Het reinigende vuur
ds. Oscar Lohuis • 87 - 2011 • Uitgave: 10
‘Want nu is het de tijd dat het oordeel begint bij het huis van God’ (1 Petrus 4:17).
Het huis van God is in het Oude Testament de tempel. Sinds de uitstorting van de Heilige Geest is de gemeenschap van gelovigen ook Zijn tempel, Zijn huis. ‘Dan wordt u ook zelf, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis’ (1 Petrus 2:4). Petrus schrijft dat het de tijd is dat het oordeel begint bij het huis van God. Daarmee doelt hij op de reiniging van de kerk. Petrus had waarschijnlijk ook Maleachi 3:1-4 in gedachten. Daar staat onder andere dat de Here plotseling naar Zijn tempel zal komen. ‘Maar wie zal de dag van Zijn komst verdragen? Wie zal bij Zijn verschijning standhouden? Want Hij is als vuur van een edelsmid, en als zeep van de blekers. Hij zal zitten als iemand die zilver smelt en reinigt: Hij zal de Levieten reinigen en hen zuiveren als goud en zilver’ (vers 2,3). Ook voor het huis van God in Nederland, de tempel van de Heilige Geest in Nederland, is het nu de tijd dat het oordeel begint. Dit oordeel is niet bedoeld als veroordeling, maar als reiniging. Het is niet bedoeld om te straffen, maar om te reinigen. Het reinigen van de gemeente in de tijd van Petrus vond plaats door het lijden. Zowel voor als na het vers dat boven dit artikel staat gaat het over het lijden. ‘Als iemand als christen lijdt, laat hij zich daarvoor niet schamen’ (vers 16). ‘Daarom, laten ook zij die lijden naar de wil van God, hun zielen aan Hem, als getrouwe Schepper, toevertrouwen in het doen van het goede’ (vers 19).
In die tijd werden de christenen enorm gediscrimineerd. Zij verloren hun kansen om hoge posities te bekleden, werden onterecht van allerlei dingen beschuldigd en liepen gevaar voor de leeuwen te worden geworpen of gekruisigd te worden. Door dit soort lijden heeft de Here toen Zijn tempel gereinigd. Je kunt je voorstellen dat alleen degenen die werkelijk hun leven aan Christus hadden overgegeven Hem beleden. Wij worden hier en nu niet vervolgd. Daar danken wij zo vaak voor. Hoe vaak wordt er niet gedankt dat wij in alle vrijheid bij elkaar mogen komen en het evangelie bekend mogen maken? Dat is ook iets om dankbaar voor te zijn. En toch schuilt er ook een gevaar in. Want, in hoeverre is het huis van God in onze tijd gereinigd? Ik ben bang dat wij te midden van onze grote vrijheid en overvloed in slaap zijn gevallen. Voorspoed is vaak gevaarlijker voor het volk van God dan tegenspoed. Er zijn veel meer christenen ten onder gegaan aan voorspoed dan aan tegenspoed. We zijn rijk en we hebben mooie huizen, auto’s, televisies, computers en nog heel veel meer en daar zijn we ook vele uren en vele dagen van ons leven mee bezig, om onze spulletjes op orde te houden en om onszelf te vermaken. Maar hoe staat het met onze relatie met Jezus Christus? Hij heeft gezegd: Blijft in Mij. Zijn wij in Hem zoals wij in Hem behoren te zijn? Misschien heeft de vrijheid en de voorspoed ons wel geestelijk zwak gemaakt. Leonard Ravenhill heeft gezegd dat entertainment het substituut (de vervanging) van de duivel is van de vreugde van de Here. Onze cultuur zit bomvol met entertainment en wij worden er zo makkelijk door in beslag genomen. Zelfs in de diensten van de gemeente van Jezus Christus komt steeds meer entertainment binnen. Het Paasverhaal is dit jaar met Pasen in Gouda uitgebeeld, met veel moderne toeters en bellen, door middel van de beste popsongs en met inzet van bekende popartiesten. Het zal waarschijnlijk een geweldig show zijn geweest. Maar wat staat dat ver af van de vreugde in de Here, die de Heilige Geest schenkt wanneer de gelovigen zien op Jezus, door Zijn Woord te openen en in gebed tot Hem te gaan.
Wij bevinden ons nu in de tijd tussen Pasen en Pinksteren. Het Pinksterfeest is (in het Joodse denken) de afsluiting van het Pesach. Zo is ook voor ons de uiteindelijke bedoeling van Pasen dat de Heilige Geest wordt uitgestort in de harten van de mensen. De verlossing is volbracht, maar moet ook worden toegepast in het hart en leven van mensen. Laten wij daarom in deze tijd vooral veel bidden om een nieuw Pinksteren. Wij worden niet vervolgd en hebben het goed. Daarom bidden wij soms zo weinig. Als ons leven elke dag op het spel stond, zouden wij veel meer bidden. Het is nu de tijd dat de reiniging van het huis van God begint. We moeten beginnen met weer te gaan bidden. Zelf, alleen, in onze stille tijd, onze persoonlijke tijden van Bijbeloverdenking, gebed, aanbidding, dankzegging en voorbede. En ook met elkaar, waar de Here ons daarin leidt. De grootste zonde van christenen in ons land is de gebedsloosheid. Leonard Ravenhill heeft gezegd dat de Kerk nog nooit zo gebedsloos is geweest als in deze tijd. Laten wij ook bidden dat de Heilige Geest Zijn tempel zal reinigen van elk vasthouden aan de zonde dat er nog is. Veel gelovigen zijn nog niet gekomen tot volkomen overgave aan Jezus Christus. Wij moeten weer gaan verstaan wat het betekent het gekruisigde leven te leiden. Velen zitten zondag na zondag in de kerk, maar dienen van maandag tot en met zaterdag zichzelf. Velen willen God en Jezus wel gebruiken voor hun eigen carrière en ambities. Voor velen komt het wel goed uit dat God van ze houdt en hen wil helpen. Maar zij zijn geen discipelen van Jezus Christus. Ik roep u op, met heel mijn hart, om te bidden dat God velen zal laten zien wat het betekent een volgeling van Jezus te zijn. Dat je dan niet langer voor jezelf leeft, maar voor Hem. Dat je dan voortaan dood voor de zonde bent. Bid om het reinigende vuur van de edelsmid (Maleachi 3:3). Alleen dit reinigingsproces zal ons kunnen redden van de krachteloosheid in de kerk, waar we inmiddels zo aan gewend zijn geraakt, maar waar we geen genoegen mee mogen nemen.
ds. Oscar Lohuis
Het huis van God is in het Oude Testament de tempel. Sinds de uitstorting van de Heilige Geest is de gemeenschap van gelovigen ook Zijn tempel, Zijn huis. ‘Dan wordt u ook zelf, als levende stenen, gebouwd tot een geestelijk huis’ (1 Petrus 2:4). Petrus schrijft dat het de tijd is dat het oordeel begint bij het huis van God. Daarmee doelt hij op de reiniging van de kerk. Petrus had waarschijnlijk ook Maleachi 3:1-4 in gedachten. Daar staat onder andere dat de Here plotseling naar Zijn tempel zal komen. ‘Maar wie zal de dag van Zijn komst verdragen? Wie zal bij Zijn verschijning standhouden? Want Hij is als vuur van een edelsmid, en als zeep van de blekers. Hij zal zitten als iemand die zilver smelt en reinigt: Hij zal de Levieten reinigen en hen zuiveren als goud en zilver’ (vers 2,3). Ook voor het huis van God in Nederland, de tempel van de Heilige Geest in Nederland, is het nu de tijd dat het oordeel begint. Dit oordeel is niet bedoeld als veroordeling, maar als reiniging. Het is niet bedoeld om te straffen, maar om te reinigen. Het reinigen van de gemeente in de tijd van Petrus vond plaats door het lijden. Zowel voor als na het vers dat boven dit artikel staat gaat het over het lijden. ‘Als iemand als christen lijdt, laat hij zich daarvoor niet schamen’ (vers 16). ‘Daarom, laten ook zij die lijden naar de wil van God, hun zielen aan Hem, als getrouwe Schepper, toevertrouwen in het doen van het goede’ (vers 19).
In die tijd werden de christenen enorm gediscrimineerd. Zij verloren hun kansen om hoge posities te bekleden, werden onterecht van allerlei dingen beschuldigd en liepen gevaar voor de leeuwen te worden geworpen of gekruisigd te worden. Door dit soort lijden heeft de Here toen Zijn tempel gereinigd. Je kunt je voorstellen dat alleen degenen die werkelijk hun leven aan Christus hadden overgegeven Hem beleden. Wij worden hier en nu niet vervolgd. Daar danken wij zo vaak voor. Hoe vaak wordt er niet gedankt dat wij in alle vrijheid bij elkaar mogen komen en het evangelie bekend mogen maken? Dat is ook iets om dankbaar voor te zijn. En toch schuilt er ook een gevaar in. Want, in hoeverre is het huis van God in onze tijd gereinigd? Ik ben bang dat wij te midden van onze grote vrijheid en overvloed in slaap zijn gevallen. Voorspoed is vaak gevaarlijker voor het volk van God dan tegenspoed. Er zijn veel meer christenen ten onder gegaan aan voorspoed dan aan tegenspoed. We zijn rijk en we hebben mooie huizen, auto’s, televisies, computers en nog heel veel meer en daar zijn we ook vele uren en vele dagen van ons leven mee bezig, om onze spulletjes op orde te houden en om onszelf te vermaken. Maar hoe staat het met onze relatie met Jezus Christus? Hij heeft gezegd: Blijft in Mij. Zijn wij in Hem zoals wij in Hem behoren te zijn? Misschien heeft de vrijheid en de voorspoed ons wel geestelijk zwak gemaakt. Leonard Ravenhill heeft gezegd dat entertainment het substituut (de vervanging) van de duivel is van de vreugde van de Here. Onze cultuur zit bomvol met entertainment en wij worden er zo makkelijk door in beslag genomen. Zelfs in de diensten van de gemeente van Jezus Christus komt steeds meer entertainment binnen. Het Paasverhaal is dit jaar met Pasen in Gouda uitgebeeld, met veel moderne toeters en bellen, door middel van de beste popsongs en met inzet van bekende popartiesten. Het zal waarschijnlijk een geweldig show zijn geweest. Maar wat staat dat ver af van de vreugde in de Here, die de Heilige Geest schenkt wanneer de gelovigen zien op Jezus, door Zijn Woord te openen en in gebed tot Hem te gaan.
Wij bevinden ons nu in de tijd tussen Pasen en Pinksteren. Het Pinksterfeest is (in het Joodse denken) de afsluiting van het Pesach. Zo is ook voor ons de uiteindelijke bedoeling van Pasen dat de Heilige Geest wordt uitgestort in de harten van de mensen. De verlossing is volbracht, maar moet ook worden toegepast in het hart en leven van mensen. Laten wij daarom in deze tijd vooral veel bidden om een nieuw Pinksteren. Wij worden niet vervolgd en hebben het goed. Daarom bidden wij soms zo weinig. Als ons leven elke dag op het spel stond, zouden wij veel meer bidden. Het is nu de tijd dat de reiniging van het huis van God begint. We moeten beginnen met weer te gaan bidden. Zelf, alleen, in onze stille tijd, onze persoonlijke tijden van Bijbeloverdenking, gebed, aanbidding, dankzegging en voorbede. En ook met elkaar, waar de Here ons daarin leidt. De grootste zonde van christenen in ons land is de gebedsloosheid. Leonard Ravenhill heeft gezegd dat de Kerk nog nooit zo gebedsloos is geweest als in deze tijd. Laten wij ook bidden dat de Heilige Geest Zijn tempel zal reinigen van elk vasthouden aan de zonde dat er nog is. Veel gelovigen zijn nog niet gekomen tot volkomen overgave aan Jezus Christus. Wij moeten weer gaan verstaan wat het betekent het gekruisigde leven te leiden. Velen zitten zondag na zondag in de kerk, maar dienen van maandag tot en met zaterdag zichzelf. Velen willen God en Jezus wel gebruiken voor hun eigen carrière en ambities. Voor velen komt het wel goed uit dat God van ze houdt en hen wil helpen. Maar zij zijn geen discipelen van Jezus Christus. Ik roep u op, met heel mijn hart, om te bidden dat God velen zal laten zien wat het betekent een volgeling van Jezus te zijn. Dat je dan niet langer voor jezelf leeft, maar voor Hem. Dat je dan voortaan dood voor de zonde bent. Bid om het reinigende vuur van de edelsmid (Maleachi 3:3). Alleen dit reinigingsproces zal ons kunnen redden van de krachteloosheid in de kerk, waar we inmiddels zo aan gewend zijn geraakt, maar waar we geen genoegen mee mogen nemen.
ds. Oscar Lohuis
