Als jouw ogen opengaan (2)
Willem de Vink • 78 - 2002/03 • Uitgave: 9
En Hij vatte de blinde bij de hand en bracht hem buiten het dorp…
Marcus 8 vers 23
Saai. Veel mensen kunnen niets anders van hun leven zeggen dan saai. Hoe komt dat? Waarom zit je zo vaak opgesloten in de sleur van alledag? Waarom merk je zo weinig van God?
Je lijkt wel die blinde van Betsaïda, dat Joodse dorp, waar de Romeinen een stad van hadden gemaakt. Imposant hoor, die muren, die poorten, die snelweg waar karavanen en legers langskomen. Geweldig, die kaden waar de vissersboten aanleggen en hun vangst verhandelen. Leuk, die winkelboulevards. Maar je hebt geen deel aan dat enerverende leven, je bent buitengesloten, blind. Je beweegt je langs vaste patronen, over dezelfde weg die je elke dag aflegt. Je geeft de standaard antwoorden, ingekapseld in vlakke gevoelens. Niets is de moeite waard. Nooit verandert er iets. En er is niemand die je wegrukt uit die sleur. Wacht even — zijn er geen mensen die jou op Jezus wijzen? Hij is dichtbij; heb jij je nooit laten meenemen? Ja, daar gaat het om als je wilt dat alles anders wordt.
Kijk, wil je uit de sleur stappen, dan zul je niet bang moeten zijn om een onbekende kant uit te gaan. Die blinde liet zich meenemen, ook al stootte hij z'n tenen aan onbekende stenen. Jezus nam hem bij de hand, en leidde hem naar plek waar-ie nog nooit geweest was, buiten de poort, ver van z’n woning, via een weg waar-ie totaal onbekend mee was. Jezus hield hem vast, maar hij moest Hem wel vertrouwen. Blind vertrouwen, zo kun je dat wel noemen, ja. Zijn voeten schuifelden over onbekend terrein, hij hoorde andere geluiden om zich heen, snoof vreemde geuren op. En dat was precies Jezus’bedoeling.
Wanneer je je veiligheidsgrenzen opgeeft kun je verder komen. Ben je los, dan ben je vrij om iets nieuws te ontvangen. Op onbekend terrein kan een wonder gebeuren. Iedereen die met Jezus optrekt kan je vertellen hoe waar dit is. Het draait in het normale christenleven altijd om de vraag of je je wilt overgeven aan Jezus, zodat Hij met je verder kan gaan. Wil je dat, dan zul je de bekende, veilige patronen waarin je leeft los moet moeten en Hem moeten vertrouwen als Hij je meeneemt naar onbekend gebied Die blinde stond Hem dat toe. Kijk hoe hij meeging: strompelend, zwetend, onzeker. Maar toch. Het leverde hem niet alleen nieuwe ogen op, of een andere kijk op z’n bestaan maar een compleet nieuw leven.
Weg uit de sleur, dankzij Jezus!
Willem de Vink
Marcus 8 vers 23
Saai. Veel mensen kunnen niets anders van hun leven zeggen dan saai. Hoe komt dat? Waarom zit je zo vaak opgesloten in de sleur van alledag? Waarom merk je zo weinig van God?
Je lijkt wel die blinde van Betsaïda, dat Joodse dorp, waar de Romeinen een stad van hadden gemaakt. Imposant hoor, die muren, die poorten, die snelweg waar karavanen en legers langskomen. Geweldig, die kaden waar de vissersboten aanleggen en hun vangst verhandelen. Leuk, die winkelboulevards. Maar je hebt geen deel aan dat enerverende leven, je bent buitengesloten, blind. Je beweegt je langs vaste patronen, over dezelfde weg die je elke dag aflegt. Je geeft de standaard antwoorden, ingekapseld in vlakke gevoelens. Niets is de moeite waard. Nooit verandert er iets. En er is niemand die je wegrukt uit die sleur. Wacht even — zijn er geen mensen die jou op Jezus wijzen? Hij is dichtbij; heb jij je nooit laten meenemen? Ja, daar gaat het om als je wilt dat alles anders wordt.
Kijk, wil je uit de sleur stappen, dan zul je niet bang moeten zijn om een onbekende kant uit te gaan. Die blinde liet zich meenemen, ook al stootte hij z'n tenen aan onbekende stenen. Jezus nam hem bij de hand, en leidde hem naar plek waar-ie nog nooit geweest was, buiten de poort, ver van z’n woning, via een weg waar-ie totaal onbekend mee was. Jezus hield hem vast, maar hij moest Hem wel vertrouwen. Blind vertrouwen, zo kun je dat wel noemen, ja. Zijn voeten schuifelden over onbekend terrein, hij hoorde andere geluiden om zich heen, snoof vreemde geuren op. En dat was precies Jezus’bedoeling.
Wanneer je je veiligheidsgrenzen opgeeft kun je verder komen. Ben je los, dan ben je vrij om iets nieuws te ontvangen. Op onbekend terrein kan een wonder gebeuren. Iedereen die met Jezus optrekt kan je vertellen hoe waar dit is. Het draait in het normale christenleven altijd om de vraag of je je wilt overgeven aan Jezus, zodat Hij met je verder kan gaan. Wil je dat, dan zul je de bekende, veilige patronen waarin je leeft los moet moeten en Hem moeten vertrouwen als Hij je meeneemt naar onbekend gebied Die blinde stond Hem dat toe. Kijk hoe hij meeging: strompelend, zwetend, onzeker. Maar toch. Het leverde hem niet alleen nieuwe ogen op, of een andere kijk op z’n bestaan maar een compleet nieuw leven.
Weg uit de sleur, dankzij Jezus!
Willem de Vink
