De Here, onze toevlucht!
Henk Schouten • 85 - 2009 • Uitgave: 19
De Here, onze toevlucht!
De Here is een toevlucht. Toevlucht betekent zoiets als een plek waar je in nood naar toe kunt vluchten om bescherming en veiligheid te ontvangen. Wanneer je dat zo leest, zou je kunnen denken aan een soort schuilkelder. Als de bommen vallen, hoop je daar een veilig heenkomen te vinden. Veel mensen hebben ook inderdaad zon soort schuilkelder, als er nood is zoeken ze de Here God. Nood leert bidden, zegt het spreekwoord. Hoe goed het ook is een veilige plek te hebben als de bommen vallen, er wordt op die manier toch geen recht gedaan aan de omvangrijke betekenis van het woord toevlucht.
De King James vertaling, zeg maar de Engelse Staten Vertaling, spreekt van dwelling place, woonplaats, misschien mogen we zeggen je thuis. Met die gedachte komt ook het Vaderhuis in beeld, dat ons door de Here Jezus is beloofd. Natuurlijk is dat een veilige plek, maar het is daarenboven ook een plek waar je nauwste verwanten bij je zijn en je waardevolle dingen bewaard worden. Denken we dan ook niet aan de woorden van de Psalmist in Psalm 73:25 Wie heb ik (nevens) U in de hemel? Nevens U begeer ik niets op aarde.
Thuis is je kostbaarste en veiligste plek. De weg daar naartoe wordt in de Bijbel ook duidelijk gewezen, de Here Jezus wijst ons de weg: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij. Een woning heeft een deur, waardoor we binnengaan. Opnieuw horen we de Here Jezus: Ik ben de deur; als iemand door Mij binnenkomt, zal Hij behouden worden (Johannes 10:9). We horen hier de woorden resoneren: De Here onze Toevlucht en we weten nu ook de weg. Gaan we die weg?
Toch moeten we bij de woorden huis, thuis, woonplaats, toevlucht, niet te snel aan een gebouw van steen denken. De positieve gevoelens die dit alles bij ons oproept hebben niet in de eerste plaats te maken met een fysiek gebouw, het gaat om een diepere en een geestelijke zekerheid. Het gaat niet om een plek waar ons lichaam beschut en beschermd wordt. Wie zo denkt, denkt veel te beperkt van God. In Lucas 16 horen we van de rijke man en de arme Lazarus. De rijke man heeft een fantastisch huis en alle plezierige dingen van het leven, zo lijkt het. Toch blijkt deze man geen echt thuis te hebben, geen veilig oord waar zijn ziel rust en vrede ontvangt, dat in tegenstelling tot de arme Lazarus. In materiële zin ontbreekt het Lazarus aan alles en toch heeft hij een thuis en een veiligheid die ver uitstijgt boven wat de rijke man had.
De Here Jezus heeft ons dan ook geleerd in Matteüs 6:19 Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen (de rijke man); maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen (de arme Lazarus). Want, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. Het is de apostel Paulus die in Kolossenzen 3:1 hier helemaal bij aansluit, hij schrijft ons: zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods.
Dat zijn best lastige onderwerpen. Het lastige zit in het ongrijpbare en onzichtbare. Dingen die je kunt zien en vastpakken en dingen die materiële omvang hebben, zijn gemakkelijk voor ons voorstellingsvermogen. De immateriële en geestelijke zaken zijn niet te zien en te tasten, dat zijn aspecten waar geloof bij wordt gevraagd. Veel mensen vandaag zijn als Eva in de hof van Eden. Eva zag de boom en zag dat hij begeerlijk was om daarvan te eten. Helaas, vanaf het moment dat ze de tastbare dingen tot zich nam, verloor ze de geestelijke aspecten, het eeuwige leven. God was niet langer haar toevlucht, zij vluchtte van God weg en verborg zich zelfs. Bij de Here God had ze niet langer haar thuis en de waarborgen, zoals we die boven een beetje aangaven.
Wat heerlijk is het dat we nu toch weer van God als onze toevlucht mogen spreken en over een eeuwig thuis mogen nadenken. Nee, dat moeten we niet te materieel invullen. In 1 Johannes 4:16 staat het heel mooi: wij hebben de liefde onderkend en geloofd, die God jegens ons heeft. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in Hem. Wie dat geloof heeft, is rijker dan Bill Gates. Wie dat geloof heeft. weet van een toekomst bij de Here. Die toekomst is uiteindelijk toch ook weer een plek, al overstijgt dat ons voorstellingsvermogen. Die plek is dat Vaderhuis en op Gods tijd zal onze Heiland ons daar binnenleiden. Dat gebeurt als de bazuin klinkt, de aartsengel roept en we in een oogwenk de Here tegemoet gevoerd worden. Misschien wel vandaag, bent u er klaar voor? De Here zal zeker komen.
Ds. H. Schouten
De Here is een toevlucht. Toevlucht betekent zoiets als een plek waar je in nood naar toe kunt vluchten om bescherming en veiligheid te ontvangen. Wanneer je dat zo leest, zou je kunnen denken aan een soort schuilkelder. Als de bommen vallen, hoop je daar een veilig heenkomen te vinden. Veel mensen hebben ook inderdaad zon soort schuilkelder, als er nood is zoeken ze de Here God. Nood leert bidden, zegt het spreekwoord. Hoe goed het ook is een veilige plek te hebben als de bommen vallen, er wordt op die manier toch geen recht gedaan aan de omvangrijke betekenis van het woord toevlucht.
De King James vertaling, zeg maar de Engelse Staten Vertaling, spreekt van dwelling place, woonplaats, misschien mogen we zeggen je thuis. Met die gedachte komt ook het Vaderhuis in beeld, dat ons door de Here Jezus is beloofd. Natuurlijk is dat een veilige plek, maar het is daarenboven ook een plek waar je nauwste verwanten bij je zijn en je waardevolle dingen bewaard worden. Denken we dan ook niet aan de woorden van de Psalmist in Psalm 73:25 Wie heb ik (nevens) U in de hemel? Nevens U begeer ik niets op aarde.
Thuis is je kostbaarste en veiligste plek. De weg daar naartoe wordt in de Bijbel ook duidelijk gewezen, de Here Jezus wijst ons de weg: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven, niemand komt tot de Vader dan door Mij. Een woning heeft een deur, waardoor we binnengaan. Opnieuw horen we de Here Jezus: Ik ben de deur; als iemand door Mij binnenkomt, zal Hij behouden worden (Johannes 10:9). We horen hier de woorden resoneren: De Here onze Toevlucht en we weten nu ook de weg. Gaan we die weg?
Toch moeten we bij de woorden huis, thuis, woonplaats, toevlucht, niet te snel aan een gebouw van steen denken. De positieve gevoelens die dit alles bij ons oproept hebben niet in de eerste plaats te maken met een fysiek gebouw, het gaat om een diepere en een geestelijke zekerheid. Het gaat niet om een plek waar ons lichaam beschut en beschermd wordt. Wie zo denkt, denkt veel te beperkt van God. In Lucas 16 horen we van de rijke man en de arme Lazarus. De rijke man heeft een fantastisch huis en alle plezierige dingen van het leven, zo lijkt het. Toch blijkt deze man geen echt thuis te hebben, geen veilig oord waar zijn ziel rust en vrede ontvangt, dat in tegenstelling tot de arme Lazarus. In materiële zin ontbreekt het Lazarus aan alles en toch heeft hij een thuis en een veiligheid die ver uitstijgt boven wat de rijke man had.
De Here Jezus heeft ons dan ook geleerd in Matteüs 6:19 Verzamelt u geen schatten op aarde, waar mot en roest ze ontoonbaar maakt en waar dieven inbreken en stelen (de rijke man); maar verzamelt u schatten in de hemel, waar noch mot noch roest ze ontoonbaar maakt en waar geen dieven inbreken of stelen (de arme Lazarus). Want, waar uw schat is, daar zal ook uw hart zijn. Het is de apostel Paulus die in Kolossenzen 3:1 hier helemaal bij aansluit, hij schrijft ons: zoekt de dingen, die boven zijn, waar Christus is, gezeten aan de rechterhand Gods.
Dat zijn best lastige onderwerpen. Het lastige zit in het ongrijpbare en onzichtbare. Dingen die je kunt zien en vastpakken en dingen die materiële omvang hebben, zijn gemakkelijk voor ons voorstellingsvermogen. De immateriële en geestelijke zaken zijn niet te zien en te tasten, dat zijn aspecten waar geloof bij wordt gevraagd. Veel mensen vandaag zijn als Eva in de hof van Eden. Eva zag de boom en zag dat hij begeerlijk was om daarvan te eten. Helaas, vanaf het moment dat ze de tastbare dingen tot zich nam, verloor ze de geestelijke aspecten, het eeuwige leven. God was niet langer haar toevlucht, zij vluchtte van God weg en verborg zich zelfs. Bij de Here God had ze niet langer haar thuis en de waarborgen, zoals we die boven een beetje aangaven.
Wat heerlijk is het dat we nu toch weer van God als onze toevlucht mogen spreken en over een eeuwig thuis mogen nadenken. Nee, dat moeten we niet te materieel invullen. In 1 Johannes 4:16 staat het heel mooi: wij hebben de liefde onderkend en geloofd, die God jegens ons heeft. God is liefde, en wie in de liefde blijft, blijft in God en God blijft in Hem. Wie dat geloof heeft, is rijker dan Bill Gates. Wie dat geloof heeft. weet van een toekomst bij de Here. Die toekomst is uiteindelijk toch ook weer een plek, al overstijgt dat ons voorstellingsvermogen. Die plek is dat Vaderhuis en op Gods tijd zal onze Heiland ons daar binnenleiden. Dat gebeurt als de bazuin klinkt, de aartsengel roept en we in een oogwenk de Here tegemoet gevoerd worden. Misschien wel vandaag, bent u er klaar voor? De Here zal zeker komen.
Ds. H. Schouten
