Israël - Turkije
Beide landen zijn de laatste tijd in hun onderlinge relatie regelmatig in het nieuws. Het botert niet meer zo lekker tussen de beiden. Turkije was onder de Arabisch-islamitische staten het land dat met Israël relatief goede banden had opgebouwd. Daar is sinds de Gaza-oorlog een ommekeer in gekomen. Dat is vooral gebeurd onder druk van de publieke opinie, waar sympathie voor de Palestijnse zaak groeit. Turkije, dat een redelijk seculier moslimland is (was?), heeft van oudsher natuurlijk sterke banden met de moslimwereld.
Daarnaast heeft (had?) Turkije sterke banden met het Westen en de VS. De bekoelde relatie met Israël werd duidelijk nadat Turkije Israël uitsloot van de militaire oefeningen die in NAVO-verband gepland waren. Bovendien maakte Syrië bekend dat zij samen met Turkije opnieuw een gezamenlijke militaire oefening zullen houden, deze keer groter dan de oefening die al eerder dit jaar werd gehouden. Eerder al liep premier Erdogan kwaad weg bij een forum waar hij botste met Simon Peres.
Natuurlijk speelt ook de rol van Europa in dit alles mee.
Turkije en Europa
Het is niet meer zo zeker dat Turkije aansluiting zal krijgen bij Europa, waardoor dit land gedwongen wordt om de andere kant op te kijken. Minder naar het westen en meer naar het oosten. Ooit was Turkije een grootmacht en speelde voor de stabiliteit in die streken een heel belangrijke rol. Het is niet ondenkbaar dat de Turken deze rol weer willen opeisen en Israël toenemend onder druk willen zetten om aan Palestijnse eisen tegemoet te komen. Op de Turkse tv zou een serie komen waarop Israëlische militairen als kindermoordende monsters worden afgeschilderd. In een interview met The Gardian heeft premier Erdogan zelfs beweerd dat Israël met een kernbom Gaza wilde platgooien, een absoluut onzinnige opmerking. Met een dergelijke bom zou Israël ook haar eigen gebied onleefbaar maken. Ook stelde Erdogan onlangs dat hij betere relaties heeft met Ahmadinejad van Iran ‘als zijnde onze vriend’, dan met Israël. Vertel me wie je vrienden zijn…
Dat Turkije al een hele lange tijd de Koerden onderdrukt en dat er grote slachtingen onder regime van Erdogan zijn, met tienduizenden Koerdische slachtoffers, ontgaat de wereld. Ook mag de genocide op de Armeense christenen tijdens de eerste wereldoorlog niet ter sprake komen.
Welke rol speelt Turkije in de eindtijd en wat zegt de Bijbel over die rol?
Het gebied van Turkije valt voor een belangrijk deel samen met het gebied dat in Ezechiël 37 en 38 wordt genoemd: Bet-togarma, ofwel, Huis van Togarma. Togarma was een kleinzoon van Jafeth, dus een achterkleinkind van Noach. Ezechiël 38:6 verwijst naar het uiterste noorden, dat wil zeggen dat we dit gebied moeten plaatsen ten noorden van Israël. Sommige deskundigen op gebied van profetie geloven dat Bet-togarma inderdaad verwijst naar Turkije. In de oudheid was er een stad die Tegarma heette.
De puzzelstukjes vallen op hun plaats. Dat betekent dat een aantal van de plaatsen die in Ezechiël 38-39 worden genoemd, verwijzen naar het tegenwoordige Turkije. Ook Josephus identificeerde het volk van Togarma als de Frygiërs. Frygië lag in Klein-Azië en is het tegenwoordige Turkije. Rond 600 n.Chr. verhuisde een deel van de bevolking naar het gebied dat we nu Armenië noemen. Armenië is dus ook Beth (huis) van Togarma.
Profetisch profiel
Tegen die achtergrond moeten we de huidige politieke verschuiving inschatten. Het Amerikaanse Washington Institute heeft een rapport uitgebracht dat de titel draagt: ‘De buitenlandse politiek van de AKP: De verkeerde benaming van het neo-ottomanisme’, waarin geconcludeerd wordt dat Turkije zich onder leiding van de regerende moslimpartij AKP steeds meer afkeert van de NAVO en toenadering zoekt tot Iran, Rusland, Syrië en de islamitische terreurgroepen Hamas en Hezbollah. Deze, op het oosten gerichte toenadering gaat ten koste van de relatie tot de VS, de EU en Israël. Dat één en ander perfect past in het profetisch profiel moet ons alarmeren.
De wereldkaart begint steeds meer te lijken op wat in Ezechiël 38-39 geprofeteerd werd: Israël omsingeld door landen die haar het liefst de zee in drijven en dat ook zullen proberen te doen. We zien steeds duidelijker de contouren van de coalitie door Ezechiël voorzegd. De oorlog van Gog en Magog c.s. tegen een land ‘dat zich van de krijg hersteld heeft, een volk dat uit het gebied van vele volken bijeengebracht is op de bergen van Israël die tot een blijvende wildernis waren geworden’ (Ez. 38:8).
We leven in profetische tijden en die profetieën roepen één dingen luidt en duidelijk: Jezus komt spoedig terug. Er blijft ons, u en mij maar één ernstige vraag: Zijn wij klaar om de Here Jezus te ontmoeten?
Ds. Henk Schouten
Daarnaast heeft (had?) Turkije sterke banden met het Westen en de VS. De bekoelde relatie met Israël werd duidelijk nadat Turkije Israël uitsloot van de militaire oefeningen die in NAVO-verband gepland waren. Bovendien maakte Syrië bekend dat zij samen met Turkije opnieuw een gezamenlijke militaire oefening zullen houden, deze keer groter dan de oefening die al eerder dit jaar werd gehouden. Eerder al liep premier Erdogan kwaad weg bij een forum waar hij botste met Simon Peres.
Natuurlijk speelt ook de rol van Europa in dit alles mee.
Turkije en Europa
Het is niet meer zo zeker dat Turkije aansluiting zal krijgen bij Europa, waardoor dit land gedwongen wordt om de andere kant op te kijken. Minder naar het westen en meer naar het oosten. Ooit was Turkije een grootmacht en speelde voor de stabiliteit in die streken een heel belangrijke rol. Het is niet ondenkbaar dat de Turken deze rol weer willen opeisen en Israël toenemend onder druk willen zetten om aan Palestijnse eisen tegemoet te komen. Op de Turkse tv zou een serie komen waarop Israëlische militairen als kindermoordende monsters worden afgeschilderd. In een interview met The Gardian heeft premier Erdogan zelfs beweerd dat Israël met een kernbom Gaza wilde platgooien, een absoluut onzinnige opmerking. Met een dergelijke bom zou Israël ook haar eigen gebied onleefbaar maken. Ook stelde Erdogan onlangs dat hij betere relaties heeft met Ahmadinejad van Iran ‘als zijnde onze vriend’, dan met Israël. Vertel me wie je vrienden zijn…
Dat Turkije al een hele lange tijd de Koerden onderdrukt en dat er grote slachtingen onder regime van Erdogan zijn, met tienduizenden Koerdische slachtoffers, ontgaat de wereld. Ook mag de genocide op de Armeense christenen tijdens de eerste wereldoorlog niet ter sprake komen.
Welke rol speelt Turkije in de eindtijd en wat zegt de Bijbel over die rol?
Het gebied van Turkije valt voor een belangrijk deel samen met het gebied dat in Ezechiël 37 en 38 wordt genoemd: Bet-togarma, ofwel, Huis van Togarma. Togarma was een kleinzoon van Jafeth, dus een achterkleinkind van Noach. Ezechiël 38:6 verwijst naar het uiterste noorden, dat wil zeggen dat we dit gebied moeten plaatsen ten noorden van Israël. Sommige deskundigen op gebied van profetie geloven dat Bet-togarma inderdaad verwijst naar Turkije. In de oudheid was er een stad die Tegarma heette.
De puzzelstukjes vallen op hun plaats. Dat betekent dat een aantal van de plaatsen die in Ezechiël 38-39 worden genoemd, verwijzen naar het tegenwoordige Turkije. Ook Josephus identificeerde het volk van Togarma als de Frygiërs. Frygië lag in Klein-Azië en is het tegenwoordige Turkije. Rond 600 n.Chr. verhuisde een deel van de bevolking naar het gebied dat we nu Armenië noemen. Armenië is dus ook Beth (huis) van Togarma.
Profetisch profiel
Tegen die achtergrond moeten we de huidige politieke verschuiving inschatten. Het Amerikaanse Washington Institute heeft een rapport uitgebracht dat de titel draagt: ‘De buitenlandse politiek van de AKP: De verkeerde benaming van het neo-ottomanisme’, waarin geconcludeerd wordt dat Turkije zich onder leiding van de regerende moslimpartij AKP steeds meer afkeert van de NAVO en toenadering zoekt tot Iran, Rusland, Syrië en de islamitische terreurgroepen Hamas en Hezbollah. Deze, op het oosten gerichte toenadering gaat ten koste van de relatie tot de VS, de EU en Israël. Dat één en ander perfect past in het profetisch profiel moet ons alarmeren.
De wereldkaart begint steeds meer te lijken op wat in Ezechiël 38-39 geprofeteerd werd: Israël omsingeld door landen die haar het liefst de zee in drijven en dat ook zullen proberen te doen. We zien steeds duidelijker de contouren van de coalitie door Ezechiël voorzegd. De oorlog van Gog en Magog c.s. tegen een land ‘dat zich van de krijg hersteld heeft, een volk dat uit het gebied van vele volken bijeengebracht is op de bergen van Israël die tot een blijvende wildernis waren geworden’ (Ez. 38:8).
We leven in profetische tijden en die profetieën roepen één dingen luidt en duidelijk: Jezus komt spoedig terug. Er blijft ons, u en mij maar één ernstige vraag: Zijn wij klaar om de Here Jezus te ontmoeten?
Ds. Henk Schouten