Met vreugde God dienen
Marianne Glashouwer-van der Lugt • 79 - 2003/04 • Uitgave: 8
Met vreugde God dienen
Met vreugde en blijdschap God dienen. Hoe doe je dat? Voor ons, christenen, is het vaak een opgave en een plicht om God te dienen. We worden er niet blij of warm van. We lopen met ernstige gezichten rond. Tijdens onze kerkdiensten gaat het er nog al eens plechtstatig aan toe. We groeten elkaar nauwelijks als we in de kerkbanken plaatsnemen. We zeggen met Pasen niet tegen elkaar: "De Heer is waarlijk opgestaan!", zoals dat in Rusland gebeurt. Wat een belevenis zou dat zijn!
Hoe anders is dat in de Joodse godsdienst. Onlangs werden we uitgenodigd om een sabbatsmaaltijd mee te maken bij een orthodox Joods gezin. Een beetje onwennig zaten we in de kamer. Overal brandden de lichten, want op de sabbat mag er geen werk verricht worden, dus mogen er ook geen lampen aangestoken worden. Dat doe je voordat de sabbat begint, net als het eten koken. Ook op het toilet brandde constant het licht. Ik was erg benauwd dat ik het gewoontegetrouw, per ongeluk, uit zou doen!
We zaten in gespannen verwachting te kijken wat er allemaal gebeuren zou. Wat me al meteen opviel, was dat iedereen zo blij was. Het was echt een feestelijke gebeurtenis. De sabbat wordt verwelkomd als een fantastisch cadeau van God aan Zijn volk. We mogen rusten van al het werk dat we de week ervoor gedaan hebben en we mogen ons verdiepen in Gods Woord en aandacht hebben voor elkaar.
Voor en tijdens de maaltijd werden er psalmen gezongen. Niet op die gedragen toon, zoals dat tijdens onze diensten soms gebeurt. De liederen werden vrolijk gezongen, om God te danken voor Zijn gaven, en Hem te loven en te eren. Iedereen was blij en ongedwongen. Ik word nog enthousiast als ik eraan terugdenk! Wat kunnen we veel leren van de manier waarop Joden God dienen.
Het is al weer enkele jaren geleden dat we in een kibboets in Israël het Joodse Pinksterfeest Sjavoeot meemaakten. Dat is het Wekenfeest, het feest van de eerstelingen. We zagen de inwoners van de kibboets in een feestelijke optocht voorbij komen met hun babys, die dat jaar geboren waren, jonge huisdieren, vruchten en graanproducten. Dat alles begeleid door muziek en Schriftlezing. o.a. uit het boek Ruth. Het gebeurde in de openlucht, op het grasveld in de buurt van het zwembad. Het was een heel gewone gebeurtenis, die buiten plaats vond, maar toch was het een feest ter ere van God. Zo gewoon, maar toch ook zo buitengewoon!
Wat er zon kleine 2000 jaar geleden gebeurde tijdens Pinksteren (Shavoeot) in Jeruzalem is ook buitengewoon. Duizenden mensen Joden en Jodengenoten - waren in Jeruzalem om het Wekenfeest te vieren. En dan is daar die wonderbaarlijke gebeurtenis van de uitstorting van de Heilige Geest, en zij allen horen het evangelie verkondigen in hun eigen taal.
Ze worden diep geraakt en ze vragen aan Petrus: "Wat moeten we doen?" Die vraag stelde ik ook aan mijn vriend nu al 35 jaar mijn man! wat moet ik doen om net zo blij te worden als jij, wat moet ik doen om ook de zekerheid te krijgen dat ik een kind van God ben? Petrus antwoordde: "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en u zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal" (Handelingen 38-40). De belofte is in de eerste plaats aan de Joden, maar dan ook aan degenen die "verre zijn". En daar behoor ik ook toe! Mijn vriend gaf me het advies om 1 Cor. 13 te lezen, het hoofdstuk over de liefde. En ik werd overweldigd door Gods liefde! Nog steeds ben ik elke dag verwonderd en dankbaar dat God ook van mij houdt! En van u! Hij houdt zoveel van ons dat Hij Zijn eigen Zoon geofferd heeft voor onze zonden.
Drieduizend mensen komen op die Pinksterdag in Jeruzalem tot geloof. Wat moet dat een enorme happening geweest zijn, net zoiets als een evangelisatiecampagne van Billy Graham! De uitstorting van de Heilige Geest is de vervulling van bijbelse profetie. De profeet Joël heeft dat honderden jaren tevoren geprofeteerd, en dan is het eindelijk zover! God houdt Zich aan Zijn Woord, Hij is getrouw. Je kunt vast op Hem bouwen, dat Hij nakomt wat Hij zegt. Ook al is dat honderden jaren geleden!
En nog steeds geldt dat God ons de Heilige Geest schenkt, als we tot geloof komen, zodat we kunnen zeggen Abba, Vader. Die Geest troost ons als we het moeilijk hebben. Die Geest helpt ons om te bidden, als we niet weten wat we zullen bidden. Die Geest vervult ons met dankbaarheid en blijdschap omdat we verloste mensen mogen zijn. Die Geest kunnen we ook bedroeven. Als we een onheilig leven leiden en er niet zijn tot eer van God.
Als je dicht bij God probeert te blijven, dan word je eigenlijk vanzelf al blij. Niet omdat je het zelf zo goed doet. Maar omdat Hij Zijn Geest aan ons gegeven heeft om ons te helpen zo te leven dat het tot Zijn eer is en tot zegen van onze naaste. De Heilige Geest helpt ons om met vreugde God te dienen!
Marianne Glashouwer-van der Lugt
Met vreugde en blijdschap God dienen. Hoe doe je dat? Voor ons, christenen, is het vaak een opgave en een plicht om God te dienen. We worden er niet blij of warm van. We lopen met ernstige gezichten rond. Tijdens onze kerkdiensten gaat het er nog al eens plechtstatig aan toe. We groeten elkaar nauwelijks als we in de kerkbanken plaatsnemen. We zeggen met Pasen niet tegen elkaar: "De Heer is waarlijk opgestaan!", zoals dat in Rusland gebeurt. Wat een belevenis zou dat zijn!
Hoe anders is dat in de Joodse godsdienst. Onlangs werden we uitgenodigd om een sabbatsmaaltijd mee te maken bij een orthodox Joods gezin. Een beetje onwennig zaten we in de kamer. Overal brandden de lichten, want op de sabbat mag er geen werk verricht worden, dus mogen er ook geen lampen aangestoken worden. Dat doe je voordat de sabbat begint, net als het eten koken. Ook op het toilet brandde constant het licht. Ik was erg benauwd dat ik het gewoontegetrouw, per ongeluk, uit zou doen!
We zaten in gespannen verwachting te kijken wat er allemaal gebeuren zou. Wat me al meteen opviel, was dat iedereen zo blij was. Het was echt een feestelijke gebeurtenis. De sabbat wordt verwelkomd als een fantastisch cadeau van God aan Zijn volk. We mogen rusten van al het werk dat we de week ervoor gedaan hebben en we mogen ons verdiepen in Gods Woord en aandacht hebben voor elkaar.
Voor en tijdens de maaltijd werden er psalmen gezongen. Niet op die gedragen toon, zoals dat tijdens onze diensten soms gebeurt. De liederen werden vrolijk gezongen, om God te danken voor Zijn gaven, en Hem te loven en te eren. Iedereen was blij en ongedwongen. Ik word nog enthousiast als ik eraan terugdenk! Wat kunnen we veel leren van de manier waarop Joden God dienen.
Het is al weer enkele jaren geleden dat we in een kibboets in Israël het Joodse Pinksterfeest Sjavoeot meemaakten. Dat is het Wekenfeest, het feest van de eerstelingen. We zagen de inwoners van de kibboets in een feestelijke optocht voorbij komen met hun babys, die dat jaar geboren waren, jonge huisdieren, vruchten en graanproducten. Dat alles begeleid door muziek en Schriftlezing. o.a. uit het boek Ruth. Het gebeurde in de openlucht, op het grasveld in de buurt van het zwembad. Het was een heel gewone gebeurtenis, die buiten plaats vond, maar toch was het een feest ter ere van God. Zo gewoon, maar toch ook zo buitengewoon!
Wat er zon kleine 2000 jaar geleden gebeurde tijdens Pinksteren (Shavoeot) in Jeruzalem is ook buitengewoon. Duizenden mensen Joden en Jodengenoten - waren in Jeruzalem om het Wekenfeest te vieren. En dan is daar die wonderbaarlijke gebeurtenis van de uitstorting van de Heilige Geest, en zij allen horen het evangelie verkondigen in hun eigen taal.
Ze worden diep geraakt en ze vragen aan Petrus: "Wat moeten we doen?" Die vraag stelde ik ook aan mijn vriend nu al 35 jaar mijn man! wat moet ik doen om net zo blij te worden als jij, wat moet ik doen om ook de zekerheid te krijgen dat ik een kind van God ben? Petrus antwoordde: "Bekeert u en een ieder van u late zich dopen op de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en u zult de gave des Heiligen Geestes ontvangen. Want voor u is de belofte en voor uw kinderen en voor allen, die verre zijn, zovelen als de Here, onze God, ertoe roepen zal" (Handelingen 38-40). De belofte is in de eerste plaats aan de Joden, maar dan ook aan degenen die "verre zijn". En daar behoor ik ook toe! Mijn vriend gaf me het advies om 1 Cor. 13 te lezen, het hoofdstuk over de liefde. En ik werd overweldigd door Gods liefde! Nog steeds ben ik elke dag verwonderd en dankbaar dat God ook van mij houdt! En van u! Hij houdt zoveel van ons dat Hij Zijn eigen Zoon geofferd heeft voor onze zonden.
Drieduizend mensen komen op die Pinksterdag in Jeruzalem tot geloof. Wat moet dat een enorme happening geweest zijn, net zoiets als een evangelisatiecampagne van Billy Graham! De uitstorting van de Heilige Geest is de vervulling van bijbelse profetie. De profeet Joël heeft dat honderden jaren tevoren geprofeteerd, en dan is het eindelijk zover! God houdt Zich aan Zijn Woord, Hij is getrouw. Je kunt vast op Hem bouwen, dat Hij nakomt wat Hij zegt. Ook al is dat honderden jaren geleden!
En nog steeds geldt dat God ons de Heilige Geest schenkt, als we tot geloof komen, zodat we kunnen zeggen Abba, Vader. Die Geest troost ons als we het moeilijk hebben. Die Geest helpt ons om te bidden, als we niet weten wat we zullen bidden. Die Geest vervult ons met dankbaarheid en blijdschap omdat we verloste mensen mogen zijn. Die Geest kunnen we ook bedroeven. Als we een onheilig leven leiden en er niet zijn tot eer van God.
Als je dicht bij God probeert te blijven, dan word je eigenlijk vanzelf al blij. Niet omdat je het zelf zo goed doet. Maar omdat Hij Zijn Geest aan ons gegeven heeft om ons te helpen zo te leven dat het tot Zijn eer is en tot zegen van onze naaste. De Heilige Geest helpt ons om met vreugde God te dienen!
Marianne Glashouwer-van der Lugt
