Rust vinden bij God in deze drukke wereld
Marianne Glashouwer-van der Lugt • 82 - 2006/07 • Uitgave: 3
Rust mijn ziel, uw God is Koning. Dat zei mijn man tegen mijn vader toen deze ernstig ziek was. Zo is het Willem, zo is het, was het antwoord van mijn vader en toen zijn tijd gekomen was, kon hij rustig heengaan. Hij had rust gevonden bij God.
We hebben het tegenwoordig allemaal druk, druk, druk. Met ons gezin, ons werk, met ons werk in kerk of gemeenschap. We worden voortgejaagd door de klok. Zelfs als we met pensioen zijn, dan zijn we vaak nog drukker dan daarvoor! En het is ook heel goed werk dat we doen. We doen het voor God, voor de kerk, ons gezin, de school van onze kinderen. Maar móeten wij dat allemaal wel doen?
Soms mogen we ook wel eens nee zeggen als er een beroep op ons gedaan wordt. We kúnnen niet alles en we hóeven ook niet alles. In elke situatie van ons leven mogen we eerst aan God vragen wat Hij wil dat we doen. Niet wat mensen willen dat we doen, of wat zij van ons verwachten (of wat we denken dat ze van ons verwachten) is belangrijk, maar alleen het volgen van Jezus stem is belangrijk. Achter Hem aangaan. Dan voelen we ons ook niet meer opgejaagd, maar worden we rustig van binnen, omdat we weten dat we op de goede weg zijn.
Dan wordt het in ons leven werkelijkheid wat er staat in Efeziërs 2:10: Want zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen om goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden
wandelen. Wat een heerlijke gedachte is dat! Het werk ligt al klaar. God heeft het voorbereid. We hoeven het niet meer zelf uit te vinden. Alleen achter Hem aanlopen.
We lezen in Lucas 10: 38-42 over de twee zusters Martha en Maria uit Bethanië. Jezus is bij hen op bezoek en Maria zit vlak bij Jezus en luistert naar Hem. Maar Martha is aan het hollen en vliegen om voor iedereen te zorgen. En het is ook nodig dat er hard gewerkt wordt, want er is zoveel te doen! Toch zegt Jezus tegen haar: Martha, Martha, gij maakt u bezorgd en druk over vele dingen, maar weinige zijn nodig of slechts één: want Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat van haar niet zal worden weggenomen.
Dat ene ding is: zitten aan de voeten van Jezus, naar Zijn stem luisteren en rust vinden bij Hem.
Weet u dat de eerste mens Adam begon met rusten? Bij de schepping werkte God zes dagen en Hij rustte op de zevende. De zevende dag was Gods sabbat. Toen nam Hij rust en keek Hij op Zijn werk terug en zag dat alles goed was. De mens Adam werd op de zesde dag geschapen. Daarom was Gods zevende dag de eerste dag van Adam. Waar God zes dagen werkte en toen van Zijn sabbatsrust genoot, begon Adam zijn leven met de Sabbat. Omdat God Zijn werk voltooid had, kon Adam beginnen met rusten in wat God geschapen had.
Dat is de Blijde Boodschap: wij mogen rusten in het verlossende werk dat Jezus voor ons volbracht heeft. We hoeven er zelf niets aan te doen. We kúnnen er zelf niets aan doen! We kunnen onszelf niet verlossen. Maar we kunnen wel naar Hem toe gaan en zeggen: Dank U, Heer, dat U ook voor mijn zonden gestorven
bent, dank U dat ik mag rusten in Uw volbrachte werk. Dan vinden we rust. Augustinus zei het honderden
jaren geleden al: Onrustig is mijn hart, totdat
het rust vindt in U.
De Here Jezus zegt: Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. We hoeven niet te wachten tot we aan het einde van ons leven zijn om naar Hem toe te gaan. We mogen nu, elk moment van de dag, naar Hem gaan en dan zál Hij ons rust geven. Hij heeft het Zelf beloofd!
We hebben het tegenwoordig allemaal druk, druk, druk. Met ons gezin, ons werk, met ons werk in kerk of gemeenschap. We worden voortgejaagd door de klok. Zelfs als we met pensioen zijn, dan zijn we vaak nog drukker dan daarvoor! En het is ook heel goed werk dat we doen. We doen het voor God, voor de kerk, ons gezin, de school van onze kinderen. Maar móeten wij dat allemaal wel doen?
Soms mogen we ook wel eens nee zeggen als er een beroep op ons gedaan wordt. We kúnnen niet alles en we hóeven ook niet alles. In elke situatie van ons leven mogen we eerst aan God vragen wat Hij wil dat we doen. Niet wat mensen willen dat we doen, of wat zij van ons verwachten (of wat we denken dat ze van ons verwachten) is belangrijk, maar alleen het volgen van Jezus stem is belangrijk. Achter Hem aangaan. Dan voelen we ons ook niet meer opgejaagd, maar worden we rustig van binnen, omdat we weten dat we op de goede weg zijn.
Dan wordt het in ons leven werkelijkheid wat er staat in Efeziërs 2:10: Want zijn maaksel zijn wij, in Christus Jezus geschapen om goede werken te doen, die God tevoren bereid heeft, opdat wij daarin zouden
wandelen. Wat een heerlijke gedachte is dat! Het werk ligt al klaar. God heeft het voorbereid. We hoeven het niet meer zelf uit te vinden. Alleen achter Hem aanlopen.
We lezen in Lucas 10: 38-42 over de twee zusters Martha en Maria uit Bethanië. Jezus is bij hen op bezoek en Maria zit vlak bij Jezus en luistert naar Hem. Maar Martha is aan het hollen en vliegen om voor iedereen te zorgen. En het is ook nodig dat er hard gewerkt wordt, want er is zoveel te doen! Toch zegt Jezus tegen haar: Martha, Martha, gij maakt u bezorgd en druk over vele dingen, maar weinige zijn nodig of slechts één: want Maria heeft het goede deel uitgekozen, dat van haar niet zal worden weggenomen.
Dat ene ding is: zitten aan de voeten van Jezus, naar Zijn stem luisteren en rust vinden bij Hem.
Weet u dat de eerste mens Adam begon met rusten? Bij de schepping werkte God zes dagen en Hij rustte op de zevende. De zevende dag was Gods sabbat. Toen nam Hij rust en keek Hij op Zijn werk terug en zag dat alles goed was. De mens Adam werd op de zesde dag geschapen. Daarom was Gods zevende dag de eerste dag van Adam. Waar God zes dagen werkte en toen van Zijn sabbatsrust genoot, begon Adam zijn leven met de Sabbat. Omdat God Zijn werk voltooid had, kon Adam beginnen met rusten in wat God geschapen had.
Dat is de Blijde Boodschap: wij mogen rusten in het verlossende werk dat Jezus voor ons volbracht heeft. We hoeven er zelf niets aan te doen. We kúnnen er zelf niets aan doen! We kunnen onszelf niet verlossen. Maar we kunnen wel naar Hem toe gaan en zeggen: Dank U, Heer, dat U ook voor mijn zonden gestorven
bent, dank U dat ik mag rusten in Uw volbrachte werk. Dan vinden we rust. Augustinus zei het honderden
jaren geleden al: Onrustig is mijn hart, totdat
het rust vindt in U.
De Here Jezus zegt: Komt tot Mij, allen die vermoeid en belast zijt, en Ik zal u rust geven. We hoeven niet te wachten tot we aan het einde van ons leven zijn om naar Hem toe te gaan. We mogen nu, elk moment van de dag, naar Hem gaan en dan zál Hij ons rust geven. Hij heeft het Zelf beloofd!
