Dabar: Gods beeld weerspiegelen op de camping

Leendert Wolters • 83 - 2007 • Uitgave: 9/10
Het is tien uur in de morgen, een gat in de dag. De camping wordt wakker door de tientallen kinderen die op weg zijn naar de witte tent. Daar ontvangt het Dabar-team hen voor de kinderclub. De zeven jongeren, gestoken in kleurige T-shirts waarop hun namen gedrukt staan, nemen de kinderen mee in de kring en bieden de ouders een kopje koffie aan.
De club begint met vrolijke liedjes en een kort gebed. Daarna volgt een carrousel van spelletjes, knutselwerkjes, een Bijbelverhaal en een eenvoudig gesprek met de kinderen over de boodschap.

Zo gaat het deze zomer dagelijks toe op de tientallen campings in Nederland waar Dabar is. Dabar is het evangelisatie- en recreatiewerk van deWindroos. Elk jaar worden zo’n 550 jongeren uitgezonden naar campings in Nederland.
Het Hebreeuwse woord ‘Dabar’ betekent ‘woord en daad’. Dat zegt veel over de aard van het werk. De Dabar-deelnemers zijn druk met de organisatie van typische recreatie-activiteiten, zoals de zeskamp, de poppenkast en volleybal. Maar dat is niet alles. Ze zijn op de camping met een missie.
Eén van hen vertelt: “We verliezen ons doel niet uit het oog: hier zijn tot eer van Gods Naam. Regelmatig zitten we te worstelen met de vraag hoe we de kinderen of tieners kunnen bereiken. Wat kunnen we beter doen dan alles voor God neerleggen? Zijn zegenende handen hebben we dan ook heel de week ervaren.

Spiegelbeeld
Dabar is voor de deelnemers geen relaxvakantie. Het betekent hard werken en weinig slapen. Maar er staat een waardevolle tijd tegenover, die begint op het Dabar Ontmoetingsweekend. Uitzending volgt op toerusting en daarom komen alle deelnemers in april drie dagen bij elkaar voor trainingen en workshops, ontmoeting en natuurlijk Bijbelstudies. Dit jaar staat het thema ‘spiegelbeeld’ centraal. Naast de voorbereiding tijdens het Dabar Ontmoetingsweekend, is er ook op de camping een dagelijks moment van stille tijd en Bijbelstudie door de teamleden.
“Behalve dat zo'n week campingevangelisatie nodig is voor de gasten, is het ook erg goed voor jezelf. Je wordt gevormd en je leert een heleboel over anderen én over jezelf,” vertelt een teamlid. “We zijn ook nog eens als team van ‘een beetje uit elkaar’ aan het begin, naar ‘heel dicht bij elkaar’ én samen naar de Heer gegroeid! We hebben bijvoorbeeld samen afgesproken om iedere avond op de knieën te gaan vóór ons bed, om onszelf te dwingen tijd voor de Heer te nemen, wat wij anders zo snel ‘vergeten’, zo weinig doen.”
Spiegel zijn van wie Jezus is, door Zijn liefde te laten zien op de camping. Weerspiegelen hoe het is om met God te leven. Het gaat er dan niet meer om, dat de teamleden op een overtuigende manier het evangelie kunnen uitleggen, maar dat de gasten op de camping in de teamleden, in de eenheid in het team, schitteringen opvangen van Góds aanwezigheid.

Ontspanning
De gasten zijn voor hun ontspanning op de camping. Ze brengen er een groot deel van het seizoen door. Juist in die ontspannen setting is er voor de teamleden van Dabar ruimte om met hen in contact te komen. Door de activiteiten is er persoonlijk contact met kinderen en tieners. Om te praten over wat hen bezighoudt en hen de liefde te geven die ze thuis zo vaak te kort komen.
Stefan: “Dabar is voor mij een prachtige kans om concreet bezig te zijn met het doorgeven van het goede nieuws. Ik ben niet zo’n prater, maar houd er juist van om praktisch bezig te zijn. Dat is voor mij de manier om te laten zien wat God voor mij betekent.”
Het evangelisatiewerk gaat deze hele zomer door. God zoekt door de teamleden van Dabar de campinggasten op. Elk jaar merken de teamleden dat God werkt. Juist als zij in afhankelijkheid van Hem leven, in ontspanning, omdat Hij Zijn zegen geeft. En dan gebeurt het zomaar: een spontaan gesprek, waarin de teamleden ervaren dat de Heilige Geest aan het werk is: “Gisteren kwam hier een meisje. Ze weet absoluut niets van de Bijbel, maar komt wel elke dag naar de kinderclub. Ze vroeg me of ik ook wist in welke caravan Jezus woonde…”.


Campingpastoraat
Niet alleen jongeren, maar ook ouderen en zelfs senioren zijn betrokken bij het Dabar-werk. Op tien campings zijn pastors actief die het werk van het Dabar-team aanvullen. Een campingpastor (m/v) is campinggast met de campinggasten. Hij brengt twee weken van de vakantie door in een caravan, doet de afwas in het toiletgebouw en de boodschappen in de kampwinkel. Het hele gezin doet mee met de activiteiten van Dabar, integreert op de camping en bouwt een band op met de campinggasten.
De pastor is tijdens deze periode beschikbaar voor wie verlegen zit om een gesprekje, voor wie worstelt met de levensvragen. Velen hebben behoefte aan een luisterend oor, want wie neemt tegenwoordig nog de tijd om te luisteren naar een ander? Oprechte interesse, daar kom je al zo ver mee.
Campingpastor Hans vertelt: “Er zat een man naast me aan de bar. Ónder de tatoeages. Hij zei: ‘O, daar hebben we de campingpastoor!’ en hij draaide zich direct om. Tot zijn verbazing bleef ik gewoon zitten en na een tijdje draaide de man zich weer naar me toe en begon te praten: ‘Weet je, pastoor, ik heb alles gedaan wat God verbiedt. Ik heb een bordeel gehad, een gokpaleis, maar ik heb echt genoten van het leven!’ Later vertelde hij me dat hij een paar hartinfarcten had gehad. Toen kon ik het gesprek een wending geven en ik vroeg hem of ik langs mocht komen. Dat mocht en we hebben goed kunnen praten. Toen ik wegging, zei hij: ‘Dit is de eerste keer in m’n leven dat ik een half uur met een pastoor heb gepraat!”
Campingpastors zijn vrijwilligers die vanuit hun eigen achtergrond en met hun eigen gaven naar de camping komen om het werk te doen. Een evangelist zal vanuit zijn werkervaring, opleiding en achtergrond waarschijnlijk op de camping een meer evangeliserend gerichte aanpak kiezen. Een elektrotechnicus kiest voor een andere werkwijze, stelt zich dienstbaar op en participeert in het reguliere campingleven. Wat de pastors samenbindt, is dat zij allen op zondag voorgaan in de campingdienst.
Campingpastor Johan vertelt: “In een campingdienst afgelopen zomer sprak ik over de ‘verloren zoon’. Na de dienst zei een vrouw, dat ze niet kon geloven dat God op haar zat te wachten. We spraken veel met elkaar. Elke keer zocht ze mij op. En op een gegeven moment vroeg ze me: “Hoe kan ik een kind van God worden?” We hebben toen gebeden en ze mocht als ‘verloren dochter’ thuiskomen! Dan denk je al gauw: gaat dit niet te gemakkelijk? Maar het gebeurde, echt! Ik mocht ervaren: de campingpastor bekeert geen mensen. Dat doet God.”

Leendert Wolters
Missionair Jongerenwerker deWindroos /IZB
Dabar en Campingpastoraat zijn projecten van deWindroos. Meer informatie is te vinden op
www.dewindroosizb.nl.