Anton komt uit de wereld van de hardrock
Feike ter Velde • 80 - 2004/05 • Uitgave: 21
Anton van de Haar
Zijn getuigenis:
Rond mijn 17e jaar kwam ik in aanraking met hardrockmuziek, waarna ik al snel 'overstapte' naar de extremere metalmuziek. In korte tijd beheerste deze muziek mijn hele leven, ik was niets minder dan een slaaf van die muziek en bijbehorende levensstijl geworden. Ik gaf het grootste gedeelte van mijn geld uit aan metal-cd's waar ik urenlang naar luisterde. Mijn vriendenkring bestond, bijna uitsluitend uit mede-metalfans. Ik bezocht samen met hen plaatselijke concerten. Ik schreef regelmatig met verschillende binnen- en buitenlandse bands. Ik leefde totaal en bijna uitsluitend voor de metalmuziek.
Dankbaar kijk ik terug op de dag dat de Here Jezus ook naar mij, zondaar, omzag en me tot bekering riep. Daarna is het heel snel gegaan. Binnen 3 maanden nadat ik opnieuw werd geboren maakte God me heel duidelijk dat ik volledig en voorgoed moest breken met die metalmuziek. Een hele zware strijd brak los, waarin het bestaan van de duivel voor mij onomstotelijk bewezen werd, evenals zijn vernietigende invloed die hij door metalmuziek op mijn leven gehad heeft. Die loodzware strijd bracht me voor het eerst in mijn leven tot serieuze zelfmoordgedachten. Maar na ongeveer 3 maanden volgde de overwinning en behoorde metalmuziek tot mijn verleden. 1 Korinthe 15:57 zegt wat ik ervoer: "Maar Gode zij dank, Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus."
Halleluja!
Om zicht op de werkelijke bron achter hardrock- en metalmuziek te krijgen, wil ik enige, vaak schokkende, feiten doorgeven.
Enige namen van metalbands luiden: "God dethroned" (= God onttroond), "Impaled nazarene" (= gespietste Nazarener), "Liar of Golgotha" (=leugenaar van Golgotha) en "Morbid angel" (=ziekelijke engel).
CD-hoesjes en bandfoto's tonen ons eveneens de meest walgelijke en godslasterlijke beelden, bijvoorbeeld een foto van de band Dismember, waarin een van de bandleden als Jezus Christus, inclusief doornenkroon, aan het kruis hangt, spottend lachend... Een van de nummers op de CD "Youth against Christ" van de Nederlandse deathmetalband Altar begon met het geluid van spijkers die in hout werden geslagen.
Veel logo's van bandnamen tonen pentagrammen (duivelssterren), omgekeerde kruisen e.d. Veel van de songteksten zijn ongekend godslasterlijk en vol duivelsaanbidding. Het is duidelijk wie er achter deze vorm van muziek schuilt: satan zelf.
Als laatste wil ik stilstaan bij de vraag, die mogelijk bij velen op de lippen ligt: Bestaat er Christelijke rock- en metalmuziek? Een argument dat in dit verband wel wordt aangedragen, is dat daardoor ook hardrock- en metalfans bereikt kunnen worden met het evangelie van Jezus Christus.
Voorzichtig wil ik daar het volgende tegen inbrengen: Ik ben, toen ik nog in de metal-wereld verkeerde, zeker niet door christelijke metal bereikt met het evangelie.
Het tweede tegenargument dat ik wil noemen is: Wanneer we hardrock- en metalfans op die manier willen bereiken, dan passen we ons toch niet aan aan die wereld;? Dan worden we daarmee toch wereldgelijkvormig? En hoe lang duurt het dan nog, voordat we mensen die gevangen zitten in de leugens van astrologie (sterrenwichelarij), bereiken willen met christelijke astrologie? Of pornoverslaafden met christelijke porno?
Ik wil graag afsluiten met enige veelzeggende citaten: "Ik zou willen weten, waarom ik in de loop van de jaren veel dingen zo en niet anders gedaan heb. Ik weet niet, of ik voor een andere macht een medium ben. Wat het ook mag zijn, ik hoop zeer, dat deze macht niet dit is, wat ik denk - namelijk satan." (Hardrocker Ozzy Osbourne in een interview)
"David Bowie bekent in het blad Rolling Stone: "Rockmuziek is altijd al de muziek van de duivel geweest - ik laat mij niet van het tegendeel overtuigen. Ik geloof er vast aan, dat Rock en Roll gevaarlijk is... Ik bedoel, dat wij slechts de boden van iets zijn, wat duisterder is dan wij."
Feike ter Velde
Zijn getuigenis:
Rond mijn 17e jaar kwam ik in aanraking met hardrockmuziek, waarna ik al snel 'overstapte' naar de extremere metalmuziek. In korte tijd beheerste deze muziek mijn hele leven, ik was niets minder dan een slaaf van die muziek en bijbehorende levensstijl geworden. Ik gaf het grootste gedeelte van mijn geld uit aan metal-cd's waar ik urenlang naar luisterde. Mijn vriendenkring bestond, bijna uitsluitend uit mede-metalfans. Ik bezocht samen met hen plaatselijke concerten. Ik schreef regelmatig met verschillende binnen- en buitenlandse bands. Ik leefde totaal en bijna uitsluitend voor de metalmuziek.
Dankbaar kijk ik terug op de dag dat de Here Jezus ook naar mij, zondaar, omzag en me tot bekering riep. Daarna is het heel snel gegaan. Binnen 3 maanden nadat ik opnieuw werd geboren maakte God me heel duidelijk dat ik volledig en voorgoed moest breken met die metalmuziek. Een hele zware strijd brak los, waarin het bestaan van de duivel voor mij onomstotelijk bewezen werd, evenals zijn vernietigende invloed die hij door metalmuziek op mijn leven gehad heeft. Die loodzware strijd bracht me voor het eerst in mijn leven tot serieuze zelfmoordgedachten. Maar na ongeveer 3 maanden volgde de overwinning en behoorde metalmuziek tot mijn verleden. 1 Korinthe 15:57 zegt wat ik ervoer: "Maar Gode zij dank, Die ons de overwinning geeft door onze Heere Jezus Christus."
Halleluja!
Om zicht op de werkelijke bron achter hardrock- en metalmuziek te krijgen, wil ik enige, vaak schokkende, feiten doorgeven.
Enige namen van metalbands luiden: "God dethroned" (= God onttroond), "Impaled nazarene" (= gespietste Nazarener), "Liar of Golgotha" (=leugenaar van Golgotha) en "Morbid angel" (=ziekelijke engel).
CD-hoesjes en bandfoto's tonen ons eveneens de meest walgelijke en godslasterlijke beelden, bijvoorbeeld een foto van de band Dismember, waarin een van de bandleden als Jezus Christus, inclusief doornenkroon, aan het kruis hangt, spottend lachend... Een van de nummers op de CD "Youth against Christ" van de Nederlandse deathmetalband Altar begon met het geluid van spijkers die in hout werden geslagen.
Veel logo's van bandnamen tonen pentagrammen (duivelssterren), omgekeerde kruisen e.d. Veel van de songteksten zijn ongekend godslasterlijk en vol duivelsaanbidding. Het is duidelijk wie er achter deze vorm van muziek schuilt: satan zelf.
Als laatste wil ik stilstaan bij de vraag, die mogelijk bij velen op de lippen ligt: Bestaat er Christelijke rock- en metalmuziek? Een argument dat in dit verband wel wordt aangedragen, is dat daardoor ook hardrock- en metalfans bereikt kunnen worden met het evangelie van Jezus Christus.
Voorzichtig wil ik daar het volgende tegen inbrengen: Ik ben, toen ik nog in de metal-wereld verkeerde, zeker niet door christelijke metal bereikt met het evangelie.
Het tweede tegenargument dat ik wil noemen is: Wanneer we hardrock- en metalfans op die manier willen bereiken, dan passen we ons toch niet aan aan die wereld;? Dan worden we daarmee toch wereldgelijkvormig? En hoe lang duurt het dan nog, voordat we mensen die gevangen zitten in de leugens van astrologie (sterrenwichelarij), bereiken willen met christelijke astrologie? Of pornoverslaafden met christelijke porno?
Ik wil graag afsluiten met enige veelzeggende citaten: "Ik zou willen weten, waarom ik in de loop van de jaren veel dingen zo en niet anders gedaan heb. Ik weet niet, of ik voor een andere macht een medium ben. Wat het ook mag zijn, ik hoop zeer, dat deze macht niet dit is, wat ik denk - namelijk satan." (Hardrocker Ozzy Osbourne in een interview)
"David Bowie bekent in het blad Rolling Stone: "Rockmuziek is altijd al de muziek van de duivel geweest - ik laat mij niet van het tegendeel overtuigen. Ik geloof er vast aan, dat Rock en Roll gevaarlijk is... Ik bedoel, dat wij slechts de boden van iets zijn, wat duisterder is dan wij."
Feike ter Velde
