Anna - Wat een weduwe!

Els ter Welle • 80 - 2004/05 • Uitgave: 20
Ze was zeven jaar getrouwd toen ze een enorme klap te verwerken kreeg: haar man stierf. Ze was nog zo jong, hoe moest haar leven nu verder. Zou ze ooit nog gelukkig worden…?

We slaan nu een heleboel jaren over. In de tempel speelt zich een opmerkelijk tafereel af. Toch merkt bijna niemand het op. Jozef en Maria zijn daar met hun eerstgeboren Zoon om Hem aan de Here voor te stellen. Wat zal de hemelse Vader ontroerd zijn geweest op het moment dat Maria haar kind, Zijn eigen Zoon, in de armen neemt om het aan Hem te laten zien en op te dragen. De priester zegent de baby, zoals hij alle eerstgeboren zonen zegent, maar hij weet niet dat dit jongetje de Messias is.

Er zijn echter twee mensen in de tempel die dat wèl weten. Een man en een vrouw: Simeon en Anna. Beide geslachten zijn vertegenwoordigd om getuige te zijn van de komst van de Messias. Zowel mannen als vrouwen krijgen deel aan het heil en de verlossing door de Here Jezus Christus!

Er is heel veel moois te vertellen over Simeon, maar we gaan kijken naar Anna. Zij is de weduwe. Op dit moment is zij 84 jaar. En wat zien we? Een vrouw met een vervuld leven. Ze is niet een verbitterde oude vrouw geworden ondanks het feit dat ze nooit meer is hertrouwd. Dit wordt in Lukas 2 als lof over haar verteld. Waarschijnlijk heeft ze gekozen om ongetrouwd te blijven om daardoor de Here God, onverdeeld te kunnen dienen.* Want dat deed ze. Ze diende God onafgebroken in de tempel, met vasten en bidden, nacht en dag! Ze gaf zich helemaal aan een leven van gebed. Zij bad voor anderen en daarmee diende ze God.

De Farizeeën deden ook lange gebeden en vastten ook regelmatig, maar zij dienden zichzelf. Hun motivatie was verkeerd. Zij deden het om door de mensen gezien en geëerd te worden. Anna deed wat goed was, maar ook vanuit goede beweegredenen en met een goed doel. Zij had Gods eer op het oog. God roept ons op om Hem te dienen. Ook als we oud zijn. Iedereen is nodig. De gemeente groeit door de dienst van al zijn geledingen naar de kracht die elk lid op zijn wijze oefent! (Ef.4:16).
Er is in het Koninkrijk van God ‘dienstplicht’ voor iedereen. Er is geen AOW wel ATV (arbeidstijdverkorting) en ook arbeidsaanpassing.
Ieder mag God dienen op zijn of haar wijze. Dat is afhankelijk van je gaven en talenten, maar ook van je levensomstandigheid. Als ons lichaam zwakker wordt en we niet meer zo actief kunnen zijn, hebben we vaak meer rust en tijd om voorbede te doen. Wat een belangrijk aandeel hebben we dan in Gods werk!
Als we ouder worden gaat het niet zozeer om wat we doen maar om wie we zijn.

Waarschijnlijk woonde Anna in de tempel. Ze was er onafgebroken dag en nacht. Zo kon ze voor veel mensen iets betekenen door wie ze was. Zij was een levend voorbeeld. En dat is de belangrijkste bijdrage die ouderen kunnen leveren.

En wordt er vermeld: Anna is een profetes. In de 300 jaar die er tussen het Oude en Nieuwe Testament liggen, is er geen of nauwelijks Godsopenbaring geweest. Maar tijdens dit opmerkelijke gebeuren in de tempel, herleeft de profetie. Zowel Simeon als Anna stemmen samen in de zekerheid, dat dit kind de beloofde Messias is. En de hoogbejaarde Anna verstopt dit blijde nieuws niet onder stoelen of banken. In Lukas 2:38 (Het Boek) staat: ‘Aan iedereen die uitkeek naar de bevrijding van Jeruzalem, vertelde zij dat de Christus was gekomen. Wat een weduwe!

Els ter Welle

* 1 Cor. 7:32-35