9/11 - vijf jaar later
dr. George Weigel • 82 - 2006/07 • Uitgave: 22
Vijf jaar geleden stonden we bij de puinhopen in Manhattan, de smeulende ravage van het Pentagon en restanten van airliner United 93 in Pennsylvania, toen de meeste Amerikanen zich instinctief en volkomen terecht realiseerden dat het land in oorlog was. Maar met wat? Of met wie? Wat werd er precies bedreigd en welke waren de drijfveren van de vijand die op deze wijze toesloeg?
Deze vragen zijn sindsdien onderwerp van gezond debat geweest in onze volwassen democratie. De recente gebeurtenissen in Libanon zouden een verhelderend licht hebben moeten werpen op dit debat. Onze vijanden mogen dit de laatste ronde noemen van de Islam tegen de Kruisvaarders. Wij noemen het liever bij de naam zelf: wereldwijde oorlog tegen radicaal islamitisch jihadisme, dat niets anders tot doel heeft dan de onderwerping van de hele wereld, door geweld zoals, in hun visie, bedoeld wordt door Allah.
Deze oorlog omvat de gehele wereld. Het is onzuiver om te spreken van de Afghaanse oorlog, of de Irak-oorlog, of de Libanon-oorlog, alsof het om onderscheiden incidenten gaat. Het zijn verschillende fronten in dezelfde oorlog. En of de vijand nu soennitisch of sjii'itisch radicalisme is (of een gelegenheidsverbond van beide), het strategisch doel is hetzelfde: de islam op te leggen, want dat is wat Allah vraagt en… zo het einde der tijden te bespoedigen: de komst van 'De Twaalfde Imam’ en het komende koninkrijk.
Hezbollah heeft nooit enig excuus nodig gehad om een front te openen en raketten te lanceren op Israël en welbewust vrouwen en kinderen te raken. Het was Hezbollah erom te doen de aandacht af te leiden van Iran en haar nucleaire plannen, juist op het moment dat de G8, de Verenigde Naties en de Europese Unie serieuze druk op Iran in voorbereiding hadden. Nogmaals: dezelfde oorlog wordt gevochten op verschillende fronten, anders dan de wereldoorlogen van de 20e eeuw.
Vijf jaar na 9/11, geconfronteerd met een vijand die bereid is tientallen jaren, of zelfs eeuwen door te gaan met de strijd tegen het Westen, zien we het Westen zelf bezig met moreel zelfonderzoek en zelfkritiek, om te komen tot de verkeerde houding van zinloze zelfkastijding. Premier Tony Blair zei daarom heel juiste dingen in een recente toespraak in Los Angeles:
"…Het is ongelofelijk, dat in de Westerse opinie het idee blijkt te leven, dat het wereldwijde terrorisme ergens onze eigen schuld is. Niemand die kijkt naar de activiteiten in relatie tot terrorisme, kan ontkennen dat dit geschiedt in bijna elk land van betekenis. Het is gericht tegen de Verenigde Staten en zijn bondgenoten, maar evenzeer tegen landen die zeker niet als bondgenoten van het Westen zijn te kenmerken. Het is ook onzin om te suggereren dat armoede de oorzaak zou zijn. Natuurlijk zullen zij armoede gebruiken voor hun doelen. Maar deze fanaten zelf zijn geen kampioenen in economische ontwikkeling. Het is uitsluitend gebaseerd op religieus extremisme. Dát is het feit! En niet zómaar religieus extremisme, maar specifiek moslimextremisme.
Het Westen moet ook zien wat er op het spel staat in deze oorlog: niets minder dan de morele waarheden die het hart vormen van onze beschaving: de onschendbaarheid van onschuldig menselijk leven; de heiligheid van de menselijke religieuze overtuiging, de waardigheid van ieder mens als de drager van onvervreemdbare rechten, het morele gezag van overeenstemming in vrijheid bóven de dwang van politieke methodes. Radicaal jihadisme ontkent elk van deze waarheden en beschouwt ze als gruwelijkheden. Ik gebruik bewust het woord 'morele waarheden' boven de veelgebruikte term ‘normen en waarden’. Wat vandaag gebeurt in het Midden-Oosten, in Afghanistan en daarbuiten is een fundamentele strijd om de waarden, die onze toekomst vorm moeten geven. Niets minder dan dát is het waarom het gaat.
We beleven een soort midden-jaren-’30-moment. De vijand is gemotiveerd en meedogenloos, hij heeft zijn eigen verdedigers en hij rekent met onze zwakheden. Het Westen moet niet weer de fout maken van het sussen van de toestand.
Dr. George Weigel
Dr. Weigel is een vooraanstaande Amerikaanse commentator
(vertaling: F. ter Velde)
Deze vragen zijn sindsdien onderwerp van gezond debat geweest in onze volwassen democratie. De recente gebeurtenissen in Libanon zouden een verhelderend licht hebben moeten werpen op dit debat. Onze vijanden mogen dit de laatste ronde noemen van de Islam tegen de Kruisvaarders. Wij noemen het liever bij de naam zelf: wereldwijde oorlog tegen radicaal islamitisch jihadisme, dat niets anders tot doel heeft dan de onderwerping van de hele wereld, door geweld zoals, in hun visie, bedoeld wordt door Allah.
Deze oorlog omvat de gehele wereld. Het is onzuiver om te spreken van de Afghaanse oorlog, of de Irak-oorlog, of de Libanon-oorlog, alsof het om onderscheiden incidenten gaat. Het zijn verschillende fronten in dezelfde oorlog. En of de vijand nu soennitisch of sjii'itisch radicalisme is (of een gelegenheidsverbond van beide), het strategisch doel is hetzelfde: de islam op te leggen, want dat is wat Allah vraagt en… zo het einde der tijden te bespoedigen: de komst van 'De Twaalfde Imam’ en het komende koninkrijk.
Hezbollah heeft nooit enig excuus nodig gehad om een front te openen en raketten te lanceren op Israël en welbewust vrouwen en kinderen te raken. Het was Hezbollah erom te doen de aandacht af te leiden van Iran en haar nucleaire plannen, juist op het moment dat de G8, de Verenigde Naties en de Europese Unie serieuze druk op Iran in voorbereiding hadden. Nogmaals: dezelfde oorlog wordt gevochten op verschillende fronten, anders dan de wereldoorlogen van de 20e eeuw.
Vijf jaar na 9/11, geconfronteerd met een vijand die bereid is tientallen jaren, of zelfs eeuwen door te gaan met de strijd tegen het Westen, zien we het Westen zelf bezig met moreel zelfonderzoek en zelfkritiek, om te komen tot de verkeerde houding van zinloze zelfkastijding. Premier Tony Blair zei daarom heel juiste dingen in een recente toespraak in Los Angeles:
"…Het is ongelofelijk, dat in de Westerse opinie het idee blijkt te leven, dat het wereldwijde terrorisme ergens onze eigen schuld is. Niemand die kijkt naar de activiteiten in relatie tot terrorisme, kan ontkennen dat dit geschiedt in bijna elk land van betekenis. Het is gericht tegen de Verenigde Staten en zijn bondgenoten, maar evenzeer tegen landen die zeker niet als bondgenoten van het Westen zijn te kenmerken. Het is ook onzin om te suggereren dat armoede de oorzaak zou zijn. Natuurlijk zullen zij armoede gebruiken voor hun doelen. Maar deze fanaten zelf zijn geen kampioenen in economische ontwikkeling. Het is uitsluitend gebaseerd op religieus extremisme. Dát is het feit! En niet zómaar religieus extremisme, maar specifiek moslimextremisme.
Het Westen moet ook zien wat er op het spel staat in deze oorlog: niets minder dan de morele waarheden die het hart vormen van onze beschaving: de onschendbaarheid van onschuldig menselijk leven; de heiligheid van de menselijke religieuze overtuiging, de waardigheid van ieder mens als de drager van onvervreemdbare rechten, het morele gezag van overeenstemming in vrijheid bóven de dwang van politieke methodes. Radicaal jihadisme ontkent elk van deze waarheden en beschouwt ze als gruwelijkheden. Ik gebruik bewust het woord 'morele waarheden' boven de veelgebruikte term ‘normen en waarden’. Wat vandaag gebeurt in het Midden-Oosten, in Afghanistan en daarbuiten is een fundamentele strijd om de waarden, die onze toekomst vorm moeten geven. Niets minder dan dát is het waarom het gaat.
We beleven een soort midden-jaren-’30-moment. De vijand is gemotiveerd en meedogenloos, hij heeft zijn eigen verdedigers en hij rekent met onze zwakheden. Het Westen moet niet weer de fout maken van het sussen van de toestand.
Dr. George Weigel
Dr. Weigel is een vooraanstaande Amerikaanse commentator
(vertaling: F. ter Velde)
