De lofzang van de herders
Henk Schouten • 79 - 2003/04 • Uitgave: 20
De geboorte van de Here Jezus is één van de grootste heilsgebeurtenissen. Ik bedoel, na de kruisiging en de opstanding is dit wel het meest belangrijke dat tot ons heil en leven heeft plaatsgevonden.
Wij willen, wanneer we het geboortefeest van onze Heiland vieren, blijven bij de dingen die ons vanuit Gods Woord aangereikt worden. Mij werd toegedacht over de lofzang van de herders te schrijven. Nu doet zich daar een klein probleem voor. Er wordt nergens in de Bijbel over een lofzang van herders geschreven. Er zijn wel liederen in onze bundels die over de herders gaan. Heel bekend is natuurlijk: "De herdertjes lagen bij nachte, ze lagen bij nacht in het veld. Ze hielden getrouwe de wachte, ze hadden hun schaapjes geteld".
U begrijpt mijn probleem, wat moet ik met die herdertjes. Alleen al dat woord ‘herdertjes’, het doet heel lieflijk en romantisch aan, maar de werkelijkheid is anders. Herdersvolk was rauw volk, het waren jongens die stevig gespierd waren en een spierballen ontmoeting niet schuwden. Het waren mensen die ergens aan de onderkant van de samenleving bengelden en niet in tel waren. Zelfs David was niet bij zijn familie. Pas na nadrukkelijk aandringen van Samuël wordt hij geroepen.
Herders met een lofzang. Haast ondenkbaar. Het zal zeker geen geschoold mannenkoor geweest zijn met een fraaie verzamel CD vol kerstzang. Als de herders al een lied zouden zingen, dan zou dat bepaald geen lofzang geweest kunnen zijn. Zij zouden een heel ander repertoire hebben gehad.
Het bijzondere gebeurt en dat is een heel mooie boodschap. Aan deze outcast van de samenleving. Deze mensen die niet in tel waren en met de nek werden aangezien, deze rauwdauw society, aan deze mensen wordt als eerste het beste verkondigd.
Waarom niet aan het hof van Herodus? Waarom niet aan het sanhedrin, de joodse wijzen? Waarom niet aan de elite, maar wel aan de paria’s?
Deze mensen zijn niet te hoogmoedig, deze mensen hebben het niet bijzonder met zichzelf getroffen, zoals je dat wel in de ‘betere’ standen ziet. Dit waren mensen die zich bewust waren van hun verworpen en hopeloze positie en daarmee blijken zij ontvankelijk. Deze herders zijn open en ontvankelijke mensen. De Here God stuurt Zijn boden, want dat zijn engelen feitelijk, naar deze groep mensen.
Zo is het vandaag ook nog dikwijls. Wat voor mensen nemen het Woord van God met blijdschap aan? Zijn dat de kalkoenaanbidders? Zijn dat de mensen met glitterende en glanzende kerststukjes? Zijn dat de mensen met gouden ballen in hun boom? Ach, voor mij mag het allemaal wel, de gezelligheid, de sfeer met dennengeur. Het heeft geen zin een kerstboomstorm of ballenplundering te beginnen. Het is van belang grote blijdschap te verkondigen en dan zijn er altijd mensen in de buurt, die weten dat ze er niet bij horen. Mensen die weten uit de gemeenschap met God gestoten te zijn, maar juist die mensen zijn ontvankelijk. Misschien juist wel in deze kerstdagen. Nu iedereen het zo gezellig heeft en jij daar geen deel aan hebt, nu sta je misschien meer dan ooit open voor die heerlijke boodschap ‘U is heden de Heiland geboren’.
De Heiland brengt het heil. God zelf zorgt in Zijn Zoon voor een hoopvolle toekomst. Allen die tot Hem komen werpt Hij niet uit, maar Hij ontfermt zich over hen.
Wat deden de herders? Zij gingen op weg, zij gingen naar Bethlehem om te kijken of het waar was. Daar zit een uitdaging in: op weg gaan, onderzoeken. Durf jij dat? Je hoeft niet naar Bethlehem, niet zo’n veilige omgeving vandaag. Je kunt Gods Woord onderzoeken en daarbij God aanroepen. Dan zal God Zijn boodschap ook vandaag duidelijk maken.
Ja, ik schrijf over de lofzang van de herders. Want nadat zij het met eigen ogen gezien hadden, het wonder van Gods betrokkenheid op hun leven, kwam het tot lof. Lucas schrijft: "De herders keerden terug, God lovende en prijzende om alles wat zij hadden gehoord en gezien".
In hun kerstfeest stond de Here Jezus centraal. Daarvan konden ze niet zwijgen, zij brachten lof aan God.
Ik zou het fantastisch vinden, wanneer ook jij in die rij je plaats in gaat nemen en aan God mede lof en eer brengt omdat Hij naar jou heeft omgezien.
Gezegende kerstdagen.
ds. Henk Schouten
Wij willen, wanneer we het geboortefeest van onze Heiland vieren, blijven bij de dingen die ons vanuit Gods Woord aangereikt worden. Mij werd toegedacht over de lofzang van de herders te schrijven. Nu doet zich daar een klein probleem voor. Er wordt nergens in de Bijbel over een lofzang van herders geschreven. Er zijn wel liederen in onze bundels die over de herders gaan. Heel bekend is natuurlijk: "De herdertjes lagen bij nachte, ze lagen bij nacht in het veld. Ze hielden getrouwe de wachte, ze hadden hun schaapjes geteld".
U begrijpt mijn probleem, wat moet ik met die herdertjes. Alleen al dat woord ‘herdertjes’, het doet heel lieflijk en romantisch aan, maar de werkelijkheid is anders. Herdersvolk was rauw volk, het waren jongens die stevig gespierd waren en een spierballen ontmoeting niet schuwden. Het waren mensen die ergens aan de onderkant van de samenleving bengelden en niet in tel waren. Zelfs David was niet bij zijn familie. Pas na nadrukkelijk aandringen van Samuël wordt hij geroepen.
Herders met een lofzang. Haast ondenkbaar. Het zal zeker geen geschoold mannenkoor geweest zijn met een fraaie verzamel CD vol kerstzang. Als de herders al een lied zouden zingen, dan zou dat bepaald geen lofzang geweest kunnen zijn. Zij zouden een heel ander repertoire hebben gehad.
Het bijzondere gebeurt en dat is een heel mooie boodschap. Aan deze outcast van de samenleving. Deze mensen die niet in tel waren en met de nek werden aangezien, deze rauwdauw society, aan deze mensen wordt als eerste het beste verkondigd.
Waarom niet aan het hof van Herodus? Waarom niet aan het sanhedrin, de joodse wijzen? Waarom niet aan de elite, maar wel aan de paria’s?
Deze mensen zijn niet te hoogmoedig, deze mensen hebben het niet bijzonder met zichzelf getroffen, zoals je dat wel in de ‘betere’ standen ziet. Dit waren mensen die zich bewust waren van hun verworpen en hopeloze positie en daarmee blijken zij ontvankelijk. Deze herders zijn open en ontvankelijke mensen. De Here God stuurt Zijn boden, want dat zijn engelen feitelijk, naar deze groep mensen.
Zo is het vandaag ook nog dikwijls. Wat voor mensen nemen het Woord van God met blijdschap aan? Zijn dat de kalkoenaanbidders? Zijn dat de mensen met glitterende en glanzende kerststukjes? Zijn dat de mensen met gouden ballen in hun boom? Ach, voor mij mag het allemaal wel, de gezelligheid, de sfeer met dennengeur. Het heeft geen zin een kerstboomstorm of ballenplundering te beginnen. Het is van belang grote blijdschap te verkondigen en dan zijn er altijd mensen in de buurt, die weten dat ze er niet bij horen. Mensen die weten uit de gemeenschap met God gestoten te zijn, maar juist die mensen zijn ontvankelijk. Misschien juist wel in deze kerstdagen. Nu iedereen het zo gezellig heeft en jij daar geen deel aan hebt, nu sta je misschien meer dan ooit open voor die heerlijke boodschap ‘U is heden de Heiland geboren’.
De Heiland brengt het heil. God zelf zorgt in Zijn Zoon voor een hoopvolle toekomst. Allen die tot Hem komen werpt Hij niet uit, maar Hij ontfermt zich over hen.
Wat deden de herders? Zij gingen op weg, zij gingen naar Bethlehem om te kijken of het waar was. Daar zit een uitdaging in: op weg gaan, onderzoeken. Durf jij dat? Je hoeft niet naar Bethlehem, niet zo’n veilige omgeving vandaag. Je kunt Gods Woord onderzoeken en daarbij God aanroepen. Dan zal God Zijn boodschap ook vandaag duidelijk maken.
Ja, ik schrijf over de lofzang van de herders. Want nadat zij het met eigen ogen gezien hadden, het wonder van Gods betrokkenheid op hun leven, kwam het tot lof. Lucas schrijft: "De herders keerden terug, God lovende en prijzende om alles wat zij hadden gehoord en gezien".
In hun kerstfeest stond de Here Jezus centraal. Daarvan konden ze niet zwijgen, zij brachten lof aan God.
Ik zou het fantastisch vinden, wanneer ook jij in die rij je plaats in gaat nemen en aan God mede lof en eer brengt omdat Hij naar jou heeft omgezien.
Gezegende kerstdagen.
ds. Henk Schouten
