Die uw ziel verzadigt met het goede
Henk Schouten • 79 - 2003/04 • Uitgave: 3
Die uw ziel verzadigt met het goede
Wat is er vandaag een leegte in onze samenleving. Naarmate de mens meer bereikt heeft en realiseren kan, naarmate er meer te verteren is, de medische zorg als nooit tevoren is en de rijkdommen zich opstapelen, lijkt er steeds minder te zijn dat bevrediging of verzadiging kan geven. Sprekend is de gelijkenis van de verloren zoon. Hij heeft het voor elkaar en volgt zijn eigen weg. Hij verlaat de waardevolle en goede zaken die hij van huis uit kende. Hij rekt zijn normen- en waardepatroon enorm uit als een mens van de wereld. Maar uiteindelijk kan hij zijn honger niet eens meer stillen. Hij eet met de zwijnen. Veel mensen vandaag leven, mag ik het schrijven, als de zwijnen maar leiden enorme (geestelijke) honger.
God verzadigt ons met het goede. Toen de Samaritaanse vrouw een ontmoeting had met de Here Jezus, zei de Heiland tegen haar: maar wie gedronken heeft van het water, dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven (Joh. 4:14). We mogen zien en leren dat de dingen die de Here God ons geeft vanuit Zijn Woord en die leven gaan door gebed, zo zijn, dat het niet alleen de ziel verzadigt, maar dat het een mededelende kracht is. Ik bedoel: ook voor anderen wordt het tot een bron van zegen. Het wordt een fontein, niet een bron waaruit je met grote krachtsinspanning moet pompen, zelfs niet een kraan, die moet je altijd nog opendraaien. Een fontein, het bruist vanzelf ophoog.
Ik ben wel eens bang dat er veel gelovigen zijn, die deze fontein in hun directe omgeving hebben, terwijl desondanks hun leven dor is. Waarom vloeit die bron met zegeningen niet voor hen? Omdat er gebrek is aan lof, omdat er gebrek is aan tonen van dankbaarheid. Al dankende zal ook de blijdschap en de verzadiging komen. In Romeinen 10:8 lezen we heel duidelijk de samenhang daartussen: Nabij u is het woord, in uw mond en in uw hart.
Er is een wonderlijke eigenschap van het woord, zodra we het beginnen uit te spreken, belijden voor God en mensen wat we in Christus ontvangen hebben, zullen we de verzadiging voor het hart daarvan gaan ervaren. De mond die eens grove taal sprak en die eens vloekwoorden liet horen, waardoor de spreker zelf tot vloek werd, zal wanneer daar met lof, dank en geloof gesproken wordt, tot zegen worden en verzadigd worden met het goede. Hoe wijder men de mond open durft te doen en daarmee durft te spreken van Jezus, hoe meer God vullen kan met het goede en Zijn zegen.
De jongeling die ver van het vaderhuis gekomen was, kwam bijna om van de honger. Heel anders is het beeld dat we kennen van Ruth in de velden van Boaz. Zij zat naast van de maaiers, zij ontmoette haar losser. Hij zorgde voor haar en zij hield over. Zo wil de Here God, Jezus, onze grote Losser zijn en onze ziel verzadigen met het goede.
Opent uwe mond, - eist van Mij vrijmoedig
Op Mijn trouw verbond! Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij t smeekt,
Mild en overvloedig
ds. Henk Schouten
Wat is er vandaag een leegte in onze samenleving. Naarmate de mens meer bereikt heeft en realiseren kan, naarmate er meer te verteren is, de medische zorg als nooit tevoren is en de rijkdommen zich opstapelen, lijkt er steeds minder te zijn dat bevrediging of verzadiging kan geven. Sprekend is de gelijkenis van de verloren zoon. Hij heeft het voor elkaar en volgt zijn eigen weg. Hij verlaat de waardevolle en goede zaken die hij van huis uit kende. Hij rekt zijn normen- en waardepatroon enorm uit als een mens van de wereld. Maar uiteindelijk kan hij zijn honger niet eens meer stillen. Hij eet met de zwijnen. Veel mensen vandaag leven, mag ik het schrijven, als de zwijnen maar leiden enorme (geestelijke) honger.
God verzadigt ons met het goede. Toen de Samaritaanse vrouw een ontmoeting had met de Here Jezus, zei de Heiland tegen haar: maar wie gedronken heeft van het water, dat Ik hem zal geven, zal geen dorst krijgen in eeuwigheid, maar het water, dat Ik hem zal geven, zal in hem worden tot een fontein van water, dat springt ten eeuwigen leven (Joh. 4:14). We mogen zien en leren dat de dingen die de Here God ons geeft vanuit Zijn Woord en die leven gaan door gebed, zo zijn, dat het niet alleen de ziel verzadigt, maar dat het een mededelende kracht is. Ik bedoel: ook voor anderen wordt het tot een bron van zegen. Het wordt een fontein, niet een bron waaruit je met grote krachtsinspanning moet pompen, zelfs niet een kraan, die moet je altijd nog opendraaien. Een fontein, het bruist vanzelf ophoog.
Ik ben wel eens bang dat er veel gelovigen zijn, die deze fontein in hun directe omgeving hebben, terwijl desondanks hun leven dor is. Waarom vloeit die bron met zegeningen niet voor hen? Omdat er gebrek is aan lof, omdat er gebrek is aan tonen van dankbaarheid. Al dankende zal ook de blijdschap en de verzadiging komen. In Romeinen 10:8 lezen we heel duidelijk de samenhang daartussen: Nabij u is het woord, in uw mond en in uw hart.
Er is een wonderlijke eigenschap van het woord, zodra we het beginnen uit te spreken, belijden voor God en mensen wat we in Christus ontvangen hebben, zullen we de verzadiging voor het hart daarvan gaan ervaren. De mond die eens grove taal sprak en die eens vloekwoorden liet horen, waardoor de spreker zelf tot vloek werd, zal wanneer daar met lof, dank en geloof gesproken wordt, tot zegen worden en verzadigd worden met het goede. Hoe wijder men de mond open durft te doen en daarmee durft te spreken van Jezus, hoe meer God vullen kan met het goede en Zijn zegen.
De jongeling die ver van het vaderhuis gekomen was, kwam bijna om van de honger. Heel anders is het beeld dat we kennen van Ruth in de velden van Boaz. Zij zat naast van de maaiers, zij ontmoette haar losser. Hij zorgde voor haar en zij hield over. Zo wil de Here God, Jezus, onze grote Losser zijn en onze ziel verzadigen met het goede.
Opent uwe mond, - eist van Mij vrijmoedig
Op Mijn trouw verbond! Al wat u ontbreekt,
Schenk Ik, zo gij t smeekt,
Mild en overvloedig
ds. Henk Schouten
