Commentaar - jrg. 81-14
Henk Schouten • 81 - 2005/06 • Uitgave: 14
In medialand speelt zich veel af, commercialisering is het parool. Een nieuwe omroep aan het firmament: Talpa, van John de Mol. De tijd, dat we op het dak een antenne hadden staan, ligt ondertussen ver achter ons. De tijd, dat de sprieten voor ontvangst zo hoog mogelijk werden geplaatst, om ook wat sneeuwerige zwartwit beelden van de oosterburen te ontvangen is al aardig historie geworden. Er is een enorme keuze op de kabel, de schotel en nu is ook digiantenne in opmars en nog is het einde niet.
Voegt een dergelijke nieuwe omroep nog wel iets toe? Ik heb eens in de gids gekeken naar het nieuwe programma-aanbod. Er is niets bij waar ik voor thuis blijf, nog afgezien van de vraag of ik aanbod achter de decoder vandaan zou willen kopen. John de Mol hoeft op mij niet te rekenen. Opnieuw stel je vast dat er weer een zender wordt toegevoegd met veel van hetzelfde, vooral met veel van niks.
Voor wie is dit alles dan?
We hadden het over commercialisering. Dat betekent dat adverteerders grof geld betalen om hun merken via de ether te vermarkten. Het betekent dat kijkers bereid zijn maandelijks een bedrag neer te tellen om het programma op de buis te krijgen. Als er niet gekeken zou worden zouden de adverteerders een ander kanaal kiezen, hun moraal gaat niet verder dan de marketingstrategie. Het verhaal van de kijker is mijn zorg. De kijker kiest, waar kiest de kijker voor? Het is plat, het is vuil, het is goddeloos, sterker godslasterlijk. Veel van hetzelfde, veel van niks. De TV spiegelt de maatschappij, de buis laat zien wat er in het hart van de moderne mens is te vinden, ook dat is niets. Je bent wat je ziet.
Er is iets dat beter is: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven. Zouden we onze antennes niet veel beter op Hem kunnen richten?
Ds. Henk Schouten
Directeur Het Zoeklicht
Voegt een dergelijke nieuwe omroep nog wel iets toe? Ik heb eens in de gids gekeken naar het nieuwe programma-aanbod. Er is niets bij waar ik voor thuis blijf, nog afgezien van de vraag of ik aanbod achter de decoder vandaan zou willen kopen. John de Mol hoeft op mij niet te rekenen. Opnieuw stel je vast dat er weer een zender wordt toegevoegd met veel van hetzelfde, vooral met veel van niks.
Voor wie is dit alles dan?
We hadden het over commercialisering. Dat betekent dat adverteerders grof geld betalen om hun merken via de ether te vermarkten. Het betekent dat kijkers bereid zijn maandelijks een bedrag neer te tellen om het programma op de buis te krijgen. Als er niet gekeken zou worden zouden de adverteerders een ander kanaal kiezen, hun moraal gaat niet verder dan de marketingstrategie. Het verhaal van de kijker is mijn zorg. De kijker kiest, waar kiest de kijker voor? Het is plat, het is vuil, het is goddeloos, sterker godslasterlijk. Veel van hetzelfde, veel van niks. De TV spiegelt de maatschappij, de buis laat zien wat er in het hart van de moderne mens is te vinden, ook dat is niets. Je bent wat je ziet.
Er is iets dat beter is: Here, tot wie zullen wij heengaan? Gij hebt woorden van eeuwig leven. Zouden we onze antennes niet veel beter op Hem kunnen richten?
Ds. Henk Schouten
Directeur Het Zoeklicht
