Geestelijke wapenrusting (4)
Hans Kruisman • 86 - 2010 • Uitgave: 8
De voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes
‘Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid, de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes…’ (Efeziërs 6:14-15). Over deze tekst zijn diverse verklaringen te vinden. Maar het is goed om ons te houden aan de regels die de Schrift ons stelt omtrent de verklaring van een tekst. Spreekt deze tekst over de bereidvaardigheid om te evangeliseren? Om overal naar toe te gaan en het evangelie te verkondigen? Nee! Het is niet ‘trek erop uit’, maar ‘houd stand’. ‘Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden…’ (Efeziërs 6:11). Wij dienen te staan op de vaste grondslag van het evangelie des vredes. De grondtekst spreekt eerder van ‘toerusting’ of ‘grondslag’ in plaats van ‘bereidvaardigheid’.
De vrede is een onderdeel van de wapenrusting Gods. Niet Waardheid/ Gerechtigheid/ Evangelisatie, maar Waarheid/ Gerechtigheid/ Vrede. God heeft ons in Jezus Christus de vrede gebracht doordat Hij de vijandschap doodde die de zonde veroorzaakt had tussen God en de mens. ‘…en door Hem, vrede gemaakt hebbende door het bloed zijns kruises, alle dingen weder met Zich te verzoenen, door Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is’ (Kolossenzen 1:20). Door verzoening is er geen vijandschap meer tussen God en ons die in Hem geloven. Het evangelie des vredes in ons leven is eerst en vooral de vrede met God. ‘Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus…’ (Romeinen 5:1); ‘Vrede laat Ik u (de vrede met God door het verlossingswerk van de Here Jezus Christus), mijn vrede geef Ik u (de vrede van God); niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u’ (Johannes 14:27).
De vrede van God, door in Hem te blijven, spreekt van overwinning en moet in onze harten regeren. Alleen dan zijn wij bestand tegen de aanvallen van satan. Deze vrede, die alle verstand te boven gaat, kan alleen Christus ons schenken. ‘En de vrede van Christus, tot welke gij immers in een lichaam geroepen zijt, regere in uw harten; en weest dankbaar’ (Kolossenzen 3:15); ‘En Hij, de Here des vredes, geve u de vrede, voortdurend, in elk opzicht’ (2 Tessalonicenzen 3:16).
Satan kan mij in het oor fluisteren dat ik de vrede uit eigen kracht kan en moet realiseren. (Zie o.a. het onderwerp ‘Conciliair proces’ in het boek De Bijbel aan het Woord, een uitgave van Het Zoeklicht). Maar wij kunnen deze vrede niet door eigen inspanning realiseren. Wij dienen slechts de schoenen aan te trekken die Hij ons geeft. Dat is onze verantwoordelijkheid! Dan alleen kunnen wij wandelen in vrede op de ruwe paden van deze wereld. Het is onze verantwoordelijkheid om in Zijn kracht die zaken weg te doen die de vrede in de weg staan. Hoe is de relatie met uw broeders en zusters in de gemeente? Is er een bepaalde zonde die de vrede van u en uw naaste in de weg staat? ‘…dat u wandelt waardig de roeping waarmee u bent geroepen, terwijl u in alle nederigheid en zachtmoedigheid met lankmoedigheid elkaar in liefde verdraagt en u beijvert de eenheid van de Geest te bewaren in de band van de vrede…’ (Efeziërs 4:1-4); ‘En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus. Voorts, broeders, al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat; wat u geleerd en overgeleverd is, wat gij van mij gehoord en gezien hebt, breng dat in toepassing en de God des vredes zal met u zijn’ (Filippenzen 4:7-9). We dienen te wandelen in de gezindheid van de vrede, die alles te boven gaat.
In Christus ontvangen wij waarheid, gerechtigheid en vrede. Het is onze verantwoordelijkheid om erin te leven. Maar ook al zijn we met de wapenrusting van God omgord, bekleed en geschoeid, toch zal de satan ons nog niet met rust laten.
Een historische schets.
De burgers uit die tijd liepen hoofdzakelijk blootsvoets, maar de voeten van de Romeinse legionairs werden beschermd door sandalen (Latijn: Caligae), zie nr. 3. Het is interessant om te weten dat de zolen voorzien waren van spikes, zodat de soldaten niet te snel uit zouden glijden. De officieren droegen hierbij ook vaak scheenplaten om de onderbenen te beschermen.
Hans Kruisman
‘Stelt u dan op, uw lendenen omgord met de waarheid, bekleed met het pantser der gerechtigheid, de voeten geschoeid met de bereidvaardigheid van het evangelie des vredes…’ (Efeziërs 6:14-15). Over deze tekst zijn diverse verklaringen te vinden. Maar het is goed om ons te houden aan de regels die de Schrift ons stelt omtrent de verklaring van een tekst. Spreekt deze tekst over de bereidvaardigheid om te evangeliseren? Om overal naar toe te gaan en het evangelie te verkondigen? Nee! Het is niet ‘trek erop uit’, maar ‘houd stand’. ‘Doet de wapenrusting Gods aan, om te kunnen standhouden…’ (Efeziërs 6:11). Wij dienen te staan op de vaste grondslag van het evangelie des vredes. De grondtekst spreekt eerder van ‘toerusting’ of ‘grondslag’ in plaats van ‘bereidvaardigheid’.
De vrede is een onderdeel van de wapenrusting Gods. Niet Waardheid/ Gerechtigheid/ Evangelisatie, maar Waarheid/ Gerechtigheid/ Vrede. God heeft ons in Jezus Christus de vrede gebracht doordat Hij de vijandschap doodde die de zonde veroorzaakt had tussen God en de mens. ‘…en door Hem, vrede gemaakt hebbende door het bloed zijns kruises, alle dingen weder met Zich te verzoenen, door Hem, hetzij wat op de aarde, hetzij wat in de hemelen is’ (Kolossenzen 1:20). Door verzoening is er geen vijandschap meer tussen God en ons die in Hem geloven. Het evangelie des vredes in ons leven is eerst en vooral de vrede met God. ‘Wij dan, gerechtvaardigd uit het geloof, hebben vrede met God door onze Here Jezus Christus…’ (Romeinen 5:1); ‘Vrede laat Ik u (de vrede met God door het verlossingswerk van de Here Jezus Christus), mijn vrede geef Ik u (de vrede van God); niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u’ (Johannes 14:27).
De vrede van God, door in Hem te blijven, spreekt van overwinning en moet in onze harten regeren. Alleen dan zijn wij bestand tegen de aanvallen van satan. Deze vrede, die alle verstand te boven gaat, kan alleen Christus ons schenken. ‘En de vrede van Christus, tot welke gij immers in een lichaam geroepen zijt, regere in uw harten; en weest dankbaar’ (Kolossenzen 3:15); ‘En Hij, de Here des vredes, geve u de vrede, voortdurend, in elk opzicht’ (2 Tessalonicenzen 3:16).
Satan kan mij in het oor fluisteren dat ik de vrede uit eigen kracht kan en moet realiseren. (Zie o.a. het onderwerp ‘Conciliair proces’ in het boek De Bijbel aan het Woord, een uitgave van Het Zoeklicht). Maar wij kunnen deze vrede niet door eigen inspanning realiseren. Wij dienen slechts de schoenen aan te trekken die Hij ons geeft. Dat is onze verantwoordelijkheid! Dan alleen kunnen wij wandelen in vrede op de ruwe paden van deze wereld. Het is onze verantwoordelijkheid om in Zijn kracht die zaken weg te doen die de vrede in de weg staan. Hoe is de relatie met uw broeders en zusters in de gemeente? Is er een bepaalde zonde die de vrede van u en uw naaste in de weg staat? ‘…dat u wandelt waardig de roeping waarmee u bent geroepen, terwijl u in alle nederigheid en zachtmoedigheid met lankmoedigheid elkaar in liefde verdraagt en u beijvert de eenheid van de Geest te bewaren in de band van de vrede…’ (Efeziërs 4:1-4); ‘En de vrede Gods, die alle verstand te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten behoeden in Christus Jezus. Voorts, broeders, al wat waar, al wat waardig, al wat rechtvaardig is, al wat rein, al wat beminnelijk, al wat welluidend is, al wat deugd heet en lof verdient, bedenkt dat; wat u geleerd en overgeleverd is, wat gij van mij gehoord en gezien hebt, breng dat in toepassing en de God des vredes zal met u zijn’ (Filippenzen 4:7-9). We dienen te wandelen in de gezindheid van de vrede, die alles te boven gaat.
In Christus ontvangen wij waarheid, gerechtigheid en vrede. Het is onze verantwoordelijkheid om erin te leven. Maar ook al zijn we met de wapenrusting van God omgord, bekleed en geschoeid, toch zal de satan ons nog niet met rust laten.
Een historische schets.
De burgers uit die tijd liepen hoofdzakelijk blootsvoets, maar de voeten van de Romeinse legionairs werden beschermd door sandalen (Latijn: Caligae), zie nr. 3. Het is interessant om te weten dat de zolen voorzien waren van spikes, zodat de soldaten niet te snel uit zouden glijden. De officieren droegen hierbij ook vaak scheenplaten om de onderbenen te beschermen.
Hans Kruisman
