Stilte
Peter de Haan • 84 - 2008 • Uitgave: 4
Heerlijk. Ik liep net even buiten, het was even droog, en genoot van de rust. Vlak daarvoor was het even hectisch, want de telefoon ging aan één stuk door. Het was te merken, de nieuwe folder van Het Brandpunt is uit. Nu beantwoord ik die telefoontjes graag en heet u van harte welkom, maar na het vele gerinkel geniet ik dan ook extra van de momenten dat ik even buiten loop. De zon die net even tussen de nu nog kale bomen door komt, de frisse lucht en de rust op het Brandpuntterrein.
In deze maatschappij zijn veel mensen op zoek naar rust, innerlijke rust. In de huis-aan-huisblaadjes staan dan ook veel advertenties voor yoga en meditatiecursussen, waar ‘geleerd’ wordt de rust in jezelf te vinden. Hans Kruisman beschrijft dit als vensters naar de hemel, die worden aangeboden. Hij waarschuwt voor het zoeken naar stilte vanwege de mystiek. Dit is een andere stilte dan wanneer je je terugtrekt om te luisteren, te bidden tot de Here God. Het draait dan immers niet om jezelf, maar God staat centraal.
Christus centraal stellen, daar heeft ook Oscar Lohuis het over. Dan gaat het echter over gemeenten die meer met zichzelf bezig zijn, de organisatie, toewijding aan de gemeente, dat er in de prediking geen plaats meer is voor Christus. Feike ter Velde merkt op dat de prediking ook maar weinig plaats is voor het profetisch Woord. ‘Horen we in de nood van deze tijd vanaf de kansel het profetisch Woord klinken van een Jesaja, Jeremia of Paulus? Land, land, land, hoort des Heren Woord!’ Geen stilte, maar laat u horen.
Peter de Haan
Eindredacteur Het Zoeklicht
In deze maatschappij zijn veel mensen op zoek naar rust, innerlijke rust. In de huis-aan-huisblaadjes staan dan ook veel advertenties voor yoga en meditatiecursussen, waar ‘geleerd’ wordt de rust in jezelf te vinden. Hans Kruisman beschrijft dit als vensters naar de hemel, die worden aangeboden. Hij waarschuwt voor het zoeken naar stilte vanwege de mystiek. Dit is een andere stilte dan wanneer je je terugtrekt om te luisteren, te bidden tot de Here God. Het draait dan immers niet om jezelf, maar God staat centraal.
Christus centraal stellen, daar heeft ook Oscar Lohuis het over. Dan gaat het echter over gemeenten die meer met zichzelf bezig zijn, de organisatie, toewijding aan de gemeente, dat er in de prediking geen plaats meer is voor Christus. Feike ter Velde merkt op dat de prediking ook maar weinig plaats is voor het profetisch Woord. ‘Horen we in de nood van deze tijd vanaf de kansel het profetisch Woord klinken van een Jesaja, Jeremia of Paulus? Land, land, land, hoort des Heren Woord!’ Geen stilte, maar laat u horen.
Peter de Haan
Eindredacteur Het Zoeklicht
