Zou er nog hoop zijn?

Feike ter Velde • 80 - 2004/05 • Uitgave: 12
Een oude dame, mevrouw Bakker - het was in de jaren '50 - reageerde in onze ogen erg wonderlijk toen ze hoorde dat wij naar het strand waren geweest. We kenden haar omdat ze zondags altijd op hetzelfde plekje zat in de kerk. "Jongens, daar horen jullie toch niet", zei ze. "Dat is Sodom en Gomarra". Ik was toen een jaar of vijftien en dat maakte toch wel enige indruk op me, hoewel ik niet begreep wat ze bedoelde.

Nu zenden commerciele omroepen zogenaamde vakantieprogramma's uit waarin jonge mensen in vakantiegebieden in Zuid-Europa zich dagelijks bezatten aan grote hoeveelheden alcohol en mogelijk ook drugs, ze vertellen voor de camera hun perverse ervaringen op seksueel gebied, die "deze vakantie zo leuk maken" en over hun plannen voor de volgende nacht, wie ‘t met wie ‘doet’. Jonge kinderen soms van 14, 15 jaar. Meisjes, die op die leeftijd al alles hebben gehad. Van moeder de pil meegekregen, zodat ze hun gang kunnen gaan. Commerciële geldwolven, keurige dames en heren in dure auto's laten hier tv-programma's over maken en uitzenden. De generatie van de vaders en moeders van deze kinderen zitten ergens anders aan het strand. Velen verminkt door tatoes, oorringen, piercings, topless, rokend en drinkend. Geen vrolijk beeld. Mevrouw Bakker had gelijk met haar: "Daar hoor je niet".

Maar de pretmachine draait door. De commerciele televisiemakers van ons land hebben een nieuw programma bedacht dat zeker hoge kijkcijfers zal gaan scoren. Dat moet ook anders doen ze het niet. Er is een grote markt voor en er moet geld verdiend worden. In dat programma zal gaan worden vastgesteld welke van de geselecteerde mannen de beste kwalititeit sperma heeft. Dan zullen er vrouwen worden geselecteerd die van deze winnende man een kind willen. Daar zullen de vieze weekend blaadjes van ons land dan weer heel veel artikelen en foto's aan wijden. En zo gaat deze hele samenleving ten onder in de stinkende drek van de televisie en de walgelijke bedenksels van ‘keurige’ dames en heren in die dure auto's. Moet allemaal kunnen in deze samenleving. Hoe is het zo ver kunnen komen en... is er nog een weg terug?

Onlangs kwam de mededeling dat er in onze samenleving een verontrustende en steeds maar groeiende hoeveelheid antidepressiva wordt geslikt door steeds jongere mensen. Depressiviteit onder jongeren is een grote volksziekte aan het worden. Zou het te maken kunnen hebben met de immoraliteit. Als een meisje van 15 jaar alles al heeft gehad en gezien is er geen toekomst meer. Ze heeft alleen nog haar geschonden en misbruikte lichaam.

Hoe moeten de kerk, de christenheid, de christelijke media, handelen en spreken in deze sneltrein die naar afgrond dendert? Moge de Geest van God de kerk opnieuw aanraken, zodat haar spreken krachtig en profetisch wordt in deze samenleving. Want zelfs nu is er nog hoop, Er zijn ook veel christen-jongeren die tonen dat het anders kan in een aan God toegewijd leven. Mogen die jongeren meer stem krijgen. Want er is hoop! Wet en Evangelie staan er garant voor.

Namens de redactie
ftv