Gods andere kalender - Het Pesach Feest
Arno Lamm & Miel Vanbeckevoort • 86 - 2010 • Uitgave: 7
God heeft een andere kalender
Gods reddingsplan voor de wereld lag al diep in het Oude Testament opgeslagen. Zijn vaste tijden en heilsplan worden pas goed zichtbaar als we Gods kalender leren begrijpen.
Gods Hebreeuwse maandkalender is gebaseerd op de maancycli en als je die aanhoudt zul je in de geschiedenis ontdekken dat speciale gebeurtenissen steeds op welbepaalde kalenderdagen plaatsvonden. De Gregoriaanse kalender daarentegen maakt Gods tijdspatronen onzichtbaar.
God bepaalde in Leviticus 23 dat er Feesten gevierd moesten worden om Zijn Reddingsplan in gedachten te houden. Het Hebreeuwse woord voor feest is hier ‘mo-ed’ en betekent ‘aangewezen tijd’ maar ook ‘teken’. Veel christenen kennen ze niet eens allemaal, of zijn opgegroeid met de gedachte dat deze Joodse Feesten in Christus zijn vervuld, waardoor ze voor christenen minder relevant zouden zijn. God vertelde Mozes echter dat het niet de Feesten voor één volk waren, maar dat het ZIJN1 Feesten zouden zijn. Het is verder veelzeggend dat al deze Feesten niet alleen door Jezus, maar ook door Paulus en de eerste gemeenten werden gevierd en zelfs in het Duizendjarig vrederijk gevierd zullen worden. De Here geeft ons dus Zijn duidelijk voorbeeld tot navolging.
Vanaf de derde eeuw raakte het houden van àl deze Feesten door een zeer anti-joodse houding van christenen in verval. We willen in dit artikel alvast laten zien dat de profetische betekenis zo overweldigend is, dat deze Feesten wel voor de gelovigen van alle eeuwen bedoeld móeten zijn. God heeft vaste tijd-afspraken (‘mo-ed’) met Zijn volk ingesteld, heilige samenkomsten die - in het Hebreeuws vertaald - gelden als repetities (‘mikra’) voor de dingen die gaan komen. Als je bij het Grote Feest wil zijn, waarom dan niet bij de repetities?
God verborg zelfs profetische inzichten in deze Feesten, die pas in de laatste jaren beginnen door te dringen, precies zoals de profeet Daniël voorspelde.2
De vier voorjaarsfeesten bestaan uit:
• Het Pesach, wat ‘voorbijgang’ (van de verderfengel) betekent.
• Het Feest der Ongezuurde Broden, dat verwijst naar Jezus, het ‘Brood des hemels’.
• Het Eerstelingenfeest, dat verwijst naar Jezus als ‘de eerstgeborene der doden’ .
• Het Wekenfeest of Pinksteren (waarop we in dit artikel niet zullen ingaan)
Veel christenen weten dat Jezus Christus door Zijn dood en opstanding het Pesachfeest heeft vervuld. Maar niet velen beseffen dat Jezus deze voorjaarsfeesten exact heeft vervuld, tot op de dag en het uur. Jezus bewees daardoor dat Gods kalender 100% betrouwbaar was en is. We zullen dit kort aantonen door een parallel te trekken tussen de gebeurtenissen bij de uittocht in Egypte, de tempeldienst rond het Pesach feest en de kruisiging en opstanding van onze Here. We gebruiken daarbij Gods Hebreeuwse kalender.
De maand Nisan is onze maand maart of april. Ze is de eerste maand van het Joodse religieuze jaar en een belangrijke feestmaand. Het is belangrijk nu goed op het patroon van de kalenderdagen te letten; God instrueerde de Israëlieten om op de 10e Nisan een gaaf mannelijk lam te selecteren en dit voor vier dagen in huis te inspecteren. Zo was men zeker dat het lam geen gebrek had. Tijdens de perioden dat de tempel bestond selecteerde ook de hogepriester op de 10e Nisan een symbolisch lam voor de natie, waarna dit in een optocht door de poorten van Jeruzalem naar de tempel werd gebracht. De Joden stonden langs de kant van de weg en zongen al eeuwenlang met Pesach de ‘Hallel Psalmen’ (113-118). Psalm 118:24-26 zegt o.a.: ‘Dit is de dag die de Here gemaakt heeft. Och Here, geeft toch heil… Gezegend Hij die komt in de naam des Heren.’ Op de laatste 10e Nisan3 in Zijn aardse leven komt Jezus uit Bethanië naar Jeruzalem en dezelfde feestmenigte, waaruit velen hoopten dat Hij hen zou verlossen van de Romeinen, zong - tot verbazing van de Farizeeën - diezelfde psalm naar het Lam dat de zonden der wereld zou wegnemen.
Vóór Gods volk kon deelnemen aan het Pesachfeest diende ieder huis volledig vrij te zijn van zuurdesem (het beeld van zonde). Deze grote ‘voorjaarsschoonmaak’ was een serieus en nauwkeurig ritueel. Niet iedereen beseft dat Jezus na Zijn intocht in Jeruzalem direct op het Tempelplein uitkwam en dat Hij voorafgaand aan het Pesachfeest het Huis van Zijn Vader reinigde door het ‘zuurdesem’ rigoureus uit de tempel te verwijderen.
Na de intocht in Jeruzalem werd Gods Lam in die periode ‘van de inspectie van het Lam’ vier dagen (Nisan 10-14) ondervraagd door de Farizeeën, de Sadduceeën, de overpriesters, oudsten en de gehele Raad, waarna zelfs de wereldse machthebber Pilatus de wel van God gegeven woorden moest spreken dat er tegen Jezus niets was4. Hij besefte vast niet dat hij daarmee profetische vervullingswoorden zou spreken.
Op de 14e Nisan moesten de Israëlieten het lam slachten in Jeruzalem. Dat jaar vond het slachten van de lammeren op het tempelplein plaats, terwijl er voorafgaand aan Zijn sterven in die middag een grillige duisternis over het hele land viel…
Volgens de geschiedschrijver Josephus werden er in Jeruzalem in een jaar tijdens Pesach wel 256.500 lammeren geslacht. Maar zelfs als dit er minder zijn geweest, ontstond er vanaf het altaar een enorme stroom van bloed, die door de priesters met water werd weggespoeld. Voordat het bloed de Kidron-vallei instroomde, vond het zijn weg door de nauwe Hinnom-vallei. Deze vallei werd door de geschiedenis heen vooral gebruikt voor heidense aanbidding en het offeren van kinderen aan de God Moloch5. Het Griekse woord verwant aan Hinnom is Gehena (‘Hel’). Toen Jezus stierf en er water en bloed uit zijn zijde kwam, stroomde ook het bloed van de Pesachlammeren door de ‘vallei van de Hel’.
Voordat Jezus om 15.00 uur Zijn leven aflegde sprak hij ZIJN hogepriesterlijke woorden “Het is volbracht”, dezelfde woorden die de aardse hogepriester uitsprak bij het brengen van het offer ter verzoening van de zonden van het hele volk. De dag waarop de Hebreeërs het bloed aan de deurpost aanbrachten, was ook de kalenderdag van Jezus’ kruisiging. Het was ook exact de 14e Nisan waarop God het Verbond met Abraham sloot6 en Jezus vernieuwde dit Verbond op hetzelfde tijdstip.
Zijn klederen die uit één stuk waren – mochten niet worden gescheurd, omdat het scheuren van de klederen van een priester betekende dat het priesterschap van hem werd afgenomen. Dat was eerder die dag al bij Kajafas gebeurd. Daarom bepaalde God dat Jezus’ klederen niet werden verscheurd; Hij is voor altijd Hogepriester naar de orde van Melchizedek.
De Israëlieten mochten de botten van het Pesachlam niet breken en ook dat was een voorafschaduwing. De Joden wilden Jezus’ beenderen breken om het stervensproces te versnellen omdat binnen een paar uur het Feest der Ongezuurde Broden - een hoogsabbat- zou beginnen. Maar toen de Romeinen bij Jezus kwamen had Hij zijn leven al afgelegd. Er zijn allerlei menselijke theorieën over het fysieke lijden van Christus aan het kruis, maar Jezus vervulling van het Pesach Feest laat vooral zien dat Hij degene was die Zijn leven op elk moment vrijwillig kon afleggen.
Een paar uur later, als Jezus in het graf is gelegd, breekt in Israël de 15e Nisan aan, de 7 dagen van het feest der Ongezuurde Broden. Dat is het moment waarop ook de grote uittocht uit Egypte plaatsvond. Als Farao zich realiseert dat hij het volk heeft laten gaan, wil Hij zijn toestemming terugdraaien. Ook de satan had de reis van Jezus naar het dodenrijk willen terugdraaien, maar dat kon niet meer. Jezus vervult dit Feest precies op deze kalenderdag door zonder zonde (zonder zuurdesem) de dood in te gaan, zodat de dood geen vat op Hem had. De dood van de farao met zijn meer dan 200.000 man sterke Egyptische leger in de Rode Zee betekende het einde van het soeverein eigendomsrecht over de Israëlieten. De Israëlieten kwamen als een bevrijd volk uit de bedding van de Rode Zee tevoorschijn, net zoals Jezus, door Zijn opstanding, ons bevrijdde van de eigendomsclaim van de satan. Het is die dag ook niet toevallig de 17e Nisan: Jezus vervult hier het Feest der Eerstelingen, door als eersteling op te staan. Hij werd die dag als eersteling van de oogst aangeboden in Gods tempel.
God doet bijzondere dingen op bijzondere dagen; op die dag ontstond voor ons nieuw Leven. Is het toevallig dat op de 17e Nisan de ark van Noach op de berg Ararat rustte (een nieuwe wereld)?
Jezus vervulde de voorjaarsfeesten zo minutieus dat Hij ook zeker rondom Zijn wederkomst de najaarsfeesten op de exacte dag zal vervullen. Mogen we de opname van de Bruid tijdens de najaarsfeesten verwachten? Laten we zeer alert zijn en bidden.
Arno Lamm en Miel Vanbeckevoort
Voetnoten
1 Leviticus 23:4
2 Daniël 12:4,9-10
3 Zie o.a. Johannes 12:1,2,12,13
4 Zie o.a. Matteüs 27:23, Marcus 12:13, Lucas 23:13-15
5 2 Koningen 23:10
6 Genesis 15:12, ook Abraham overviel een dikke duisternis
Gods reddingsplan voor de wereld lag al diep in het Oude Testament opgeslagen. Zijn vaste tijden en heilsplan worden pas goed zichtbaar als we Gods kalender leren begrijpen.
Gods Hebreeuwse maandkalender is gebaseerd op de maancycli en als je die aanhoudt zul je in de geschiedenis ontdekken dat speciale gebeurtenissen steeds op welbepaalde kalenderdagen plaatsvonden. De Gregoriaanse kalender daarentegen maakt Gods tijdspatronen onzichtbaar.
God bepaalde in Leviticus 23 dat er Feesten gevierd moesten worden om Zijn Reddingsplan in gedachten te houden. Het Hebreeuwse woord voor feest is hier ‘mo-ed’ en betekent ‘aangewezen tijd’ maar ook ‘teken’. Veel christenen kennen ze niet eens allemaal, of zijn opgegroeid met de gedachte dat deze Joodse Feesten in Christus zijn vervuld, waardoor ze voor christenen minder relevant zouden zijn. God vertelde Mozes echter dat het niet de Feesten voor één volk waren, maar dat het ZIJN1 Feesten zouden zijn. Het is verder veelzeggend dat al deze Feesten niet alleen door Jezus, maar ook door Paulus en de eerste gemeenten werden gevierd en zelfs in het Duizendjarig vrederijk gevierd zullen worden. De Here geeft ons dus Zijn duidelijk voorbeeld tot navolging.
Vanaf de derde eeuw raakte het houden van àl deze Feesten door een zeer anti-joodse houding van christenen in verval. We willen in dit artikel alvast laten zien dat de profetische betekenis zo overweldigend is, dat deze Feesten wel voor de gelovigen van alle eeuwen bedoeld móeten zijn. God heeft vaste tijd-afspraken (‘mo-ed’) met Zijn volk ingesteld, heilige samenkomsten die - in het Hebreeuws vertaald - gelden als repetities (‘mikra’) voor de dingen die gaan komen. Als je bij het Grote Feest wil zijn, waarom dan niet bij de repetities?
God verborg zelfs profetische inzichten in deze Feesten, die pas in de laatste jaren beginnen door te dringen, precies zoals de profeet Daniël voorspelde.2
De vier voorjaarsfeesten bestaan uit:
• Het Pesach, wat ‘voorbijgang’ (van de verderfengel) betekent.
• Het Feest der Ongezuurde Broden, dat verwijst naar Jezus, het ‘Brood des hemels’.
• Het Eerstelingenfeest, dat verwijst naar Jezus als ‘de eerstgeborene der doden’ .
• Het Wekenfeest of Pinksteren (waarop we in dit artikel niet zullen ingaan)
Veel christenen weten dat Jezus Christus door Zijn dood en opstanding het Pesachfeest heeft vervuld. Maar niet velen beseffen dat Jezus deze voorjaarsfeesten exact heeft vervuld, tot op de dag en het uur. Jezus bewees daardoor dat Gods kalender 100% betrouwbaar was en is. We zullen dit kort aantonen door een parallel te trekken tussen de gebeurtenissen bij de uittocht in Egypte, de tempeldienst rond het Pesach feest en de kruisiging en opstanding van onze Here. We gebruiken daarbij Gods Hebreeuwse kalender.
De maand Nisan is onze maand maart of april. Ze is de eerste maand van het Joodse religieuze jaar en een belangrijke feestmaand. Het is belangrijk nu goed op het patroon van de kalenderdagen te letten; God instrueerde de Israëlieten om op de 10e Nisan een gaaf mannelijk lam te selecteren en dit voor vier dagen in huis te inspecteren. Zo was men zeker dat het lam geen gebrek had. Tijdens de perioden dat de tempel bestond selecteerde ook de hogepriester op de 10e Nisan een symbolisch lam voor de natie, waarna dit in een optocht door de poorten van Jeruzalem naar de tempel werd gebracht. De Joden stonden langs de kant van de weg en zongen al eeuwenlang met Pesach de ‘Hallel Psalmen’ (113-118). Psalm 118:24-26 zegt o.a.: ‘Dit is de dag die de Here gemaakt heeft. Och Here, geeft toch heil… Gezegend Hij die komt in de naam des Heren.’ Op de laatste 10e Nisan3 in Zijn aardse leven komt Jezus uit Bethanië naar Jeruzalem en dezelfde feestmenigte, waaruit velen hoopten dat Hij hen zou verlossen van de Romeinen, zong - tot verbazing van de Farizeeën - diezelfde psalm naar het Lam dat de zonden der wereld zou wegnemen.
Vóór Gods volk kon deelnemen aan het Pesachfeest diende ieder huis volledig vrij te zijn van zuurdesem (het beeld van zonde). Deze grote ‘voorjaarsschoonmaak’ was een serieus en nauwkeurig ritueel. Niet iedereen beseft dat Jezus na Zijn intocht in Jeruzalem direct op het Tempelplein uitkwam en dat Hij voorafgaand aan het Pesachfeest het Huis van Zijn Vader reinigde door het ‘zuurdesem’ rigoureus uit de tempel te verwijderen.
Na de intocht in Jeruzalem werd Gods Lam in die periode ‘van de inspectie van het Lam’ vier dagen (Nisan 10-14) ondervraagd door de Farizeeën, de Sadduceeën, de overpriesters, oudsten en de gehele Raad, waarna zelfs de wereldse machthebber Pilatus de wel van God gegeven woorden moest spreken dat er tegen Jezus niets was4. Hij besefte vast niet dat hij daarmee profetische vervullingswoorden zou spreken.
Op de 14e Nisan moesten de Israëlieten het lam slachten in Jeruzalem. Dat jaar vond het slachten van de lammeren op het tempelplein plaats, terwijl er voorafgaand aan Zijn sterven in die middag een grillige duisternis over het hele land viel…
Volgens de geschiedschrijver Josephus werden er in Jeruzalem in een jaar tijdens Pesach wel 256.500 lammeren geslacht. Maar zelfs als dit er minder zijn geweest, ontstond er vanaf het altaar een enorme stroom van bloed, die door de priesters met water werd weggespoeld. Voordat het bloed de Kidron-vallei instroomde, vond het zijn weg door de nauwe Hinnom-vallei. Deze vallei werd door de geschiedenis heen vooral gebruikt voor heidense aanbidding en het offeren van kinderen aan de God Moloch5. Het Griekse woord verwant aan Hinnom is Gehena (‘Hel’). Toen Jezus stierf en er water en bloed uit zijn zijde kwam, stroomde ook het bloed van de Pesachlammeren door de ‘vallei van de Hel’.
Voordat Jezus om 15.00 uur Zijn leven aflegde sprak hij ZIJN hogepriesterlijke woorden “Het is volbracht”, dezelfde woorden die de aardse hogepriester uitsprak bij het brengen van het offer ter verzoening van de zonden van het hele volk. De dag waarop de Hebreeërs het bloed aan de deurpost aanbrachten, was ook de kalenderdag van Jezus’ kruisiging. Het was ook exact de 14e Nisan waarop God het Verbond met Abraham sloot6 en Jezus vernieuwde dit Verbond op hetzelfde tijdstip.
Zijn klederen die uit één stuk waren – mochten niet worden gescheurd, omdat het scheuren van de klederen van een priester betekende dat het priesterschap van hem werd afgenomen. Dat was eerder die dag al bij Kajafas gebeurd. Daarom bepaalde God dat Jezus’ klederen niet werden verscheurd; Hij is voor altijd Hogepriester naar de orde van Melchizedek.
De Israëlieten mochten de botten van het Pesachlam niet breken en ook dat was een voorafschaduwing. De Joden wilden Jezus’ beenderen breken om het stervensproces te versnellen omdat binnen een paar uur het Feest der Ongezuurde Broden - een hoogsabbat- zou beginnen. Maar toen de Romeinen bij Jezus kwamen had Hij zijn leven al afgelegd. Er zijn allerlei menselijke theorieën over het fysieke lijden van Christus aan het kruis, maar Jezus vervulling van het Pesach Feest laat vooral zien dat Hij degene was die Zijn leven op elk moment vrijwillig kon afleggen.
Een paar uur later, als Jezus in het graf is gelegd, breekt in Israël de 15e Nisan aan, de 7 dagen van het feest der Ongezuurde Broden. Dat is het moment waarop ook de grote uittocht uit Egypte plaatsvond. Als Farao zich realiseert dat hij het volk heeft laten gaan, wil Hij zijn toestemming terugdraaien. Ook de satan had de reis van Jezus naar het dodenrijk willen terugdraaien, maar dat kon niet meer. Jezus vervult dit Feest precies op deze kalenderdag door zonder zonde (zonder zuurdesem) de dood in te gaan, zodat de dood geen vat op Hem had. De dood van de farao met zijn meer dan 200.000 man sterke Egyptische leger in de Rode Zee betekende het einde van het soeverein eigendomsrecht over de Israëlieten. De Israëlieten kwamen als een bevrijd volk uit de bedding van de Rode Zee tevoorschijn, net zoals Jezus, door Zijn opstanding, ons bevrijdde van de eigendomsclaim van de satan. Het is die dag ook niet toevallig de 17e Nisan: Jezus vervult hier het Feest der Eerstelingen, door als eersteling op te staan. Hij werd die dag als eersteling van de oogst aangeboden in Gods tempel.
God doet bijzondere dingen op bijzondere dagen; op die dag ontstond voor ons nieuw Leven. Is het toevallig dat op de 17e Nisan de ark van Noach op de berg Ararat rustte (een nieuwe wereld)?
Jezus vervulde de voorjaarsfeesten zo minutieus dat Hij ook zeker rondom Zijn wederkomst de najaarsfeesten op de exacte dag zal vervullen. Mogen we de opname van de Bruid tijdens de najaarsfeesten verwachten? Laten we zeer alert zijn en bidden.
Arno Lamm en Miel Vanbeckevoort
Voetnoten
1 Leviticus 23:4
2 Daniël 12:4,9-10
3 Zie o.a. Johannes 12:1,2,12,13
4 Zie o.a. Matteüs 27:23, Marcus 12:13, Lucas 23:13-15
5 2 Koningen 23:10
6 Genesis 15:12, ook Abraham overviel een dikke duisternis
