Daniël 7 (b) - De eerste drie beesten
Gert van de Weerd • 83 - 2007 • Uitgave: 16
Schatgraven in de Bijbel:
De Profeet Daniël 7 (b)
De eerste drie beesten
In het vorige Zoeklicht gaven we een inleiding en werden de verzen 1-3 behandeld. We gaan nu verder met vers 4-6; direct uit de grondtekst vertaald.
Vers 4a: De eerste zag eruit als een leeuw, maar had arendsvleugels. De leeuw is het symbool van koninklijke macht. Geen koningshuis siert zijn wapen met een slang of schorpioen. Maar het aantal gevallen dat we leeuwen in heraldische wapens zien afgebeeld, is enorm. De gevleugelde leeuw was een bekend beeld in Babylon. Ze stonden bij de toegangen tot de koninklijke paleizen.
Het eerste wereldrijk in Daniël 2 was het Babylonische. Dat is het hier ook. Dat rijk had onder koning Nebukadnezar vleugels, want het veroverde in korte tijd een wereldrijk. Bovendien domineerde in Babylon kunst en wetenschap. Daarin vinden we de koninklijke grandeur, die de leeuw vertegenwoordigt, terug.
Vers 4b Gefascineerd keek ik toe, dat zijn vleugels werden afgerukt en het werd weggenomen van de aarde.
Na Nebukadnezar was het snel gedaan met Babylon. Het rijk verviel en ging ten onder.
Vers 4c Toen werd het op twee voeten gezet, zoals een mens en het werd een mensenhart gegeven.
Dit vers lijkt in tegenspraak met 4b. Hoe kan een rijk dat ten ondergegaan is weer op zijn voeten gezet worden (herrijzen!)? Het Babylonische Rijk is toch niet hersteld? Neen, nog niet. De profetie neemt nu een sprong naar de Eindtijd. Want dan zal de Babylon-religie herleven. Dat zal een wereldkerk zijn, onder controle van de antichrist, dus satan. Deze valse kerk zal velen tot verderf leiden. Haar verderfelijke invloed zal zelfs zo groot zijn, dat haar val tot grote vreugde in de hemel leidt (Op. 17-19).
Openbaring 17:8 En het beest, dat gij zaagt, was en is niet, en het zal opkomen uit de afgrond en het vaart ten verderve; En: als zij zien, dat het beest was, en niet is en er toch zal zijn.
Het beest dat eens was (een Leeuw; Dan. 7:4a), is niet (weggenomen; Dan. 7:4b) en zal opkomen (Dan. 7:4c), komt uit de afgrond. In zowel Daniël 7 als Openbaring 13:1 is sprake van een beest uit de zee. In Openbaring 13:1 draagt het beest tien horens en zeven koppen. Dat doet weer denken aan het vierde dier van Daniël 7:7. Toch is het ook het eerste, tweede en derde beest. Want het beest uit Openbaring 13 verenigt alle eigenschappen van de vier beesten uit Daniël in zich: Openbaring 13:2 En het beest, dat ik zag, was een luipaard gelijk, en zijn poten als van een beer en zijn muil als de muil van een leeuw.
Het beest krijgt een mensenhart (Dan. 7:4c). Dat is een menselijke geest. Daarover spreekt Openbaring 13:15 En hem werd gegeven om aan het beeld van het beest een geest te schenken, zodat het beeld van het beest ook zou spreken, en maken, dat allen, die het beeld van het beest niet aanbaden, gedood werden.
Conclusie
De overeenkomsten tussen Daniël 7:4 en Openbaring 13:2 en 17:3 zijn niet te negeren. Het laatste koninkrijk der mensen verenigt alle negatieve eigenschappen van de vier dieren uit Daniël 7 in zich. Het is een koninkrijk dat ongehoorde verdrukking en vernietiging zal brengen. Daniël profeteert dus over de Eindtijd, als de heerschappij van de antichrist en de Babylon-religie onder leiding van de valse profeet, de wereld naar zn donkerste uur zal voeren.
Vers 5a En ziet! Nog een beest verscheen, dat op een beer leek. Toen verhief het zich op zn achterpoten - drie slagtanden waren in zijn muil, tussen zn tanden
Het tweede wereldrijk wordt voorgesteld door een beer; symbool van brute kracht. Dat is een rake typering. Het Medisch-Perzische rijk bracht namelijk gigantische legers op de been, die als een onstuitbare stoomwals de tegenstanders verpletterden.
Een beer is van nature niet agressief. Pas als hij wordt uitgedaagd of bedreigd, verheft hij zich op de achterpoten en gaat tot de aanval over. De beer was, na de leeuw, het meest formidabele dier dat men in het Midden-Oosten kende. Even sterk als de leeuw, echter veel minder koninklijk van aard. Dat beeld past uitstekend bij de kenmerken van het Medisch-Perzische rijk. Dat was wel groot en sterk, maar miste de glorie van het Babylonische rijk.
Drie slagtanden waren in zijn muil
Niet duidelijk is, waar de slagtanden op wijzen. Sommigen denken aan de drie belangrijkste veroveringen van het Medisch-Perzische rijk. Lydia in 546 v.Chr., Babylon in 539 v.Chr. en Egypte in 525 v.Chr.
Vers 5b en men gebood het: Sta op! Eet veel vlees!
De Meden en Perzen kenden een soort dienstplicht. Elk land van hun uitgestrekte rijk was verplicht grote aantallen soldaten te leveren als de koning daarom vroeg. Toen koning Darius tegen de Scythen optrok, telde zijn leger bijvoorbeeld driekwart miljoen soldaten. Van koning Xerxes, toen hij tegen de Grieken optrok, zegt men dat hij een leger had dat tweeënhalf miljoen man telde. Zelfs Darius III bracht na zijn eerste nederlaag tegen Alexander de Grote nog een half miljoen man op de been.
De legers van het Medisch-Perzische rijk werden samengesteld uit vele landen, waar men verschillende talen sprak. Onderlinge communicatie tussen de legeronderdelen was daarom een zwak punt. Die zwakte werd goedgemaakt door de grote overmacht. Juist de massaliteit van deze legers was hun sterkste wapen. Zo kon men kleinere legers, van soms veel beter getrainde vijanden, toch verpletteren, maar daar gaf men niet om. Het aantal slachtoffers aan Medisch-Perzische zijde was daarom, gewoonlijk, zeer hoog (eet veel vlees!).
Vers 5c spreekt dus over een verschrikkelijke realiteit.
Vers 6a Daarna gebeurde het, terwijl ik toekeek, zie, plotseling verscheen weer een (beest), dat er uitzag als een luipaard; echter, hij had vier vleugels als van een vogel op zijn rug.
De luipaard is het snelste dier van de vier. Dit beest is zelfs nog sneller, want het heeft vier vleugels op zijn rug. Dat is twee meer dan het eerste dier. In dat kenmerk van snelheid herkennen we het Griekse Rijk. De opkomst van dit rijk, onder Alexander de Grote, is het verhaal van een Blitzkrieg, zoals er nooit eerder was geweest. In ruim tien jaar veroverde hij een gebied dat nog groter was dan het Medisch-Perzische rijk. Het strekte zich uit van India in het oosten en de Kaukasus in het noorden, tot Italië in het westen en Egypte in het zuiden.
Vers 6b Toen werden vier koppen aan het beest toegevoegd en hen werd heerschappij gegeven.
Alexander de Grote stierf op jonge leeftijd. Het enorme rijk werd verdeeld onder zijn generaals. Na jaren van oorlog ontstonden daaruit vier grote rijken. Aan die vier koppen (generaals), die allen koninkrijken stichtten, werd heerschappij gegeven. Twee daarvan, het rijk der Seleuciden en dat der Ptolemaeën, kwamen tot grote bloei.
Gewoonlijk wordt de ineenstorting van een wereldrijk gevolgd door de opkomst van een nieuwe macht. Hier echter niet. De nieuwe koningen waren ook Grieken, ook al woonden zij in Egypte, Babel of Syrië. Zelfs hun legers bestonden nog lange tijd uit Griekse troepen. Pas onder Ptolemaeüs IV Philopator, ruim tachtig jaar later, worden lokale, Egyptische troepen vermeld.
Gert A. van de Weerd
De Profeet Daniël 7 (b)
De eerste drie beesten
In het vorige Zoeklicht gaven we een inleiding en werden de verzen 1-3 behandeld. We gaan nu verder met vers 4-6; direct uit de grondtekst vertaald.
Vers 4a: De eerste zag eruit als een leeuw, maar had arendsvleugels. De leeuw is het symbool van koninklijke macht. Geen koningshuis siert zijn wapen met een slang of schorpioen. Maar het aantal gevallen dat we leeuwen in heraldische wapens zien afgebeeld, is enorm. De gevleugelde leeuw was een bekend beeld in Babylon. Ze stonden bij de toegangen tot de koninklijke paleizen.
Het eerste wereldrijk in Daniël 2 was het Babylonische. Dat is het hier ook. Dat rijk had onder koning Nebukadnezar vleugels, want het veroverde in korte tijd een wereldrijk. Bovendien domineerde in Babylon kunst en wetenschap. Daarin vinden we de koninklijke grandeur, die de leeuw vertegenwoordigt, terug.
Vers 4b Gefascineerd keek ik toe, dat zijn vleugels werden afgerukt en het werd weggenomen van de aarde.
Na Nebukadnezar was het snel gedaan met Babylon. Het rijk verviel en ging ten onder.
Vers 4c Toen werd het op twee voeten gezet, zoals een mens en het werd een mensenhart gegeven.
Dit vers lijkt in tegenspraak met 4b. Hoe kan een rijk dat ten ondergegaan is weer op zijn voeten gezet worden (herrijzen!)? Het Babylonische Rijk is toch niet hersteld? Neen, nog niet. De profetie neemt nu een sprong naar de Eindtijd. Want dan zal de Babylon-religie herleven. Dat zal een wereldkerk zijn, onder controle van de antichrist, dus satan. Deze valse kerk zal velen tot verderf leiden. Haar verderfelijke invloed zal zelfs zo groot zijn, dat haar val tot grote vreugde in de hemel leidt (Op. 17-19).
Openbaring 17:8 En het beest, dat gij zaagt, was en is niet, en het zal opkomen uit de afgrond en het vaart ten verderve; En: als zij zien, dat het beest was, en niet is en er toch zal zijn.
Het beest dat eens was (een Leeuw; Dan. 7:4a), is niet (weggenomen; Dan. 7:4b) en zal opkomen (Dan. 7:4c), komt uit de afgrond. In zowel Daniël 7 als Openbaring 13:1 is sprake van een beest uit de zee. In Openbaring 13:1 draagt het beest tien horens en zeven koppen. Dat doet weer denken aan het vierde dier van Daniël 7:7. Toch is het ook het eerste, tweede en derde beest. Want het beest uit Openbaring 13 verenigt alle eigenschappen van de vier beesten uit Daniël in zich: Openbaring 13:2 En het beest, dat ik zag, was een luipaard gelijk, en zijn poten als van een beer en zijn muil als de muil van een leeuw.
Het beest krijgt een mensenhart (Dan. 7:4c). Dat is een menselijke geest. Daarover spreekt Openbaring 13:15 En hem werd gegeven om aan het beeld van het beest een geest te schenken, zodat het beeld van het beest ook zou spreken, en maken, dat allen, die het beeld van het beest niet aanbaden, gedood werden.
Conclusie
De overeenkomsten tussen Daniël 7:4 en Openbaring 13:2 en 17:3 zijn niet te negeren. Het laatste koninkrijk der mensen verenigt alle negatieve eigenschappen van de vier dieren uit Daniël 7 in zich. Het is een koninkrijk dat ongehoorde verdrukking en vernietiging zal brengen. Daniël profeteert dus over de Eindtijd, als de heerschappij van de antichrist en de Babylon-religie onder leiding van de valse profeet, de wereld naar zn donkerste uur zal voeren.
Vers 5a En ziet! Nog een beest verscheen, dat op een beer leek. Toen verhief het zich op zn achterpoten - drie slagtanden waren in zijn muil, tussen zn tanden
Het tweede wereldrijk wordt voorgesteld door een beer; symbool van brute kracht. Dat is een rake typering. Het Medisch-Perzische rijk bracht namelijk gigantische legers op de been, die als een onstuitbare stoomwals de tegenstanders verpletterden.
Een beer is van nature niet agressief. Pas als hij wordt uitgedaagd of bedreigd, verheft hij zich op de achterpoten en gaat tot de aanval over. De beer was, na de leeuw, het meest formidabele dier dat men in het Midden-Oosten kende. Even sterk als de leeuw, echter veel minder koninklijk van aard. Dat beeld past uitstekend bij de kenmerken van het Medisch-Perzische rijk. Dat was wel groot en sterk, maar miste de glorie van het Babylonische rijk.
Drie slagtanden waren in zijn muil
Niet duidelijk is, waar de slagtanden op wijzen. Sommigen denken aan de drie belangrijkste veroveringen van het Medisch-Perzische rijk. Lydia in 546 v.Chr., Babylon in 539 v.Chr. en Egypte in 525 v.Chr.
Vers 5b en men gebood het: Sta op! Eet veel vlees!
De Meden en Perzen kenden een soort dienstplicht. Elk land van hun uitgestrekte rijk was verplicht grote aantallen soldaten te leveren als de koning daarom vroeg. Toen koning Darius tegen de Scythen optrok, telde zijn leger bijvoorbeeld driekwart miljoen soldaten. Van koning Xerxes, toen hij tegen de Grieken optrok, zegt men dat hij een leger had dat tweeënhalf miljoen man telde. Zelfs Darius III bracht na zijn eerste nederlaag tegen Alexander de Grote nog een half miljoen man op de been.
De legers van het Medisch-Perzische rijk werden samengesteld uit vele landen, waar men verschillende talen sprak. Onderlinge communicatie tussen de legeronderdelen was daarom een zwak punt. Die zwakte werd goedgemaakt door de grote overmacht. Juist de massaliteit van deze legers was hun sterkste wapen. Zo kon men kleinere legers, van soms veel beter getrainde vijanden, toch verpletteren, maar daar gaf men niet om. Het aantal slachtoffers aan Medisch-Perzische zijde was daarom, gewoonlijk, zeer hoog (eet veel vlees!).
Vers 5c spreekt dus over een verschrikkelijke realiteit.
Vers 6a Daarna gebeurde het, terwijl ik toekeek, zie, plotseling verscheen weer een (beest), dat er uitzag als een luipaard; echter, hij had vier vleugels als van een vogel op zijn rug.
De luipaard is het snelste dier van de vier. Dit beest is zelfs nog sneller, want het heeft vier vleugels op zijn rug. Dat is twee meer dan het eerste dier. In dat kenmerk van snelheid herkennen we het Griekse Rijk. De opkomst van dit rijk, onder Alexander de Grote, is het verhaal van een Blitzkrieg, zoals er nooit eerder was geweest. In ruim tien jaar veroverde hij een gebied dat nog groter was dan het Medisch-Perzische rijk. Het strekte zich uit van India in het oosten en de Kaukasus in het noorden, tot Italië in het westen en Egypte in het zuiden.
Vers 6b Toen werden vier koppen aan het beest toegevoegd en hen werd heerschappij gegeven.
Alexander de Grote stierf op jonge leeftijd. Het enorme rijk werd verdeeld onder zijn generaals. Na jaren van oorlog ontstonden daaruit vier grote rijken. Aan die vier koppen (generaals), die allen koninkrijken stichtten, werd heerschappij gegeven. Twee daarvan, het rijk der Seleuciden en dat der Ptolemaeën, kwamen tot grote bloei.
Gewoonlijk wordt de ineenstorting van een wereldrijk gevolgd door de opkomst van een nieuwe macht. Hier echter niet. De nieuwe koningen waren ook Grieken, ook al woonden zij in Egypte, Babel of Syrië. Zelfs hun legers bestonden nog lange tijd uit Griekse troepen. Pas onder Ptolemaeüs IV Philopator, ruim tachtig jaar later, worden lokale, Egyptische troepen vermeld.
Gert A. van de Weerd
