O, Lam van God, ik kom!
ds. Johan M. Zijlstra • 85 - 2009 • Uitgave: 12
Isaäk vraagt: ‘Maar waar is het lam voor het offer?’
Jesaja proclameert: ‘als een lam dat ter slachting geleid wordt.’
Een meer dan hoge ambtenaar, een minister van financiën leest: ‘als een lam dat stil is bij zijn scheerder.’
Petrus schrijft hoe en waarmee wij zijn vrijgekocht: ‘met kostbaar bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus.’
Johannes hoort het met eigen oren: ‘Het lam dat geslacht is, komt alle macht, rijkdom en wijsheid toe, en alle kracht, eer, lof en dank.’
O, Lam van God, ik kom!
Just as I am, without a plea
‘O Lamb of God, I come’
Zo staat het op haar grafsteen en daarboven is een lam uitgebeeld. Het betreft hier het graf van Charlotte Elliot, de dichteres van dit lied, zij leefde van 1789-1871. Onlangs zag ik in een psalmen- en gezangenbundel onder dit lied staan: T (tekst) onbekend. Dat hoeft niet, want we weten met zekerheid dat Charlotte Elliot dit gedicht maakte. Zowel in Hymnal Living Praise als in Praise and Victory staat klip en klaar haar naam boven het lied. Zij was, toen zij deze woorden op papier zette, vijfenveertig jaar. Twaalf jaar eerder, tot die tijd was ze in de kracht van haar leven, werd ze invalide. Sindsdien had Charlotte vaak veel verdriet en was geregeld depressief.
Ze woonde in Londen toen er op zekere dag bezoek was in haar ouderlijk huis, een Zwitserse collega van haar vader was overgekomen. Op een gegeven moment vroeg de gast zomaar aan Elliot of ze wist waar zij met haar verdriet, boosheid, opstandigheid en depressie heen kon. Aanvankelijk stelde ze zijn belangstelling niet op prijs en zijn vraag viel daarom bij haar niet in goede aarde, ze reageerde zelfs geprikkeld en geïrriteerd. Maar zoals dat u en mij ook kan overkomen, een paar dagen later dacht ze daar anders over. Ze vroeg toen aan de Zwitserse gast: “Hoe moet ik tot Hem gaan?” Wat Charlotte als antwoord kreeg? U kunt, zeker als u het lied kent, het antwoord in één keer goed hebben en daarbij, u weet waarop Johannes de Doper wijst, u weet eveneens waartoe Jezus uitnodigt. De bezoeker antwoordde heel simpel:
“Kom tot Hem zoals je bent.”
Jaren later, ze is dan inmiddels vijfenveertig, logeert ze voor een paar dagen bij haar broer. Daar wordt dan in de plaatselijke gemeente een bazaar georganiseerd met als doel - dat is nu weinig anders - financiële steun te kunnen verlenen aan een goed doel, de kas moet worden gespekt. Als iedereen druk is voor de bazaar en zij alleen in het stille huis achterblijft, komen heel wat vragen bij haar boven. Heeft God haar gebeden wel gehoord? Weet de Vader nog van haar? En dan opens herinnert ze zich de vraag van jaren geleden en komt het ene na het andere couplet op papier te staan. Ze belijdt dat ze tot Hem wil komen, tot Hem van wie Johannes getuigde ‘Daar is het lam van God’.
Haar gedicht, dit prachtige lied is in veel talen vertaald. We kennen zelfs meerdere vertalingen en bewerkingen in onze taal. De overleden ds. M.L. Vreugenhil vertaalde en publiceerde dit lied in zijn bundel met de veelzeggende, veelbelovende en profetische titel ‘De Knecht zal Koning zijn!’ De melodie is van William B. Bradbury. Vast en zeker hebt u dit lied, door welk koor dan ook, al veel vaker horen zingen. Misschien bent u gewend het in eigen kerk of gemeente te zingen. Is het u opgevallen hoe treffend woorden en melodie overeenstemmen? Je wordt als het ware spontaan uitgenodigd mee te gaan naar Hem van wie wij belijden ‘O, Lam van God, voor mij op aard’ gekomen’.
Of we dit lied van Charlotte aantreffen in de bundel van Johannes de Heer? Laat ik u dan dit zeggen, op de meeslepende muziek van de oorspronkelijke melodie laat ik dit lied nogal eens zingen, we deden dat ook al in de Kapel. U vindt het onder nummer 711, weliswaar in een bewerking met refrein. Let wel, op die vertaling past de melodie exact maar dan zonder refrein en als laatste regel van ieder couplet dient tweemaal worden gezongen ‘ik kom!’
Belijd en zing dat volmondig en trouwens, ‘Naar wie zouden wij moeten gaan, Heer? U hebt woorden van eeuwig leven’.
Kunt u nog zingen? Zing dan mee: ‘O, Lam van God, ik kom!’
Ds. Johan M. Zijlstra
Jesaja proclameert: ‘als een lam dat ter slachting geleid wordt.’
Een meer dan hoge ambtenaar, een minister van financiën leest: ‘als een lam dat stil is bij zijn scheerder.’
Petrus schrijft hoe en waarmee wij zijn vrijgekocht: ‘met kostbaar bloed, van een lam zonder smet of gebrek, van Christus.’
Johannes hoort het met eigen oren: ‘Het lam dat geslacht is, komt alle macht, rijkdom en wijsheid toe, en alle kracht, eer, lof en dank.’
O, Lam van God, ik kom!
Just as I am, without a plea
‘O Lamb of God, I come’
Zo staat het op haar grafsteen en daarboven is een lam uitgebeeld. Het betreft hier het graf van Charlotte Elliot, de dichteres van dit lied, zij leefde van 1789-1871. Onlangs zag ik in een psalmen- en gezangenbundel onder dit lied staan: T (tekst) onbekend. Dat hoeft niet, want we weten met zekerheid dat Charlotte Elliot dit gedicht maakte. Zowel in Hymnal Living Praise als in Praise and Victory staat klip en klaar haar naam boven het lied. Zij was, toen zij deze woorden op papier zette, vijfenveertig jaar. Twaalf jaar eerder, tot die tijd was ze in de kracht van haar leven, werd ze invalide. Sindsdien had Charlotte vaak veel verdriet en was geregeld depressief.
Ze woonde in Londen toen er op zekere dag bezoek was in haar ouderlijk huis, een Zwitserse collega van haar vader was overgekomen. Op een gegeven moment vroeg de gast zomaar aan Elliot of ze wist waar zij met haar verdriet, boosheid, opstandigheid en depressie heen kon. Aanvankelijk stelde ze zijn belangstelling niet op prijs en zijn vraag viel daarom bij haar niet in goede aarde, ze reageerde zelfs geprikkeld en geïrriteerd. Maar zoals dat u en mij ook kan overkomen, een paar dagen later dacht ze daar anders over. Ze vroeg toen aan de Zwitserse gast: “Hoe moet ik tot Hem gaan?” Wat Charlotte als antwoord kreeg? U kunt, zeker als u het lied kent, het antwoord in één keer goed hebben en daarbij, u weet waarop Johannes de Doper wijst, u weet eveneens waartoe Jezus uitnodigt. De bezoeker antwoordde heel simpel:
“Kom tot Hem zoals je bent.”
Jaren later, ze is dan inmiddels vijfenveertig, logeert ze voor een paar dagen bij haar broer. Daar wordt dan in de plaatselijke gemeente een bazaar georganiseerd met als doel - dat is nu weinig anders - financiële steun te kunnen verlenen aan een goed doel, de kas moet worden gespekt. Als iedereen druk is voor de bazaar en zij alleen in het stille huis achterblijft, komen heel wat vragen bij haar boven. Heeft God haar gebeden wel gehoord? Weet de Vader nog van haar? En dan opens herinnert ze zich de vraag van jaren geleden en komt het ene na het andere couplet op papier te staan. Ze belijdt dat ze tot Hem wil komen, tot Hem van wie Johannes getuigde ‘Daar is het lam van God’.
Haar gedicht, dit prachtige lied is in veel talen vertaald. We kennen zelfs meerdere vertalingen en bewerkingen in onze taal. De overleden ds. M.L. Vreugenhil vertaalde en publiceerde dit lied in zijn bundel met de veelzeggende, veelbelovende en profetische titel ‘De Knecht zal Koning zijn!’ De melodie is van William B. Bradbury. Vast en zeker hebt u dit lied, door welk koor dan ook, al veel vaker horen zingen. Misschien bent u gewend het in eigen kerk of gemeente te zingen. Is het u opgevallen hoe treffend woorden en melodie overeenstemmen? Je wordt als het ware spontaan uitgenodigd mee te gaan naar Hem van wie wij belijden ‘O, Lam van God, voor mij op aard’ gekomen’.
Of we dit lied van Charlotte aantreffen in de bundel van Johannes de Heer? Laat ik u dan dit zeggen, op de meeslepende muziek van de oorspronkelijke melodie laat ik dit lied nogal eens zingen, we deden dat ook al in de Kapel. U vindt het onder nummer 711, weliswaar in een bewerking met refrein. Let wel, op die vertaling past de melodie exact maar dan zonder refrein en als laatste regel van ieder couplet dient tweemaal worden gezongen ‘ik kom!’
Belijd en zing dat volmondig en trouwens, ‘Naar wie zouden wij moeten gaan, Heer? U hebt woorden van eeuwig leven’.
Kunt u nog zingen? Zing dan mee: ‘O, Lam van God, ik kom!’
Ds. Johan M. Zijlstra
