Gevaarlijke ontwikkelingen in Egypte
Dirk van Genderen • 87 - 2011 • Uitgave: 5
Ik verbaas me erover dat in de meeste kerken en gemeenten momenteel niet wordt stilgestaan bij de profetische betekenis van de huidige ontwikkelingen in Egypte. En zeker, het is niet eenvoudig de precieze betekenis daarvan te doorgronden, maar het is de moeite waard te zoeken naar Gods hand in de onrust in Egypte. Het zijn dingen die ‘moeten gebeuren’ (Openbaring 1:1). God leidt de wereldgeschiedenis richting de wederkomst van de Here Jezus.
Wanneer ik alle informatie juist interpreteer, kan ik niet anders dan concluderen dat de Moslim Broederschap uit is op de macht in Egypte. Dat zou betekenen dat Egypte een moslimstaat zal worden, met de sharia als wet. Maar ook een staat, die weinig waarde zal hechten aan het vredesakkoord dat dertig jaar geleden werd gesloten tussen Egypte en Israël. Dat de situatie er voor de christenen in Egypte niet beter op wordt, blijkt ook wel uit nieuwe moordaanslagen op christenen die plaatsvonden tijdens de opstanden. Een kerk werd volledig vernield door zwaarbewapende moslims en elf christenen werden vermoord.
Vanuit Israël bespeur ik grote bezorgdheid over de ontwikkelingen in Egypte. Het is in deze situatie nodig te luisteren naar de stemmen van Egyptische christenen. Het is opmerkelijk dat juist zij wijzen op het gevaar van verdere islamisering van Egypte. Tevens roepen zij op tot aanhoudend en indringend gebed voor Egypte, maar ook voor Israël.
Ik kwam in contact met een internationale christelijke organisatie die al geruime actief is in Egypte. Verscheidene medewerkers hebben uit veiligheidsoverwegingen Cairo inmiddels verlaten. Met het oog op de veiligheid van dit project, noem ik geen namen, maar ik laat wel één van de medewerkers aan het woord.
“Ik was bang tijdens de demonstraties,” vertelt hij, “ook al wist ik hoe groot God is. Ik zag op straat mannen, vrouwen en kinderen, die zich in rijen bogen en knielden om Allah te aanbidden.
Opeens zag ik spandoeken met teksten als ‘Keer terug naar God’. Wat mij het meest raakte, was een bord met de tekst: ‘De Weg op het moment is donker en als wij ons niet in brand steken, wie zal de Weg verlichten’.
Die weg is voor mij de weg die 2 Kronieken 7:14 wijst, ook voor Egypte: ‘en mijn volk waarover Mijn Naam is uitgeroepen, verootmoedigt zich en zij bidden en zoeken Mijn aangezicht en bekeren zich van hun boze wegen, dan zal Ik uit de hemel horen, en hun zonde vergeven en hun land herstellen.’ Helaas is dit vers nu nog geen werkelijkheid voor Egypte, maar deze woorden zijn wel voortdurend in mijn gedachten.”
Op diverse Bijbelplaatsen komt Egypte ter sprake, zoals in Ezechiël 29 en 30, in Jesaja 19 en in Joël 3. De oordelen komen over Egypte, vanwege hun trots en afgodendienst. Egypte zal worden tot een woestenij en een puinhoop, veertig jaar lang, zegt Ezechiël 29:12. Staat dit nog te gebeuren?
Er wordt wel gezegd dat deze oordelen reeds, als een (voor)vervulling over Egypte zijn gekomen in 572/571 voor Christus, toen Nebukadnezar Egypte aanviel en veel mensen wegvoerde naar Babel. Koning Kores van Perzië veroverde 33 jaar later Babel en liet de bevolking weer terugkeren naar haar eigen land. Als die terugkeer zeven jaar in beslag heeft genomen, kom je uit op die veertig jaar.
Daniel 11 wijst er echter op dat Egypte (de koning van het Zuiden) in de laatste dagen zal optrekken tegen Israël, wat uit zal lopen op de val van Egypte. De huidige ontwikkelingen zijn wellicht ‘nodig’ om dit werkelijkheid te laten worden.
Toch betekent dit niet het einde van Egypte. Daarop wijzen de laatste verzen uit Jesaja 19.
Vers 20b: ‘Wanneer zij tot de HERE roepen vanwege verdrukkers, dan zal Hij hun een verlosser en een strijder zenden, Die hen zal redden.’
21a: ‘En de HERE zal Zich aan Egypte doen kennen, en Egypte zal te dien dage de HERE kennen.’
22: ‘Zo zal de HERE Egypte geducht slaan en genezen, en zij zullen zich tot de HERE bekeren, en Hij zal Zich door hen laten verbidden en hen genezen.’
23: ‘Te dien dage zal er een heerbaan wezen van Egypte naar Assur, en Assur zal in Egypte komen en Egypte in Assur, en Egypte zal met Assur de HERE dienen.’
24: ‘Te dien dage zal Israël de derde zijn naast Egypte en Assur, een zegen in het midden der aarde.’
Dirk van Genderen
Wanneer ik alle informatie juist interpreteer, kan ik niet anders dan concluderen dat de Moslim Broederschap uit is op de macht in Egypte. Dat zou betekenen dat Egypte een moslimstaat zal worden, met de sharia als wet. Maar ook een staat, die weinig waarde zal hechten aan het vredesakkoord dat dertig jaar geleden werd gesloten tussen Egypte en Israël. Dat de situatie er voor de christenen in Egypte niet beter op wordt, blijkt ook wel uit nieuwe moordaanslagen op christenen die plaatsvonden tijdens de opstanden. Een kerk werd volledig vernield door zwaarbewapende moslims en elf christenen werden vermoord.
Vanuit Israël bespeur ik grote bezorgdheid over de ontwikkelingen in Egypte. Het is in deze situatie nodig te luisteren naar de stemmen van Egyptische christenen. Het is opmerkelijk dat juist zij wijzen op het gevaar van verdere islamisering van Egypte. Tevens roepen zij op tot aanhoudend en indringend gebed voor Egypte, maar ook voor Israël.
Ik kwam in contact met een internationale christelijke organisatie die al geruime actief is in Egypte. Verscheidene medewerkers hebben uit veiligheidsoverwegingen Cairo inmiddels verlaten. Met het oog op de veiligheid van dit project, noem ik geen namen, maar ik laat wel één van de medewerkers aan het woord.
“Ik was bang tijdens de demonstraties,” vertelt hij, “ook al wist ik hoe groot God is. Ik zag op straat mannen, vrouwen en kinderen, die zich in rijen bogen en knielden om Allah te aanbidden.
Opeens zag ik spandoeken met teksten als ‘Keer terug naar God’. Wat mij het meest raakte, was een bord met de tekst: ‘De Weg op het moment is donker en als wij ons niet in brand steken, wie zal de Weg verlichten’.
Die weg is voor mij de weg die 2 Kronieken 7:14 wijst, ook voor Egypte: ‘en mijn volk waarover Mijn Naam is uitgeroepen, verootmoedigt zich en zij bidden en zoeken Mijn aangezicht en bekeren zich van hun boze wegen, dan zal Ik uit de hemel horen, en hun zonde vergeven en hun land herstellen.’ Helaas is dit vers nu nog geen werkelijkheid voor Egypte, maar deze woorden zijn wel voortdurend in mijn gedachten.”
Op diverse Bijbelplaatsen komt Egypte ter sprake, zoals in Ezechiël 29 en 30, in Jesaja 19 en in Joël 3. De oordelen komen over Egypte, vanwege hun trots en afgodendienst. Egypte zal worden tot een woestenij en een puinhoop, veertig jaar lang, zegt Ezechiël 29:12. Staat dit nog te gebeuren?
Er wordt wel gezegd dat deze oordelen reeds, als een (voor)vervulling over Egypte zijn gekomen in 572/571 voor Christus, toen Nebukadnezar Egypte aanviel en veel mensen wegvoerde naar Babel. Koning Kores van Perzië veroverde 33 jaar later Babel en liet de bevolking weer terugkeren naar haar eigen land. Als die terugkeer zeven jaar in beslag heeft genomen, kom je uit op die veertig jaar.
Daniel 11 wijst er echter op dat Egypte (de koning van het Zuiden) in de laatste dagen zal optrekken tegen Israël, wat uit zal lopen op de val van Egypte. De huidige ontwikkelingen zijn wellicht ‘nodig’ om dit werkelijkheid te laten worden.
Toch betekent dit niet het einde van Egypte. Daarop wijzen de laatste verzen uit Jesaja 19.
Vers 20b: ‘Wanneer zij tot de HERE roepen vanwege verdrukkers, dan zal Hij hun een verlosser en een strijder zenden, Die hen zal redden.’
21a: ‘En de HERE zal Zich aan Egypte doen kennen, en Egypte zal te dien dage de HERE kennen.’
22: ‘Zo zal de HERE Egypte geducht slaan en genezen, en zij zullen zich tot de HERE bekeren, en Hij zal Zich door hen laten verbidden en hen genezen.’
23: ‘Te dien dage zal er een heerbaan wezen van Egypte naar Assur, en Assur zal in Egypte komen en Egypte in Assur, en Egypte zal met Assur de HERE dienen.’
24: ‘Te dien dage zal Israël de derde zijn naast Egypte en Assur, een zegen in het midden der aarde.’
Dirk van Genderen
