God is goed!
ds. Oscar Lohuis • 85 - 2009 • Uitgave: 4
Lieve broeders en zusters, laten wij toch vooral niet vergeten dat God goed is! Dat maakt alle verschil in ons leven. Laatst kon ik niet naar de kerk op zondagmorgen, omdat ik door de griep was geveld en keek ik naar het programma Nederland Zingt op Zondag. En toen werd op prachtige wijze dat lied gezongen: God is goed, God is goed, laat ons vermelden wijd en zijd: God is goed! En het beurde mij zo op. Ik besefte ineens dat ik mij van mijn vreugde in de Here had laten beroven. Hoe had dat kunnen gebeuren?
Laat ik eens proberen wat oorzaken te benoemen. Wekenlang had ik mij geconcentreerd op het goed vervullen van al mijn verantwoordelijkheden. Mijn werk op tijd af te krijgen had mijn gedachten in beslag genomen en mij moe gemaakt. Ook hebben wij zorgen om enkele mensen van wie wij veel houden. Zij nemen het leven met de Here niet serieus en dat heeft soms rampzalige gevolgen. Daarbij komt ook de zorg om de toestand van het Christendom in Nederland, de oppervlakkigheid in de kerken en het gemis van een ware geestelijke opwekking. En dan nog de financiële crisis en de opkomst van de islam in Europa. Ook is het nog eens hartje winter, lage temperaturen, weinig zon en je bent weinig buiten. Om ziek van te worden. En dat werd ik dan ook.
Maar toen besefte ik het ineens weer: terwijl u en ik misschien nog wel veel en veel meer zorgen en problemen kunnen opsommen, blijft één ding overeind staan: God is goed! Zijn liefde blijft tot in eeuwigheid en dus ook vandaag houdt God van mij. Niet om een reden in mijzelf. Niet omdat ik zelf zo geweldig ben, of het zo geweldig doe allemaal, maar vanwege Zijn genade over mij in Christus Jezus. Onbewust ben ik toch weer bezig geweest om mijn aanvaardbaarheid voor God te verdienen door alles zo goed mogelijk te doen. Maar die aanvaardbaarheid kan ik helemaal niet verdienen. God heeft beslóten mij te aanvaarden. Hij is liefdevol en barmhartig en dáárom mag ik nu weten dat Hij mij liefheeft. Dus niet om mijzelf maar om Hémzelf. Het ligt alles besloten in wie Hij is. Daarom mag en kan ik mijn diepste geluk in God zelf zoeken en niet in ideale omstandigheden in dit leven hier en nu.
Ook merk ik ook dat ik soms worstel met het vinden van de balans tussen mij verheugen in wat goed is en mij zorgen maken om wat nog moet veranderen. We mogen ons verheugen in de genade, maar we moeten ook strijden tegen de zonde en ook verdriet hebben over de zonde. Hoe kun je aan de ene kant de ernst van de zonde en de realiteit van het oordeel serieus nemen (waar ik op deze en andere plekken duidelijk voor gepleit heb) en aan de andere kant ook je kracht blijven vinden in de 'vreugde des Heren'? Immers, de vreugde in de Here is uw toevlucht (Neh. 8:11). Hoe kunnen we een gezonde beleving waarborgen, vreugdevolle christenen zijn te midden van zorgen en problemen? Hoe kunnen we opgewekte christenen zijn in een wereld waarin zo veel onzeker is en zo veel kapot gaat?
Terwijl ik deze vragen formuleer dringt het antwoord weer tot mij door: God is veel en veel groter dan alle problemen van deze wereld. Het antwoord is in God Zelf. Hij is de zegevierende, overwinnende, alleen regerende, soevereine Almachtige God. De Here regeert! En Degene die op de troon is gezeten is ook goed! Zo goed, dat Hij bereid was in onze plaats te sterven aan het kruis. Want wie zit er nu op de troon? Het Lam, dat geslacht is voor de zonden van deze wereld. Ook voor die van mij. En als u Christus hebt aanvaard als uw persoonlijke Verlosser, dan mag ook u dat voor uzelf zeggen: Christus stierf voor mij! Grotere liefde is er niet en grotere goedheid kan niet bestaan. Deze kennis maakt alle verschil en maakt mij een vreugdevol mens in een soms droevige wereld.
In de Uitdaging van december vind ik een interview met Aad Kamsteeg. Zijn leven veranderde toen hij Chinese christenen mocht ontmoeten. Die hadden alles verloren wat wij in het Westen belangrijk vinden (vrijheid, gezin, carrière, etc.), maar straalden toch diepe vreugde en diep innerlijk geluk uit. En dan zegt Kamsteeg dit: “Ik zag intens geluk én het stellen van christelijke prioriteiten in hun leven.” Dat laatste heeft ongetwijfeld met dat eerste te maken. Misschien moeten wij ook meer letten op onze prioriteiten: wat vinden wij nou werkelijk het belangrijkste? Waarin zoeken wij nou werkelijk ons geluk? We kunnen wel zeggen dat wij christenen zijn, maar zoeken wij ook werkelijk ons geluk in God alleen?
Ik kom nog even terug op mijzelf. Hoe heeft het kunnen gebeuren dat mijn vreugde in de Here was afgenomen en dat ik haast vergeten was dat God zo goed is? Bij nader inzien moet ik erkennen dat ik mijn prioriteiten verkeerd had gesteld. Wat bovenaan mag en moet staan is het mij verheugen in wie de Here is, omdat niets en niemand zo groot en zo goed is als God zelf. Alle ellende in de wereld, of zelfs in mijn persoonlijke leven, kan dat niet meer ongedaan maken. De Here is en blijft mijn vreugde, in dit leven en tot in alle eeuwigheid. Ik voel me al weer een heel stuk beter.
ds. Oscar Lohuis
Laat ik eens proberen wat oorzaken te benoemen. Wekenlang had ik mij geconcentreerd op het goed vervullen van al mijn verantwoordelijkheden. Mijn werk op tijd af te krijgen had mijn gedachten in beslag genomen en mij moe gemaakt. Ook hebben wij zorgen om enkele mensen van wie wij veel houden. Zij nemen het leven met de Here niet serieus en dat heeft soms rampzalige gevolgen. Daarbij komt ook de zorg om de toestand van het Christendom in Nederland, de oppervlakkigheid in de kerken en het gemis van een ware geestelijke opwekking. En dan nog de financiële crisis en de opkomst van de islam in Europa. Ook is het nog eens hartje winter, lage temperaturen, weinig zon en je bent weinig buiten. Om ziek van te worden. En dat werd ik dan ook.
Maar toen besefte ik het ineens weer: terwijl u en ik misschien nog wel veel en veel meer zorgen en problemen kunnen opsommen, blijft één ding overeind staan: God is goed! Zijn liefde blijft tot in eeuwigheid en dus ook vandaag houdt God van mij. Niet om een reden in mijzelf. Niet omdat ik zelf zo geweldig ben, of het zo geweldig doe allemaal, maar vanwege Zijn genade over mij in Christus Jezus. Onbewust ben ik toch weer bezig geweest om mijn aanvaardbaarheid voor God te verdienen door alles zo goed mogelijk te doen. Maar die aanvaardbaarheid kan ik helemaal niet verdienen. God heeft beslóten mij te aanvaarden. Hij is liefdevol en barmhartig en dáárom mag ik nu weten dat Hij mij liefheeft. Dus niet om mijzelf maar om Hémzelf. Het ligt alles besloten in wie Hij is. Daarom mag en kan ik mijn diepste geluk in God zelf zoeken en niet in ideale omstandigheden in dit leven hier en nu.
Ook merk ik ook dat ik soms worstel met het vinden van de balans tussen mij verheugen in wat goed is en mij zorgen maken om wat nog moet veranderen. We mogen ons verheugen in de genade, maar we moeten ook strijden tegen de zonde en ook verdriet hebben over de zonde. Hoe kun je aan de ene kant de ernst van de zonde en de realiteit van het oordeel serieus nemen (waar ik op deze en andere plekken duidelijk voor gepleit heb) en aan de andere kant ook je kracht blijven vinden in de 'vreugde des Heren'? Immers, de vreugde in de Here is uw toevlucht (Neh. 8:11). Hoe kunnen we een gezonde beleving waarborgen, vreugdevolle christenen zijn te midden van zorgen en problemen? Hoe kunnen we opgewekte christenen zijn in een wereld waarin zo veel onzeker is en zo veel kapot gaat?
Terwijl ik deze vragen formuleer dringt het antwoord weer tot mij door: God is veel en veel groter dan alle problemen van deze wereld. Het antwoord is in God Zelf. Hij is de zegevierende, overwinnende, alleen regerende, soevereine Almachtige God. De Here regeert! En Degene die op de troon is gezeten is ook goed! Zo goed, dat Hij bereid was in onze plaats te sterven aan het kruis. Want wie zit er nu op de troon? Het Lam, dat geslacht is voor de zonden van deze wereld. Ook voor die van mij. En als u Christus hebt aanvaard als uw persoonlijke Verlosser, dan mag ook u dat voor uzelf zeggen: Christus stierf voor mij! Grotere liefde is er niet en grotere goedheid kan niet bestaan. Deze kennis maakt alle verschil en maakt mij een vreugdevol mens in een soms droevige wereld.
In de Uitdaging van december vind ik een interview met Aad Kamsteeg. Zijn leven veranderde toen hij Chinese christenen mocht ontmoeten. Die hadden alles verloren wat wij in het Westen belangrijk vinden (vrijheid, gezin, carrière, etc.), maar straalden toch diepe vreugde en diep innerlijk geluk uit. En dan zegt Kamsteeg dit: “Ik zag intens geluk én het stellen van christelijke prioriteiten in hun leven.” Dat laatste heeft ongetwijfeld met dat eerste te maken. Misschien moeten wij ook meer letten op onze prioriteiten: wat vinden wij nou werkelijk het belangrijkste? Waarin zoeken wij nou werkelijk ons geluk? We kunnen wel zeggen dat wij christenen zijn, maar zoeken wij ook werkelijk ons geluk in God alleen?
Ik kom nog even terug op mijzelf. Hoe heeft het kunnen gebeuren dat mijn vreugde in de Here was afgenomen en dat ik haast vergeten was dat God zo goed is? Bij nader inzien moet ik erkennen dat ik mijn prioriteiten verkeerd had gesteld. Wat bovenaan mag en moet staan is het mij verheugen in wie de Here is, omdat niets en niemand zo groot en zo goed is als God zelf. Alle ellende in de wereld, of zelfs in mijn persoonlijke leven, kan dat niet meer ongedaan maken. De Here is en blijft mijn vreugde, in dit leven en tot in alle eeuwigheid. Ik voel me al weer een heel stuk beter.
ds. Oscar Lohuis
