Nam de Here Jezus ook vakantie?

Gert van de Weerd • 87 - 2011 • Uitgave: 14/15
Nu verwacht u wellicht dat ik allerlei teksten citeer die dat wel of niet aantonen. Maar, de Bijbel spreekt er niet over. Jezus trok zich terug in de binnenkamer; zocht de stilte op; nam rust als hij vermoeid was; maar vakantie…? Neen, Jezus nam geen vakantie, omdat in zijn tijd vakantie vieren alleen voorbehouden was aan de zeer rijken. Het was geen gemeengoed en een recht, zoals heden het geval is. Daarentegen was er toen wel ruimte voor bezinning; kon je de stilte vinden die tot zelfreflectie uitnodigde; was er tijd ‘over’ voor de ander. Vakantie is een tijd van rust; van bezinning en dat is ons onderwerp.

Geen tijd!
Wij komen in ons werkzame leven voornamelijk tijd tekort. Elke minuut telt, want we moeten… en vul dan maar in. En altijd, als er een bepaalde taak afgesloten wordt, ligt er nog een waslijst aan nieuwe wensen en verplichtingen. Als we vakantie hebben, is dat een korte tijd anders. Dan zijn we los van huis en werk. Niets moet meer… hoewel. Velen van ons nemen tegenwoordig hun iPhone, BlackBerry of iPad mee. Dan kun je lekker inlopen op achterstallige correspondentie en op taken die nog op behandeling wachten. Zo is, in de afgelopen decennia, het woord ontspanning van zijn oorspronkelijke inhoud beroofd. Vandaag betekent ontspanning het ondergaan van nieuwe prikkels. Een spannend computerspel, adembenemende attracties in een pretpark, nieuwe uitdagingen! Het moet spannend zijn, of boeiend. Wij zijn dus afhankelijk geworden van ‘een nieuwe vorm van geluk’ die niet meer in ons woont, maar van buitenaf moet komen. Maar, dat is geen ontspanning meer. Dat programmeert ons slechts om voortdurend ‘op spanning’ te blijven.

Tijd voor de toekomst?
Maakt u nog wel tijd vrij om, over uw TOEKOMST te denken? Dan bedoel ik natuurlijk niet uw toekomst in aards, maar in hemels perspectief. Velen zullen antwoorden: Ik wil dat wel graag, maar het ontbreekt me aan voldoende tijd; of (erger): Ik kom er niet meer aan toe! We drijven mee in de turbulente tijdstroom van het heden en worden zo in feite getraind om niet meer na te denken. Bezinning - dus nadenken over de zin van het leven - is een loos woord geworden. Wel, daarom doe ik u een dringend verzoek: Wilt u nu tijd vrijmaken om toch nog even tot bezinning te komen? Om na te denken over de toekomst!

De wederkomst van Christus
Eén van de kerntaken van Het Zoeklicht is om de wederkomst van Jezus Christus te verkondigen. Die wederkomst zetten we gewoonlijk in het perspectief van de Eindtijd en zo hoort het ook. Echter, die Eindtijd wordt niet alleen bepaald door de Grote Verdrukking; door de wederkomst, of door de komst van het Messiaanse Rijk. Er is ook een tijd daarvoor; zeg maar: de aanloop tot de Eindtijd. Daar leven wij nu in. U knikt wellicht - het volk Israël is immers terug in het beloofde land, inderdaad dat is zo’n ‘teken van de tijd’. Er zijn er echter veel meer, die wat minder opvallen. Daar wil ik het nu over hebben.

Let op de tekenen des tijds
In Lucas 12:54-56 sprak Jezus: ‘Hij zeide ook tot de scharen: Wanneer gij een wolk ziet opkomen in het westen, zegt gij dadelijk: Er komt regen, en het gebeurt. En wanneer gij de zuidenwind ziet waaien, zegt gij: Er zal hitte komen, en het gebeurt. Huichelaars, het aanzien van aarde en hemel weet gij te onderkennen, waarom onderkent gij deze tijd niet?’
Ik wil u zeker geen huichelaars noemen, want deze woorden sprak Jezus tot de Farizeeën. Toch is Zijn waarschuwing onverkort toepasbaar op onze tijd. Wij leven namelijk kort voor de opkomst van de antichrist. Maar zijn komst zal niet als een donderslag bij heldere hemel geschieden. De mensheid zal er klaar voor moeten zijn, qua gezindheid en mentaliteit. In simpele woorden: Het gedrag van de mens zal ten kwade veranderen en dichter naar de gezindheid van de antichrist toegroeien. Dat zal de weg voor hem effenen en daarom zal zijn opkomst haast geruisloos gaan. En die gezindheid van de antichrist - die uit Satan is - die zie je vandaag overal ontstaan. U moet dan wel goed om u heen kijken. En als u dat doet, dan zult u bemerken, dat onze wereld veranderd is op een manier die 30 jaar geleden niet voor mogelijk werd gehouden.

Leven in een antichristelijke maatschappij
Nog niet zolang geleden beschouwden we Nederland als een christelijk land. Dat is helaas verleden tijd. Nu spreken we van een postchristelijke maatschappij. Dat klinkt nog wel aardig, maar het dekt de lading niet. De waarheid is anders: Christenen leven heden in een antichristelijke maatschappij. Die is niet van de ene op de andere dag ontstaan. Het ging geleidelijk en het verval gaat nog steeds door. De feiten spreken voor zich:
• Men probeert de SGP te verbieden, omdat zij op Bijbelse grond geen vrouwenkiesrecht toestaat.
• Een ambtenaar van de burgerlijke stand kan geen beroep meer doen op gewetensbezwaar.
• Kerkgenootschappen krijgen steeds meer te maken met ambtelijke tegenwerking.
• Scholen worden ingeperkt in hun vrijheid om een christelijke identiteit te handhaven.
• Subsidies aan christelijke organisaties worden beperkt of afgeschaft, vanwege hun identiteit.
• De regering zet zich voor allerlei bedreigde groepen in, maar niet voor vervolgde christenen.
• Vrije seks wordt tegenwoordig van overheidswege gepropageerd.
• Pornografie is een cultuurverschijnsel geworden - zelfs hardporno - en daarom vrijgegeven.
• Elke denkbare en ondenkbare vuiligheid mag op televisie vertoond worden.
• Het internet is een deur tot perversiteit op elk gebied.
• En; wat misschien wel de ergste zonde is: Abortus is algemeen aanvaard geworden.

Abortus; het gehenna van onze tijd
Als Jezus spreekt over de hel, dan gebruikt hij een voor die tijd aansprekende benaming. Want het woord hel is afgeleid van ‘gehenna’. En dat woord wijst weer op het dal van Hinnom, waar kinderen levend in de armen van een afgodsbeeld van Moloch werden verbrand, terwijl de afgodenpriesters masturbeerden (1 Koningen 11:7 en 2 Kronieken 28:3, 33:6). De meest vreselijke plaats in het universum - de hel - heeft dus als voorbeeld de kinderoffers in het dal van Hinnom. Die gruwelijkheden komen nu niet meer voor, zult u wellicht zeggen. Maar… wat is abortus anders dan het genadeloos offeren van kinderen op het altaar van de menselijke willekeur?

Wie is heilig is, worde nog meer geheiligd
Wie in de jaren ’70 bovenstaande feiten (als toekomstverwachting) had opgesomd, was ongetwijfeld zeer verontwaardigd weersproken. Ondenkbaar, dat een ontwikkeld mens zo kan verloederen. Maar het is toch gebeurd. Het ondenkbare is gangbaar geworden. Maar wat hiervoor is opgesomd is eens, lang geleden, al voorzegd. ‘Wie onrecht doet, hij doe nog meer onrecht; wie vuil is, hij worde nog vuiler; wie rechtvaardig is, hij bewijze nog meer rechtvaardigheid; wie heilig is, hij worde nog meer geheiligd’ (Openbaring 22:11).
Er voltrekt zich een scheiding der geesten in onze tijd. De tegenstellingen worden groter. Dat is niet zonder consequentie voor de gelovige. Want dat proces verlangt van ons dat we heel duidelijk kiezen. Daarom kan de rechtvaardige niet meer doorleven alsof er niets is gebeurd. Hij moet zich in toenemende mate in positieve zin gaan onderscheiden. Rechtvaardiger en heiliger worden. Dat is wat Jezus van ons vraagt.
We dienen ons voor te bereiden op een maatschappij die zich steeds vijandiger zal opstellen ten opzichte van Gods kinderen. Want juist die groep gelovigen herinnert de niet-gelovige eraan hoe arm zij leven. Ik wens u inzicht toe en kracht van boven, om in die duisternis een lichtend licht te zijn.

Gert van de Weerd