Spreuken 3:5a (III)
Spreuken
Vertrouw op de Here met uw ganse hart Spreuken 3:5a
Er was een kleine jongen die met zijn vader over een smalle brug heen moest zonder leuning. Het jongetje zei: Ik ben bang, papa. Kijk eens naar die hoge golven onder ons. Geef mij maar een hand, zei zijn vader, dan kan er niets gebeuren. Hij legde zijn hand in de sterke hand van zijn vader en zijn angst verdween.
Die avond moesten ze weer terug. Maar nu moesten ze in donker over die brug. Papa, ik ben weer bang. Het water onder ons is zo donker en je kunt de golven horen. Toen nam die vader zijn zoontje in zijn armen en droeg hem naar de overkant. Het kereltje viel in slaap en werd pas de volgende morgen in zijn bedje wakker. *
In een moeilijke periode van mijn leven had ik de gewoonte om voor het slapen gaan mijn ene arm omhoog te doen en het volgende te bidden: Heer, ik leg mijn hand en die van mijn man, in Uw handen. Wijs ons de weg en houd ons vast. Ik heb dat denk ik wel een jaar lang heel regelmatig gedaan. Het gaf zon rust. Ik wist dat Hij het zou doen!
Misschien lijkt uw leven van vandaag veel op het gaan over een brug zonder leuning over wild stromend water. Vertrouw uzelf aan Hem toe. Hij kan en wil u helpen!
God wijst mij een weg
als ik zelf geen uitkomst zie.
Langs wegen die geen mens bedenkt,
Maakt Hij mij Zijn wil bekend.
Hij geeft elke dag
nieuwe liefde, nieuwe kracht,
Als ik mijn hand in Zijn hand leg,
Wijst Hij mij de weg.**
Els ter Welle
* Uit Overgave pag.2 door C. ten Boom, Gideon 1989
** Opwekkingsliederen 429
Vertrouw op de Here met uw ganse hart Spreuken 3:5a
Er was een kleine jongen die met zijn vader over een smalle brug heen moest zonder leuning. Het jongetje zei: Ik ben bang, papa. Kijk eens naar die hoge golven onder ons. Geef mij maar een hand, zei zijn vader, dan kan er niets gebeuren. Hij legde zijn hand in de sterke hand van zijn vader en zijn angst verdween.
Die avond moesten ze weer terug. Maar nu moesten ze in donker over die brug. Papa, ik ben weer bang. Het water onder ons is zo donker en je kunt de golven horen. Toen nam die vader zijn zoontje in zijn armen en droeg hem naar de overkant. Het kereltje viel in slaap en werd pas de volgende morgen in zijn bedje wakker. *
In een moeilijke periode van mijn leven had ik de gewoonte om voor het slapen gaan mijn ene arm omhoog te doen en het volgende te bidden: Heer, ik leg mijn hand en die van mijn man, in Uw handen. Wijs ons de weg en houd ons vast. Ik heb dat denk ik wel een jaar lang heel regelmatig gedaan. Het gaf zon rust. Ik wist dat Hij het zou doen!
Misschien lijkt uw leven van vandaag veel op het gaan over een brug zonder leuning over wild stromend water. Vertrouw uzelf aan Hem toe. Hij kan en wil u helpen!
God wijst mij een weg
als ik zelf geen uitkomst zie.
Langs wegen die geen mens bedenkt,
Maakt Hij mij Zijn wil bekend.
Hij geeft elke dag
nieuwe liefde, nieuwe kracht,
Als ik mijn hand in Zijn hand leg,
Wijst Hij mij de weg.**
Els ter Welle
* Uit Overgave pag.2 door C. ten Boom, Gideon 1989
** Opwekkingsliederen 429