Dictatuur van de meerderheid
Feike ter Velde • 88 - 2012 • Uitgave: 4
Mensen die het hardst roepen om democratie, lijken het meest geïnteresseerd in het dwingend opleggen van eigen standpunten op andersdenkenden. Voorbeeld: homoseksualiteit, homohuwelijk en homotherapie. Alles wat met dit thema samenhangt leent zich beslist niet voor een gesprek over democratische verhoudingen. Eerder is er sprake van dictatuur en mediaterreur. Iedereen moet vinden wat de meerderheid vindt.
Een overweging.
Er was weer eens een nieuwshype in Nederland naar aanleiding van een artikel in dagblad Trouw over de opvang en begeleiding van mensen met homoseksuele gevoelens door de Stichting Different, een afdeling van “Tot Heil des Volks” in Amsterdam. Men zou daar namelijk een therapie aanbieden om homoseksualiteit te genezen. De hele dag en de dag erna was het ‘nieuws’ te horen op radio en televisie. Er werden persverklaringen uitgegeven en ook Different gaf zelf een helder persbericht uit, waaruit bleek dat er van een genezingstherapie bij deze hulpverlener geen sprake is, maar dat de hulpverlening bestaat uit een therapie door goed opgeleide mensen, aan homofielen met een christelijke achtergrond en overtuiging, die hulp wensen van christelijke therapeuten. Hulp bij het vinden van antwoorden op vragen rond de eigen levensstijl. Voor hen is het geen hulp om te horen: “Ga je gang maar, doe wat je verlangt te doen en dan komt het wel goed met je.”
De persverklaring van Different dd. 17 januari jl., die hier in extenso volgt, luidde:
Het dagblad Trouw bracht vandaag een artikel over onze hulpverlening bij Different. Wij vinden het artikel een onjuiste en onvolledige voorstelling van zaken geven. Ook in de suggesties dat het zou gaan om een therapie die ‘gevoelens moet onderdrukken’ en cliënten ‘die door afwijzing van geloofsgenoten in de knoei komen’ herkennen we ons niet.
Naar aanleiding van het artikel in Trouw zijn wij overladen met vragen om te reageren in allerlei media. Daar kunnen wij op korte termijn niet aan voldoen. Bovendien gaat het hier om een gecompliceerde en beladen problematiek die in veel gevallen heel vooringenomen benaderd wordt. Om deze reden willen wij voorlopig volstaan met een persverklaring. Op latere momenten zijn we bij voldoende ruimte en een evenwichtige aanpak graag bereid om in de media een nadere toelichting te geven.
Different in een notendop
Different werkt met een professioneel behandelteam dat mensen helpt bij psychisch lijden dat samenhangt met vragen rond seksuele identiteit. De hulpvraag van de cliënt staat altijd centraal. Onze cliënten ervaren een bredere psychische problematiek die veelal verbonden is met andere psychische aspecten als schaamte en eenzaamheid en zoeken naar de betekenis van hun gevoelens.
De meeste cliënten die zich bij ons melden (ruim 95%) hebben een christelijke achtergrond en geven aan elders onvoldoende gehoor of begrip voor hun specifieke problematiek te vinden.
De situatie en hulpvraag van de cliënten loopt enorm uiteen. Er zijn cliënten die hun homoseksuele gevoelens net ontdekt hebben en er geen raad mee weten, maar soms ook klopt men pas aan na jarenlange worsteling met deze gevoelens in een huwelijkse situatie. Het behandelteam staat onder leiding van een psychiater. Voor zo ver het gaat om door zorgverzekeraars vergoede hulpverlening gebeurt dit via de geldende procedures. Na een intakegesprek en een adviesgesprek volgt de behandelfase. Na de intake en de diagnose wordt het diagnoseverslag en het behandelplan getoetst door twee externe onafhankelijke therapeuten. Pas na goedkeuring start de behandeling. Alle behandelingen worden geregistreerd en zijn toetsbaar aan de gestelde behandeldoelen. Onderdeel van onze aanpak is ook een continue tevredenheidsmeting. Daarin scoort Different zeer hoog. Bovendien worden hulpverleningstrajecten zelden afgebroken. Gemiddeld leidt begeleiding door Different tot een hoger welbevinden en een mindere zorgvraag. Nut en effectiviteit van onze aanpak is hiermee voor ons voldoende aangetoond.
Inspectie
Tot slot van deze verklaring melden we dat we de in Trouw gedane suggestie om de Inspectie voor de Gezondheidszorg onderzoek te laten doen van harte toejuichen. Hopelijk kan er zo een correctie komen op de ontstane beeldvorming.
Drs. Henk van Rhee, algemeen directeur Stichting Tot Heil des Volks
Wat uitermate verbazingwekkend was, was het feit dat de minister van Volksgezondheid, mevrouw Edith Schippers, enkele uren later al een uitgebreid commentaar gaf op het feit dat vergoeding door de zorgverzekeraar voor deze genezingstherapie – een therapie die dus niet bestaat(!) – onmiddellijk dient te worden gestopt. Ook andere politici, Kamerleden, mensen uit diverse maatschappelijke organisaties etc. lieten zich allemaal direct interviewen en stonden meteen klaar om in allerlei toonaarden hun afkeuring en afschuw te laten blijken van een christelijke organisatie die zoiets durft te doen: namelijk te stellen dat en te werken aan de genezing van homoseksualiteit. Men bestrijdt dus in feite gebakken lucht, men slaat zinloos in het rond in kennelijke razernij – want zeer fel en ongenuanceerd zijn de uitlatingen – terwijl men direct al in het persbericht tot bedaren gebracht had kunnen worden.
Redacties bij de radio en tv-nieuwsgaring zaten óf te slapen, óf zijn doelbewust bezig geweest ons allen op het verkeerde been te zetten. Hetzelfde geldt voor krantenredacteuren. Twee dagen later nog een groot stuk in De Telegraaf, dat het nu met “dit gedoe van die christelijke minderheidsgroepjes maar eens afgelopen moet zijn.” Een volstrekt hatelijke toonzetting. Het wonderlijke is dat veel kerkmensen deze krant dagelijks door hun brievenbus krijgen!
Als je deze vijandschap ziet, komen er veel vragen bij je boven. Wáár gaat dit over? Als je het rustig tot je laat doordringen, zie je dat het gaat over de haat tegen hen die Gods geboden serieus willen nemen. Het is een haat tegen het Bijbelse gebod zelf! De geboden van God voelt men als knellende banden. Zij die de Bijbelse geboden willen toepassen in het leven komen over als veroordelend op anderen, die met die geboden niets te maken willen hebben. Mijns inziens komt dat gevoel van veroordeeld worden – in dit geval van mensen die leven in een homoseksuele relatie – omdat zij zichzelf ten diepste veroordelen.
Destijds belde een arts mij op die zelf in een homoseksuele relatie leefde en deel uitmaakte van een familie waarin hij in het geheel niet werd veroordeeld of gediscrimineerd. Hij zei dat het voor hem en voor zijn partner en voor zover hij wist voor iedereen die zo leefde, een blok aan het been was. Ik was verbaasd dit te horen van een pertinent ongelovige!
God heeft Zijn wet geschreven in de harten van de mensen en ten diepste heeft iedereen, bewust of onbewust, weet van Gods geboden, samengevat in de Tien Geboden. Bijbelse geboden, beter gezegd de wet van God, wil men niet meer in onze tijd. Dáár spitsen de dingen zich steeds meer op toe. Het afwijzen van de homoseksuele praktijk, afwijzing van homoseksuele handelingen wordt direct als veroordeling gevoeld. En daar ligt de pijn. Want de homolobby in ons land en in de wereld wil ons doen geloven dat het leven als homoseksueel per definitie een leven vol van geluk is. Homoseksuelen schreeuwen zo hard in gayparades en op zogenaamde roze dagen, om iedereen ervan te overtuigen dat ze gelukkig zijn zoals ze zijn. Het Engelse woord gay betekent happy, vrolijk, gelukkig. Maar feit is voor de meesten, dat dit niet het geval is, hoe hard men ook schreeuwt en hoe fel men zich ook verdedigt tegen welke tegenwerping dan ook.
De politiek heeft rond dit thema gekozen voor de harde en ondemocratische weg van de macht van de meerderheid. Christenen behoren oog te hebben voor Gods geboden en… voor de nood van de medemens, ook van de medemens met homofiele gevoelens, hoe hij of zij het leven ook inricht. Discriminatie, afwijzing of welke andere bejegening van een medemens is altijd uit den boze… van de boze!
Feike ter Velde
Een overweging.
Er was weer eens een nieuwshype in Nederland naar aanleiding van een artikel in dagblad Trouw over de opvang en begeleiding van mensen met homoseksuele gevoelens door de Stichting Different, een afdeling van “Tot Heil des Volks” in Amsterdam. Men zou daar namelijk een therapie aanbieden om homoseksualiteit te genezen. De hele dag en de dag erna was het ‘nieuws’ te horen op radio en televisie. Er werden persverklaringen uitgegeven en ook Different gaf zelf een helder persbericht uit, waaruit bleek dat er van een genezingstherapie bij deze hulpverlener geen sprake is, maar dat de hulpverlening bestaat uit een therapie door goed opgeleide mensen, aan homofielen met een christelijke achtergrond en overtuiging, die hulp wensen van christelijke therapeuten. Hulp bij het vinden van antwoorden op vragen rond de eigen levensstijl. Voor hen is het geen hulp om te horen: “Ga je gang maar, doe wat je verlangt te doen en dan komt het wel goed met je.”
De persverklaring van Different dd. 17 januari jl., die hier in extenso volgt, luidde:
Het dagblad Trouw bracht vandaag een artikel over onze hulpverlening bij Different. Wij vinden het artikel een onjuiste en onvolledige voorstelling van zaken geven. Ook in de suggesties dat het zou gaan om een therapie die ‘gevoelens moet onderdrukken’ en cliënten ‘die door afwijzing van geloofsgenoten in de knoei komen’ herkennen we ons niet.
Naar aanleiding van het artikel in Trouw zijn wij overladen met vragen om te reageren in allerlei media. Daar kunnen wij op korte termijn niet aan voldoen. Bovendien gaat het hier om een gecompliceerde en beladen problematiek die in veel gevallen heel vooringenomen benaderd wordt. Om deze reden willen wij voorlopig volstaan met een persverklaring. Op latere momenten zijn we bij voldoende ruimte en een evenwichtige aanpak graag bereid om in de media een nadere toelichting te geven.
Different in een notendop
Different werkt met een professioneel behandelteam dat mensen helpt bij psychisch lijden dat samenhangt met vragen rond seksuele identiteit. De hulpvraag van de cliënt staat altijd centraal. Onze cliënten ervaren een bredere psychische problematiek die veelal verbonden is met andere psychische aspecten als schaamte en eenzaamheid en zoeken naar de betekenis van hun gevoelens.
De meeste cliënten die zich bij ons melden (ruim 95%) hebben een christelijke achtergrond en geven aan elders onvoldoende gehoor of begrip voor hun specifieke problematiek te vinden.
De situatie en hulpvraag van de cliënten loopt enorm uiteen. Er zijn cliënten die hun homoseksuele gevoelens net ontdekt hebben en er geen raad mee weten, maar soms ook klopt men pas aan na jarenlange worsteling met deze gevoelens in een huwelijkse situatie. Het behandelteam staat onder leiding van een psychiater. Voor zo ver het gaat om door zorgverzekeraars vergoede hulpverlening gebeurt dit via de geldende procedures. Na een intakegesprek en een adviesgesprek volgt de behandelfase. Na de intake en de diagnose wordt het diagnoseverslag en het behandelplan getoetst door twee externe onafhankelijke therapeuten. Pas na goedkeuring start de behandeling. Alle behandelingen worden geregistreerd en zijn toetsbaar aan de gestelde behandeldoelen. Onderdeel van onze aanpak is ook een continue tevredenheidsmeting. Daarin scoort Different zeer hoog. Bovendien worden hulpverleningstrajecten zelden afgebroken. Gemiddeld leidt begeleiding door Different tot een hoger welbevinden en een mindere zorgvraag. Nut en effectiviteit van onze aanpak is hiermee voor ons voldoende aangetoond.
Inspectie
Tot slot van deze verklaring melden we dat we de in Trouw gedane suggestie om de Inspectie voor de Gezondheidszorg onderzoek te laten doen van harte toejuichen. Hopelijk kan er zo een correctie komen op de ontstane beeldvorming.
Drs. Henk van Rhee, algemeen directeur Stichting Tot Heil des Volks
Wat uitermate verbazingwekkend was, was het feit dat de minister van Volksgezondheid, mevrouw Edith Schippers, enkele uren later al een uitgebreid commentaar gaf op het feit dat vergoeding door de zorgverzekeraar voor deze genezingstherapie – een therapie die dus niet bestaat(!) – onmiddellijk dient te worden gestopt. Ook andere politici, Kamerleden, mensen uit diverse maatschappelijke organisaties etc. lieten zich allemaal direct interviewen en stonden meteen klaar om in allerlei toonaarden hun afkeuring en afschuw te laten blijken van een christelijke organisatie die zoiets durft te doen: namelijk te stellen dat en te werken aan de genezing van homoseksualiteit. Men bestrijdt dus in feite gebakken lucht, men slaat zinloos in het rond in kennelijke razernij – want zeer fel en ongenuanceerd zijn de uitlatingen – terwijl men direct al in het persbericht tot bedaren gebracht had kunnen worden.
Redacties bij de radio en tv-nieuwsgaring zaten óf te slapen, óf zijn doelbewust bezig geweest ons allen op het verkeerde been te zetten. Hetzelfde geldt voor krantenredacteuren. Twee dagen later nog een groot stuk in De Telegraaf, dat het nu met “dit gedoe van die christelijke minderheidsgroepjes maar eens afgelopen moet zijn.” Een volstrekt hatelijke toonzetting. Het wonderlijke is dat veel kerkmensen deze krant dagelijks door hun brievenbus krijgen!
Als je deze vijandschap ziet, komen er veel vragen bij je boven. Wáár gaat dit over? Als je het rustig tot je laat doordringen, zie je dat het gaat over de haat tegen hen die Gods geboden serieus willen nemen. Het is een haat tegen het Bijbelse gebod zelf! De geboden van God voelt men als knellende banden. Zij die de Bijbelse geboden willen toepassen in het leven komen over als veroordelend op anderen, die met die geboden niets te maken willen hebben. Mijns inziens komt dat gevoel van veroordeeld worden – in dit geval van mensen die leven in een homoseksuele relatie – omdat zij zichzelf ten diepste veroordelen.
Destijds belde een arts mij op die zelf in een homoseksuele relatie leefde en deel uitmaakte van een familie waarin hij in het geheel niet werd veroordeeld of gediscrimineerd. Hij zei dat het voor hem en voor zijn partner en voor zover hij wist voor iedereen die zo leefde, een blok aan het been was. Ik was verbaasd dit te horen van een pertinent ongelovige!
God heeft Zijn wet geschreven in de harten van de mensen en ten diepste heeft iedereen, bewust of onbewust, weet van Gods geboden, samengevat in de Tien Geboden. Bijbelse geboden, beter gezegd de wet van God, wil men niet meer in onze tijd. Dáár spitsen de dingen zich steeds meer op toe. Het afwijzen van de homoseksuele praktijk, afwijzing van homoseksuele handelingen wordt direct als veroordeling gevoeld. En daar ligt de pijn. Want de homolobby in ons land en in de wereld wil ons doen geloven dat het leven als homoseksueel per definitie een leven vol van geluk is. Homoseksuelen schreeuwen zo hard in gayparades en op zogenaamde roze dagen, om iedereen ervan te overtuigen dat ze gelukkig zijn zoals ze zijn. Het Engelse woord gay betekent happy, vrolijk, gelukkig. Maar feit is voor de meesten, dat dit niet het geval is, hoe hard men ook schreeuwt en hoe fel men zich ook verdedigt tegen welke tegenwerping dan ook.
De politiek heeft rond dit thema gekozen voor de harde en ondemocratische weg van de macht van de meerderheid. Christenen behoren oog te hebben voor Gods geboden en… voor de nood van de medemens, ook van de medemens met homofiele gevoelens, hoe hij of zij het leven ook inricht. Discriminatie, afwijzing of welke andere bejegening van een medemens is altijd uit den boze… van de boze!
Feike ter Velde
