Commentaar - jrg.82-13

Feike ter Velde • 82 - 2006/07 • Uitgave: 13
In treurige momenten van pessimisme – en wie kent die momenten niet? – zie ik de wereld wegzakken in verwarring, verbijstering en chaos. Stel, de oliekraan gaat dicht, onze economieën storten ineen, Amerika verliest zijn status in de wereld en Europa kan die terugslag niet opvangen. Waar zullen we dan blijven? De Islam droomt maar van één ding: Europa overmeesteren, brengen onder de knoet van de ‘sjaria’ – de islamitische wetgeving. De hele Westerse cultuur moet worden vernietigd. En dan? Waar zullen onze kinderen en kleinkinderen terechtkomen?
Dan een stem, diep van binnen, die zegt: “Waar heb jij je zekerheden op gebouwd?” Daar moet je dan over nadenken. Is dat op de economie van de wereld of op de wereldorde van de levende God? Hij heeft het met de wereld niet opgegeven, hoewel zij diepe wegen moet gaan. Maar zijn beloften voor de wereld zijn vast en zeker. Hij gaat haar verlossen, heel de schepping bevrijden tot de heerlijkheid die Gods kinderen vandaag al mogen kennen (Rom. 8:21).
O ja, zó is het. Dát staat er en dát is je houvast in een wereld waarin alles wankelt. Wees in geen ding bezorgd, zegt de Bijbel. Grote concerns kopen andere concerns op en verkopen ze een dag later weer met grote winsten. Personeel kent onzekerheid op onzekerheid als het gaat om behoud van werk. Er is veel druk op mensen in het arbeidsproces. Maar ook zij mogen hun zekerheid zoeken in Christus en hun zorg op Hem wentelen. Want uiteindelijk zal Hij, die nu ook nu al alle dingen draagt, door het Woord van Zijn kracht alles aan Zich onderwerpen. We mogen kijken naar morgen en overmorgen met de bril van de Bijbel op. Alle zorgen en onbestemde angsten neemt de Geest weg als we ons toevertrouwen aan dat Woord vól met beloften. Het leven zelf is te groot voor ieder mens. We tobben om met onze onzekerheden, totdat we onze zekerheid vinden in de Rots waarop we mogen staan: Jezus Christus.

Feike ter Velde
Hoofdredacteur Het Zoeklicht