Alleen de Bijbel...?

Feike ter Velde • 80 - 2004/05 • Uitgave: 10
Vanuit de Reformatie kennen we de frase: Sola Scriptura - Alleen de Schrift. Dat is een kostbare waarheid. Maar hoe gaat het in de praktijk? Voldoen we daar wel aan in het kerkelijke leven? Kunnen we er wel aan voldoen? Of is het slechts een holle frase? Moeten we er niet eerlijk over worden en zeggen: "We hebben het laten liggen. Wat moeten we doen?" Over het ‘genoeg’ van de Bijbel.

Bijbelgetrouwe christenen zijn mensen, die geloven dat de Bijbel het onfeilbare Woord van God is, geïnspireerd door de Heilige Geest en absoluut gezag heeft over ons leven. Het is goed om daarbij toch ook een paar vragen te stellen. Vragen aan onszelf, als wij zeggen te geloven dat de Bijbel het onfeilbare Woord van God is, wat bedoelen we dan en vooral: hebben we daar genoeg aan? Of ligt dat toch anders?

Het gezag van de Bijbel
Allereerst moeten we vaststellen of we geloven in het gezag van de Bijbel. Wie zegt te geloven in het gezag van de Bijbel over leer en leven, staat in de goede traditie van de Reformatie. In bijbelgetrouwe kerken van reformatorische en evangelische signatuur wordt steevast gelooft in het gezag – de autoriteit – van de Bijbel, in leer en leven. Dat is zogenaamde moslimfundamentalisme. Die beroepen zich ook blindelings op geschreven teksten – de Koran. Dit is niet de plaats om de Koran te houden tegen het licht van de Bijbel. Dat komt later op deze plek zeker nog wel aan de orde. We zullen dan ook zien dat de Koran niets met de Bijbel van doen heeft, behalve dat bijbelse namen en geschiedenissen zijn overgenomen, teneinde – zeshonderd jaar na Christus – te komen zeggen dat de Bijbel niet juist is. Overigens wordt daar geen enkele bewijsvoering bij geleverd.
Het gezag van de Bijbel is niet moeilijk te geloven, omdat dat kan steunen op de aard van de Bijbel zelf èn op het getuigenis van de Heilige Geest in het hart van elke gelovige. Bij het lezen van de Bijbel blijft het niet alleen bij het ‘geloven’ in het gezag van de Bijbel, maar dat wordt een vaste innerlijke overtuiging. Dit laatste is ook nodig. Het moet niet bij een ‘theorie’ blijven, of bij een nazeggen van anderen. Het moet worden tot een innerlijke overtuiging, die in het hart gelegd wordt door de Heilige Geest vanuit de waarheid van de Bijbel. Elke gelovige gaat zien en ervaren, dat hier Woord en Geest op een wonderbare wijze samenwerken. Die innerlijke overtuiging van de Geest breekt alle natuurlijke weerstand in ons af. Want "de natuurlijke mens" – dat is de zondaar, die we van nature zijn – wil niet buigen voor het gezag van de Bijbel, noch dat gezag erkennen. Als we zeggen dat de Bijbel Gods Woord is, betekent dat dat alle woorden van de Bijbel woorden van God zijn, die òf worden gehoorzaamd dan wel niet worden gehoorzaamd. Daaruit moet blijken waar we staan. M.a.w. is het alleen theorie, of in het ons een innerlijke overtuiging geworden en blijkt dat vervolgens uit de praktijk van ons leven. "De ongeestelijke mens aanvaardt niet hetgeen van de Geest Gods is, want het is hem een dwaasheid en hij kan niet verstaan" (1Cor. 2:14). Het is het Woord zelf dat door de Geest een wonderbaar werk doet in ons leven.

We kunnen niet ‘bewijzen’ dat de Bijbel het Woord van God is, omdat er buiten dat Woord geen hoger gezag bestaat, dat zou moeten bewijzen dat de Bijbel wel of niet Gods Woord is. De Bijbel zelf is het hoogste gezag. Noch enige menselijke redenering, noch enige menselijke logica of wetenschappelijk betoog zijn in staat aan te tonen dat de Bijbel Gods Woord is. Want dan zou dat gezag stellen bóven de Bijbel zelf.
Natuurlijk zijn er wel andere argumenten, buiten de Bijbel zelf, maar die onderschrijven slechts wat de Bijbel zelf ons heeft geleerd, namelijk dat het Gods Woord is. Als we uit buitenbijbelse bronnen weten dat de bijbel ook geschiedkundig juist en accuraat is dan is dat goed om te vernemen. Net zo goed om te horen van een bijbelwetenschapper dat de Bijbel innerlijk consistent is en een eenheid vormt. En ook dat profetie letterlijk is vervuld en ook wòrdt vervuld. Al deze dingen ondersteunen de innerlijke overtuiging – die we van het Woord en van de Geest hebben ontvangen – dat de Bijbel het Woord van God is.

De Bijbel is genoeg
Dan gaan we ook zien dat de Bijbel genoeg is om ons het verlossende Evangelie van de Here Jezus Christus duidelijk te maken, om ons levenspad te verlichten en om Gods geboden te verstaan. De Heilige Geest bevestigt dat Woord in elk gelovig hart, houdt de gelovige staande in Gods kracht. De Bijbel staat ons niet toe er iets aan toe te voegen noch aan af te doen. Ook niet enig kerkelijk belijdenisgeschrift. Fijn dat die er zijn, maar zij kunnen niets toevoegen, noch afnemen van het Woord van God. Helaas gaat dat in de praktijk heel vaak fout en komen allerlei geschriften boven de Bijbel te staan. Daardoor raakt de Bijbel als het Woord van God uit het zicht, worden mensen afhankelijk, onzeker van hun heil, en de Bijbel gaat uiteindelijk dicht. Dan blijft alleen een dode traditie over.

Laten we ons afvragen: is het onze innerlijke overtuiging dat de Bijbel Gods Woord is en daarmee ook absoluut genoeg om ons tot Christus te brengen en christenleven te leven. Net als de eerste christenen. Woord en Geest staan daarvoor garant.

Feike ter Velde