Commentaar - jrg. 81-13
Feike ter Velde • 81 - 2005/06 • Uitgave: 13
De Franse geleerde Blaise Pascal (1623-1662) is onder ons nog steeds populair vanwege zijn pensées (Gedachten). Na zijn dood werden deze pensées, die vooral gericht waren op de verdediging van het christelijke geloof, zij het nog niet volledig, in 1670 gebundeld en uitgegeven. Pascal was wis- en natuurkundige, maar later veel meer een getuige van Christus, begaafd kind van God en een levend getuigenis tot op vandaag. Pascal kende het geheim van de verborgen omgang van God met Zijn kinderen. Die verborgen omgang (Ps. 25:14) is het geheim van de binnenkamer, dat elk kind van God mag zoeken en ervaren. Om in Zijn tegenwoordigheid te komen, door de Geest en door het Woord overweldigd te worden. De zoete ervaring dat de Here nabij is, dat Hijzelf is gekomen om in alle noden heel diep te voorzien.
Zo leren we, net als Blaise Pascal, het Woord van God hoog te houden. Dat Woord is één met Jezus Christus, met God de Zoon. Dat Woord getuigt op aarde en getuigt in de hemel. Bij het vasthouden aan Gods Woord komen de beloften tot werkelijkheid, niet alleen in het leven ná dit leven, maar ook hier en nu. Daarom moeten we, kunnen we, mógen we de Bijbel niet veranderen en aanpassen aan onze eigen opvattingen, noch aan de waan van de dag of aan populaire inzichten van dit moment. We moeten ook niet onze eigen eer zoeken te midden van de mensen, want dan struikelen we, zoals zovelen vandaag! Maar in Gods tegenwoordigheid leren we de standvastigheid op het vaste fundament. Dan laten we het wel uit ons hoofd Zijn heerlijk Woord te veranderen. Wie Gods nabijheid kent in de binnenkamer, in gebed en bij een open Bijbel, zal er niet over prakkiseren Gods Woord geweld aan te doen ten gunste van populaire onderwerpen in het publieke debat. Staten passen wetten aan, aan de behoeften, maar ons geloof heeft dat nooit toegestaan en zal daar ook nooit toe overgaan. Staten houden stand door zich aan te passen, maar ons geloof doorstond de eeuwen zonder zich aan te passen, om met een variant op Pascal te spreken.
Het is vandaag, meer dan ooit, nodig om standvastig te zijn. Staande op de beloften van mijn God, onderhoud ik vast en moedig Zijn gebod, zegt een lied. En zó is t. Dát moeten we doen.
Feike ter Velde
Hoofdredacteur Het Zoeklicht
Zo leren we, net als Blaise Pascal, het Woord van God hoog te houden. Dat Woord is één met Jezus Christus, met God de Zoon. Dat Woord getuigt op aarde en getuigt in de hemel. Bij het vasthouden aan Gods Woord komen de beloften tot werkelijkheid, niet alleen in het leven ná dit leven, maar ook hier en nu. Daarom moeten we, kunnen we, mógen we de Bijbel niet veranderen en aanpassen aan onze eigen opvattingen, noch aan de waan van de dag of aan populaire inzichten van dit moment. We moeten ook niet onze eigen eer zoeken te midden van de mensen, want dan struikelen we, zoals zovelen vandaag! Maar in Gods tegenwoordigheid leren we de standvastigheid op het vaste fundament. Dan laten we het wel uit ons hoofd Zijn heerlijk Woord te veranderen. Wie Gods nabijheid kent in de binnenkamer, in gebed en bij een open Bijbel, zal er niet over prakkiseren Gods Woord geweld aan te doen ten gunste van populaire onderwerpen in het publieke debat. Staten passen wetten aan, aan de behoeften, maar ons geloof heeft dat nooit toegestaan en zal daar ook nooit toe overgaan. Staten houden stand door zich aan te passen, maar ons geloof doorstond de eeuwen zonder zich aan te passen, om met een variant op Pascal te spreken.
Het is vandaag, meer dan ooit, nodig om standvastig te zijn. Staande op de beloften van mijn God, onderhoud ik vast en moedig Zijn gebod, zegt een lied. En zó is t. Dát moeten we doen.
Feike ter Velde
Hoofdredacteur Het Zoeklicht
