Boeddhistische zandmandala
drs. Martie Dieperink • 79 - 2003/04 • Uitgave: 26
de god van de vernietiging en terreur
Martie Dieperink raakte, toen ze theologie studeerde in de jaren zestig, in de ban van oosterse religie. Ze ging, in verband met haar hoofdvak Godsdienstwetenschap, zelfs een jaar naar India om zich nader in het hindoeïsme te verdiepen en verbleef in de Sri Aurobindo Ashram, waar integrale yoga werd beoefend onder leiding van een goeroe, een vrouw die over grote paranormale krachten beschikte. Martie heeft de aantrekkelijkheid van die wereld, alsook de gevaren ervan, zelf ervaren. Sinds haar bekering in 1981 waarschuwt ze voor occulte praktijken.
In het artikel over kinderyoga (Zoeklicht nr. 21) werd vermeld dat kinderen in de lessen ook gaan tekenen. We leren van een website over kinderyoga (www.kinderyoga.nl) dat kinderen mandala's leren tekenen. Dit is een hele nieuwe trend. Ook op basisscholen gebeurt dit al. Daarom is de vraag hier, zoals bij de kinderyoga, actueel, of deze tekenmethode kinderen in geestelijk gevaar kan brengen. Om die vraag te beantwoorden, moeten we eerst zien wat een mandala in wezen is.
Magische kunst
Wij westerlingen bewonderen kunstuitingen om hun schoonheid. En mandala's zien er heel mooi uit. Maar in het Oosten zijn kunstobjecten meer dan uitingen van schoonheid. Een leraar in India legde me door een voorbeeld uit, wat echte kunst is: als je een vis schildert en je houdt het schilderij in het water, gaat de vis zwemmen. Echte kunst heeft voor de oosterling magische kracht. En dat geldt ook voor de mandala, die zijn oorsprong heeft in het Tibetaanse boeddhisme. Een mandala wordt gekenmerkt door een cirkel aan de buitenkant, en een punt in het midden. Een mandala wordt dan ook een magische cirkel genoemd. In de cirkel worden bij het tekenen, krachten opgeroepen. De punt geeft het eigen diepste zelf aan, dat door het tekenen van de mandala, in contact komt met de onzichtbare machten en krachten van het universum. Op een website lees ik dat er in Tibet verschillende types mandala's zijn, bijvoorbeeld "de transmutatie van demonische krachten", die herkenbaar zijn aan duistere beelden van vuur, draken en strijders. Toch wordt er niet waarschuwend over geschreven, maar eerder positief: het gaat volgens de schrijver om dynamische energie! Wanneer de Dalai Lama een grote Kalachakrainwijding houdt, hoort daar ook het tekenen van een z.g.n. zandmandala bij. Deze mandala vormt de woonplaats voor 722 godheden, die allen een verschijningsvorm van de grote Kalachakragodheid zijn, de god van tijd en vernietiging. Deze Kalachakragodheid krijgt niet alleen macht over de mensen die zich laten inwijden, maar hij krijgt ook de geestelijke heerschappij over de streek waar de zandmandala is geïnstalleerd.
Toen er door de Dalai Lama in 1991 in verband met een inwijding een zandmandala in het WTC werd gemaakt, kreeg de Kalachakragodheid volgens de Tibetaanse visie de heerschappij over die omgeving. Een student betichtte me van een gemene insinuatie, toen ik in een recensie in Het Zoeklicht een mogelijke link legde tussen de vernietiging van het WTC en het installeren van de zandmandala. Maar ik heb slechts getrouw vertolkt wat boeddhisten zelf zeggen: door die zandmandala is het gebouw met de omgeving onder invloed gekomen van de Kalachakragodheid, de god van tijd en vernietiging. Wat er is gebeurd, is dus volgens henzelf het gevolg van de Kalachakra-inwijding.
Dat er op mensen een geestelijke invloed uitgaat van zo'n mandala, daarvan getuigt de Amerikaanse boeddhist Barry Bryant, die zijn waarneming beschrijft, toen in New York een zandmandala te bezichtigen was: "Deze kinderen komen een ruimte binnen, en er gebeurt iets met hen. Ze worden getransformeerd." Kinderen zijn erg gevoelig en ondergaan een geestelijke invloed.
Mandala's voor kinderen
Mandala's voor kinderen zien er vrij onschuldig uit. Als je bijvoorbeeld in een cirkel paarden getekend ziet, zou daar dan nog een geestelijke invloed van uitgaan? Men gaat er prat op en uit de praktijk blijkt ook dat er een rustgevende invloed van uitgaat. Kinderen worden er rustig van. Zou dat dan kwaad kunnen? Dan moeten we bedenken dat er ook een namaakvrede uit het Rijk der duisternis is. In India had ikzelf een indringende ervaring van yogavrede. Het was een vrede zo immobiel alsof er een blok steen op mijn hoofd viel. In de yoga moet je al je emoties aan de kant zetten. Al niets je meer raakt, wat er ook gebeurt, al sterft een geliefde, dan ben je goddelijk geworden. Dit is niet de vrede van God. Maar eerst lijkt het iets moois te zijn. Demonen beginnen goed. Eerst krijgen de kinderen een heerlijk rustig gevoel, maar later kunnen de psychische klachten komen zoals angsten en nachtmerries. Het is dus van groot belang dat we kinderen beschermen door gebed. Ook door het tekenen van mandala's kunnen kinderen, als ze er gevoelig voor zijn, in contact komen met de verkeerde geesten en krachten.
drs. Martie Dieperink
Martie Dieperink raakte, toen ze theologie studeerde in de jaren zestig, in de ban van oosterse religie. Ze ging, in verband met haar hoofdvak Godsdienstwetenschap, zelfs een jaar naar India om zich nader in het hindoeïsme te verdiepen en verbleef in de Sri Aurobindo Ashram, waar integrale yoga werd beoefend onder leiding van een goeroe, een vrouw die over grote paranormale krachten beschikte. Martie heeft de aantrekkelijkheid van die wereld, alsook de gevaren ervan, zelf ervaren. Sinds haar bekering in 1981 waarschuwt ze voor occulte praktijken.
In het artikel over kinderyoga (Zoeklicht nr. 21) werd vermeld dat kinderen in de lessen ook gaan tekenen. We leren van een website over kinderyoga (www.kinderyoga.nl) dat kinderen mandala's leren tekenen. Dit is een hele nieuwe trend. Ook op basisscholen gebeurt dit al. Daarom is de vraag hier, zoals bij de kinderyoga, actueel, of deze tekenmethode kinderen in geestelijk gevaar kan brengen. Om die vraag te beantwoorden, moeten we eerst zien wat een mandala in wezen is.
Magische kunst
Wij westerlingen bewonderen kunstuitingen om hun schoonheid. En mandala's zien er heel mooi uit. Maar in het Oosten zijn kunstobjecten meer dan uitingen van schoonheid. Een leraar in India legde me door een voorbeeld uit, wat echte kunst is: als je een vis schildert en je houdt het schilderij in het water, gaat de vis zwemmen. Echte kunst heeft voor de oosterling magische kracht. En dat geldt ook voor de mandala, die zijn oorsprong heeft in het Tibetaanse boeddhisme. Een mandala wordt gekenmerkt door een cirkel aan de buitenkant, en een punt in het midden. Een mandala wordt dan ook een magische cirkel genoemd. In de cirkel worden bij het tekenen, krachten opgeroepen. De punt geeft het eigen diepste zelf aan, dat door het tekenen van de mandala, in contact komt met de onzichtbare machten en krachten van het universum. Op een website lees ik dat er in Tibet verschillende types mandala's zijn, bijvoorbeeld "de transmutatie van demonische krachten", die herkenbaar zijn aan duistere beelden van vuur, draken en strijders. Toch wordt er niet waarschuwend over geschreven, maar eerder positief: het gaat volgens de schrijver om dynamische energie! Wanneer de Dalai Lama een grote Kalachakrainwijding houdt, hoort daar ook het tekenen van een z.g.n. zandmandala bij. Deze mandala vormt de woonplaats voor 722 godheden, die allen een verschijningsvorm van de grote Kalachakragodheid zijn, de god van tijd en vernietiging. Deze Kalachakragodheid krijgt niet alleen macht over de mensen die zich laten inwijden, maar hij krijgt ook de geestelijke heerschappij over de streek waar de zandmandala is geïnstalleerd.
Toen er door de Dalai Lama in 1991 in verband met een inwijding een zandmandala in het WTC werd gemaakt, kreeg de Kalachakragodheid volgens de Tibetaanse visie de heerschappij over die omgeving. Een student betichtte me van een gemene insinuatie, toen ik in een recensie in Het Zoeklicht een mogelijke link legde tussen de vernietiging van het WTC en het installeren van de zandmandala. Maar ik heb slechts getrouw vertolkt wat boeddhisten zelf zeggen: door die zandmandala is het gebouw met de omgeving onder invloed gekomen van de Kalachakragodheid, de god van tijd en vernietiging. Wat er is gebeurd, is dus volgens henzelf het gevolg van de Kalachakra-inwijding.
Dat er op mensen een geestelijke invloed uitgaat van zo'n mandala, daarvan getuigt de Amerikaanse boeddhist Barry Bryant, die zijn waarneming beschrijft, toen in New York een zandmandala te bezichtigen was: "Deze kinderen komen een ruimte binnen, en er gebeurt iets met hen. Ze worden getransformeerd." Kinderen zijn erg gevoelig en ondergaan een geestelijke invloed.
Mandala's voor kinderen
Mandala's voor kinderen zien er vrij onschuldig uit. Als je bijvoorbeeld in een cirkel paarden getekend ziet, zou daar dan nog een geestelijke invloed van uitgaan? Men gaat er prat op en uit de praktijk blijkt ook dat er een rustgevende invloed van uitgaat. Kinderen worden er rustig van. Zou dat dan kwaad kunnen? Dan moeten we bedenken dat er ook een namaakvrede uit het Rijk der duisternis is. In India had ikzelf een indringende ervaring van yogavrede. Het was een vrede zo immobiel alsof er een blok steen op mijn hoofd viel. In de yoga moet je al je emoties aan de kant zetten. Al niets je meer raakt, wat er ook gebeurt, al sterft een geliefde, dan ben je goddelijk geworden. Dit is niet de vrede van God. Maar eerst lijkt het iets moois te zijn. Demonen beginnen goed. Eerst krijgen de kinderen een heerlijk rustig gevoel, maar later kunnen de psychische klachten komen zoals angsten en nachtmerries. Het is dus van groot belang dat we kinderen beschermen door gebed. Ook door het tekenen van mandala's kunnen kinderen, als ze er gevoelig voor zijn, in contact komen met de verkeerde geesten en krachten.
drs. Martie Dieperink
