Keuzes in de laatste week

Joop Schotanus • 82 - 2006/07 • Uitgave: 2
Wat heeft er zich veel afgespeeld in deze laatste week voor de kruisiging.
Zes dagen voor het Pascha wordt de Here Jezus met zijn discipelen
uitgenodigd in het huis van Simon de melaatse. Tijdens de maaltijd komt Maria verlaat binnen. Ze had de woorden van de Here Jezus over Zijn heengaan diep op zich in laten werken en wilde nog iets heel belangrijks voor Hem doen bij zijn laatste bezoek aan Bethanië. Ze bracht haar plan in vervulling. Ze giet de kostbare nardusmirre over Hem uit tot ergernis van de omstanders,
maar gelukkig tot voldoening
van de Here Jezus zelf. Zij kiest ervoor om Hem te zalven met de kostbare nardusmirre met een tegenwaarde van een jaarsalaris.


De dag daarop verlaten ze Bethanië
en dalen af naar het Kidrondal
om dan weer omhoog te gaan naar Jeruzalem. De Here Jezus zet zich op een ezel, die Hij had laten ophalen door twee van Zijn discipelen.
Hij wordt spoedig ontdekt door de andere feestgangers die op weg zijn naar Jeruzalem om in de komende week het Pascha te vieren. Vele van deze feestgangers hadden er al op gehoopt om Hem te zien als ze naar Jeruzalem zouden
optrekken en daar is Hij dan. Enthousiast beginnen ze te roepen:
“Hosanna, gezegend is Hij die komt in de Naam des Heren!” Het wordt een feestelijke intocht, die teleurstellend eindigt bij het tempelgebouw.
Hij kon niet voldoen aan hun wereldse verwachtingen. De Here Jezus liet weten dat de weg van Zijn verheerlijking zou gaan via het vallen van de graankorrel
in de aarde om te sterven alvorens vrucht voort te brengen. Hij koos voor de weg van de ondergang.


De Here Jezus maakt heel vaak duidelijk dat om Hem te kunnen volgen in de opgang, men eerst Hem moet volgen in eigen ondergang:

“Indien iemand zijn leven zal willen verliezen, die zal het behouden.”
Behalve dat Maria van Bethanië ervoor koos om haar kostbaarste
bezit aan de Here Jezus te schenken, worden er heel wat andere
keuzes gemaakt. De discipelen,
met Judas voorop, kozen voor de armen van deze wereld.
Judas vond dat de Meester een geweldige kans voorbij had laten
gaan, bij de intocht in Jeruzalem.
In plaats van de gestalte van de koning koos Jezus voor de gestalte van de dienstknecht die de voeten gaat wassen, als ze via via terecht gekomen zijn in de Bovenzaal. Judas had al aan de oversten laten weten, dat hij hen op de hoogte wilde houden van een geschikt moment om de Here Jezus gevangen te nemen. Judas koos tegen Jezus en voor de dertig zilverlingen. Hij verlaat de Bovenzaal en zal nu zijn plan gaan uitvoeren.



Het gezelschap vertrekt uit de Bovenzaal,
nadat de Here Jezus hen duidelijk heeft gemaakt, dat Hij Zijn leven zal afleggen en Petrus met veel bravoure laat weten, dat dat niet zal gebeuren. Hij wordt op zijn nummer gezet met de mededeling
dat hij de Here Jezus tot driemaal toe zal hebben verloochend
nog eer de haan gekraaid zal hebben op de volgende morgen.
Die morgen van de voorbereiding
koos Petrus voor eigen lijfsbehoud en verloochende Zijn Meester. Op deze dag kiest Pilatus
ervoor om zijn handen in onschuld
te wassen om vriend van de keizer te kunnen blijven. De Joden
kiezen ervoor om de Here Jezus
op die dag door de Romeinse macht te laten kruisigen. Na Zijn doodstrijd in Gethsemanee kiest de Here Jezus ervoor om het Paaslam te zijn op deze veertiende
dag van de maand Nissan. Dit is de dag van de Voorbereiding op een doordeweekse sabbat (Johannes
19:14). Deze extra sabbat was een speciale feestdag als inleiding
op de week van de ongezuurde
broden (Zie Leviticus 23). De Joden drongen er op aan om het lichaam van Christus niet aan het kruis te laten hangen want de dag daarop zou die hele speciale Sabbat zijn, want de betekenis van die speciale sabbat was groot (Joh 14:31). Dit verklaart de betekenis van de drie dagen en drie nachten van Mattheus 12 :40.


Als we het verzoeningswerk van Christus op ons in laten werken weten we dat onze keuze voor onze vereenzelviging met Hem in dood en opstanding de waarde van ons leven zal bepalen.