Halleluja
Henk Schouten • 80 - 2004/05 • Uitgave: 6
Halleluja
Een wereldberoemd woord, zo kun je dat wel stellen. Ooit werd op het songfestival een lied met deze woorden als beste verkozen. Halleluja, la olam. Prijst God, heel de wereld. Of alle deelnemers en luisteraars van het songfestival en allen, die dit lied sindsdien gezongen of geneuried hebben, echt God wilden loven weet ik niet zeker, maar waag ik te betwijfelen.
Wie kent het woord niet? Dit woord hoort tot het rijtje Abba, Hosanna, en Amen, waar iedereen wel een voorstelling bij heeft. Maar helaas zo vaak met dergelijke geijkte woorden, ze verliezen hun kracht en zeggenschap. Zo kan het woord Amen in een heel andere dan een godsdienstige context worden gebruikt. En ook het woord halleluja kan zomaar bij iemand over de lippen rollen, zonder dat de persoon beseft wat het betekent. En wat denkt u van het woord enthousiasme, dat is een zeer algemene uitdrukking geworden. Het betekent letterlijk in God zijn. Dat is natuurlijk het beste, dat is schitterend. Wie zou niet altijd in God willen zijn, vol van God willen zijn, dat is opperste vreugde en blijdschap. Begrijpelijk dat het woord enthousiasme in ons taalgebruik staat voor goede blijde dingen.
We kijken wat meer naar het woord Halleluja. Menig koor of brassband zal wel iets van dat woord in haar vaandel dragen. Het roept de sfeer van blijdschap op en van zang, jubel en trompetgeschal. Eigenlijk is het een samengesteld woord, het bestaat uit een samenvoeging van twee verschillende Hebreeuwse woorden: hallelu jah. Het komt uit de tempelliturgie en werd in de synagogale bijeenkomst veel gebruikt. Het gaat om lof aan de Here God. God is zo groot, zo hoog verheven, aan Hem moet alle lof gebracht worden. We herkennen in de beide oorspronkelijke woorden de lof, hallelu, maar daarnaast ook iets van de openbaringsnaam van de Here God. Jah, van Jahweh. Dat is heel anders dan de wijze waarop we het woord nu wel eens gebruikt zien worden. Bij wijze van spreken kan de sporter na succes halleluja roepen. Het is daarmee een uiting geworden van vreugde, maar ook niet meer dan dat. Het is in onze wereld niet meer de vreugde uiting die richting heeft en verwijst naar de werkelijke bron van zegen en vreugde.
Zo leven veel mensen, ze gaan van dag tot dag, of nog oppervlakkiger, van weekend naar weekend. Om in die weekenden en op andere vrije momenten hun blijdschap en feest te zoeken. Meestal wordt dat op inhoudsloze wijze gedaan, om de vreugde van het moment te proeven. Diepte en richting ontbreken.
De Psalmen 113-118 worden door het jodendom het hallel genoemd, vooral bij de Pesach viering worden deze liederen gezongen. Wij spreken van het avondmaal. Ongetwijfeld werd het ook door de Here Jezus gezongen, toen Hij voor de laatste maal met de discipelen samen was om volgens de gebruiken, dit feest te vieren. Daar had de lofzang, het hallel, wel richting, de Here God werd geprezen om de vrijheid die door Zijn machtige verlossing tot stand gekomen was.
In het laatste bijbelboek, het boek Openbaring, worden een aantal schitterende hallejujas genoemd. We lezen ze in Openbaring 19:1-6. Deze lofprijzing wordt gehoord daar waar de Here God de overwinning heeft behaald en Babylon, symbool van menselijke rebellie en opstand, vernederd is. Ook hier heeft de lofprijs halleluja net als bij de Pesach viering, direct te maken met het grote en machtige werk dat de Here God tot stand gebracht heeft. De donkere en demonische macht van satan, in de vorm van de farao en de antichrist, is verslagen, prijst God.
Mogen wij, die door geloof in het verlossingswerk van Christus ons bevrijd weten uit de macht van de boze, niet voortdurend God loven en prijzen? Moet ons hart niet overlopen van dank aan de Eeuwige? Hij heeft in Christus naar ons omgezien en ons bevrijd uit de macht van de boze. Door Hem heeft ons leven zin en richting, dat is inhoud en toekomst. We schreven al zo dikwijls daarover in ons blad. Wanneer u deze woorden leest, vraagt u zichzelf eens eerlijk af: Heb ik reden om het halleluja te laten horen? Weet u dat Jezus tot uw heil Zijn bloed vergoot en u bevrijd heeft uit de macht van de boze?
Wanneer dat zo is, zeg dan nu, gewoon hard op, tot eer van Hem die alle lof toekomt: Halleluja! Dat klinkt goed, vindt u niet? Prijst God!!
Ds. Henk Schouten
Een wereldberoemd woord, zo kun je dat wel stellen. Ooit werd op het songfestival een lied met deze woorden als beste verkozen. Halleluja, la olam. Prijst God, heel de wereld. Of alle deelnemers en luisteraars van het songfestival en allen, die dit lied sindsdien gezongen of geneuried hebben, echt God wilden loven weet ik niet zeker, maar waag ik te betwijfelen.
Wie kent het woord niet? Dit woord hoort tot het rijtje Abba, Hosanna, en Amen, waar iedereen wel een voorstelling bij heeft. Maar helaas zo vaak met dergelijke geijkte woorden, ze verliezen hun kracht en zeggenschap. Zo kan het woord Amen in een heel andere dan een godsdienstige context worden gebruikt. En ook het woord halleluja kan zomaar bij iemand over de lippen rollen, zonder dat de persoon beseft wat het betekent. En wat denkt u van het woord enthousiasme, dat is een zeer algemene uitdrukking geworden. Het betekent letterlijk in God zijn. Dat is natuurlijk het beste, dat is schitterend. Wie zou niet altijd in God willen zijn, vol van God willen zijn, dat is opperste vreugde en blijdschap. Begrijpelijk dat het woord enthousiasme in ons taalgebruik staat voor goede blijde dingen.
We kijken wat meer naar het woord Halleluja. Menig koor of brassband zal wel iets van dat woord in haar vaandel dragen. Het roept de sfeer van blijdschap op en van zang, jubel en trompetgeschal. Eigenlijk is het een samengesteld woord, het bestaat uit een samenvoeging van twee verschillende Hebreeuwse woorden: hallelu jah. Het komt uit de tempelliturgie en werd in de synagogale bijeenkomst veel gebruikt. Het gaat om lof aan de Here God. God is zo groot, zo hoog verheven, aan Hem moet alle lof gebracht worden. We herkennen in de beide oorspronkelijke woorden de lof, hallelu, maar daarnaast ook iets van de openbaringsnaam van de Here God. Jah, van Jahweh. Dat is heel anders dan de wijze waarop we het woord nu wel eens gebruikt zien worden. Bij wijze van spreken kan de sporter na succes halleluja roepen. Het is daarmee een uiting geworden van vreugde, maar ook niet meer dan dat. Het is in onze wereld niet meer de vreugde uiting die richting heeft en verwijst naar de werkelijke bron van zegen en vreugde.
Zo leven veel mensen, ze gaan van dag tot dag, of nog oppervlakkiger, van weekend naar weekend. Om in die weekenden en op andere vrije momenten hun blijdschap en feest te zoeken. Meestal wordt dat op inhoudsloze wijze gedaan, om de vreugde van het moment te proeven. Diepte en richting ontbreken.
De Psalmen 113-118 worden door het jodendom het hallel genoemd, vooral bij de Pesach viering worden deze liederen gezongen. Wij spreken van het avondmaal. Ongetwijfeld werd het ook door de Here Jezus gezongen, toen Hij voor de laatste maal met de discipelen samen was om volgens de gebruiken, dit feest te vieren. Daar had de lofzang, het hallel, wel richting, de Here God werd geprezen om de vrijheid die door Zijn machtige verlossing tot stand gekomen was.
In het laatste bijbelboek, het boek Openbaring, worden een aantal schitterende hallejujas genoemd. We lezen ze in Openbaring 19:1-6. Deze lofprijzing wordt gehoord daar waar de Here God de overwinning heeft behaald en Babylon, symbool van menselijke rebellie en opstand, vernederd is. Ook hier heeft de lofprijs halleluja net als bij de Pesach viering, direct te maken met het grote en machtige werk dat de Here God tot stand gebracht heeft. De donkere en demonische macht van satan, in de vorm van de farao en de antichrist, is verslagen, prijst God.
Mogen wij, die door geloof in het verlossingswerk van Christus ons bevrijd weten uit de macht van de boze, niet voortdurend God loven en prijzen? Moet ons hart niet overlopen van dank aan de Eeuwige? Hij heeft in Christus naar ons omgezien en ons bevrijd uit de macht van de boze. Door Hem heeft ons leven zin en richting, dat is inhoud en toekomst. We schreven al zo dikwijls daarover in ons blad. Wanneer u deze woorden leest, vraagt u zichzelf eens eerlijk af: Heb ik reden om het halleluja te laten horen? Weet u dat Jezus tot uw heil Zijn bloed vergoot en u bevrijd heeft uit de macht van de boze?
Wanneer dat zo is, zeg dan nu, gewoon hard op, tot eer van Hem die alle lof toekomt: Halleluja! Dat klinkt goed, vindt u niet? Prijst God!!
Ds. Henk Schouten
