Hosanna, de Koning komt!
Johan J. Frinsel • 76 - 2000/01 • Uitgave: 20
Israël wacht nog steeds op de Messias, Davids zoon. De gedachte dat Hij niemand minder is dan de Almachtige, die in de lijdende Knecht eerst kwam om de wereld met Zichzelf te verzoenen, is voor de Joden te absurd, ja te lasterlijk, om dat in Jesaja 53 te kunnen lezen. Even ondenkbaar als het al eeuwenlang voor de christelijke kerk is om de aankondiging van Gabriël helemaal letterlijk te nemen. Stel je voor! De Here Jezus Christus als Koning van Israël op de troon van David. Hier op aarde? In Jeruzalem? Dat moest wel een abuis zijn. Een verspreking van Gabriël die enige correctie behoefde. Vooruit dan maar, we maakten er Kerk van in plaats van Israël en alles klopte weer als een bus. Hoewel…?
Arm Israël, arme Kerk. Wat is het toch moeilijk voor de mens om God op zijn Woord te geloven. En wat een geluk voor ons dat de Here in zijn genade zo'n zware belediging wilde verdragen, ja zelfs vergéven. Hij kwam, ondanks al dat ongeloof, in een wereld die verloren was in zonde en schuld. Dat deed Hij in het jaar nul, als een Joods jongetje, klein en teer, het meest kwetsbare wat in deze wereld maar denkbaar is. Hulpeloos kind, door moordenaarshand gezocht en ternauwernood er aan ontkomen omdat het er de tijd nog niet voor was, de tijd die Hij zélf daarvoor bepaald had. Want: "Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg om het weder te nemen. Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen; dit gebod heb Ik van mijn Vader ontvangen" (Joh. 10:17-18).
Joden en heidenen tezamen hebben de Man uit Nazareth vermoord, wat dat betreft loopt er geen sterveling op deze wereld onschuldig rond. Tóch heeft niemand Hem het leven ontnomen. Het zijn des Heilands eigen woorden. Hij kwam om te sterven voor ons allemaal. God zij dank heeft niemand Hem daarvan kunnen tegenhouden. Petrus heeft het tevergeefs geprobeerd. De Here ontmaskerde diens goede bedoelingen echter als het werk van satan. Gods liefde voor de gevallen mens overstijgt zijn toorn over de zonde zodanig dat Hij liever zelf de schuld voor zijn rekening neemt dan de zondaar verloren te laten gaan. Ik denk niet dat er een mens bestaat die ten volle beseft hoe ontzagwekkend de liefde van God tot de mens is. Het is een alles verdragende, alles vergevende, maar ook alles verterende liefde. Jezus stierf voor ons toen wij nog zijn vijanden waren. Het offer dat God in Christus bracht biedt ruimte aan allen die tot Hem komen om vergeving van zonde en eeuwig leven te ontvangen. Daarom bestaat er ook geen grotere zonde dan dit offer te versmaden en de genade af te wijzen. Dat is de énige zonde waarvoor geen vergeving mogelijk is. -De ijver voor Uw huis zal Mij verteren." Daarmee bedoelde Christus niet het prachtige stenen gebouw, het werk van mensenhanden in Jeruzalem, maar het pronkstuk van Gods schepping, de mens, die Hij eigenhandig gemaakt heeft, naar het voorbeeld dat Hij uit Zichzelf nam.
"Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont?", vraagt Paulus de gelovigen in Corinthe. "Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de tempel Gods, en dat zijt gij, is heilig!"
Kerstfeest 2000. Vrede op aarde? Daar ziet het niet naar uit. Vrede op aarde zal er niet zijn voordat de Messias verschijnt op de Olijfberg, om het op te nemen voor zijn volk, zijn stad, zijn land. Er valt door de mensen niets te verdelen, het is alles het zijne. De Here komt het rechtmatig in bezit nemen. Zijn naam is Wonderbaar, Raadsman, sterke God, eeuwige Vader, Vredevorst. Hij is de vrede in Hoogst-eigen Persoon. Onze generatie is getuige van het voorspel van de gebeurtenissen die profeten en apostelen hebben voorzegd. God verzamelt zijn volk in het land dat Hij Abraham, Izaak en Jacob onder ede heeft beloofd. Het is een geestelijke oorlog die daar in het Midden-Oosten woedt. Achter de door haat verblinde mensen gaat satan schuil die alles op alles zet om te voorkomen dat God met Israël tot zijn doel komt, omdat hij weet dat dit tevens zijn einde zal betekenen. De vader der leugen is als de dood voor vrede.
En dat gaat tóch gebeuren. De Vredevorst komt. Zonder het te beseffen voerde Pilatus een opdracht van God uit toen hij het opschrift aan het kruis liet spijkeren: "Jezus de Nazoreeër, de Koning der Joden". Door de stadhouder was het spottend bedoeld om de Joden te sarren, maar het was de volle waarheid.
De groten der aarde zijn bezig zich te vertillen aan het probleem Jeruzalem. Voor ons als gemeente van Christus is dit één van de tekenen die ons vertellen dat de Dag des Heren nabij is. Is uw lamp gereed? Uw oliekruik gevuld? De Bruidegom komt! De Koning komt!
Johan J. Frinsel
Arm Israël, arme Kerk. Wat is het toch moeilijk voor de mens om God op zijn Woord te geloven. En wat een geluk voor ons dat de Here in zijn genade zo'n zware belediging wilde verdragen, ja zelfs vergéven. Hij kwam, ondanks al dat ongeloof, in een wereld die verloren was in zonde en schuld. Dat deed Hij in het jaar nul, als een Joods jongetje, klein en teer, het meest kwetsbare wat in deze wereld maar denkbaar is. Hulpeloos kind, door moordenaarshand gezocht en ternauwernood er aan ontkomen omdat het er de tijd nog niet voor was, de tijd die Hij zélf daarvoor bepaald had. Want: "Hierom heeft Mij de Vader lief, omdat Ik mijn leven afleg om het weder te nemen. Niemand ontneemt het Mij, maar Ik leg het uit Mijzelf af. Ik heb macht het af te leggen en macht het weder te nemen; dit gebod heb Ik van mijn Vader ontvangen" (Joh. 10:17-18).
Joden en heidenen tezamen hebben de Man uit Nazareth vermoord, wat dat betreft loopt er geen sterveling op deze wereld onschuldig rond. Tóch heeft niemand Hem het leven ontnomen. Het zijn des Heilands eigen woorden. Hij kwam om te sterven voor ons allemaal. God zij dank heeft niemand Hem daarvan kunnen tegenhouden. Petrus heeft het tevergeefs geprobeerd. De Here ontmaskerde diens goede bedoelingen echter als het werk van satan. Gods liefde voor de gevallen mens overstijgt zijn toorn over de zonde zodanig dat Hij liever zelf de schuld voor zijn rekening neemt dan de zondaar verloren te laten gaan. Ik denk niet dat er een mens bestaat die ten volle beseft hoe ontzagwekkend de liefde van God tot de mens is. Het is een alles verdragende, alles vergevende, maar ook alles verterende liefde. Jezus stierf voor ons toen wij nog zijn vijanden waren. Het offer dat God in Christus bracht biedt ruimte aan allen die tot Hem komen om vergeving van zonde en eeuwig leven te ontvangen. Daarom bestaat er ook geen grotere zonde dan dit offer te versmaden en de genade af te wijzen. Dat is de énige zonde waarvoor geen vergeving mogelijk is. -De ijver voor Uw huis zal Mij verteren." Daarmee bedoelde Christus niet het prachtige stenen gebouw, het werk van mensenhanden in Jeruzalem, maar het pronkstuk van Gods schepping, de mens, die Hij eigenhandig gemaakt heeft, naar het voorbeeld dat Hij uit Zichzelf nam.
"Weet gij niet, dat gij Gods tempel zijt en dat de Geest Gods in u woont?", vraagt Paulus de gelovigen in Corinthe. "Zo iemand Gods tempel schendt, God zal hem schenden. Want de tempel Gods, en dat zijt gij, is heilig!"
Kerstfeest 2000. Vrede op aarde? Daar ziet het niet naar uit. Vrede op aarde zal er niet zijn voordat de Messias verschijnt op de Olijfberg, om het op te nemen voor zijn volk, zijn stad, zijn land. Er valt door de mensen niets te verdelen, het is alles het zijne. De Here komt het rechtmatig in bezit nemen. Zijn naam is Wonderbaar, Raadsman, sterke God, eeuwige Vader, Vredevorst. Hij is de vrede in Hoogst-eigen Persoon. Onze generatie is getuige van het voorspel van de gebeurtenissen die profeten en apostelen hebben voorzegd. God verzamelt zijn volk in het land dat Hij Abraham, Izaak en Jacob onder ede heeft beloofd. Het is een geestelijke oorlog die daar in het Midden-Oosten woedt. Achter de door haat verblinde mensen gaat satan schuil die alles op alles zet om te voorkomen dat God met Israël tot zijn doel komt, omdat hij weet dat dit tevens zijn einde zal betekenen. De vader der leugen is als de dood voor vrede.
En dat gaat tóch gebeuren. De Vredevorst komt. Zonder het te beseffen voerde Pilatus een opdracht van God uit toen hij het opschrift aan het kruis liet spijkeren: "Jezus de Nazoreeër, de Koning der Joden". Door de stadhouder was het spottend bedoeld om de Joden te sarren, maar het was de volle waarheid.
De groten der aarde zijn bezig zich te vertillen aan het probleem Jeruzalem. Voor ons als gemeente van Christus is dit één van de tekenen die ons vertellen dat de Dag des Heren nabij is. Is uw lamp gereed? Uw oliekruik gevuld? De Bruidegom komt! De Koning komt!
Johan J. Frinsel
