Ervaringen van een prediker (10)
Enkele jaren na het besef dat de Here Jezus mij geroepen had om Hem voltijds te dienen liep ik eens in een stad van deur tot deur om gesprekken te krijgen. Het bijzondere was dat er aan de overkant van de straat ook een jonge man liep die van deur tot deur ging, kennelijk ook om iets te kunnen vertellen en te verkopen wanneer de deur open ging. Na een poosje stonden we onverwacht samen in portiek van een flatgebouw. Mijn nieuwsgierigheid won het van mijn schroom en ik stapte op hem af. Het bleek iemand te zijn die onder druk stond om - vooral aan zijn organisatie - te laten zien dat hij van ‘goede wil’ was. Alleen mensen van de goede wil zouden immers - misschien - bij het getal horen die bij God zouden komen. Hij was heel verdrietig, stond bijna te huilen. Ik keek naar zijn voet om te zien of hij die misschien te laat had weggetrokken bij een deur, maar dat was niet het geval. Normaal gingen ze twee aan twee, maar hij was, tegen de regels in, alleen op pad gegaan.
Hij was heel onzeker omdat hij mij ook had zien lopen en mijn uitstraling iets liet zien wat hij miste. Hij vertelde dat hij wel sprak over God, maar niet goed wist wie de Here Jezus voor hem was. Het gesprek wilde hij niet te lang maken hij, moest immers verkopen, al zijn zakgeld had hij gestoken in de aankoop van de bladen. Aarzelend vertelde hij dat.
Ik mocht hem vertellen over mijn bekering, dat ik mijn leven aan de Here Jezus had gegeven en Hem daarom wilde volgen. Hij stond mij, na een tijdje, met twijfel in zijn ogen aan te kijken, hij wist niet meer wat waar en niet waar was van wat hij geleerd had. De Bijbel mocht hij alleen lezen met de uitleg ernaast vanuit de organisatie. Ik zag hem schrikken van zijn eigen eerlijkheid.
Graag had ik met hem willen bidden in een hoekje van het portiek. ’k Heb het toen maar al lopend gedaan, met een blij en dankbaar hart, want ik wist het zeker, ik ben een kind van God, ook zonder bewijsbare goede wil. Ook was ik blij dat ik de bladen die ik in mijn tas had niet eerst zelf hoefde te kopen. Trouwens, van mijn zakgeld had ik er maar enkele kunnen kopen. Er liep geen rijke jongeling door de straten, of toch - maar dan anders.
Later ben ik er steeds meer achter gekomen dat het een groot verschil maakt of je gelooft in de leer van een organisatie of in Gods Woord en Jezus in je hart en leven kent.
Ben u ook een volgeling van de Here Jezus Christus?
Ds. Gerrit Leuvenink
Hij was heel onzeker omdat hij mij ook had zien lopen en mijn uitstraling iets liet zien wat hij miste. Hij vertelde dat hij wel sprak over God, maar niet goed wist wie de Here Jezus voor hem was. Het gesprek wilde hij niet te lang maken hij, moest immers verkopen, al zijn zakgeld had hij gestoken in de aankoop van de bladen. Aarzelend vertelde hij dat.
Ik mocht hem vertellen over mijn bekering, dat ik mijn leven aan de Here Jezus had gegeven en Hem daarom wilde volgen. Hij stond mij, na een tijdje, met twijfel in zijn ogen aan te kijken, hij wist niet meer wat waar en niet waar was van wat hij geleerd had. De Bijbel mocht hij alleen lezen met de uitleg ernaast vanuit de organisatie. Ik zag hem schrikken van zijn eigen eerlijkheid.
Graag had ik met hem willen bidden in een hoekje van het portiek. ’k Heb het toen maar al lopend gedaan, met een blij en dankbaar hart, want ik wist het zeker, ik ben een kind van God, ook zonder bewijsbare goede wil. Ook was ik blij dat ik de bladen die ik in mijn tas had niet eerst zelf hoefde te kopen. Trouwens, van mijn zakgeld had ik er maar enkele kunnen kopen. Er liep geen rijke jongeling door de straten, of toch - maar dan anders.
Later ben ik er steeds meer achter gekomen dat het een groot verschil maakt of je gelooft in de leer van een organisatie of in Gods Woord en Jezus in je hart en leven kent.
Ben u ook een volgeling van de Here Jezus Christus?
Ds. Gerrit Leuvenink