Afval!

Hans van den Berg • 84 - 2008 • Uitgave: 16
In deze weken van opruimen en klaarmaken voor vertrek uit ons huis, word ik nogal geconfronteerd met dit onderwerp. Inmiddels is er een grote container op ons erf geplaatst, waar ik nu geleidelijk aan van alles in deponeer wat voor ons geen waarde (meer) heeft, of wat door ons niet meer gebruikt kan worden. Soms zelfs nog ongebruikte spullen en toch al gedegradeerd tot afval, of vuilnis! Soms weet ik het niet en dan loop ik vertwijfeld heen en weer, of het nu weg moet, of dat we het (weer) meenemen naar onze volgende stek! Van anderen krijg ik vaak eenzelfde advies: ‘zet het op Marktplaats.nl (dan ben je het zo kwijt!). Nou, echt niet. We hielden ook al een soort boelhuis en de opbrengst zou voor een ‘goed doel’ zijn! Nou, echt niet. Mensen hoeven het niet, ze hebben alles al, of ze willen nieuw, of het is nóg te duur! En er is zó veel en we hebben het zó goed! Hoe goed? Dat kun je zien aan wat we wegdoen, of weggooien. Vandaag haalde ik nog een lading gebruikte kleding op voor een stichting, een bus vol. En gebruikt? Soms is het nog als nieuw!
De afvalhoop groeit en de vuilnisberg neemt zienderogen toe. De verbrandingsovens komen nooit meer tot rust. De gemeentewerven verzamelen elke dag tonnen afval en de recyclinggebouwen staan mudvol met onze afdankertjes! En door de straten van steden en dorpen trekken dagelijks, en élke week, de vuilnisauto’s, op zoek naar ‘grijs’ of ‘groen’! De websites met miljoenen aanbiedingen trekken elke dag talloze bezoekers, die op zoek zijn naar iets, of alleen maar nieuwsgierig de rubrieken afspeuren. Een gelukkige bijkomstigheid van onze verspillingen is dat stichtingen die zich inzetten voor de behoeftige medemens, er op een voordelige manier mee verder kunnen. Daarnaast bestaat er voor mensen met heel weinig geld toch de mogelijkheid om een huis of appartement volledig in te richten, met ónze gebruikte spullen!
Hoe dan ook, we zouden ons moeten schamen over de manier waarop we vaak omgaan met al die producten, gemaakt uit grondstoffen die de aarde ons levert en die we zo gemakkelijk weer afschrijven, en vervangen!
Dat in tegenstelling met het feit dat wij, wat ons geestelijk leven betreft, veel méér zouden moeten afschrijven als vuilnis, maar het maar al te graag behouden - en koesteren! Paulus schrijft daarover aan de Fillipenzen en gebruikt zichzelf als voorbeeld. De verschillende Bijbelvertalingen hebben het over ‘drek’ (St.vert.), ‘vuilnis’ (NBG), of ‘afval’ (NBV).
Paulus schrijft: “Maar wat voor mij winst was, ben ik omwille van Christus als verlies gaan beschouwen. Sterker nog, alles beschouw ik als verlies. Het kennen van Christus Jezus, mijn Here, overtreft immers alles. Omwille van Hem heb ik alles prijs gegeven; ik heb alles als afval weggegooid. Ik wilde Christus winnen en één met Hem zijn - niet door mijn eigen rechtvaardigheid omdat ik de wet naleef, maar door die van God, de rechtvaardigheid die er is door het geloof in Christus” (Fil. 3:8, NBV).
Het lijkt misschien ingewikkeld, maar wat Paulus hier zegt tegen zijn tijdgenoten, en vandaag tegen u en mij, is heel goed te begrijpen. In feite leert hij dat, wil je God de Vader en zijn Zoon Jezus beter leren kennen, dan moet je álles wat dat ‘leren kennen’ in de weg staat en belemmert, opruimen! Opruimen als afval, als vuilnis!
Denk niet dat Paulus een doetje was en geen kant meer uit kon en daarom maar met zo’n soft verhaaltje kwam en alles voor vuilnis uitmaakte, waarin hij mislukt was! Warempel niet! Hij was één van de meest geleerde en geslaagde mensen van zijn tijd. Hij behoorde tot de elite van de religieuze klasse!
Maar hij had dé Waarheid ontdekt; niet door alle wetten en regels, opgelegd door wetgeleerden en farizeeërs, stipt na te leven en zo zijn eigen rechtvaardigheid voor God te bewerken. Nee, Gods Woord en Geest hadden hem duidelijk gemaakt dat er slechts één Weg was om door God gerechtvaardigd te worden: geloven in Jezus Christus als Verlosser en Redder! Gods Woord, de Bijbel, leert ons vandaag, bij monde van Paulus, dat het beste wat het leven kan bieden, alle prestaties, eer, roem en rijkdom en wat niet al, dat mensen vierentwintig uur per dag bezig en wakker houdt, het niet háált bij het kénnen van God en bij een hechte, intieme relatie met de Here Jezus! En als ál die dingen dát in de weg staat, dan behoren ze tot de categorie vuilnis en moeten ze als afval verwijderd worden, direct!
Ik hoop dat je mij goed begrijpt; natuurlijk mag je genieten van alles wat God geeft aan genade, goedheid en zegeningen. Maar als het alleen dát maar is - en er in feite voor de Gever van dat álles geen plaats is, en geen tijd, of slechts minimaal - dan mis je het Beste, voor nu en eeuwig, en zul je verstikken in het vuilnis!
Als je almaar bezig bent om krampachtig ‘goed’ te leven, omdat je nog steeds denkt dat je door prestaties je eigen rechtvaardigheid moet bewerken, ook dán ga je het Beste missen!
Jezus alleen heeft ALLES volbracht aan het kruis! Voor u, voor jou, voor mij. Daar valt niets aan toe te voegen! Kom tot een levende relatie met Hem, geef Hem de éérste plaats in je leven en ruim alle vuilnis op! Hij alleen is het waard! En laat je onderwijzen, door Gods Woord en zijn Geest! Dan zul je de Waarheid leren kénnen, en de Waarheid zal je vrijmaken (Joh.8:32)!

H. van den Berg