Anno Domini 2010
Feike ter Velde • 86 - 2010 • Uitgave: 1
Het tiende jaar van de 21e eeuw na Christus ligt voor ons. En de wereld is vol van onzekerheden, onveiligheden, onbekende ontwikkelingen in economie, klimaat, politiek en moraal. Ook het afgelopen jaar sneuvelden er wereldwijd zo’n vijftig miljoen ongeboren kinderen in de schoot van hun moeder, waarvan tegen de dertigduizend in Nederland. Meer jongeren gingen zwerven over straat, zonder inkomen en dak boven hun hoofd. Alle welvaart ten spijt zijn we er niet beter op geworden. Huwelijken en gezinnen brokkelden verder af. De meeste kerken zijn druk met zichzelf, net zoals bijna iedereen. Hoe gaat het worden in de wereld van 2010?
Misschien vierden veel mensen de afgelopen jaarwisseling meer denkend aan wat gelukkig voorbij is, dan met verwachting van wat komen gaat. Voor anderen is het een nieuwe start, met voortzetting van vele oude gewoonten. Velen zullen zuchten over wat gaat komen, maar vaak denken we niet na over wat we zelf kunnen veranderen.
Voor een christen is het echter een nieuw ‘Jaar onzes Heren’ - een Anno Domini. Want elke christen die de Bijbel serieus heeft leren nemen, heeft geleerd te leven in de verwachting van wat God gaat doen; heeft geleerd te vragen: Here wat kan ik doen?; heeft geleerd te wandelen in de goddelijke liefde, de Agapè die door de Geest aan elke gelovige is gegeven (Romeinen 5:5).
Wandelen in die liefde drijft de vrees voor de toekomst uit. Want zolang we hier op aarde zijn, mogen we van de liefde Gods uitdelen aan anderen. Dat is ook een leerproces, maar het is het beste groeimiddel voor het geestelijk leven. Hoe meer je weggeeft, des te meer ontvang je. Bij alle onzekerheden die er zijn en onzekerheden die ons op soms onverantwoordelijke wijze door media en wetenschappers worden aangepraat, weet elke christen dat de levende God alle dingen in handen heeft, in de hemel én op de aarde. Die weet dat de Here Jezus alle dingen draagt door het Woord Zijner kracht (Hebreeën 1:3) en dat de dag komt dat de Here de schepping niet gaat en niet laat verwoesten, maar de schepping gaat verlossen!
Het goede nieuws is dat de aarde sinds 1979 niet meer verder opwarmde, terwijl de uitstoot van zogenaamde broeikasgassen onverminderd is voortgegaan. Dat mochten wij niet horen of weten van de klimaatalarmisten, maar ’t lekte uit. Conclusie: mogelijk hebben die twee dingen niets met elkaar te maken, maar dat past niet in het doemscenario dat al sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw door de Club van Rome werd ingezet en door de media en de Verenigde Naties - afdeling klimaat - wordt voortgezet.
Milieureligie
Omdat de levende God, de Schepper, steeds luidruchtiger wordt ontkend en buiten de wereldwerkelijkheid is gezet, wordt de schepping zelf steeds meer tot een afgod. We worden dagelijks geïnformeerd over de opwarming van de aarde, waarbij ons vanuit de Verenigde Naties wordt gezegd dat ‘alle wetenschappers’ het erover eens zijn. Althans dat is de geur die achterblijft. Maar niets is minder waar. Men weet niet waardoor de opwarming van de aarde wordt veroorzaakt, of menselijk handelen er wel enige invloed op heeft, of dat bijvoorbeeld de zonneactiviteit er wat mee te maken heeft. Maar de meeste mensen weten niet beter dan dat door de uitstoot van broeikasgassen de aarde opwarmt. Wel, daarover bestaat in de wereld van de wetenschap een grote mate van meningsverschil. Het zijn echter de media, de invloedrijke milieugroepen en de milieugoeroes, die ons ‘Moeder Aarde’ voorstellen als lijdende godin, vanwege de slechte mensen die maar in auto’s blijven rijden en hun huis warm stoken in koude tijden. Zij prediken ons hun sombere toekomstverwachting op basis van hun religieuze, uit New Age voortgekomen, denkbeelden.
Dat is begonnen met de Club van Rome en de zure regen, die toen bezig was heel aarde te verwoesten. De natuurlijke hulpbronnen zoals olie, aardgas en steenkool, zouden weldra uitgeput zijn en we kunnen de lucht straks niet meer inademen. Maar van hun valse profetieën is niets uitgekomen. En iemand zei: “Als het sneeuwt is de sneeuw nog gewoon wit.”
In december vond de grootste klimaatconferentie ooit plaats in Kopenhagen, met vijftienduizend delegatieleden uit 192 landen. Ze kwamen natuurlijk wel allemaal per vliegtuig, waarvan men wel vindt dat die ernstig aan de uitstoot van broeikasgas meewerkt. Thuis rijden ze ook allemaal in een grote auto en de bekendste milieugoeroe Al Gore woont in een enorm huis vol met elektrische apparaten voor het comfort van mijnheer. Mag natuurlijk wel, maar het moest wel eerst in de hele wereld bekend worden dat Al Gore zelf ongeveer twintig keer meer energie gebruikt in zijn huis (van tientallen kamers en acht badkamers) dan de gemiddelde Amerikaan, voordat hij een milieuvriendelijker energiegebruik ging toepassen en zijn huis daartoe razendsnel liet verbouwen.
Geloofwaardig? Niet erg. Ook niet als hij weigert kennis te nemen van de wetenschappelijke resultaten van een onderzoek dat aantoont dat de gemiddelde temperatuur op aarde sinds 1997 niet meer stijgt, terwijl de CO2-uitstoot de mars omhoog gewoon doorzette. Hij vond niet dat hij dat rapport moest lezen net voordat de Kopenhagenconferentie zou beginnen. Wel erkende hij publiekelijk dat CO2 en de temperatuur op aarde misschien toch niet zo veel met elkaar hadden te maken. Maar juist dat is de basis van de hele wereldwijde milieuhype. Gelukkig konden we het wel lezen in dagblad Trouw (zaterdag 5 december 2009), maar andere media lieten het belangwekkende nieuws nagenoeg geheel weg.
Er worden ondertussen miljarden euro’s gepompt in maatregelen, waarvan niemand weet of er enig resultaat van is te verwachten. De hele wereld zit in de houdgreep van de nieuwe religie met haar ‘stervende’ godin die Aarde heet en het toverwoord milieu als theologie.
De Bijbel zegt: ‘Want toorn van God openbaart zich van de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van mensen, die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden, daarom dat hetgeen van God gekend kan worden in hen openbaar is, want God heeft het hun geopenbaard. Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben. Immers, hoewel zij God kenden, hebben zij Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar hun overleggingen zijn op niets uitgelopen, en het is duister geworden in hun onverstandig hart. Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaas geworden, en zij hebben de majesteit van de onvergankelijke God vervangen door hetgeen gelijkt op het beeld van een vergankelijk mens, van vogels, van viervoetige en van kruipende dieren.
Daarom heeft God hen in hun hartstochten overgegeven aan onreinheid, zodat bij hen het lichaam onteerd wordt. Zij immers hadden de waarheid Gods vervangen door de leugen en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen’ (Romeinen 1:18-25).
Economie
De hele wereld spreekt van economisch herstel, omdat de beurzen weer wat oplopen en het hier en daar weer wat beter gaat. Maar in het rijkste land ter wereld, de Verenigde Staten, lijdt één op de zeven inwoners, dat zijn zo’n vijftig miljoen mensen, geregeld honger. Oorzaak: het geld is op en de financiële schuld is hoog. Geld voor voedsel is er bij deze mensen niet. De staatsschuld van Amerika is enorm en het sociale vangnet voor de allerarmsten voldoet niet aan de snelgroeiende nood.
Het financiële systeem is ineengestort en de economie wordt in stand gehouden met overheidssteun. Dat kan niet doorgaan. Dan zouden we ons ‘bekeren’ tot de commando-economie van de Sovjet-Unie van eertijds. En die is definitief ineengestort eind jaren ’90. Maar door alle overheidssteun aan banken en financiële instellingen, ook in Amerika - en dat was op zich een terechte maatregel - lijkt er moeilijk een weg terug uit dat moeras. Men houdt een kapot systeem in stand zonder zeker te weten of er straks weer op eigen benen verder kan worden gegaan. In de Verenigde Staten zijn de grootste verzekeraar, de grootste automobielfabriek en de grootste banken in handen van de staat! En dat lijkt erg communistisch!
In Europa en ook in ons land zijn de zorgen voor het nieuwe jaar groot. De werkeloosheid neemt toe; sommigen beramen een verdubbeling en ook hier is de staatsschuld sterk aan het oplopen. Voor dit jaar verwachten deskundigen dat de schuld van onze staat met honderd miljoen euro per dag oploopt naar ruim 380 miljard euro en dat is meer dan 66 procent van ons bruto nationale product (BNP, tegenwoordig Bruto Nationaal Inkomen - BNI). In feite heeft iedere inwoner van Nederland, van groot tot klein, een schuld van 23.000 euro.
Onze minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Piet Hein Donner, zei over het broze economisch herstel: “We zitten in het oog van de orkaan. De recessie is over, maar de crisis niet.” Hij kondigde aan dat er nog veel werkeloosheid bij zal komen. Onze regering zal met ernstige bezuinigingsmaatregelen moeten komen om de touwtjes aan elkaar te kunnen knopen. Er liggen daardoor grote politieke uitdagingen op het bordje van het kabinet en mogelijk grote maatschappelijke spanningen in het nabije verschiet.
We zijn een nieuw jaar ingegaan, maar een jaar van veel onzekerheden. Maar het is óók Anno Domini, het jaar onzes Heren! En met het oog op de Bijbelse toekomst hebben we goede moed. Want het beste komt nog!
Feike ter Velde
Misschien vierden veel mensen de afgelopen jaarwisseling meer denkend aan wat gelukkig voorbij is, dan met verwachting van wat komen gaat. Voor anderen is het een nieuwe start, met voortzetting van vele oude gewoonten. Velen zullen zuchten over wat gaat komen, maar vaak denken we niet na over wat we zelf kunnen veranderen.
Voor een christen is het echter een nieuw ‘Jaar onzes Heren’ - een Anno Domini. Want elke christen die de Bijbel serieus heeft leren nemen, heeft geleerd te leven in de verwachting van wat God gaat doen; heeft geleerd te vragen: Here wat kan ik doen?; heeft geleerd te wandelen in de goddelijke liefde, de Agapè die door de Geest aan elke gelovige is gegeven (Romeinen 5:5).
Wandelen in die liefde drijft de vrees voor de toekomst uit. Want zolang we hier op aarde zijn, mogen we van de liefde Gods uitdelen aan anderen. Dat is ook een leerproces, maar het is het beste groeimiddel voor het geestelijk leven. Hoe meer je weggeeft, des te meer ontvang je. Bij alle onzekerheden die er zijn en onzekerheden die ons op soms onverantwoordelijke wijze door media en wetenschappers worden aangepraat, weet elke christen dat de levende God alle dingen in handen heeft, in de hemel én op de aarde. Die weet dat de Here Jezus alle dingen draagt door het Woord Zijner kracht (Hebreeën 1:3) en dat de dag komt dat de Here de schepping niet gaat en niet laat verwoesten, maar de schepping gaat verlossen!
Het goede nieuws is dat de aarde sinds 1979 niet meer verder opwarmde, terwijl de uitstoot van zogenaamde broeikasgassen onverminderd is voortgegaan. Dat mochten wij niet horen of weten van de klimaatalarmisten, maar ’t lekte uit. Conclusie: mogelijk hebben die twee dingen niets met elkaar te maken, maar dat past niet in het doemscenario dat al sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw door de Club van Rome werd ingezet en door de media en de Verenigde Naties - afdeling klimaat - wordt voortgezet.
Milieureligie
Omdat de levende God, de Schepper, steeds luidruchtiger wordt ontkend en buiten de wereldwerkelijkheid is gezet, wordt de schepping zelf steeds meer tot een afgod. We worden dagelijks geïnformeerd over de opwarming van de aarde, waarbij ons vanuit de Verenigde Naties wordt gezegd dat ‘alle wetenschappers’ het erover eens zijn. Althans dat is de geur die achterblijft. Maar niets is minder waar. Men weet niet waardoor de opwarming van de aarde wordt veroorzaakt, of menselijk handelen er wel enige invloed op heeft, of dat bijvoorbeeld de zonneactiviteit er wat mee te maken heeft. Maar de meeste mensen weten niet beter dan dat door de uitstoot van broeikasgassen de aarde opwarmt. Wel, daarover bestaat in de wereld van de wetenschap een grote mate van meningsverschil. Het zijn echter de media, de invloedrijke milieugroepen en de milieugoeroes, die ons ‘Moeder Aarde’ voorstellen als lijdende godin, vanwege de slechte mensen die maar in auto’s blijven rijden en hun huis warm stoken in koude tijden. Zij prediken ons hun sombere toekomstverwachting op basis van hun religieuze, uit New Age voortgekomen, denkbeelden.
Dat is begonnen met de Club van Rome en de zure regen, die toen bezig was heel aarde te verwoesten. De natuurlijke hulpbronnen zoals olie, aardgas en steenkool, zouden weldra uitgeput zijn en we kunnen de lucht straks niet meer inademen. Maar van hun valse profetieën is niets uitgekomen. En iemand zei: “Als het sneeuwt is de sneeuw nog gewoon wit.”
In december vond de grootste klimaatconferentie ooit plaats in Kopenhagen, met vijftienduizend delegatieleden uit 192 landen. Ze kwamen natuurlijk wel allemaal per vliegtuig, waarvan men wel vindt dat die ernstig aan de uitstoot van broeikasgas meewerkt. Thuis rijden ze ook allemaal in een grote auto en de bekendste milieugoeroe Al Gore woont in een enorm huis vol met elektrische apparaten voor het comfort van mijnheer. Mag natuurlijk wel, maar het moest wel eerst in de hele wereld bekend worden dat Al Gore zelf ongeveer twintig keer meer energie gebruikt in zijn huis (van tientallen kamers en acht badkamers) dan de gemiddelde Amerikaan, voordat hij een milieuvriendelijker energiegebruik ging toepassen en zijn huis daartoe razendsnel liet verbouwen.
Geloofwaardig? Niet erg. Ook niet als hij weigert kennis te nemen van de wetenschappelijke resultaten van een onderzoek dat aantoont dat de gemiddelde temperatuur op aarde sinds 1997 niet meer stijgt, terwijl de CO2-uitstoot de mars omhoog gewoon doorzette. Hij vond niet dat hij dat rapport moest lezen net voordat de Kopenhagenconferentie zou beginnen. Wel erkende hij publiekelijk dat CO2 en de temperatuur op aarde misschien toch niet zo veel met elkaar hadden te maken. Maar juist dat is de basis van de hele wereldwijde milieuhype. Gelukkig konden we het wel lezen in dagblad Trouw (zaterdag 5 december 2009), maar andere media lieten het belangwekkende nieuws nagenoeg geheel weg.
Er worden ondertussen miljarden euro’s gepompt in maatregelen, waarvan niemand weet of er enig resultaat van is te verwachten. De hele wereld zit in de houdgreep van de nieuwe religie met haar ‘stervende’ godin die Aarde heet en het toverwoord milieu als theologie.
De Bijbel zegt: ‘Want toorn van God openbaart zich van de hemel over alle goddeloosheid en ongerechtigheid van mensen, die de waarheid in ongerechtigheid ten onder houden, daarom dat hetgeen van God gekend kan worden in hen openbaar is, want God heeft het hun geopenbaard. Want hetgeen van Hem niet gezien kan worden, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid, wordt sedert de schepping der wereld uit zijn werken met het verstand doorzien, zodat zij geen verontschuldiging hebben. Immers, hoewel zij God kenden, hebben zij Hem niet als God verheerlijkt of gedankt, maar hun overleggingen zijn op niets uitgelopen, en het is duister geworden in hun onverstandig hart. Bewerende wijs te zijn, zijn zij dwaas geworden, en zij hebben de majesteit van de onvergankelijke God vervangen door hetgeen gelijkt op het beeld van een vergankelijk mens, van vogels, van viervoetige en van kruipende dieren.
Daarom heeft God hen in hun hartstochten overgegeven aan onreinheid, zodat bij hen het lichaam onteerd wordt. Zij immers hadden de waarheid Gods vervangen door de leugen en het schepsel vereerd en gediend boven de Schepper, die te prijzen is tot in eeuwigheid. Amen’ (Romeinen 1:18-25).
Economie
De hele wereld spreekt van economisch herstel, omdat de beurzen weer wat oplopen en het hier en daar weer wat beter gaat. Maar in het rijkste land ter wereld, de Verenigde Staten, lijdt één op de zeven inwoners, dat zijn zo’n vijftig miljoen mensen, geregeld honger. Oorzaak: het geld is op en de financiële schuld is hoog. Geld voor voedsel is er bij deze mensen niet. De staatsschuld van Amerika is enorm en het sociale vangnet voor de allerarmsten voldoet niet aan de snelgroeiende nood.
Het financiële systeem is ineengestort en de economie wordt in stand gehouden met overheidssteun. Dat kan niet doorgaan. Dan zouden we ons ‘bekeren’ tot de commando-economie van de Sovjet-Unie van eertijds. En die is definitief ineengestort eind jaren ’90. Maar door alle overheidssteun aan banken en financiële instellingen, ook in Amerika - en dat was op zich een terechte maatregel - lijkt er moeilijk een weg terug uit dat moeras. Men houdt een kapot systeem in stand zonder zeker te weten of er straks weer op eigen benen verder kan worden gegaan. In de Verenigde Staten zijn de grootste verzekeraar, de grootste automobielfabriek en de grootste banken in handen van de staat! En dat lijkt erg communistisch!
In Europa en ook in ons land zijn de zorgen voor het nieuwe jaar groot. De werkeloosheid neemt toe; sommigen beramen een verdubbeling en ook hier is de staatsschuld sterk aan het oplopen. Voor dit jaar verwachten deskundigen dat de schuld van onze staat met honderd miljoen euro per dag oploopt naar ruim 380 miljard euro en dat is meer dan 66 procent van ons bruto nationale product (BNP, tegenwoordig Bruto Nationaal Inkomen - BNI). In feite heeft iedere inwoner van Nederland, van groot tot klein, een schuld van 23.000 euro.
Onze minister van Sociale Zaken en Werkgelegenheid, Piet Hein Donner, zei over het broze economisch herstel: “We zitten in het oog van de orkaan. De recessie is over, maar de crisis niet.” Hij kondigde aan dat er nog veel werkeloosheid bij zal komen. Onze regering zal met ernstige bezuinigingsmaatregelen moeten komen om de touwtjes aan elkaar te kunnen knopen. Er liggen daardoor grote politieke uitdagingen op het bordje van het kabinet en mogelijk grote maatschappelijke spanningen in het nabije verschiet.
We zijn een nieuw jaar ingegaan, maar een jaar van veel onzekerheden. Maar het is óók Anno Domini, het jaar onzes Heren! En met het oog op de Bijbelse toekomst hebben we goede moed. Want het beste komt nog!
Feike ter Velde
