Meden en Perzen

Henk Schouten • 81 - 2005/06 • Uitgave: 14
Meden en Perzen



Het is een wet van Meden en Perzen. Dat betekent zoveel, als dat iets vaststaat en waar niet op teruggekomen kan worden. Zelfs Darius de koning had niet de bevoegdheid er iets van terug te nemen. Zelfs niet toen hij het vuile spel van zijn bestuurders door had, waardoor Daniël in de leeuwenkuil werd geworpen.




Wat waren dat voor volken, die Meden en die Perzen? Wanneer we denken aan het imponerende beeld, waar Nebukadnezar van droomde, dan herinneren we ons dat het om het tweede koninkrijk gaat. Na Babel komt het Medo-Perzische rijk. Het was eerst het Perzische rijk dat sterker werd. Tijdens de heerschappij van Cyrus II veroverden de Perzen in 549 v. Christus Medië en maakten van beide rijken één groot koninkrijk. Dit koninkrijk nam in macht toe en veroverde het Babylonische rijk met uitzondering van de hoofdstad, dat gebeurde later in 539 voor Christus. Vanaf die tijd domineerde dit imperium het Midden Oosten, een heerschappij die zou duren tot de opkomst van het Grieks-Macedonische rijk. De geschiedenis van deze periode vormt de achtergrond waartegen we de terugkeer van Juda uit ballingschap moeten plaatsen.



Wat leert de bijbel ons over dit grote koninkrijk?

Het was Jesaja die de ondergang van Babel profeteerde, dat was ongeveer 175(!) jaar voordat dit gebeurde. Jesaja profeteerde ook dat de Meden en de Perzen het instrument van Gods wraak over Babel zouden zijn. In Jesaja 13:17-19 lezen we: “Zie, Ik wek tegen hen de Meden op, die zilver niet achten, noch in goud behagen hebben; hun bogen vellen knapen: zij kennen geen erbarming met de vrucht van de schoot en zelfs kinderen ontzien zij niet. En Babel, het sieraad der koninkrijken, de trotse luister der Chaldeeën, zal worden als Sodom en Gomorra, toen God ze ondersteboven
keerde”.

In Jesaja 21:2 zien we dat de Meden opgeroepen worden dit beleg uit te voeren. Is het niet wonderlijk te zien hoe het profetische woord werkelijkheid is geworden?

Jeremia, die later leefde moest de ondergang van verschillende koninkrijken aankondigen, waaronder dat van de Meden. In Jeremia 25:25 lezen we daarover. En in Jeremia 51:11 en 28 weer dezelfde dingen. De Meden worden opgewekt Babel te vernietigen, de reden daartoe is de vernietiging eerder door Babel van Jeruzalem. Niemand kan vrijblijvend aan Jeruzalem komen, toen niet, nu niet, nooit.



Het is opnieuw de profeet Daniël die ons verrassend inzicht geeft in de geschiedenis van de Meden en de Perzen, vanuit profetisch oogpunt. Dat begint in Daniël 2:39 met de uitleg van de droom van Nebukadnezar. Hoewel ze niet bij name genoemd worden, maar slechts als ‘een ander koninkrijk’ worden aangeduid, is de beschrijving specifiek. Dit tweede rijk had inderdaad niet de ‘grandeur’ van het Babylonische rijk en de voorstelling van borst en armen wijzen op het dualistische karakter van het rijk van Meden en Perzen, het huidige Iran!

Een meer gedetailleerde beschrijving vinden we in Daniël 7. In dit hoofdstuk zien we de vier koninkrijken, zoals we die in het beeld zagen, nu omschreven in de karakters van vier dieren.

Het eerste is een leeuw, de koning der dieren, zonder meer een verwijzing naar het grootste koninkrijk. Het tweede dier is een beer. Daniël beschrijft dit als volgt: “En zie, een ander dier, het tweede, geleek op een beer; het richtte zich op de ene zijde op, en drie ribben waren in zijn muil tussen zijn tanden; en men sprak tegen hem aldus: sta op, eet veel vlees” (Dan. 7:5). Een beer is niet een fijnzinnig dier maar wel een passende beschrijving voor het fysieke geweld dat bij de Meden en de Perzen past.



Terugkeer naar Jeruzalem

Tijdens de heerschappij van de Meden en de Perzen kunnen de Joden hun stad en tempel weer herstellen.

In het eerste regeringsjaar van Kores (Cyrus) werden de Joden in de gelegenheid gesteld terug te keren naar hun vaderland om de tempel te herbouwen.



De Meden en de Perzen hadden een heel andere kijk op godsdienst dan de Babyloniërs. De godsdienst was niet verweven met de politiek, zoals dat in Babel wel het geval was. Je zou kunnen zeggen dat er vrijheid van godsdienst was, een scheiding tussen staat en kerk, zoals wij dat (nog) kennen. Achter dit alles zien we dat de regie van de wereldgeschiedenis in Gods hand ligt. “Hij toch verandert tijden en stonden, Hij zet koningen af en stelt koningen aan”, dat wist Daniël al (Daniël 2:21).

Eerst werd de tempel herbouwd, dan hebben we het over ongeveer 515 voor Christus. Later, in de tijd van Nehemia in 444 voor Christus wordt de muur van Jeruzalem gesloten en in de vijftig jaar daaropvolgend wordt de stad herbouwd. Zo zette de Here God de voorbereiding door, die nodig was om een heel ander en veel groter werk te realiseren. Niet een werk van mensen, maar een werk waar geen mensenhanden aan te pas komen. Het rijk van God is in perfecte voorbereiding. Jezus zal niet in ballingschap geboren worden, niet in Babel, maar in Bethlehem.

De profetieën, zoals ze uit de pen van Daniël vloeiden, zijn opnieuw een perfecte illustratie van de nauwkeurigheid waarmee de Here God Zijn woord uitvoert. Het is verbazingwekkend dat we in een wereld leven, die kennis kan hebben van Gods woord en de precieze vervulling van zo vele profetieën en daar toch aan voorbij gaat, haar ondergang tegemoet. Hoe staat dat met u?



Ds. Henk Schouten