De media en onze moraal

Dirk van Genderen • 82 - 2006/07 • Uitgave: 8/9
‘wijs niet te snel naar de ander’

Welke morele maatstaven hanteren de omroepbazen bij hun programmabeleid? Hebben ze die eigenlijk wel? Bij verscheidene – voornamelijk commerciële - omroepen is weinig moraal te ontdekken. Als hun programma’s maar kijkers en adverteerders trekken en geld opleveren. “Als dat met bloemkolen moet, doen we dat met bloemkolen,” zoals een omroepdirecteur ooit zei. En als dat met seks lukt, gebeurt dat met seks.

Laten we echter niet doen alsof we in een volstrekt goddeloos land leven waar bij geen enkele omroep meer enig moreel besef te vinden is. Dan zouden we veel omroepen onterecht beschuldigen. Gelukkig zijn er ook nog veel goede en mooie programma’s. En waar ter wereld vind je een land waar de overheid nog steeds meebetaalt aan de verkondiging van het Evangelie via de media?

Verhef je niet boven anderen die wel naar programma’s kijken waarvan u vindt dat ze niet goed zijn. Zo’n houding roept alleen maar irritatie op. Dan vertoont u niet het beeld van de Here Jezus. Moeten we die omroepen en internetsites hun gang maar laten gaan? Er zijn vaak meer mogelijkheden dan we denken om onze mening kenbaar te maken. De omroepen en de politiek zijn best wel gevoelig voor wat het publiek vindt.

Erotiek bij KPN
Je ziet wel dat sommige omroepen met steeds heftiger tv-programma’s komen om kijkers te blijven trekken. Talpa bijvoorbeeld is bezig met de voorbereidingen van De Gouden Kooi, een programma waarin tien mensen voor een jaar worden opgesloten en elkaar moeten wegpesten. De winnaar krijgt de kapitale villa waarin de deelnemers aan het programma minstens een jaar verblijven, plus een miljoenenprijs.
Maar ook de publieke omroep BNN aarzelt niet om met shockerende programma’'s extra kijkers binnen te halen. En een bedrijf als KPN gaat ook niet vrijuit. Iedereen die kiest voor digitale telefonie van KPN krijgt er momenteel een erotisch tv-kanaal in het tv-pakket bij. Alsof we daarop zitten te wachten!
En wie geen beschermend filter op z’n internetaansluiting heeft, komt voortdurend in aanraking met pornosites. Terwijl bekend is dat een pornoflits van enkele tellen op ons netvlies al ‘voldoende’ is om aan porno verslaafd te raken. Denk niet te snel dat het jou niet zal overkomen.

Te gemakkelijk oordelen
Het is wel heel gemakkelijk om, zonder dat het ons van binnen ook maar enigszins raakt, te zeggen dat het allemaal zo achteruit gaat in medialand, wat ik overigens niet ontken. Maar het risico is aanwezig dat wij het allemaal zo goed weten. We kunnen precies aangeven wie fout is en wie niet. Alsof wij de hedendaagse schriftgeleerden en Farizeeën zijn, die een vrouw bij de Here Jezus brengen die op overspel is betrapt (Johannes 8). “Die vrouw moet gestenigd worden.”
Maar wat doet de Here Jezus? Hij schrijft hun namen in de grond, omdat zij het zijn bij wie de zonde moet worden ontmaskert. Wanneer ze vrij spel krijgen om de vrouw te stenigen (”Wie van u zonder zonde is, werpe de eerste steen”) worden ze in hun geweten overtuigd van hun eigen zonden en druipen ze allen af. Kennelijk hebben ze ontdekt dat er ook zonden in hun eigen leven zijn. Hoe is dat bij ons? We kunnen wel met de vinger wijzen naar erotische programma’s, maar wie een vrouw aanziet om haar te begeren, heeft in z’n hart reeds overspel met haar gepleegd, zegt de Here Jezus in Matteüs 5:28. Gaat u, ga jij, ga ik dan vrijuit? Dan past het toch niet om een veroordelende houding te hebben, maar eerder verootmoediging en schuldbelijdenis: “Here, vergeef ons onze zonden.”

Dirk van Genderen