uit die beerput gaat opstijgen en zijn ware gedaante zal tonen. Zullen de mensen zich dan de feesten van vandaag nog herinneren terwijl ze in doodsnood verkeren omdat die monsterlijke sprinkhanen hen van alle kanten belagen? In ieder geval zal dan de feeststemming omslaan in doodsverlangen! Een verlangen dat echter niet vervuld zal worden. Aangrijpend om je dat te realiseren!

Lichtpuntjes in de duisternis
En toch, te midden van al die diepe ellende, duisternis en doodsnood zijn er gelukkig ook nog lichtpuntjes! We lezen namelijk dat mensen die ‘het zegel van God op hun voorhoofd hebben’ geen schade zullen ondervinden (Openbaring 9:4). Het zijn de 144.000 verzegelden uit de twaalf stammen van Israël. Zij zullen niet ten prooi vallen aan de pijnigingen van de sprinkhanen.
En wij? Zijn er voor ons ook lichtpuntjes? Jazeker, meer dan dat! Want als u de Heere Jezus als uw Heiland en Zaligmaker hebt leren kennen en liefhebben, dan hoeft u niet te vrezen! Waarom niet? Omdat u deze vreselijke tijd dan niet mee gaat maken! Want vóórdat deze tijd op aarde aanbreekt wordt u door Hem van de aarde ‘weggegrist’ om voor altijd met de Heere te zijn (1 Tessalonicenzen 4:17). Als christenen mogen we elkaar met deze woorden bemoedigen!
Tegelijk mogen we elkaar ook aanmoedigen om vurig te bidden voor onze medemensen, die nu de duivel nog toebehoren. Bidt om een geweldige machtswisseling in hun leven. Zodat ze niet langer al feestvierend uitzien naar de komst van Abaddon of Apollyon, want die zal hen onderdompelen in allerlei demonische ellende. Maar in plaats daarvan, samen met ons, verwachtend gaan uitzien naar de komst van de Heere Jezus om opgenomen te worden in Zijn heerlijkheid!
Maranatha!

Jules Hollebrandse

1 We vinden dit op een aantal plaatsen in het Oude Testament: Job 26:6; 28:22; 31:12, Psalm 88:12, Spreuken 15:1 en 27:20.
2 Zie resp. Openbaring 11:7, 17:8 en 20:3.
3 Sprinkhanen zijn in de Bijbel vaker beeld van gerichten van God. Zie o.a. Ex. 10, Deut. 28:38, 1 Kon. 8:37, 2 Kron. 7:13, Joël 1 en 2.
4 ‘5 maanden’ is de aanduiding voor een vrij lange maar toch beperkte tijd. Het zou te ver voeren om hier uitgebreid op de symboliek ervan in te gaan.