Burcht of bolwerk
Kees Middelbeek • 80 - 2004/05 • Uitgave: 25
Tijdens mijn eerste kennismakingen met de stad Leiden, waar ik woon, waren het niet de winkelstraten, parken en mooie hofjes die mij het meest tot de verbeelding spraken. Wat mij meer fascineerde was de burcht. Hoewel deze ook toen al aan het oog werd ontrokken door de bebouwing eromheen, moet deze in de middeleeuwen prominent aanwezig zijn geweest in het stadsbeeld. Wie deze burcht bezat, kon de stad besturen die toen ontstond, rond de marktplaatsen die zich vestigden op dat punt waar de Oude- en Nieuwe Rijn met de Mare samenkwamen.
Ooit was Leiden, behalve een belangrijke marktplaats, ook een belangrijke plaats voor de kerk. Het wapen van de stad zijn twee gekruiste sleutels. Dit herinnert aan de katholieke tijd waarin de schutspatroon van de stad niemand minder was dan de apostel Petrus. Er staan dan ook nog verschillende kerken die zijn naam dragen. De sleutel als symbool van Petrus gaat terug naar wat Jezus tegen Petrus zei in Mattheüs (als je het op de manier leest zoals de Paus dat graag wil) "Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen, en wat gij op aarde binden zult, zal gebonden zijn in de hemelen, en wat gij op aarde ontbinden zult, zal ontbonden zijn in de hemelen" (16:19).
Tijdens de 80-jarige oorlog heeft Leiden zich tegen de overheersing van de Katholieke koningen uit Spanje verzet. Zij werd protestants na de bevrijding door de prinsgezinde geuzen. Een feit dat we nog jaarlijks op 3 oktober vieren. Als dank daarvoor kregen we van onze vader des vaderlands de universiteit. De eerste van Holland. Dat betekende in die tijd dat er één faculteit was en dat was die van Godgeleerdheid. De geestelijk leiders van de protestantse kerk kwamen vanaf die tijd dus allemaal uit Leiden.
Tot nog geen 50 jaar geleden was zon beetje elke Leidenaar lid van één van de vele kerken die de stad nog steeds telt. Helaas zijn daar weinigen meer van over die ze nog bezoeken: de stad is geestelijk ingenomen door de duisternis. De geestelijke burcht is verslagen en een bolwerk van de machten van satan geworden: de trots van de stad, de grote middeleeuwse Pieterskerk (=Petruskerk) wordt vernederd door de paranormaalbeurzen die erin worden gehouden. In een naburig dorp als Rijnsburg, gaan er op zondag meer mensen naar de kerk, dan in heel Leiden.
Ik wil hier niet klagen over hoe dit is gekomen maar u oproepen mee te werken om dit te veranderen: immers de oplossing voor dit probleem, de sleutel voor het geestelijk herstel, ligt in het wapen van de stad: de sleutel van Petrus.
In een vorige nummer schreef Feike ter Velde over zon geestelijk herstel waar ik aan denk: de opwekking van Wales in het begin van de negentiende eeuw. Daar werd in een zeer korte tijd heel de geestelijke landkaart op zijn kop gezet en kwamen er meer dan 100.000 mensen tot levend geloof. Zieken werden door gebed genezen en de kracht van de Heilige Geest was voor iedereen merkbaar. De impact was zelfs wereldwijd groot: zoals u weet heeft ook Het Zoeklicht zijn oorsprong in die gebeurtenis.
Dit soort dingen zijn Bijbels gezien eigenlijk helemaal niet zo bijzonder, sterker nog, het ontbreken ervan is abnormaal! Wereldwijd komen dit soort opwekkingen ook nu nog op vele plaatsen voor, ja het hele Nieuwe Testament spreekt erover. Wie zich enigszins in dat verschijnsel heeft verdiept weet dat dit niet uit de lucht komt vallen. De gemeente heeft de macht de duisternis te binden en zij die gebonden zijn, te bevrijden. Dit is een geestelijke activiteit die niet met woorden of materiele wapens wordt gestreden maar die we met Gods Heilige Geest moeten bewerken, in het gebed.
Telkens lees en hoor je dit weer, dat het gebed de geestelijke krachttraining is voor de gelovige. Gebed is niet een activiteit waarin we met onze ogen dicht, een lijstje met onderwerpen bij God brengen, waarvan we hopen dat Hij dit verhoort. Gebed is een gesteldheid van ons hart die we zo vaak als we kunnen, aan Hem uitstorten.
In Wales werd tijdens samenkomsten, die regelmatig vele uren of zelfs tot diep in de nacht duurden, God gebeden voor de uitstorting van Zijn Geest.
Dit hoeft niet een ingewikkelde bezwering te zijn: de leider van de Opwekking toen; Evan Roberts, liet mensen een simpel gebed bidden voor een Opwekking. Hij zei: "bid: zend uw Heilige Geest nu in Jezus naam, zend uw Heilige Geest krachtiger nu in Jezus naam; zend u Heilige Geest nog veel krachtiger in Jezus naam; et cetera".
In Leiden zijn er verschillende initiatieven die zich hiermee bezig houden en met wisselende aandacht speelt het ook bij mij telkens weer, dan op de vooren dan weer iets meer op de achtergrond. Bijna twee jaar geleden drong zich de tekst aan mij op uit de brief van Jacobus, waarin hij zegt: Je hebt niets omdat je niet bidt. Aangezien die gedachte mij veel te lang achtervolgde en ik wist dat de tekst, als het erop aan kwam, op dat moment wel weer erg gelijk had gekregen, besloot ik daar nu voor goed verandering in aan te brengen. Ik nam mij voor om, wat er ook gebeurde, elke dag in elk geval een half uur op mijn knieën Gods aangezicht te zoeken. Sinds die tijd is de geestelijke nood van (onder andere) deze mooie stad een zorg, waarvan ik steeds vaker bid, dat die mag veranderen.
Er is alleen een probleem: wij Leidenaren hebben net als bij de belegering door de Spanjaarden tijdens de 80-jarige oorlog, hulp van buiten nodig. Ik roep daarom de Geuzen van de Koningsgezinde op: u! U bent als lezers van Het Zoeklicht met vele duizenden. Wij kunnen de stad niet alleen bevrijden. De vele gebedsinitiatieven in de stad hebben het altijd erg moeilijk. Durft u het aan om elke dag, koste wat het kost, in elk geval vijf minuten van uw gebedskracht aan te wenden om in de kracht van de Heilige Geest de vreemde geestelijke overheersers uit hun bolwerken in Leiden te verdrijven, opdat men in Leiden weer zal belijden: "een vaste Burcht is onze God"?
Als u nu eens niet denkt dat een ander het wel zal doen, kunnen er wonderen gebeuren en ik wil geloven dat als we volhouden, onze Vader des Vaderlands, Leiden weer een echte geestelijke theologiefaculteit zal geven, van waaruit de geestelijk leiders zich weer zullen verspreiden over het land.
Kees Middelbeek
Ooit was Leiden, behalve een belangrijke marktplaats, ook een belangrijke plaats voor de kerk. Het wapen van de stad zijn twee gekruiste sleutels. Dit herinnert aan de katholieke tijd waarin de schutspatroon van de stad niemand minder was dan de apostel Petrus. Er staan dan ook nog verschillende kerken die zijn naam dragen. De sleutel als symbool van Petrus gaat terug naar wat Jezus tegen Petrus zei in Mattheüs (als je het op de manier leest zoals de Paus dat graag wil) "Ik zal u de sleutels geven van het Koninkrijk der hemelen, en wat gij op aarde binden zult, zal gebonden zijn in de hemelen, en wat gij op aarde ontbinden zult, zal ontbonden zijn in de hemelen" (16:19).
Tijdens de 80-jarige oorlog heeft Leiden zich tegen de overheersing van de Katholieke koningen uit Spanje verzet. Zij werd protestants na de bevrijding door de prinsgezinde geuzen. Een feit dat we nog jaarlijks op 3 oktober vieren. Als dank daarvoor kregen we van onze vader des vaderlands de universiteit. De eerste van Holland. Dat betekende in die tijd dat er één faculteit was en dat was die van Godgeleerdheid. De geestelijk leiders van de protestantse kerk kwamen vanaf die tijd dus allemaal uit Leiden.
Tot nog geen 50 jaar geleden was zon beetje elke Leidenaar lid van één van de vele kerken die de stad nog steeds telt. Helaas zijn daar weinigen meer van over die ze nog bezoeken: de stad is geestelijk ingenomen door de duisternis. De geestelijke burcht is verslagen en een bolwerk van de machten van satan geworden: de trots van de stad, de grote middeleeuwse Pieterskerk (=Petruskerk) wordt vernederd door de paranormaalbeurzen die erin worden gehouden. In een naburig dorp als Rijnsburg, gaan er op zondag meer mensen naar de kerk, dan in heel Leiden.
Ik wil hier niet klagen over hoe dit is gekomen maar u oproepen mee te werken om dit te veranderen: immers de oplossing voor dit probleem, de sleutel voor het geestelijk herstel, ligt in het wapen van de stad: de sleutel van Petrus.
In een vorige nummer schreef Feike ter Velde over zon geestelijk herstel waar ik aan denk: de opwekking van Wales in het begin van de negentiende eeuw. Daar werd in een zeer korte tijd heel de geestelijke landkaart op zijn kop gezet en kwamen er meer dan 100.000 mensen tot levend geloof. Zieken werden door gebed genezen en de kracht van de Heilige Geest was voor iedereen merkbaar. De impact was zelfs wereldwijd groot: zoals u weet heeft ook Het Zoeklicht zijn oorsprong in die gebeurtenis.
Dit soort dingen zijn Bijbels gezien eigenlijk helemaal niet zo bijzonder, sterker nog, het ontbreken ervan is abnormaal! Wereldwijd komen dit soort opwekkingen ook nu nog op vele plaatsen voor, ja het hele Nieuwe Testament spreekt erover. Wie zich enigszins in dat verschijnsel heeft verdiept weet dat dit niet uit de lucht komt vallen. De gemeente heeft de macht de duisternis te binden en zij die gebonden zijn, te bevrijden. Dit is een geestelijke activiteit die niet met woorden of materiele wapens wordt gestreden maar die we met Gods Heilige Geest moeten bewerken, in het gebed.
Telkens lees en hoor je dit weer, dat het gebed de geestelijke krachttraining is voor de gelovige. Gebed is niet een activiteit waarin we met onze ogen dicht, een lijstje met onderwerpen bij God brengen, waarvan we hopen dat Hij dit verhoort. Gebed is een gesteldheid van ons hart die we zo vaak als we kunnen, aan Hem uitstorten.
In Wales werd tijdens samenkomsten, die regelmatig vele uren of zelfs tot diep in de nacht duurden, God gebeden voor de uitstorting van Zijn Geest.
Dit hoeft niet een ingewikkelde bezwering te zijn: de leider van de Opwekking toen; Evan Roberts, liet mensen een simpel gebed bidden voor een Opwekking. Hij zei: "bid: zend uw Heilige Geest nu in Jezus naam, zend uw Heilige Geest krachtiger nu in Jezus naam; zend u Heilige Geest nog veel krachtiger in Jezus naam; et cetera".
In Leiden zijn er verschillende initiatieven die zich hiermee bezig houden en met wisselende aandacht speelt het ook bij mij telkens weer, dan op de vooren dan weer iets meer op de achtergrond. Bijna twee jaar geleden drong zich de tekst aan mij op uit de brief van Jacobus, waarin hij zegt: Je hebt niets omdat je niet bidt. Aangezien die gedachte mij veel te lang achtervolgde en ik wist dat de tekst, als het erop aan kwam, op dat moment wel weer erg gelijk had gekregen, besloot ik daar nu voor goed verandering in aan te brengen. Ik nam mij voor om, wat er ook gebeurde, elke dag in elk geval een half uur op mijn knieën Gods aangezicht te zoeken. Sinds die tijd is de geestelijke nood van (onder andere) deze mooie stad een zorg, waarvan ik steeds vaker bid, dat die mag veranderen.
Er is alleen een probleem: wij Leidenaren hebben net als bij de belegering door de Spanjaarden tijdens de 80-jarige oorlog, hulp van buiten nodig. Ik roep daarom de Geuzen van de Koningsgezinde op: u! U bent als lezers van Het Zoeklicht met vele duizenden. Wij kunnen de stad niet alleen bevrijden. De vele gebedsinitiatieven in de stad hebben het altijd erg moeilijk. Durft u het aan om elke dag, koste wat het kost, in elk geval vijf minuten van uw gebedskracht aan te wenden om in de kracht van de Heilige Geest de vreemde geestelijke overheersers uit hun bolwerken in Leiden te verdrijven, opdat men in Leiden weer zal belijden: "een vaste Burcht is onze God"?
Als u nu eens niet denkt dat een ander het wel zal doen, kunnen er wonderen gebeuren en ik wil geloven dat als we volhouden, onze Vader des Vaderlands, Leiden weer een echte geestelijke theologiefaculteit zal geven, van waaruit de geestelijk leiders zich weer zullen verspreiden over het land.
Kees Middelbeek
