Wacht de wereld een klimaatcatastrofe?

Franklin ter Horst • 84 - 2008 • Uitgave: 8
Volgens de voormalige vice-president van de Verenigde Staten Albert (Al) Gore, dendert de wereld door het broeikaseffect regelrecht af op een enorme catastrofe. Gore trok in 2007 de wereld rond met zijn onheilspellende boodschap, dat het einde van de wereld nadert wanneer de mens geen eind maakt aan de opwarming van de aarde. Hij beweert dat de toename van de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer zorgt voor een warme deken in de dampkring, met als gevolg dat de gemiddelde temperatuur op aarde stijgt. Hierdoor zullen de ijskappen in Groenland en het westen van Antarctica smelten, waardoor de zeespiegel wel met 7 meter kan gaan stijgen en zo miljoenen mensen op de vlucht jaagt. In zijn film An Inconvenient Truth predikt Gore hel en verdoemenis als het broeikaseffect niet snel wordt bedwongen. De mensen die zijn film hebben gezien verlaten de bioscoop in de overtuiging dat mens de aarde tot aan de rand van afgrond heeft gebracht.

Zo gebruikt de film beelden van de orkaan Katrina en suggereert dat deze een gevolg is van een door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde. De film claimt dat een studie heeft laten zien dat de ijsberen op de Noordpool verdrinken en zodoende bedreigd worden met uitsterven. Klimatologen en andere onderzoekers zijn echter tot de conclusie gekomen dat Gore’s film maar liefst 35 cruciale fouten bevat. Zo vertellen de feiten dat er in 1940 ongeveer vijfduizend ijsberen waren en in 2006 zo’n tweeëntwintigduizend! Daarnaast heeft onderzoek van wetenschappers uitgewezen dat de ijslaag op de zuidpool juist aan het toenemen is en dat de zeespiegel in de komende 100 jaar met niet meer dan ongeveer 40 cm zal stijgen.

Gore’s klimatologische voorspellingen en die van klimaatpessimistische wetenschappers krijgen buitenproportioneel veel aandacht van de wereldleiders en de internationale media. Dit, ondanks het feit dat zijn argumenten niet stoelen op echte wetenschappelijke feiten, maar op de sentimenten van de massa. In een rapport van de Amerikaanse senaat, dat meer dan 400 vooraanstaande wetenschappers van over de hele wereld opvoert, wordt ernstig getwijfeld of de mens schuldig is aan de opwarming van de aarde. Dit rapport is in de Verenigde Staten hard aangekomen. Desondanks laten de media nog steeds weinig ruimte de tegenstanders van Gore’s beweringen aan het woord te laten.

Er bestaan wetenschappelijke rapporten die de verhalen over de opwarming gewoon zwendel noemen. Inmiddels zijn er vele onderzoeken geweest waarbij vastgesteld is dat de klimaatverandering slechts om tienden van een graad gaat en dan ook nog maar voor een bepaalde periode. De aarde warmt al bijna tien jaar niet meer op ondanks een forse toename van de hoeveelheid CO2 in de atmosfeer. Tal van wetenschappers hebben hier reeds op gewezen. De meetgegevens laten zien dat de temperatuurstijging tot stilstand is gekomen. Van een rol van de mens in dit geheel blijkt helemaal niets. Het tijdelijk koeler of warmer worden van het klimaat in een bepaalde periode maakt deel uit van een veel grotere cyclische beweging die om de zoveel decennia terugkeert. Het zou gaan om een puur natuurlijk proces. Diverse natuurkundigen vertellen dat CO2 helemaal niet de reden is van de opwarming van de aarde.

De aarde warmt wel op, maar het is niets anders dan een natuurlijk verschijnsel waar niets aan te doen is. Men laat nadrukkelijk het verband zien tussen zonneactiviteit en de temperatuur op aarde. Ook de invloed van kosmische straling en wolken blijken van invloed op de temperatuur. De bekende Amerikaanse professor aan de staatsuniversiteit van Colorado, dr. William Gray, noemt Gore een ‘lompe onruststoker’ die absoluut niet weet waar hij over praat. Volgens Gray is de mens niet de oorzaak van het opwarmen van de aarde. Gray is niet de eerste de beste, maar een uiterst betrouwbare geleerde die meent dat de temperatuurstijging te maken heeft met een bepaalde oceaancyclus.

De genoemde theorieën staan lijnrecht tegenover de beweringen van Al Gore. De Amerikaanse meteoroloog prof. Richard Lindzen spreekt over ‘klimaathysterie’, waarvan politici handig gebruikmaken om allerlei nieuwe belastingen in te voeren. Honderden wetenschappers in Amerika en Europa hebben, onafhankelijk van elkaar, geprotesteerd tegen de verkeerde voorstelling van zaken door actiegroepen en de media. Merkwaardig is dat deze mensen nauwelijks worden gehoord.

Een onderzoek onder 530 klimatologen heeft uitgewezen dat een zeer groot deel sceptisch staat tegenover de beweringen van Gore en het Intergovernmental Panel on Climate Change (IPCC) van de Verenigde Naties. Ook deze instantie beweert dat de mens de grootste boesdoener is door de CO2-uitstoot. Opvallend is dat deze beweringen door politici meteen maar als feit worden aangenomen en het beleid er op wordt afgestemd.

Talloze kinderen over de hele wereld zijn naar bioscopen gesleept en werden de stuipen op het lijf gejaagd. De global warming hysterie is inmiddels zo groot, dat miljoenen schoolkinderen doodsbang zijn voor het verhaal dat grote aantallen mensen zullen sterven vanwege stijgende oceanen, monsterlijke tornado’s en droogte vanwege de door de mens veroorzaakte opwarming van de aarde. Scholen in Groot-Brittannië mogen de documentaire van Al Gore, An Inconvenient Truth niet zomaar aan hun leerlingen laten zien. Zij moeten er bij vermelden dat er ook andere, wetenschappelijk onderbouwde opvattingen bestaan over het zogenaamde klimaatprobleem, zo oordeelde een rechter nadat een vader van twee schoolgaande kinderen had geprotesteerd tegen het plan de film aan schoolkinderen te tonen.

Door de eeuwen heen hebben warme en koude perioden elkaar opgevolgd. De media citeren al meer dan 100 jaar vermeende ‘deskundigen’ die het ene moment een hitteperiode aankondigen en vervolgens enkele jaren later spreken over een aanstormende ijstijd. Volgens verschillende wetenschappers zijn klimaatveranderingen zo oud als de planeet zelf en is de invloed van de mens hierop vrijwel te verwaarlozen. De laatste 100 jaar is er maar liefst 7 keer een klimaatcrisis voorspeld en geen van deze is uitgekomen. Iedere voorspelling waarschuwde dat complete landen van de wereldkaart zouden verdwijnen en dat miljoenen mensen daarbij het leven zouden verliezen. In 1895 brak er paniek uit omdat natuurkundigen een nieuwe ijstijd aankondigden. In 1920 sprak men van een op handen zijnde opwarming van de aarde, dat herhaalde men nogmaals in de vijftiger jaren van de vorige eeuw. In 1975 schreven de kranten dat er een nieuwe ijstijd aan zat te komen en in 1981 was er weer sprake van een opwarming van de aarde.

Begin jaren tachtig werd de noodklok geluid omdat zure regen de bossen bedreigde. In Duitsland zou het Zwarte Woud binnen enkele decennia afsterven. Ook de Nederlandse loofbossen liepen ernstig gevaar. Dat kwam allemaal doordat de bodem verzuurde. De eerste berichten over de dreiging van zure regen veroorzaakten paniek, ook in Nederland. De Duitse bodemdeskundige Bernhard Ulrich voorspelde zelfs een ‘ecologisch Hiroshima’. Maar twintig jaar later blijkt dat zowel in Nederland als elders in Europa, de bossen gezonder zijn dan ooit.

Het was van tevoren al duidelijk dat de discussie over de CO2-uitstoot extreme vormen zou gaan aannemen en dat de wereldburger daarvoor op termijn diep in de buidel zouden moeten tasten. Men doet voorkomen alsof de vooraanstaande klimaatwetenschappers het volledig met elkaar eens zijn, maar dat blijkt beslist niet zo te zijn. De Europese Unie heeft inmiddels haar klimaatplannen gepresenteerd. Deze plannen komen per jaar uit op maar liefst 90 miljard euro, voor kosten van de Europese belastingbetaler. Iedereen zal moeten meebetalen om de ‘wereld te redden’. Ook de Nederlandse regering is met een goed geregisseerde campagne bezig de burger ervan te doordringen dat maatregelen nodig zijn. De internationale ‘Klimaathysterie’ als nieuwe melkkoe.

Franklin ter Horst