De arm van God
Henk Schouten • 85 - 2009 • Uitgave: 22
Vroeger, maar ongetwijfeld nu nog wel, werd er aan armpje worstelen gedaan. Twee sterke mannen zaten aan tafel tegenover elkaar. Ellebogen op de tafel, handen ineen en dan maar duwen om de arm van de tegenstander omlaag te krijgen. Soms een ongelijke strijd, langere armen immers zijn in het voordeel. Ik heb ooit gelezen van iemand die bij deze ‘sport’ zijn arm brak. Onze armen staat symbool voor kracht en zijn prima geschikt voor krachtmetingen. Maar niet alleen daarvoor.
Krachtige armen betekenen bescherming en veiligheid. De Bijbel spreekt over de arm van God (Job 40:9; Ps. 77:16; Jes. 30:30; Jer. 32:17 e.a.). Wanneer we in dat beeld verder denken, dan is dat bemoedigend en troostrijk. We kunnen geen enkel lichaamsdeel missen, maar armen zijn wel zeer essentieel. Armen bewaken, beschermen, kunnen troostrijk omsluiten. Armen met vuisten kunnen boos worden opgeheven, maar ook juichend van blijdschap onze vreugde kenbaar maken. We kennen de sterke arm van de overheid.
Armen komen altijd met zijn tweeën. Dat lijkt voor de hand liggend. Toch is het goed te beseffen dat de Here God bij de schepping dit zo heeft bedacht. De twee-eenheid is een geschapen mogelijkheid. Wanneer een arm geamputeerd moet worden, dan is iemand zeer beperkt in zijn of haar mogelijkheden.
Ook in relaties bestaat die twee-eenheid. Menigmaal heb ik mensen gesproken van wie het leven werd geamputeerd door het wegvallen van de levenspartner. Geen arm meer om je heen, geen arm om troost van te ontvangen, geen arm die liefkozend streelt. Maar ook dikwijls heel praktisch geen ‘arm’ die even een huis, tuin of keukenklus voor je kan opknappen. Die dat schilderijtje of stopcontact even verhangt of vastzet. Iedere gemeente zou een werkgroepje van klussers moeten hebben. Mensen die alleengaanden gewoon heel praktisch met die eenvoudige dingen kunnen helpen.
In Deuteronomium 33:27 staat geschreven: ‘De eeuwige God is u een woning en onder u zijn eeuwige armen.’ We hebben dus een God met armen. Misschien klinkt dat wat raar. Dat noemen we met een moeilijk woord antropomorf (Grieks woord voor mens is antropos) spreken van God. We denken aan de mogelijkheden die mensen hebben en zien dat ook bij God, maar dan in volmaakte zin. Of de Here God in letterlijke zin een arm heeft is een dwaze en onnodige gedachte. God is Geest lezen we in Johannes 4:24. Dit antropomorf spreken van God helpt ons een beeld van God te hebben.
Dat God eeuwige armen onder ons heeft, betekent gewoon dat de Here God ons wil dragen en beschermen. We denken hierbij haast vanzelf aan het beeld van de Goede Herder. Alle schapen van de kudde worden achtergelaten om dat éne schaap te zoeken en als dat gevonden is, zijn het de sterke armen van de herder die het optillen. Het verloren schaap wordt naar de veiligheid gedragen. We zien hoe de machtige God ons, zwakke mensen, op het oog heeft en er voor ons wil zijn.
Voor hoeveel mensen zijn deze woorden niet buitengewoon heilzaam geweest. Het leven kan ons op heel veel manieren lastig vallen. We komen in eenzaamheid door verdrukking, uitsluiting om geloof. We ervaren leegte na het wegvallen van iemand die ons buitengewoon dierbaar was. Ongetwijfeld zijn er onder onze lezers die dat met heel persoonlijke verhalen kunnen aanvullen. Maar bovenal zullen we ook kunnen getuigen van de sterke en machtige armen van onze God. Hij draagt ons, Hij beschermt ons. Zijn eeuwige armen tillen ons ook naar de andere, nu nog onbekende wereld. We hoeven niet in eigen kracht voort te gaan, maar we mogen gaan in de sterke kracht van onze God. Zijn eeuwige armen zijn onder ons.
Die sterke arm van God was de geschiedenis door altijd te zien. In Deuteronomium 5:15 lezen we: ‘want gij zult gedenken, dat gij dienstknechten in het land Egypte geweest zijt, en dat de HERE, uw God, u vandaar heeft uitgeleid met een sterke hand en met een uitgestrekte arm.' Wanneer we de geschiedenis van de aartsvaders volgen en de geschiedenis van Gods volk Israël lezen, dan ontdekken we steeds hoe Gods arm daarin aanwezig was. Beschermend, troostend, niet zelden ook straffend, maar altijd heilzaam.
We zien dus dat de arm van God garantie gaf in het verleden en in het heden. Gods arm reikt echter verder. Jesaja weet van de profetische kracht die er schuilt in Gods arm. Hij schrijft: ‘Zie, hier is uw God! Zie, de Here HERE zal komen met kracht en zijn arm zal heerschappij oefenen; zie, zijn loon is bij Hem en zijn vergelding gaat voor Hem uit’ (Jes. 40:10). Dit betekent dat onze God wellicht in de (nabije?!) toekomst zeer zichtbaar zal handelen. Wanneer dat gaat gebeuren, zal iedereen weten met de machtige God van doen te hebben.
In Openbaring 6:16 staat geschreven ‘en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verbergt ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van het Lam.’ Dat is de vluchtende reactie van de mensen, wanneer God Zijn machtige arm ontbloot en Zijn plan met de aarde tot een einde gaat brengen. Dat zal straffend zijn, oordelend en daarom vreselijk voor de mensen die de Here Jezus niet als Heiland en Verlosser hebben aangenomen. Alle mensen die niet door de genade van Christus gerechtvaardigd zijn, zullen willen vluchten en onder bergen willen wegkruipen. Dat zijn heel andere woorden dan de brutale en godslasterlijke woorden die we vandaag zo veel horen.
Wij als gelovigen hebben daarom een verantwoording, zoals de psalmist die ook voelde. In Psalm 71:18 lezen we ‘wil mij dan ook tot mijn ouderdom en grijsheid, o God, niet verlaten, totdat ik aan dit geslacht uw arm verkondig, aan ieder die komt, uw sterkte. Laten we met vrijmoedigheid spreken van Gods sterke arm.’
Ik ben ervan overtuigd, de Here zal zeker komen, Maranatha.
Ds. Henk Schouten
Krachtige armen betekenen bescherming en veiligheid. De Bijbel spreekt over de arm van God (Job 40:9; Ps. 77:16; Jes. 30:30; Jer. 32:17 e.a.). Wanneer we in dat beeld verder denken, dan is dat bemoedigend en troostrijk. We kunnen geen enkel lichaamsdeel missen, maar armen zijn wel zeer essentieel. Armen bewaken, beschermen, kunnen troostrijk omsluiten. Armen met vuisten kunnen boos worden opgeheven, maar ook juichend van blijdschap onze vreugde kenbaar maken. We kennen de sterke arm van de overheid.
Armen komen altijd met zijn tweeën. Dat lijkt voor de hand liggend. Toch is het goed te beseffen dat de Here God bij de schepping dit zo heeft bedacht. De twee-eenheid is een geschapen mogelijkheid. Wanneer een arm geamputeerd moet worden, dan is iemand zeer beperkt in zijn of haar mogelijkheden.
Ook in relaties bestaat die twee-eenheid. Menigmaal heb ik mensen gesproken van wie het leven werd geamputeerd door het wegvallen van de levenspartner. Geen arm meer om je heen, geen arm om troost van te ontvangen, geen arm die liefkozend streelt. Maar ook dikwijls heel praktisch geen ‘arm’ die even een huis, tuin of keukenklus voor je kan opknappen. Die dat schilderijtje of stopcontact even verhangt of vastzet. Iedere gemeente zou een werkgroepje van klussers moeten hebben. Mensen die alleengaanden gewoon heel praktisch met die eenvoudige dingen kunnen helpen.
In Deuteronomium 33:27 staat geschreven: ‘De eeuwige God is u een woning en onder u zijn eeuwige armen.’ We hebben dus een God met armen. Misschien klinkt dat wat raar. Dat noemen we met een moeilijk woord antropomorf (Grieks woord voor mens is antropos) spreken van God. We denken aan de mogelijkheden die mensen hebben en zien dat ook bij God, maar dan in volmaakte zin. Of de Here God in letterlijke zin een arm heeft is een dwaze en onnodige gedachte. God is Geest lezen we in Johannes 4:24. Dit antropomorf spreken van God helpt ons een beeld van God te hebben.
Dat God eeuwige armen onder ons heeft, betekent gewoon dat de Here God ons wil dragen en beschermen. We denken hierbij haast vanzelf aan het beeld van de Goede Herder. Alle schapen van de kudde worden achtergelaten om dat éne schaap te zoeken en als dat gevonden is, zijn het de sterke armen van de herder die het optillen. Het verloren schaap wordt naar de veiligheid gedragen. We zien hoe de machtige God ons, zwakke mensen, op het oog heeft en er voor ons wil zijn.
Voor hoeveel mensen zijn deze woorden niet buitengewoon heilzaam geweest. Het leven kan ons op heel veel manieren lastig vallen. We komen in eenzaamheid door verdrukking, uitsluiting om geloof. We ervaren leegte na het wegvallen van iemand die ons buitengewoon dierbaar was. Ongetwijfeld zijn er onder onze lezers die dat met heel persoonlijke verhalen kunnen aanvullen. Maar bovenal zullen we ook kunnen getuigen van de sterke en machtige armen van onze God. Hij draagt ons, Hij beschermt ons. Zijn eeuwige armen tillen ons ook naar de andere, nu nog onbekende wereld. We hoeven niet in eigen kracht voort te gaan, maar we mogen gaan in de sterke kracht van onze God. Zijn eeuwige armen zijn onder ons.
Die sterke arm van God was de geschiedenis door altijd te zien. In Deuteronomium 5:15 lezen we: ‘want gij zult gedenken, dat gij dienstknechten in het land Egypte geweest zijt, en dat de HERE, uw God, u vandaar heeft uitgeleid met een sterke hand en met een uitgestrekte arm.' Wanneer we de geschiedenis van de aartsvaders volgen en de geschiedenis van Gods volk Israël lezen, dan ontdekken we steeds hoe Gods arm daarin aanwezig was. Beschermend, troostend, niet zelden ook straffend, maar altijd heilzaam.
We zien dus dat de arm van God garantie gaf in het verleden en in het heden. Gods arm reikt echter verder. Jesaja weet van de profetische kracht die er schuilt in Gods arm. Hij schrijft: ‘Zie, hier is uw God! Zie, de Here HERE zal komen met kracht en zijn arm zal heerschappij oefenen; zie, zijn loon is bij Hem en zijn vergelding gaat voor Hem uit’ (Jes. 40:10). Dit betekent dat onze God wellicht in de (nabije?!) toekomst zeer zichtbaar zal handelen. Wanneer dat gaat gebeuren, zal iedereen weten met de machtige God van doen te hebben.
In Openbaring 6:16 staat geschreven ‘en zij zeiden tot de bergen en tot de rotsen: Valt op ons en verbergt ons voor het aangezicht van Hem, die gezeten is op de troon, en voor de toorn van het Lam.’ Dat is de vluchtende reactie van de mensen, wanneer God Zijn machtige arm ontbloot en Zijn plan met de aarde tot een einde gaat brengen. Dat zal straffend zijn, oordelend en daarom vreselijk voor de mensen die de Here Jezus niet als Heiland en Verlosser hebben aangenomen. Alle mensen die niet door de genade van Christus gerechtvaardigd zijn, zullen willen vluchten en onder bergen willen wegkruipen. Dat zijn heel andere woorden dan de brutale en godslasterlijke woorden die we vandaag zo veel horen.
Wij als gelovigen hebben daarom een verantwoording, zoals de psalmist die ook voelde. In Psalm 71:18 lezen we ‘wil mij dan ook tot mijn ouderdom en grijsheid, o God, niet verlaten, totdat ik aan dit geslacht uw arm verkondig, aan ieder die komt, uw sterkte. Laten we met vrijmoedigheid spreken van Gods sterke arm.’
Ik ben ervan overtuigd, de Here zal zeker komen, Maranatha.
Ds. Henk Schouten
