Water bij de wijn

Dirk van Genderen • 86 - 2010 • Uitgave: 19
Veel christelijke organisaties ‘dreigen’ na verloop van tijd het oorspronkelijke doel waarvoor ze zijn opgericht uit het oog te verliezen. Na het vertrek van de oprichters, die een duidelijke visie hadden, komen er anderen in hun plaats die niet altijd net zo gegrepen zijn door diezelfde visie.
Een organisatie die was opgericht om het Evangelie te verkondigen en dat oorspronkelijk helder, duidelijk en met overtuiging deed, gedragen door de gedrevenheid van de eerste mensen, kan na jaren dat vuur kwijtraken en vervlakken doordat de boodschap is vervaagd. De nieuwe werkers bedoelen het goed, maar missen de bevlogenheid van het begin.

Kijk maar om je heen. Tal van zendingsorganisaties die gericht waren op het brengen van het Evangelie wereldwijd zijn meer en meer nadruk gaan leggen op hulpverlening. Is dat dan erg, vraagt u zich wellicht af. Dat is maar net hoe je het bekijkt. Hulp en zending zijn beide nodig, maar alleen christenen zijn in staat het Evangelie te brengen.

Het gaat mij in dit commentaar om de constatering van deze verschuiving en de beoordeling ervan. Ik doe een appèl op bestuurders en leidinggevenden van christelijke organisaties en instellingen om hierop alert te zijn. Houd het doel in het oog. Wat is je bestaansgrond? Het kan nodig zijn terug te keren naar de oorspronkelijke bediening.
En zeker, er zijn altijd wel redenen te bedenken waarom aanpassingen noodzakelijk zijn. Heb dan oog voor het risico dat je je meer laat leiden door ‘financiën’, door ‘de grotere doelgroep’ of door ‘erbij te willen horen, voor vol te worden aangezien’, dan door je unieke reden van bestaan.

Tal van christelijke organisaties zijn hierdoor in de loop van de jaren vervaagd. Ze doen nog wel goed werk, maar ze missen het doel waarvoor ze ooit zijn opgericht. Dat kan op tal van terreinen spelen, zoals in christelijke hulpverlening, christelijk onderwijs, zending en evangelisatie en de verkondiging van het Evangelie via de media.

Wanneer ik wijs op christelijke organisaties en instellingen, dan bedoel ik ook kerken en gemeenten. Daar geldt het gevaar van vervlakking evenzeer, wanneer we water gaan doen bij de wijn van het Evangelie.
Dan wordt er bijvoorbeeld gezegd: ‘Dat staat wel in de Bijbel, maar…’ alsof wij het beter zouden weten dan wat God zegt in Zijn Woord.
Daarbij is de betrouwbaarheid van Gods Woord in het geding. Dat speelt bij onderwerpen als homoseksualiteit en echtscheiding, maar evenzeer bij de vraag of mensen behouden kunnen worden, in de hemel kunnen komen, als ze niet geloven in de Here Jezus, maar wel goed leven, ‘oprecht’ zoeken.
We leven in een tijd waarin kanttekeningen worden geplaatst bij een tekst als Handelingen 4:12. Daar staat overduidelijk dat er slechts één Naam onder de hemel is gegeven waardoor mensen behouden moeten worden, namelijk de Naam van de Here Jezus.

Als het hierover gaat, wordt door steeds meer mensen, ook voorgangers, Gods barmhartigheid eenzijdig benadrukt, terwijl je hen niet hoort over Zijn heiligheid en rechtvaardigheid. ‘God is veel barmhartiger dan wij denken’, klinkt het dan, ‘dus het zou best kunnen zijn dat…’
Wellicht bedoelen deze mensen het goed, maar er wordt wel twijfel gezaaid. Zo’n boodschap is een vals Evangelie. Met grote nadruk leert de Bijbel dat er alleen behoud is door geloof in de Here Jezus Christus. Laten we dat vasthouden. En laat ons dat aansporen om ook anderen het Evangelie te brengen.

Ik wijs niet alleen met de vinger naar anderen, maar zeg dit ook tegen mezelf, tegen onszelf als Het Zoeklicht. Laten we waakzaam blijven en alert.
Er is een nieuwe toewijding nodig van de werkers aan het front en van de lezers, de achterban. We zijn anno 2010 dichter bij de wederkomst van de Here Jezus dan ooit tevoren. Iedereen moet dat weten. Word wakker, ontwaak en maak anderen wakker! Opdat we Hem verwachten en bereid zijn Hem te ontmoeten.

Dirk van Genderen