Commentaar - jrg. 82-01

Feike ter Velde • 82 - 2006/07 • Uitgave: 1
De macht van wetenschap en techniek krijgt de mens steeds meer in haar greep. We zitten er immers allemaal tot onze nek aan toe in. De wetenschap is ‘de god van de éénentwintigste eeuw.’ De filosofie achter de wereld van de moderne wetenschap is een alles verslindende moloch. Zonder dat we er zelf erg in hebben worden ook christenen door die filosofie meegesleept. Ons dagelijks leven wordt steeds meer beheerst door anonieme technocraten die achter de schermen aan de touwtjes trekken. De techniek is steeds meer de motor geworden van de vooruitgang, de kennis erachter is als de olie waarop die motor draait. Het is dan ook niet zonder betekenis dat de profeet Daniël, wanneer hij spreekt over de verre toekomst en over de eindtijd, melding maakt van het feit dat “velen onderzoek zullen doen en dat de kennis zal vermeerderen” (Dan. 12:4).
Wij leven in een technocratische cultuur, die steeds meer de trekken vertoont van de Babelcultuur. Dat is: bouwen aan de toren, totdat die reikt tot in de hemel, waar de troon van God staat. De mens der zonde en een cultuur van zonde is tot álles in staat: “Niets van wat zij denken te doen is voor hen onuitvoerbaar” (Gen 11:6). Zij wilden zich een naam op aarde vestigen. De grootsheid, de grandeur van de Babelcultuur, die onze Westerse wereld zo kenmerkt, straalt af op de héle wereld. Amerika en Europa, waar deze Babelcultuur volstrekt dominant is, zetten hun stempel op de rest van de wereld. De computertechnologie wordt steeds meer de alles beheersende en óverheersende factor. Hoe lang zal het duren voordat ieder mens een chip krijgt geïmplanteerd – heel makkelijk, met een injectienaald onder de huid in te brengen – met alle persoonskenmerken daarop aanwezig. Deze computertechnologie gaat steeds meer dwangmiddelen gebruiken om haar zin door te drijven. Het reikt immers oplossingen aan voor de problemen, ook op langere termijn. Niks democratie en allerlei meningen, zeggen zij, er moeten problemen worden opgelost in de wereld en daar zijn persoonlijke inzichten en opvattingen niet meer welkom. De angst voor terreur is een grote motor aan het worden voor het doordrijven van allerlei maatregelen. Het zijn de deskundigen, die precies weten wat goed voor ons is. En wij zijn bereid persoonlijke vrijheid op te offeren aan collectieve veiligheid. Zo geven we de feitelijke regeringsmacht steeds meer uit handen aan de technocratie met haar technische en wetenschappelijke plannen waarin de dingen al vastliggen, voordat de gewone burger er een mening over kan hebben. Het wordt opgediend als: zó zijn de feiten en hier is de oplossing. Dat is een griezelige ontwikkeling.
Wie heeft het hier nog over ethische normen en geestelijke waarden? De moloch beslist.

Feike ter Velde
Hoofdredacteur Het Zoeklicht