Verhuizen?
Hans van den Berg • 86 - 2010 • Uitgave: 4
In deze dagen ben ik er druk mee en ik vertel in het kort waarom. In 2008 verkochten wij ons huis heel snel en belandden ‘tijdelijk’ in een knus houten chaletje, aan de rand van het bos. Dat het toch nog 1,5 jaar zou duren voor we wisten wat onze plek voor de komende periode zou worden, dat hadden we niet verwacht. We keken rond op de Veluwe, waar de gezinnen van onze dochters wonen en in het Westen, waar de gezinnen van onze zonen wonen én onze wortels liggen en ons ‘netwerk’. Én we stonden open voor elke ‘aanwijzing’! Naast het kijken vroegen we God steeds weer de weg naar onze volgende woonplek. Wij konden onze keuze niet maken en dachten: ‘laat God het maar bepalen, Hij weet wat de béste plek voor ons is.’
En dát is nu gebeurd! We zijn er erg blij mee, met het huis en de plek, maar zéker dat het nu duidelijk is geworden! De verhuizing is niet zo spectaculair en velen zullen verrast zijn: we verplaatsen ons slechts 1700 meter van de stulp waar we nu verblijf in houden! Wél zijn we er van overtuigd dat dit voorlopig de juiste plek is.
Over het verhuizen in het algemeen wil ik nog wel iets kwijt, in deze column. Het is een begrip dat geen nadere toelichting behoeft; veranderen van huis, sommigen doen het wel twintig keer in hun leven, wij gaan voor de vijfde keer ‘verkassen’, maar er zijn er ook die heel ‘hokvast’ zijn en op de plek blijven waar ze eens begonnen! Maar op zich is het heel simpel: je vindt een andere plek die groter is, of mooier, of goedkoper, of dichter bij je werk, of wat dan ook en dan neem je je gezin mee en je spullen en je verhuist! Maar het kan ook zijn dat je gedwongen wordt door de overheid, of door de omstandigheden, van welke aard dan ook. Dat kan vaak heel verdrietig, triest of tragisch zijn.
Het verhuizen is een verplaatsing van ergens naar iets anders, hier op deze aarde. Als men spreekt over iemand die ‘naar de andere wereld is verhuisd’, dan bedoelt men meestal heel iets anders en is er sprake van een overlijden. Voor zo’n verandering van ‘woonplaats’ kiest men meestal niet zelf en vaak gebeurt het ook zonder ‘nadere aankondiging’ en ‘vooraf getroffen maatregelen’, helaas!
Terwijl voor een aardse verhuizing dagen, weken, maanden in de weer zijn om het voor te bereiden, hulp te zoeken voor het tot stand brengen van de inrichting, of om te helpen sjouwen, of om een verhuizer in te schakelen, treft men voor het ‘verhuizen’ van hier naar die ‘andere wereld’ geen enkele voorziening! Behalve dan misschien voor de ‘ter aarde bestelling’, waar men in deze tijd steeds meer aandacht aan besteedt en nagenoeg alles te regelen valt! Maar dan heeft dat altijd alleen nog maar betrekking op een levenloos lichaam, het omhulsel van wat men eens was!
Toen Jezus, de Zoon van God, aan het kruis hing en de moordenaar naast Hem aan Hem om vergeving vroeg, toen beloofde Jezus: “Heden zul je met Mij in het paradijs zijn” (Lucas 23:43). Jezus doelde hier op de geest van de man; zijn lichaam zou begraven worden en tot stof vergaan, maar zijn geest zou verhuizen, uit zijn lichaam, naar het hemelse paradijs! De andere misdadiger die daar ook hing, die lasterde Jezus en beschimpte Hem. Hij koos niet voor schuldbelijdenis en vergeving, terwijl hij toch ook dezelfde kans had. Zijn geest zou verhuizen naar het dodenrijk en daar verblijven tot de tweede opstanding, die nog moet plaatsvinden! (Openbaring 20:6) Jezus noemt dit ‘de opstanding ten oordeel’ (Johannes 5:29), in tegenstelling tot ‘de opstanding ten leven’ voor wie het goede gedaan hebben!
Van woonplek veranderen, hier, in deze wereld, dat is één; maar je plaats bepalen voor na dit leven, hier en nu, dat is twéé! Als je morgen een aardbeving meemaakt en je ligt dood onder een paar ton puin, is je geest dan naar het paradijs gegaan of naar het dodenrijk? Weet je wát je moet doen? Je verhuizing regelen, voor het te laat is! Dán heb je zékerheid en weet je waar je komt te wonen, in ‘die andere wereld’! Uiteindelijk is het vervolg op het paradijs: Gods eeuwige heerlijkheid! Het vervolg op het dodenrijk is de hel, waar men voor eeuwig van God verlaten is! Denk daar niet te simpel over; het is het meest vreselijke wat een mens kan overkomen én… het duurt eeuwig!
Weet je, als je beseft dat je een zondaar bent en vergeving nodig hebt, net als die ene misdadiger aan het kruis en je gaat tot Jezus, dan regelt Hij jouw verhuizing als het hier op aarde afloopt! Als je daar voor kiest, dan belooft Jezus je een permanente woon- en verblijfplaats in het Huis van Zijn Vader. ‘Er zijn vele woningen’, zegt Jezus en Hij is het aan het klaarmaken, zoals Hij beloofde! (Johannes 14:1-3) Als alles klaar is en het is tijd, dan zal Zijn Vader zeggen, vrij vertaald: ‘Ga nu maar, en haal de Gemeente op’ (1 Tessalonicenzen 4:15-17). Iedere volgeling van Jezus die dan leeft, die zal dan in een oogwenk meegevoerd worden naar het Vaderhuis van God. Een massale ‘volksverhuizing’ onder leiding van Jezus de Mensenzoon, de Heiland der wereld, Die dat alles mogelijk heeft gemaakt! Wie is een God als Hij?
Oké, wat ga jij doen en u? Blijf je een doe-het-zelver of neem je Jezus in de arm om je verhuizing te regelen? Of wil je er eerst nog over praten? Ik moet eerst nog even verhuizen, maar dan ben je hartelijk welkom, op het nieuwe adres.
Hans van den Berg
En dát is nu gebeurd! We zijn er erg blij mee, met het huis en de plek, maar zéker dat het nu duidelijk is geworden! De verhuizing is niet zo spectaculair en velen zullen verrast zijn: we verplaatsen ons slechts 1700 meter van de stulp waar we nu verblijf in houden! Wél zijn we er van overtuigd dat dit voorlopig de juiste plek is.
Over het verhuizen in het algemeen wil ik nog wel iets kwijt, in deze column. Het is een begrip dat geen nadere toelichting behoeft; veranderen van huis, sommigen doen het wel twintig keer in hun leven, wij gaan voor de vijfde keer ‘verkassen’, maar er zijn er ook die heel ‘hokvast’ zijn en op de plek blijven waar ze eens begonnen! Maar op zich is het heel simpel: je vindt een andere plek die groter is, of mooier, of goedkoper, of dichter bij je werk, of wat dan ook en dan neem je je gezin mee en je spullen en je verhuist! Maar het kan ook zijn dat je gedwongen wordt door de overheid, of door de omstandigheden, van welke aard dan ook. Dat kan vaak heel verdrietig, triest of tragisch zijn.
Het verhuizen is een verplaatsing van ergens naar iets anders, hier op deze aarde. Als men spreekt over iemand die ‘naar de andere wereld is verhuisd’, dan bedoelt men meestal heel iets anders en is er sprake van een overlijden. Voor zo’n verandering van ‘woonplaats’ kiest men meestal niet zelf en vaak gebeurt het ook zonder ‘nadere aankondiging’ en ‘vooraf getroffen maatregelen’, helaas!
Terwijl voor een aardse verhuizing dagen, weken, maanden in de weer zijn om het voor te bereiden, hulp te zoeken voor het tot stand brengen van de inrichting, of om te helpen sjouwen, of om een verhuizer in te schakelen, treft men voor het ‘verhuizen’ van hier naar die ‘andere wereld’ geen enkele voorziening! Behalve dan misschien voor de ‘ter aarde bestelling’, waar men in deze tijd steeds meer aandacht aan besteedt en nagenoeg alles te regelen valt! Maar dan heeft dat altijd alleen nog maar betrekking op een levenloos lichaam, het omhulsel van wat men eens was!
Toen Jezus, de Zoon van God, aan het kruis hing en de moordenaar naast Hem aan Hem om vergeving vroeg, toen beloofde Jezus: “Heden zul je met Mij in het paradijs zijn” (Lucas 23:43). Jezus doelde hier op de geest van de man; zijn lichaam zou begraven worden en tot stof vergaan, maar zijn geest zou verhuizen, uit zijn lichaam, naar het hemelse paradijs! De andere misdadiger die daar ook hing, die lasterde Jezus en beschimpte Hem. Hij koos niet voor schuldbelijdenis en vergeving, terwijl hij toch ook dezelfde kans had. Zijn geest zou verhuizen naar het dodenrijk en daar verblijven tot de tweede opstanding, die nog moet plaatsvinden! (Openbaring 20:6) Jezus noemt dit ‘de opstanding ten oordeel’ (Johannes 5:29), in tegenstelling tot ‘de opstanding ten leven’ voor wie het goede gedaan hebben!
Van woonplek veranderen, hier, in deze wereld, dat is één; maar je plaats bepalen voor na dit leven, hier en nu, dat is twéé! Als je morgen een aardbeving meemaakt en je ligt dood onder een paar ton puin, is je geest dan naar het paradijs gegaan of naar het dodenrijk? Weet je wát je moet doen? Je verhuizing regelen, voor het te laat is! Dán heb je zékerheid en weet je waar je komt te wonen, in ‘die andere wereld’! Uiteindelijk is het vervolg op het paradijs: Gods eeuwige heerlijkheid! Het vervolg op het dodenrijk is de hel, waar men voor eeuwig van God verlaten is! Denk daar niet te simpel over; het is het meest vreselijke wat een mens kan overkomen én… het duurt eeuwig!
Weet je, als je beseft dat je een zondaar bent en vergeving nodig hebt, net als die ene misdadiger aan het kruis en je gaat tot Jezus, dan regelt Hij jouw verhuizing als het hier op aarde afloopt! Als je daar voor kiest, dan belooft Jezus je een permanente woon- en verblijfplaats in het Huis van Zijn Vader. ‘Er zijn vele woningen’, zegt Jezus en Hij is het aan het klaarmaken, zoals Hij beloofde! (Johannes 14:1-3) Als alles klaar is en het is tijd, dan zal Zijn Vader zeggen, vrij vertaald: ‘Ga nu maar, en haal de Gemeente op’ (1 Tessalonicenzen 4:15-17). Iedere volgeling van Jezus die dan leeft, die zal dan in een oogwenk meegevoerd worden naar het Vaderhuis van God. Een massale ‘volksverhuizing’ onder leiding van Jezus de Mensenzoon, de Heiland der wereld, Die dat alles mogelijk heeft gemaakt! Wie is een God als Hij?
Oké, wat ga jij doen en u? Blijf je een doe-het-zelver of neem je Jezus in de arm om je verhuizing te regelen? Of wil je er eerst nog over praten? Ik moet eerst nog even verhuizen, maar dan ben je hartelijk welkom, op het nieuwe adres.
Hans van den Berg
