Vragen - jrg. 83-02
ds. Theo Niemeijer • 83 - 2007 • Uitgave: 2
A. F. te D. vroeg naar een soort afscheidsbrief die ongelovige familieleden na de opname van de gemeente nog kunnen lezen in de hoop, dat zij zich alsnog zullen bekeren. Dr. Wasserzug-Traeder heeft destijds een traktaat geschreven waarin ze deze brief opgenomen heeft. De Middernachtsroep, Postbus 193, 3940 AD Doorn, tel: 0343-477288, heeft hiervan een traktaat (nr. 630) uitgegeven, dat u waarschijnlijk wel bij hen kunt bestellen.
Mijn man zegt, dat hij Christen is, maar gelooft niet dat de Bijbel echt door God Zelf geschreven is, maar door mensen die in Hem geloofden, dus kan niet alles letterlijk genomen worden. Is mijn man dan werkelijk een Christen en wat voor invloed heeft die op je geloof? (J. T. te G.)
Antwoord:
In 1 Petrus 1:23-25 staat dat we door het levende en blijvende Woord van God wedergeboren zijn. We vinden regelmatig in de Bijbel terug, dat de Bijbel Gods volmaakte, gezaghebbende Woord is. Inderdaad, de Bijbel is door mensen geschreven, maar ze werden wel door de Heilige Geest gedreven (2 Petr. 1:21). In 2 Timoteüs 3:16 lezen we dat, “De ganse Schrift door Gods Geest geïnspireerd (ingeblazen) is” (St. Vert.). De Bijbel is een bijzonder boek, dat door 40 verschillenden schrijvers over een periode van 1600 jaar geschreven is. Tot de boekdrukkunst werd de Bijbel steeds maar weer handmatig overgeschreven en uiteindelijk foutloos aan onze generatie overgeleverd. De vele oude manuscripten die gevonden zijn, bewijzen dit. De Here Jezus heeft in zijn tijd vanuit het complete Oude Testament onderwezen (Luc. 24:27) en heeft nooit aan enig gedeelte van deze 39 boeken van het Oude Testament getwijfeld. Integendeel, Hij heeft ze bevestigd als volkomen foutloos, gezaghebbend Woord van God. Ook de geschiedenissen van de schepping, de zondvloed en Jona heeft Hij als volkomen waarheid en waargebeurde geschiedenis verkondigd.
Wie de Bijbel verwerpt, verwerpt eigenlijk Christus:
Beiden zijn het eeuwige Woord van God (Joh. 1:1, 14)
Beiden zijn door de Heilige Geest verwekt (2 Tim. 3:16, Matt. 1:20)
Beiden zijn zowel God als mens
Beiden zijn vanuit de Joden voor alle mensen
Beiden zijn gezaghebbend
Beiden werden verworpen en verraden
Beiden zullen overwinnen
Beiden zijn alleen toegankelijk door het geloof
Beiden openbaren de Hemelse Vader
Beiden getuigen van elkaar
Beiden schenken ons het leven
Beiden zijn volmaakt
Beiden zijn de waarheid
Zo zien we dat Gods Woord, de Bijbel en Gods Zoon, de Here Jezus, onafscheidelijk aan elkaar verbonden zijn.
K. B. te S. hoopt van harte dat haar zoon na de opname van de gemeente nog tot geloof zal komen. De Bijbel leert ons wel dat ze het dan heel erg zwaar zullen krijgen.
Antwoord:
Paulus droeg veel leed om zijn familieleden, die de Here Jezus verwierpen. Wat zal hij voor hen gebeden hebben. Wat wordt er door ouders die zich zorgen maken over het behoud van hun kinderen veel geleden. De Bijbel leert ons over een grote indrukwekkende schare mensen die nog na de opname der gemeente tot geloof zal komen. We hopen van harte dat daar ook vele kinderen bij zijn, die nu de Here Jezus verwerpen. Voor veel van deze ouders is dit nog hun laatste hoop. Toch mag deze hoop nooit een soort geruststelling voor hen worden met de gedachte, dat het dan wel goed zal komen. Bijbels gezien is de kans maar heel klein, dat ze zich dan wel zullen bekeren. In de eerste plaats, omdat een leugengeest uitgestort zal worden, zodat ze de leugen zullen geloven, omdat zij de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben, waardoor zij hadden kunnen behouden worden. (2 Tess. 2:10-12) Vooral het laatste gedeelte is niet zo positief over een tweede kans! Ten tweede krijgen de mensen na de opname met een enorme vervolging te maken, waarbij het uiterst moeilijk is om dan nog vol te houden. Zouden de gebeden van de ouders die nu voor hun ongelovige kinderen bidden dan nog een uitwerking hebben? We hopen het van harte. Toch zou ik er niet gerust op zijn. Zolang het nog kan zou ik de ouders van ongelovige kinderen of de partners van ongelovige man of vrouw, of andere gelovigen die lijden om het ongeloof van hun familieleden of vrienden, oproepen om hen het evangelie voor te houden en hen te bepalen bij de keuze die ze niet dán, maar nú moeten maken, voordat het voor altijd te laat is, c.q.(kan) zijn.
Op website www.gemeente-van-christus.org las ik een artikel van Roy Davidson over het gebruik van muziekinstrumenten tijdens de eredienst. Ik schrok er wel erg van. Wat vindt u hiervan? (J. Z.te V.)
Antwoord:
Het is inderdaad waar dat lange tijd de muziekinstrumenten in de gemeente van Jezus Christus niet voorkwamen. Er werden vele liederen gezongen, maar altijd zonder begeleiding van instrumenten. In de Joodse tempeldienst was dat echter heel anders, daar werden wel instrumenten gebruikt. De gemeente heeft dit in beginsel echter nooit over willen nemen en is ook niet een voortzetting van de tempeldienst.
Na de intrede van het orgel kwamen er uiteindelijk steeds meer instrumenten aan te pas, die de gemeentezang ondersteunden en daarmee de erediensten feestelijker maakten. Vandaag moet aan steeds meer criteria voldaan worden om tot een waardige aanbidding op niveau te komen. Een prachtige band, aanbiddingsteam en een floormanager zijn vandaag nodig om de gemeenteleden op hun klanken, ritme en tonen omhoog mee te voeren tot Goddelijke aanbidding. Zou dit werkelijk de aanbidding zijn waarnaar de Here verlangt, of staat het menselijk gevoel hier centraal? Heel anders was het bij Paulus en Silas, die in de gevangenis Gods lof zongen terwijl de andere gevangenen ademloos luisterden. Zo puur en zo echt, maar ook zo eenvoudig en vanuit de diepte van het hart… daar verlangt Hij zo naar! Geen opgezweept gevoel dat door eindeloze herhalingen en prachtige melodieën en ritmes in de juiste positie gebracht moet worden, maar diepe dankbaarheid die onder alle omstandigheden vanuit het hart omhoog borrelt, daar verlangt Hij naar. Persoonlijk geloof ik dat we qua muziek in vele gemeenten doorgeschoten zijn naar de ander kant en de zang steeds meer door de veelheid aan instrumenten overstemd wordt.
Ds. Theo Niemeijer
Mijn man zegt, dat hij Christen is, maar gelooft niet dat de Bijbel echt door God Zelf geschreven is, maar door mensen die in Hem geloofden, dus kan niet alles letterlijk genomen worden. Is mijn man dan werkelijk een Christen en wat voor invloed heeft die op je geloof? (J. T. te G.)
Antwoord:
In 1 Petrus 1:23-25 staat dat we door het levende en blijvende Woord van God wedergeboren zijn. We vinden regelmatig in de Bijbel terug, dat de Bijbel Gods volmaakte, gezaghebbende Woord is. Inderdaad, de Bijbel is door mensen geschreven, maar ze werden wel door de Heilige Geest gedreven (2 Petr. 1:21). In 2 Timoteüs 3:16 lezen we dat, “De ganse Schrift door Gods Geest geïnspireerd (ingeblazen) is” (St. Vert.). De Bijbel is een bijzonder boek, dat door 40 verschillenden schrijvers over een periode van 1600 jaar geschreven is. Tot de boekdrukkunst werd de Bijbel steeds maar weer handmatig overgeschreven en uiteindelijk foutloos aan onze generatie overgeleverd. De vele oude manuscripten die gevonden zijn, bewijzen dit. De Here Jezus heeft in zijn tijd vanuit het complete Oude Testament onderwezen (Luc. 24:27) en heeft nooit aan enig gedeelte van deze 39 boeken van het Oude Testament getwijfeld. Integendeel, Hij heeft ze bevestigd als volkomen foutloos, gezaghebbend Woord van God. Ook de geschiedenissen van de schepping, de zondvloed en Jona heeft Hij als volkomen waarheid en waargebeurde geschiedenis verkondigd.
Wie de Bijbel verwerpt, verwerpt eigenlijk Christus:
Beiden zijn het eeuwige Woord van God (Joh. 1:1, 14)
Beiden zijn door de Heilige Geest verwekt (2 Tim. 3:16, Matt. 1:20)
Beiden zijn zowel God als mens
Beiden zijn vanuit de Joden voor alle mensen
Beiden zijn gezaghebbend
Beiden werden verworpen en verraden
Beiden zullen overwinnen
Beiden zijn alleen toegankelijk door het geloof
Beiden openbaren de Hemelse Vader
Beiden getuigen van elkaar
Beiden schenken ons het leven
Beiden zijn volmaakt
Beiden zijn de waarheid
Zo zien we dat Gods Woord, de Bijbel en Gods Zoon, de Here Jezus, onafscheidelijk aan elkaar verbonden zijn.
K. B. te S. hoopt van harte dat haar zoon na de opname van de gemeente nog tot geloof zal komen. De Bijbel leert ons wel dat ze het dan heel erg zwaar zullen krijgen.
Antwoord:
Paulus droeg veel leed om zijn familieleden, die de Here Jezus verwierpen. Wat zal hij voor hen gebeden hebben. Wat wordt er door ouders die zich zorgen maken over het behoud van hun kinderen veel geleden. De Bijbel leert ons over een grote indrukwekkende schare mensen die nog na de opname der gemeente tot geloof zal komen. We hopen van harte dat daar ook vele kinderen bij zijn, die nu de Here Jezus verwerpen. Voor veel van deze ouders is dit nog hun laatste hoop. Toch mag deze hoop nooit een soort geruststelling voor hen worden met de gedachte, dat het dan wel goed zal komen. Bijbels gezien is de kans maar heel klein, dat ze zich dan wel zullen bekeren. In de eerste plaats, omdat een leugengeest uitgestort zal worden, zodat ze de leugen zullen geloven, omdat zij de liefde tot de waarheid niet aanvaard hebben, waardoor zij hadden kunnen behouden worden. (2 Tess. 2:10-12) Vooral het laatste gedeelte is niet zo positief over een tweede kans! Ten tweede krijgen de mensen na de opname met een enorme vervolging te maken, waarbij het uiterst moeilijk is om dan nog vol te houden. Zouden de gebeden van de ouders die nu voor hun ongelovige kinderen bidden dan nog een uitwerking hebben? We hopen het van harte. Toch zou ik er niet gerust op zijn. Zolang het nog kan zou ik de ouders van ongelovige kinderen of de partners van ongelovige man of vrouw, of andere gelovigen die lijden om het ongeloof van hun familieleden of vrienden, oproepen om hen het evangelie voor te houden en hen te bepalen bij de keuze die ze niet dán, maar nú moeten maken, voordat het voor altijd te laat is, c.q.(kan) zijn.
Op website www.gemeente-van-christus.org las ik een artikel van Roy Davidson over het gebruik van muziekinstrumenten tijdens de eredienst. Ik schrok er wel erg van. Wat vindt u hiervan? (J. Z.te V.)
Antwoord:
Het is inderdaad waar dat lange tijd de muziekinstrumenten in de gemeente van Jezus Christus niet voorkwamen. Er werden vele liederen gezongen, maar altijd zonder begeleiding van instrumenten. In de Joodse tempeldienst was dat echter heel anders, daar werden wel instrumenten gebruikt. De gemeente heeft dit in beginsel echter nooit over willen nemen en is ook niet een voortzetting van de tempeldienst.
Na de intrede van het orgel kwamen er uiteindelijk steeds meer instrumenten aan te pas, die de gemeentezang ondersteunden en daarmee de erediensten feestelijker maakten. Vandaag moet aan steeds meer criteria voldaan worden om tot een waardige aanbidding op niveau te komen. Een prachtige band, aanbiddingsteam en een floormanager zijn vandaag nodig om de gemeenteleden op hun klanken, ritme en tonen omhoog mee te voeren tot Goddelijke aanbidding. Zou dit werkelijk de aanbidding zijn waarnaar de Here verlangt, of staat het menselijk gevoel hier centraal? Heel anders was het bij Paulus en Silas, die in de gevangenis Gods lof zongen terwijl de andere gevangenen ademloos luisterden. Zo puur en zo echt, maar ook zo eenvoudig en vanuit de diepte van het hart… daar verlangt Hij zo naar! Geen opgezweept gevoel dat door eindeloze herhalingen en prachtige melodieën en ritmes in de juiste positie gebracht moet worden, maar diepe dankbaarheid die onder alle omstandigheden vanuit het hart omhoog borrelt, daar verlangt Hij naar. Persoonlijk geloof ik dat we qua muziek in vele gemeenten doorgeschoten zijn naar de ander kant en de zang steeds meer door de veelheid aan instrumenten overstemd wordt.
Ds. Theo Niemeijer
